19 temmuz 2014'te japonya'da ilk gosterimi yapilacak yeni studio ghibli filmi. joan g. robinson'in ayni isimli(when marnie was there) romanini temel aliyor. yonetmeni hiromasa yonebayashi.

(make the world go away - 28 Haziran 2014 03:46)

vizyona girmesine 3 gun kala uzun fragmanlari ortamlara dusmeye baslayan film. animasyonlar her zamanki gibi yalanasi guzellikte.
fragmanda duyulan sarki icin: https://www.youtube.com/watch?v=yb2arwjbhp0

(make the world go away - 17 Temmuz 2014 05:41)

studio ghibli'nin son animasyon çalışması olarak lanse ediliyor olması üzücü olsa da, sırf bu sebeple bile izlenmeyi hak ediyor. 34. istanbul film festivali programında yerini almış çoktan, ghibli'ye (şimdilik) veda etmek isteyenlere duyrulur.

(dolls - 23 Mart 2015 23:47)

festival kapsamında izleme fırsatı bulduğumuz, ghibli'nin alışıla gelmiş doğa ve sakin kır manzaraları ile süslü, çizgileri tanıdık ve öyküsü insan kalbini derinden yaralayan dram filmi. fragmanı izleyince 1991 yapımı only yesterday filmi gelmişti doğrusu ya aklıma. ama ghibli'nin bugüne dek yaptığı en dramatik film olacağını düşünmemiştim. ghibli=miyazaki diyenler ve miyazaki varsa fantastik bir şeyler, uçan domuzlar, yürüyen şatolar, kamiler, gökte süzülen uçaklar, khiç bir şey yoksa oğlunun yaptığı gibi ursula ^* ablanın büyücüleri ve ejderhaları vardır diyenler çok şaşıracak, ben o kadarını söyleyeyim

(ucanokuz - 5 Nisan 2015 23:10)

kimseyle arkadaş olamayan, evlatlık verilmiş anna'nın yaz tatili için gittiği yerde, terk edilmiş bir evin penceresinde gördüğü marnie ile olan dostluğunun hikayesi.

görüntüler muhteşem, hikaye dokunaklı. festivalde izlemek ise ayrı bir keyifti.

http://film.iksv.org/tr/film/3040

(birazsoylebirazboyle - 8 Nisan 2015 18:54)

--- spoiler ---

fantastikten ziyâde mistik ögeleriyle diğer ghibli ürünlerinden farklı bir atmosferi olan anime.

geçmişinden habersiz olduğu için hayâta ve çevresine uyum sağlayamayan, bu yüzden kendini çemberin dışında sayan marnie'nin zaman ve mekân mefhumunu aşarak kökleriyle buluşmasını ve geleceğe daha bir umutla bakmasını anlatıyor. başlarda the sixth sense ya da the others çağrışımları yaptırıyor, biraz "acaba?" dedirtiyor, ama finali hoş bir aile öyküsüne dönüşüyor.

--- spoiler ---

finalinde çalan fine on the outside ise öyküyü mükemmel tamamlamış; fakat ghibli'nin vedasını düşününce, sözlerinin "yüzümü/beni hatırlar mısın?" kısmı serbest çağrışımla epey hüzünlendiriyor.

artık bizden uzaklarda olsalar da, o hârikalar diyârı stüdyoyu dağıtsalar da onları unutmak ne mümkün ki!..

(martin jacques mystere - 26 Nisan 2015 15:48)

iki gün sonra yayınlanacak studio ghibli animasyonu.

https://www.youtube.com/watch?v=jjmrxqcqdyg

yönetmen: hiromasa yonebayashi

http://www.madman.com.au/…311/when-marnie-was-there

(syn - 12 Mayıs 2015 00:02)

çok yavaş ilerleyen ama duygusu insanı saran sarmalayan, etkileyici film.

(ihtiyatsiz adam - 23 Mayıs 2015 15:38)

eşik yolculuk ve tünel metaforlarını harmanlamış iyi bir film. gotik öğeler taşıyan bir masal.

--- spoiler ---

sen gerçek bir insan mısın?
--- spoiler ---

ayrıca bastırılmışın geri dönüşü ile freud'a selam çakmışlar. alt metinlerinde psikiyatrik bir özeleştiriyi barındırıyor.

(asklepios26eses - 4 Haziran 2015 15:36)

--- spoiler ---
izleyeni hazirliksiz aninda basitce yakalayip, en derinine sureklemeyi basaran bir film. marnie icin film boyunca neler dusunmedik ki kizin yarattigi hayal kahramani oldugundan, bir hayalet oykusune kadar bir suru sacma sey. oysa olabilecek en olumlu ve huzurlu son varmis karsimizda. ghibli studyosu bu sefer cocuklugunda yeterince ilgi gormedigini dusunen sinema seyircisi "cocuklara" yonelik bir film yapmis. herkesin cocukluguna dair keske dedigi bir sey vardir, derinde yatan o keskenin imkanlar dahilinde cok da anlamli olmadigini; annemizden, buyukannemize herkesin benzer keskelerle yasadigini fark ettik. suclamak yerine kabul etmenin erdemini ortaya dokuldugunu gorduk. sonucunda anna baristi cevresiyle, gecmisiyle, kendisiyle. bunlari soylemek-yazmak, yapmaktan daha kolay olsa da arada bu filmi hatirlamak bizlerin boynunun burcu olsun bundan sonra.

emegi gecen herkese duymasalar da sonsuz tesekkurler! (belki de duyarlar)
--- spoiler ---

(fil - 20 Haziran 2015 16:37)

--- spoiler ---

#canım evim
- marnie#

- marnie!

