ismini tesadufen sinema ve tarih ders notları arasında gördüğüm, sembolizmin dibine vurulan sinema başyapıtı.

(realmindd - 30 Aralık 2008 23:37)

le charme discret de la bourgeoisie ile tematik olarak ilişkili olan bu bunuel filmi goya'nın el tres de mayo isimli tablosunun canlandırıldığı bir sahneyle başlar. hatta dikkat edilirse bunuel'in bu sahnede yer aldığı da görülebilir. ayrıca canlandırılan tablonun kendisi de filmin ilerleyen sekanslarından birinde gösterilmektedir.

filmin olay örgüsü birbirinden neredeyse bağımsız olan birkaç hayli ironik ve absurd hikayenin zincirleme olarak anlatmından oluşmaktadır. filmin kurgulanışındaki bu tercih, bunuel'in filmde anlatmaya çalıştığını düşündüğüm belli tarzda bir özgürlük kavramını desteklemek için özellikle seçilmiş gibi duruyor. çünkü filmde bunuel, karakterlerden birisinin ağzından hukuk, gelenekler ve alışkanlıklar gibi kavramların zamandan zamana, toplumdan topluma değişkenlik göstereceğini belirtir ve dolayısıyla özgürlüğün göreceliğine vurgu yapar. sanırım filmin de hikayeler arasında bir hayalet gibi bir oraya bir buraya dolaşması da bu düşüncesini desteklemek içindir. ayrıca açıkça bürokrasiyle; polisle; dini kurumlarla ve burjuva ailelerin, bireyler arası ve başka ailelerle olan tutumlarıyla alay eden bunuel'in bu otoriter figürleri eleştirirken geleneksel film kurgusuna aykırı davranması da ayrı bir hoşluktur.

netice olarak le fantome de la liberte, bunuel'in bilhassa daha genç yıllarında verdiği eserlerinde gördüğümüz sürrealistik anlatımıyla, sinemasal ustalığının güzel bir sentezidir.

(axakal - 14 Mart 2009 04:34)

--- spoiler ---

kızın kaybolması sahnesinde nedense aklıma yönetmenin el angel exterminador filmini getirdi.

--- spoiler ---

(kudra - 6 Mayıs 2009 09:49)

süper absürt bir eleştiri filmi. kızın kaybolması sekansı çok başarılı.

(nebuch - 1 Ocak 2010 03:45)

iki kedimin adını da içinde barındıran müthiş bir film. isimleri koyarken haberim yoktu tabii. gerçi o kedilerden biri de artık yok. diğerinin adını kendine anlam edindi.

(deliberte - 1 Ocak 2010 09:37)

filmin belli bir giriş, gelişme, sonuç bölümü olmayabilir ama asla ne hakkında olduğu bir muamma değil. hatta hangi sahnenin neye tepki amaçlı çekildiği en kolay anlaşılan louis bunuel filmi. net olarak özgürlükçülerin sözcülüğü yapılıyor, anlam verilemeyen toplum sözleşmesi kuralları ve burjuvazi yeriliyor _film adını komünist manifesto' nun ilk cümlesinden alıyor zaten: avrupa' nın üzerinde bir hayalet geziyor''_ .

o değil de louis bunuel keşke filmin sonunda devekuşu yerine lama kullansaydı, film devekuşunun gözlerine odaklanarak değil de lamanın gözlerine odaklanarak bitseydi, acayip güzel olabilirdi o zaman, tükürürdü böyle kameraya falan, öyle düşündüm bunu ben kendim, niye olmasındı? (bkz: hadi bakalım)

--- spoiler ---

profesör ve karısının arkadaşlarına akşam yemeğine gittikleri sahne inanılmaz bir sahne ,odalara posterlik..kibar burjuva ailenin hepsi birden donlarını indirip sıçmaya başlıyor. yiyeceklerin sadece vücuda alınan ve çıkarılan bölgeleri yer değiştiriyor burada. bizim için yemek yeme olayını bunuel almış sıçmak eylemine, sıçmayı da yemek yemeğe döndürmüş. aile, yemek sofrasında kuralına nizamına uygun kibar kibar sıcarken profesör ıkına sıkıla '' müsadenizle ben bir yemek yemeğe gideyim'' diyor ve hizmetçi kıza mahçup bir ifadeyle yemek odasının yerini soruyor ve yemek odasına gittiğinde önüne ahım şahım yemekler geliyor ( zengin evi ile fakir evi arasındaki yemek menüsü uçurumu göz önüne alındığında bunuel' in sıçmak metaforu gerçek anlamdaki sıçmak eylemine daha çok yakışmış).

--- spoiler ---

(selinikus - 10 Şubat 2010 20:48)

bunuel abimin dünya düzenine nanik yaptigi muhtesem filmidir.

