başları sinir uçlarıma basılma hissi yaşatsa da bir noktadan sonra rahatsız ediciliğine alıştığım film. ayılıp bayılmadım ama filmin özgünlüğünden dolayı hakkında bir şeyler yazılmayı hak ettiğini vurgulama ihtiyacı duydum.

zararsız yaramazlıklar yapan bir çocuk grubu ile başlıyor hikaye. yaramazlıkların zararsız olduğu düşüncesinin verilmek istendiği anlaşılıyor ama pedagoglar gerçekten bu konuda hemfikir mi diye merak etmiyor değilim. kişisel olacak ama rahatsız eden konu filmin bu şekilde takılan çocukları bir sorun olarak karşımıza sunmak yerine umursamaz bir aktarıcı kıvamında takılması. motel yöneticisi bobby paternalizmine rağmen bir çeşit sağduyuya, normal olana orjin, merkez teşkil ediyor. yaramazlıkların ulaştığı zirve; terk edilmiş bir evi yakmak olarak karşımıza geldiğinde çocukların "yetişkin" ebeveynlerinin ayrıştığını birbirleri ile ters istikamette tepki verdiklerini görüyoruz. halley selfie çektirecek kadar konunun önemsizliğini savunurken, ashley için bu kırmızı çizgiler çizilecek bir konu olarak görülüyor. bir tarafta ne yaparsa yapsın onu eleştirmeyen ve sonucunda her hareketinde özgüven fışkıran bir kıza sahip anne varken diğer tarafta hayatın sorumluluklarını önemseyen ve bu doğrultuda hoşuna gitmeyeceğini bilerek oğluna kısıtlamalar koyan başka bir anne var.

elbette halley karşımıza çocuk yetiştirme konusunda bir alternatif olarak sunulmuyor. normal sınırların dışında, sürdürülebilirliği bile olmayan bir anne figürü olduğu net olarak ortaya konuluyor. ancak bunu yaparken çocuğun özgürce davranması ile ruhunda inşa ettiği "güzelliği" kaybettirecek "iyi" bir ailenin yanına verilmek gibi bir uygulamaya da taraftar olunmadığı belli ediliyor. izleyiciye de çocuk yetiştirirken sunulması gereken disiplin ve özgürlük dozu hakkında ideal miktar ne sorusuna muhatap olmak düşüyor.

(clodin - 11 Ocak 2018 20:27)

spoiler olabilir

çok bilmiş, büyümüş de küçülmüş, tek başına herşeyin üstesinden gelebilecekmiş gibi görünen karakterimiz brooklynn prince, filmin sonunda elini ağzına sokarak ağladığında, henüz küçük bir çocuk olduğunu iliklerime kadar hissettim.

spoiler olabilir

(ali veli 49 50 - 19 Ocak 2018 23:37)

disney land'in kıyısında fakir, eğitimsiz ^* bekar ve genç bir anne ve onun 6 yaşındaki kızının hikayesi.

canlı renklerin, güneşin ve sahillerin akla geldiği yer florida, ancak biz farklı bir yönünden bakıyoruz. ucuz bir motelde kalan ve hafta hafta hatta gün gün hayat mücadelesi veren yarınlarının garantisi olmayan bir anne kızın penceresinden.
dışarısının çocuklar için yer yüzündeki en eğlenceli yerlerden birinin olmasının ironisi eklenince hem söylediği sözü olan hem de keyifli bir film olmuş.

yönetmen daha önceki işlerinde de yetersiz temsil edilen gruplardan ya da alt kültürlerden bahsetmiş. bu filminde de yoksulluk ve güvencesizliği insanlara göstererek bir değişiklik yaratmayı umuyor.

--- spoiler ---

çocukların kurduğu renkli dünya, mizahları, umutları evrensel bir değer olan çocukluğu
görüntüye de yansımış biz de renkli skaladan bakıyoruz dünyalarına bu açıdan masalsı da bir yanı var. tabi gerçeğin soğuk yüzü çocukların dünyasını işgal edene kadar. yine de kaçışın disney dünyasına olması bunu destekliyor.

zor ve acı konuları işleseler de en ufak duygu sömürüsü yoluna kaymayan çok keyifli bir seyirlik olmuş.