--- spoiler ---

(syn - 6 Temmuz 2015 00:19)

hüngür hüngür ağlatan anime. çok anime izlemişliğim yok, kültürüm hayao miyazakinin başlıca filmleriyle sınırlı. ilk defa bir animeyi sinemada izledim ve muazzam bir zevk olduğunu gördüm. keşke tüm stüdyo ghibli animasyonlarını sıradan vizyona soksalar.

--- spoiler ---

hikaye ilerlerken bunun cinsellikten azade, eşcinsel bir ilk aşk hikayesi olduğunu düşüyordum. beklentilerim o yönde devam ederken, biraz da senaryonun manipülasyonu ile hayali arkadaş fikri gelişti ve final anna gibi beni de ağlatacak şekilde büyükanneye bağlandı.
--- spoiler ---

sinemadan çıkmış insan diye bir tabiri vardır ya yusuf atılganın, işte o hissi uzun zamandır böyle kuvvetli yaşamamıştım. bu büyülü, pastoral hikaye bittikten sonra uzun bir süre sokaklarda anlamsızca dolandım. çünkü uzun bir süre zihnim pür dikkat, keyifle izlediğim hikaye evreninden çıkamadı.

(hippi jojoba - 8 Temmuz 2015 18:04)

tek keyframe ile aglatabilen ender filmlerdendir. cok uzun zamandir sinemada izleyebilmek icin ac gibi bekliyordum. bulundugum sehirdeki sanat sinemalarindan biri sagolsun, tum ghibli filmleri temali serisi cercevesinde bunu da izleyebilmis oldum. iyi ki torrent morrent isine girmeden beklemisim.

--- spoiler ---

anna kasabadan ayrilmadan once kasabada tanistigi birine denk gelir yol uzerinde, ve durup tesekkur etmek ister. o sirada yaninda filmin basindan beri "teyze" seklinde hitap ettigi uvey annesi bulunmaktadir. anna, uvey annesini tanitirken film boyunca ilk defa "annem" seklinde hitap eder. egilim selam verirken bu hitabi duyan anne ise bir an dumur olmus bir yuz ifadesiyle anna'ya doner ve gozleri dolar, akabinde dikelirken gulumser ve karsisindakine selam verir. butun bunlar 1-2 keyframe'de vuku bulur.

filmin sonunu izleyiciyi aglatmak icin ozellikle planlamislar resmen.

--- spoiler ---

(make the world go away - 18 Temmuz 2015 02:30)

içine kapanık, sessiz insanlar için daha bir anlamlı olan film. hatta kişi bir de resim yapmayı seviyorsa anna'da kendini görmemesi imkansızdır.

(vacigok - 18 Temmuz 2015 20:47)

dün akbank sanat ve japon konsolosluğu ortaklığında gerçekleşen japon filmleri festivali kapsamında izlediğim büyüleyici anim. girişi bunca uzattım çünkü gerçekleştirmiş oldukları bu etkinliğe çok saygı duydum, her iki kurum da çok yaşasın, nice festivalleri olsun, gidip ücretsiz film izleyelim işte ne güzel.
filme gelince; bu satırdan itibaren yazacağım her şey spoiler içerir.

--- spoiler ---

öncelikle iki kızın biraz akıl karıştıran arkadaşlığında ilk dikkatimi çeken heidi- clara benzeşimi oldu ama bir yandan da yahu bu sakın aslında "hepiciği kendisiymiş" türünden bir örnek olmasın diye düşündüm, öyle çıkmamış olması filmle ilgili en büyük sevincim.

öykünün tek bir "devlet bana baktığınız için size para mı ödüyor?" "evet?" "keşke bunu bana daha önce söyleseydin! " dramında kilitlenip, en son ana kadar "ağlamamış oyuncu kalmayacak, yakarım ulan bu sahneyi" diretmeli yönetmenlik aşkından bir nebze gına geldi. bir ara ciddi ciddi ulen küçük emrah filmlerinin senaryolarını mı okuyo bunlar deme noktasına geldim. hayır hayatımda ilk kez anim izleyen biri de değilim de bunca ağlak bir senaryo ilk kez görüyorum.

görüntüler (çekim diyesim geliyor aslında ^* ) büyüleyici, insan kendini koltuğa bıraktığında hakikaten karşısında o denizi görmüş o konağa giden kayığın içinde izlenimine kapıyor. kızın çok şahane güzel olmaması benim hoşuma giden bir ayrıntı, mavi gözlü olması ise bence hala gereksiz bir detay...
--- spoiler ---

(denizatininguncesi - 12 Şubat 2016 10:50)

baslarda noluyor bu kiz da nerden cikti diye sogulatmis anime. sonrasinda bir escinsellik aradim. hayal oldugundan kesin eminken birdenbire degisik bi sonla guzelce ve uzerek bitiverdi.
cizimler renkler doga tabiat muhtesem. ben de yasamak istiyorum beni de goturun oralara. ayrica oyle batakliga can kurban, pardon da.