(alexandraki - 3 Nisan 2011 17:37)

içinde " madrid’de 3 mayıs 1808" adlı tablonun olduğu luis bunuel filmi. ilginçtir bunuel geleneksel sinema kalıbının dışına çıkar ve giriş,gelişme ve sonuç bölümlerini önemsemez bu filmde. olaylar arası geçiş raslantısaldır. değişik insanların hayat hikayelerine geçiş yapar, ana karakterler yok. diğer filmlerde olduğu gibi burjuvaziye,polis teşkilatına,din adamlarına,aile ilişkilerine ironik bir şekilde eleştiri getirmiştir.

(gskopat - 17 Nisan 2013 10:58)

le fantome de la liberte

(hanging rock - 6 Şubat 2014 14:59)

luis bunuel'in burjuvazi ve görgü kurallarını sikip attığı bir başka filmi.

--- spoiler ---

filmde aşırı tatlı bir yemek sahnesi bulunmaktadır. herkes yemek masası etrafına toplanır, yemek masasının etrafında sandalye şeklinde klozetler bulunmaktadır. tüm bireyler donlarını indirip klozete otururlar ve sıçmaya başlarlar. sonrasında karnı acıkan biri yemek yemek için tuvalet görüntüsünde bir odaya gider,kapıyı tıklatır arkadan dolu diye bir ses gelir. sonra görürüz ki bu tuvalette bireyler tek başına yemek yemektedir.

burada yemek yemek,ayıp ve kimse görmeden yapılması gereken bir eylem, tuvalet ihtiyacı gidermek ise normal ve herkesin beraber gerçekleştireceği bir eylem olarak lanse edilmiştir. tabularımızı,bildiklerimizi,öğretilerimizi çok güzel bir şekilde alaya alır bunuel.

ilgili sahnenin resmi

--- spoiler ---

(godsfavorite - 20 Şubat 2015 11:13)

aykırı yönetmen luis buniel' in 1974 yılında çektiği film.

(nehir - 16 Ağustos 2004 10:27)

bunuel' in çektiği fantastik ve ironik komedi film.jean-claude brialy, adolfo celi, michel piccoli, monica vitti oynuyorlar.

(nehir - 16 Ağustos 2004 10:35)

sanat akımlarının anlatıldığı derslerde sürrealizm'e sıra gelince, herhangi bir ön bilgilendirme olmadan, sürrealizm'e giriş niteliğinde gösterilmesi gereken film.

toplumun değerlerini, günlük yaşamın olmazsa olmazlarını tersyüz ederken bir yandan da insanı hipnotize eden, sonuna kadar göz kırpmadan izlemesine neden olan "rüya-film"

(hain tirtil - 16 Haziran 2016 02:09)

jean-claude carrière beyefendi tarafindan zikredildigine gore, discreet charm of the bourgeoisie'nin basarisi sonrasinda bunuel klasik hikaye anlatim tekniklerini hic iplemeyen bir film yapmak istemis, neticesinde de ortaya phantom of liberty cikmis. film her seyden once cesur oldugu icin guzel, sonra da diger sebepler icin: kendini ciddiye almadan ciddi olabilen espri anlayisi (bunuel'in cogu filminde oldugu gibi) ve de herseyin beklenebilir olmasindan dogan ozgurlestirici tavri. bu yapida bi filmin altindan kalkabilmek icin ancak 75 yasinda, olayi yemis bitirmis luis bunuel olmak gerekiyor muhtemelen, roger ebert tombalaginin da soyle buyurdugu uzere:

"if i attempted to describe them, buñuel's interlocking yet disconnected stores would sound bewildering. but his film is strangely lucid; it has the heightened reality of a dream. this material couldn't work if the director weren't supremely confident."

bir de film, bunuel'in bir onceki filminin kazandigi basari sonrasi kendisinde o hakki gorup, yapmak istediklerini serbestce ortaya koydugu bir calisma olarak dusunulurse, izlerken sembolizmle kafayi fazla bozmamanin, alegorileri cozmek icin olesiye kasmamanin daha faideli olacagi kanaatindeyim. filmde bunlarin onemsiz oldugunu kastetmiyorum ama firsati yakalamisken, bunuel'in dunyasinda boylesine bir geziyi bozmanin alemi de yok, degil mi gonul dostlari?

(oblivion - 12 Ekim 2005 07:06)

buñuel'in her an bir gariplik olabilir hissi ile izlenen, tüm ahlak dengelerini ve yargıları ters düz eden filmi. kendisinin "simetriden nefret ederim!" diyerek tepetaklak etmediği ne din, ne kanun, ne de aile kavramları kalmış, her birini gördüğüm en akıllıca yöntemlerle eleştirmiş ve imgelerle görselleştirmiş.

(anahita - 2 Kasım 2005 02:32)