çocuk oyuncuların zaten oradaymışlar gibi bir havaları var gerçeklik hissiyatı yüksek.
genel plan çekilen anlarda sanki komşularymışız gibi kafadarları takip ediyoruz.
yönetmen de bir röportajında sanki yazı moonee ve arkadaşalarıyla geçiriyormuşuz gibi hissetmemizi istediğini söylemiş. başarılı olduğunu söyleyebilirim.

baba figürüne en yakın şey otelin kahyası bobby ^*. küçük kız ve annesine elinden geldiğince kol kanat geren bir karakter.

--- spoiler ---

bazı ilginç bilgiler:

yönetmen the little rascals isimli komedi klasiğinden etkilenmiş. o dizi büyük buhran sonrası fakir çocukların dünyası anlatılıyormuş.

yönetmen sadece iphone kullanarak çektiği tangerine (2015) filminden önce bu filmi çekmek istemiş bütçe bulamamış. the florida project'i küçük bir bütçe ile çekmişler "fakirliği anlatan bir filmi 10milyon dolarla çekmek ironik olurdu" diyor. ancak filmi istedikleri gibi yaratmak için gereken alet ve oyuncakları edinmelerine yetecek kadar bütçe kullanmışlar.

35 mm filme çekilmiş. yönetmen dijitalde elde elemeyeceği organik kaliteyi istemiş. bir yandan da daha önce iphone ile film çektiği için sadece o 'iphonecu adam' olarak anılmak istemeyişinin ve film medyasını da ayakta tutmak istemesinin bu tercihte payı var. film kullanmasının herkesin odaklanmasında faydası olduğunu söylüyor çocuk oyunculara her planda para gidiyor diyerek bir yeşilçam geleneğini da yaşatmış (:

anne halley'i oynayan bria vinaite'in hiç bir oyunculuk tecrübesi yok. sean baker onu instagram'da bir repost sayesinde görmüş seçmelere katılması için yazmış seçmelerde brooklynn prince ile iyi anlaşmışlar aralarındaki anne-kız ve kız kardeş kimyası tutuğu için seçilmiş.

çocuk oyunculardan christopher rivera, green goblin willem dafoe ile çalıştığı için çok mutlu olmuş ^*

(eksineyler - 9 Şubat 2018 03:19)

--- spoiler ---

filmin tamamında her maceraya korkusuzca atılan mooney, en yakın arkadaşıyla bir daha görüşemeyebileceğinin korkusu kalbine düşünce. iki arkadaş daha önce ziyaret etmeyi akıllarından bile geçirmedikleri, belki çekindikleri disneyland'a doğru koşmaya başlarlar.

milyar dolarlarca paranın döndüğü disneyland'ın dibinde çocuklar sanki orası yokmuş gibi yaşarlar.
en büyük eğlenceleri rica minnet bir şekilde aldıkları dondurmayı 3 arkadaş paylaşmalarıdır.

annesinin kızını kaybetmek üzere olduğunu anladığında yaptığı şey bir açık büfe lokantaya götürüp yiyebildiği kadar yiyebilmesini sağlamaktadır. bu belki de ikisinin birlikte yediği son yemektir.

anne iş bulamadığı ve çocuğunun ihtiyaçlarını karşılayamadığı için fuhuşa başlar. motel odasına erkekleri aldığında küçük kız banyoda yıkanarak zaman geçirmektedir. küçük kızı banyoda her gördüğünüzde kadının fuhuş yaptığını anlayıp içiniz burkulur.

filmin en güzel sahnesi de başroldeki küçük kızın 3 kişilik çetesiyle başına açtığı bela sonrasında en iyi arkadaşıyla tanışmasıydı. çocukların masumiyetini, cesaretini ve hesapsızlığını görüp hem endişeleniyor hem de onlar için mutlu oluyorsunuz.

bu film iyi. şimdi değilse bile seneler sonra denk geldiğinizde içinizi burkacak ama iyi ki izledim diyeceğiniz filmlerden biri.

--- spoiler ---

(resistanbul - 17 Şubat 2018 00:54)

renklerin ve atmosferin muhteşem uyumu.

duygu sömürüsü yapmadan da dram çekilebileceğini bize göstermiş çarpıcı bir film.

sean baker tahmin ettiğim gibi filmi çekmeden önce kes ve the 400 blows üzerine çalışmalar yapmış. benzerlik gösterse de özgün yapım. oscar alsa neden aldı demezdim.