(misgibiyaptim - 2 Nisan 2016 21:38)

herkesin kendi çocukluğuna dair bir şeyler bulabileceğini düşündüğüm film. bittiğinde, ağlayıp ağlamama kararsızlığındayken fine on the outside parçası gözyaşlarımı bir anda dökmeme neden oldu. o nasıl sözlerdi öyle.

"sometimes i feel lost, sometimes i'm confused, sometimes i find that i'm not alright, and i cry, and i cry, and i cry...
so i just sit in my room after hours with the moon and think of who knows my name. would you cry if i died? would you remember my face?"

(flaneuses - 4 Nisan 2016 02:42)

uzun zamandir bu kadar guzel dostluk filmi izlememistim. senaryosu harika olan, sakin, duragan ve ilimli repliklerin icerildigi, insanlarin birbirini anlamasi uzerine kurulu, "yok hayir" demeye gerek kalmadan, yaralarin sarilmaya calisildigi, sir kavraminin one cikarildigi studio ghibli 2014 yapimi anime film. duygu gecisleri ve seyircinin bu gecislere dahil edilebilmesi bir harika.

--- spoiler ---
filmin ilk 60 dakikasi boyunca ara ara anna'nin kaybolup farkli bir yerde bulunmasi, uyuyakaldi da ruya mi goruyor, diye dusunulmesine neden olurken; anna ve marnie arasindaki dostlukta sefkate yer verilmesi, uzgunlugun hafifletilmesi icin baslarin istenmeden oksanmasi ve surekli dostu olarak gordugu insani da gelistirme cabalari film boyunca yagmur, yesillik, gunes, siddetli ruzgar gibi doga olaylariyla destekleniyor.
--- spoiler ---

insanin animasyon karelerini izlerken film icinde bir kosede oradan oraya atlayasi geliyor.

(ezine - 6 Nisan 2016 22:58)

dostluk ve aile kavramlarına çok naif bir açıdan yaklaşan, sevgi ve yalnızlık dolu bir hikâye. şarkısı ayrı bir güzel, priscilla ahn söylemiş.

--- spoiler ---

"marnie. mavi penceredeki hapis kız."

--- spoiler ---

olmadı pek arkadaşım büyürken
kendimle yetinmeyi öğrendim ben
sadece ben, sadece ben, sadece ben.
ve normal görünecek bu bakınca bana dışardan

seviyorum okulda tek başıma yemeyi nasılsa
o yüzden kalacağım burada
tam burada, tam burada, tam burada
ve normal görünecek bu bakınca bana dışardan

oturuyorum odamda bir başıma
mehtapla geçen saatlerden sonra
düşünüyorum adımı kim biliyor ki diye
ağlar mıydın ölsem, yüzümü hatırlar mıydın?

o yüzden terk ettim evimi
toplayıp pılımı pırtımı uzaklara gittim
kaçtım geçmişimden bir gün ve güldüm,
güldüm, güldüm, güldüm
ve normal görüneceğim bana dışardan bakana

bazen yolumu yitiriyorum,
bazen aklım karışıyor
bazen de aslında hiç iyi olmadığımı fark ediyorum
ve ağlıyorum, ağlıyorum, ağlıyorum

oturuyorum odamda bir başıma
mehtapla geçen saatlerden sonra
düşünüyorum adımı kim biliyor ki diye
ağlar mıydın ölsem, yüzümü hatırlar mıydın?

fine on the outside

(mjorate - 10 Nisan 2016 09:57)

hayatımda izlediğim en iyi iki animasyon/anime var ve bu film onlardan biri. bir diğeri ise grave of the fireflies. ikisini de ayırt edemiyorum öncelik açısından. bu kadar kıyıda köşede kalmış olmasına da şaşırıyorum. anime ve animasyon severlerin kesinlikle izlemesi gerektiğini düşünüyorum ve izleyenlerin en iyilerine yerleşeceğine dair teminat verebilirim. aşırı masalsı ve sizi sürükleyen bir anlatıya sahip. senaryo açısından ve görsel açıdan da aynı şeyi sunuyor size. sinematografik açıdan üst seviyelerde bir film zaten. renklerin kullanımı da şahane. kendinizi filmin içinde bulmak istiyorsunuz. dramatik açıdan da üst seviyelerde zaman zaman ama daha çok insanın içini hoş eden bir dostluk hikayesinin içerisinde buluyorsunuz kendinizi. duygularınıza dokunacak olan bu harika filmi izleyin, izlettirin.

(novocaine - 10 Ağustos 2016 00:11)