raise the red lantern filminin yonetmeni zhang yimou'nun 1999 yapimi filmi.

(kereste - 25 Nisan 2002 17:22)

http://www.imdb.com/title/tt0235060/

gece gece aklıma düşmüş olağanüstü film...ülkemiz imdbsindeki düşük ratinge aldanmayın, pek popüler olmadı buralarda.

ama her sahnesi sanat eseri, sessiz ama duygu dolu bir film. ve o duygunun içinde özlem, vefa, huzur, ev, hayat, ölüm....herşey var.

biz hep içinde kavga barındıran uzak doğu filmleri izlemişiz ve o kavga hep dövüşmüş...bu ise "dönüş"ün kavgası; yürüyüşün, yolun filmi.

izleyin, izletin.

(thefragile - 6 Mart 2012 03:37)

film o kadar sade, o kadar hiçbir şey yok ki, o kadar az insan görüyorsunuz, o kadar az sözler duyuyorsunuz ki, o kadar temiz.... sanki sen koşuyorsun o yokuşlarda, onu bir kerecik görebilmek için sanki sen yetişmek istiyorsun, o heyecanı yaşıyorsun, öyle yaşatıyor..
şahsen sanki annemle babamı gördüm. annem kızdan güzel, babam erkekten çirkin=) tabii hikâyenin o anlamda benzerliği yok ama o kadar büyük bir aşk, sabır, sadakât, kavuşmak ve her hâliyle kabullenmek var. o yüzden başı daha doğrusu sonu içimi burktu. allahım annemle babamı hiçbir zaman ayırmasın, sonsuza kadar yaşasınlar..
http://www.youtube.com/…xmenooavxrs&feature=related

(sinsasaj - 7 Nisan 2013 22:55)

bir çok sahnesinde gözlerden su çıkmasına neden olan, zhang ziyinin oskarlık bir performans sergilediği, kutsal aşk filmi.

(winmaker - 6 Ocak 2005 11:35)

internette the road home adıyla bulabileceğiniz,

--- spoiler ---

filmdeki yaşlı kadının genç halinin asla ziyi zhang olduğunu kabul etmeyeceğiniz, müfredatta olmayan kitabı kullanan öğretmenin siyasi problemler yaşaması ile bize politik mesajlar da vermeye çalışan film.

--- spoiler ---

(yulunga - 16 Şubat 2006 01:58)

resmen gözlerim doldu. hüngür hüngür ağlamak istedim. film bitince koltukta kalıyorsunuz öyle hareketsiz. zaten yerinizden kalkıp sokağa, o sahte, maskeli, süper rol kesen ama aslında berbat birer oyuncu olan insanların arasına girip bu büyüden uzaklaşmak istemiyorsunuz. böylesi etki bıraktı film bende. kolay kolay unutamam.

çünkü;

bu öyle bir şey ki ben bu filmi izlememiş olma olasılığımdan bile bahsetmek istemiyorum. çok kötü bir şey olurdu. bu filmden bihaber bir şekilde yaşama devam ediyor olabilirdim. kendi adıma büyük kayıp olurdu buna eminim. şimdiden ilk onuma aldım bu filmi.

çünkü;

yapay hayattan, rol kesen insanlardan, sahte duygulardan kusarcasına tiksindiğim anlarda bu film bana anti-kıymık etkisi yaratacaktır eminim. paragraflar arttıkça beklentinizi yükselttiğime eminim ama böyle bir idealiniz varsa şimdiden durun.

çünkü;

aslında filmde hiç bir şey yok. "hiçbir şey" hakkında bir film edasında işte o kadar temiz, sade, saf, masum yani salt insansı bir film. hiçbir efekt yok, çok nadir müzik var ve filmin geneli düşünüldüğünde çok az diyalog var. işte tüm bu yoklara rağmen sanki tüm bu yoklarla alay edercesine kocaman aslan gibi bir etki var filmin sindirimi sonrasında. ama bu herkes için geçerli olmayabilir. aşka, insan ilişkilerine, uzakdoğuya bakışınıza göre alacağınız etki değişebilir. ama özellikle "insansı" şeylerden yana iseniz ilaç gibi gelecektir.

ziyi zhang'dan bahsetmeden geçmeyi asla düşünmüyorum. zaten bu kıza kaplan ve ejderha ile hero'dan dolayı ilgim vardı ama şimdi bu "ilk" filmi ile daha bir hayran kaldım. ya bu nasıl bir kızdır, üzerindeki o anlam verilemeyen büyüden midir nedir bilmiyorum ama rol yapma kavramı bu
film için söz konusu bile olamaz. çünkü bu rol yapmak değil adeta yaşamaktır. sanki gerçekten bu kızın yaşadığı şeyler bunlar ve kız hayatını yaşarken onu gizlice kameraya almışlar da biz de onu izliyormuşuz duygusuna kapıldım. başka şekilde ifade edemem bu olayı. o bakışlar, o gülümseme, o merak, o hüzünlenme anca bu kadar saf olur. onu hayran kalıp takdir ettikçe zıttı olan dışarıdaki sahte maskelilere iğrenmem bir o kadar arttı. böylesi olmalı, böylesi verilmeli, hissedilmeli bu hisler. merkezi örnek bu olmalı.

hero'nun da yönetmeni olan zhang yimou'dan , izlerken bitmesini hiç istemediğim, beni allak bullak eden, yıllarca unutamayacağım, 10'da 11'lik, eksiği çok ama fazlası daha çok olan bir film oldu eve dönüş.

(matrix - 6 Haziran 2006 15:35)