1951 yapımı siyah beyaz bir ingmar bergman filmi..

imdb puanı 7.5..

film ingilizceye, summer interlude adıyla çevrilmiştir..

(plastiktoplaucyuzseksenbessektirenadam - 15 Şubat 2011 01:52)

geçmişte kalan bir yaz aşkının hatırlattıkları üzerinden hayatın yaşamaya değerliği meselesinin bergmancı bir sorgulaması. henrik adında bir üniversite öğrencisi ile marie adındaki bir balerin yaz tatili döneminde tanışırlar. çocuksu heyecanıyla dikkat çeken henrik ve daha olgun ama tutkulu sevgisiyle marie'nin bir yazlık aşk hikayesidir başlangıçta. ama yine ingmar bergman'a yakışır şekilde her yerinden ölümün ve varoluşsal sıkıntıların sızdığı bir film bu. fakat sonunda yine hayata bir tür övgü var gibi. ya da en azından bana öyle geldi. kötümserlik ve iyimserlik adeta at başı gidiyor filmde. sanki yıllar sonra çıkacak olan yedinci mühür'ün gölgesi ve kurdun saati'nin ürpertili havası var bazı sahnelerde. yarının belirsizliği ve ölümün fısıltısı etrafta her an kol geziyor. puhu kuşlarının uğursuz ötüşü, sanki genç aşıkların yaşama sevincine göz dikmiş kör talihin habercisi. bütün bunlar henrik'in pek umrunda değil gibi, o sadece marie'nin derdinde ama sanki marie her şeyin farkında. marie'nin kulübesindeki o sürpriz ve neşeli animasyon sahnesi bazı ipuçlarını veriyor bize. hemen sonrasında henrik ile marie'nin kendi aralarındaki nişan sahnesi de çok romantik: '' beklememiz gerekecek. kuyumcu pazar izninde ve gün boyu tembellik yapmak istiyor. - bayım, bu şekilde bir nişan için, çimenlerden yapılan bir yüzük ve 24 karatlık öpücükler geçerli olacaktır.'' bu sevgi dolu sözcükler ve gülücüklere rağmen her yerde bir tekinsizlik hakim. velhasıl genç aşıklar yaşamak peşinde koşarken, bergman bize mesajı önceden verir: ''her kim ki hayatının peşinde koşadurursa, onu kaybedecektir.''

filmin sonlarına doğru, o malum en sessiz sahnenin ardından, marie'nin ağzından bergman yine en hayati soruyu zikreder: '' hiç bir şeyin anlamı yok mu? - üzgünüm canım. uzun vadede hiç bir şey anlam taşımıyor.'' ama ne olursa olsun hayat devam ediyor. marie o yazın kederli hatırasının gölgesinden ve kendi soğukluğundan kurtulmak için, hem kendisine hem de hayata yeni bir şans verir. çünkü...

hayat yalnızca sevmek için
unutsan da hatırlamak için
ferman kör talihin, kader bizim
ölen ölür, kalan sağlar bizim

(midnightcowboy - 16 Haziran 2018 02:55)