bunuel, bu filmde le charme discret de la bourgeoisie ve le fantome de la liberte'nin aksine hedef aldığı kurumla -ki bu film için din- direkt olarak dalga geçmek yerine, özellikle inançsızlık ve dogma kavramları üzerinden bir din sorgulaması yapıyor.

ayrıca belirtmek lazım ki gerçeküstü bir anlatımla sunulan filmin neredeyse tamamı hristiyan katolik inancından simgeler üzerine kurulu. dolayısıyla filmi anlayabilmek için bu simgeler hakkında biraz da olsa bilgi sahibi olmak gerekiyor. kendisi de katolik olarak büyütülmüş ve sonradan ateist olmuş bunuel'in, "i am still, thank god, an atheist" diyerek inançsızlığına referans olarak tanrı'yı göstermesi gibi; bu filmde hristiyanlıkla ilgili çelişkileri, izleyicilerinden dini öğretileri bilmelerini bekleyerek anlatması, afacanlığının çok güzel bir örneğidir.

(axakal - 25 Mart 2009 03:33)

fransizca, samanyolu demek.
tam cevirisi ise "sutlu yol" (bkz: milky way)

(cisterna - 25 Mart 2009 03:45)

bunuel tarzıyla, katolik din felsefesinin eleştrildiği yol filmi. iki hobo, pierre ve genç gardaşı jean, ispanyadaki saint james türbesini ziyaret etmek ve ispanya'da santiago de compostela'ya yüzlerin sürüp hacca gitmek için yola çıkarlar. yolculuk boyunca bir sürü ilginç karakter ve tinsel mucizelerle karşılaşırlar. bunuel, burjuvazi ve dini lakayt/alaycı bir tavırla eleştirmiş bir yönetmen, bunuel'deki bu anlamsız sarkazm arayışını ilk dönem çektiği belgesellerde dahi seyredebilirsiniz, en ciddi yapımları arasında gösterilen "land without bread orjin adıyla las hurdes: tierra sin pan" olarak bilinen "etnografik surrealist" belgeselinde bile buram buram alaycılık kokar. hatta o belgesel zamanında franco rejimi tarafından hemen yasaklananmıştır. hatta aradan biraz zaman geçince bunuel'in bu işi bilerek yaptığı söylenmiş ve filmin "kurgulu belgesel" kategorisinde değerlendirilmiştir. bunuel'in din konusundaki alaycılığı yalnızca filmleri ve belgeselleriyle de sınırlı değildir; bir konuşma sırasında "tanrıya şükür hala ateistim" benzeri bir laf etmiştir ki, bu onun nşa'da da nasıl bir adam olduğunu göstermeye yeter de artar. le voie lactée, bir çoğunun aksine doğrudan doğruya, kilise veya din saldırısını amaçlamaktan ziyade katolizmin kendi içinde çeliştiği bazı yoruma açık konular için gerekli ve hatta inançlı bir perspektif sunuyor, baba-oğul-kutsal ruh muhabbeti mesela. filmi bir çok açıdan monty python's life of brian'e benzettim, iki dinsiz hacının yolculuğunu sinema'da sürrealizmin şahı buñuel'den başkası çekemnezdi heralde. zâhir ve bâtın'ı ayır ey sinema sever, bu sese kulak ver!

(thelepermessiah - 9 Ağustos 2009 16:36)

ateizm ve dogmatizm hakkında pek çok şeyin görsel özeti olan muhteşem bir film. özellikle bu konularda sözlükte ahkam kesenlerin mutlaka izlemesi gerekir.

(aero dynamik - 17 Nisan 2010 02:23)

filmin müziklerini de bunuel yapmıştır.

(hanging rock - 1 Temmuz 2014 15:52)

surrealist sinemanın şahı luis bunuel'in 1969 yapımı, (orjinal adı la voie lactée) hristiyan dinindeki saçmalıkları, inanç sapkınlıklarınından bahseden, iki keşişin başlarına gelen serüvenler ve karşılaştıkları insanları anlatan bir yol filmi, adeta bağnazlık dünyasına alegorik bir tribute.

(patty diphusa - 9 Eylül 2001 14:12)