(sipiderman - 18 Şubat 2018 00:44)

son zamanlarda izlediğim en özgün dram. çok güzel film. çok güzel.

bugün festivalde izledim ve bu kadar saf bir sinemanın kalabalık bir seyirci grubuyla nasıl buluştuğunu görünce, sinemanın nasıl bir büyü olduğunu tekrar düşündüm.

film çeken yönetmenler var.
bir de sinema yapan yönetmenler.

(modern kene - 19 Şubat 2018 22:16)

the florida project akademinin en iyi film adayı filmleriyle kuyaslandığında gerçekliği en sade şekilde dile getiren film.

willem dafoe'nun baba pozlarını girmemesi ve son sahnede olması gereken gerçekliğe uyar şekilde rol yapmasıyla temiz iş çıkarmış diyebilirim. bria vinaite ise ilk filmi olmasının etkisiyle rolün hakkını vermiş. direkt rolün kadınını bulmuşlar. başka filmlerde sırıtabilir, bu rolde kendisini oynamış gibiydi.

(destroy everything - 22 Şubat 2018 21:55)

--- spoiler ---

final sahnesi ile françois truffaut'ın 1959 tarihli the 400 blows isimli unutulmaz filminin final sahnesini anımsatmış, duygulandırmıştır.

--- spoiler ---

(asiamaria - 27 Şubat 2018 22:45)

...

(green panda - 2 Mart 2018 01:19)

film genel olarak "ne zaman ne istersem onu yaparım" seviyesinde bir özgürlük düşkünlüğü ile, kuralcı, ahlakçı, ciddiyetçi, ayıpçı bakış açısının çatışması şeklinde ilerliyor. karakterlerin filmin akışında yeri daha baskın ve her bir karakterin temsili ustalıkla işlenmiş. kesinlikle 2017'nin en iyi filmlerinden.

--- spoiler ---

bobby: kuralcıların bir numaralı temsili olan karakter. sere serpe yatıp, içkimizi alıp güneşlenirken "burada üstsüz güneşlenemezsin, ayrıca içki de içemezsin" diye anında belirecek o şahıs, kirayı birkaç gün geciktirince hemen kapıya gelen o endişe, hatta ve hatta dondurma yerken "ulen damlatmayalım yerlere, şimdi biri bir şey der" korkusuna sebep olacak, her saniye üzerimizdeki o bir çift göz olarak yer alıyor.

kısacası sosyofobiklerin sürekli aklında olan, her hareketini gözeten o malum hayali yaratığı temsil ediyor.

fakat bu kadar kuralcı olmaktan o da sıkılmış durumda. filmde yer yer çocukların ve halley'nin boşvermişliğine özeniyor. bir yandan da artık bu yoldan dönemeyeceğini düşünüyor. kontrolü bir an bıraktığında motelin elektriksiz kalacağına, kaos oluşacağına ve bütün bunlardan kendisinin sorumlu tutulacağına inanıyor. ayrıca bu boşvermişliğin çocuklara ve halley'ye zarar vereceğini düşündüğü için, onları ufak ufak kollamaya başlıyor. çocuklara yaklaşmaya çalışan dayıyı bir güzel hırpalıyor, motelden kovulan halley ve moone için bir diğer yere para veriyor.

ve de filmin sonunda moone ve halley'nin düştüğü duruma en çok üzülen karakter oluyor. filmin en derin karakterlerinden biriydi.

grandma: tombik zenci ninemiz filmde çok kısa yer alıyor. arabasını zorla sildirdiği çocukların bu işi yaparken eğlendiğini görünce "ne yapıyorsunuz, bu eğlenceli bir iş değil, saygılı olmalısınız" diyerek eğlenceye karşıtlığını, ciddiyete verdiği önemi bir güzel vurguluyor. fakat ne kadar kontrolcü olsa da, bu kontrolcülüğün tam zıttı etkileri olabileceğini de biliyor, zira kızı 15 yaşında hamile kalmış ve torununa bakma görevi ona düşmüş. bu yüzdendir ki torununu bir nebze daha serbest bırakıyor ve "serseri" gördüğü çocuk grubuyla eğlenmesine izin veriyor.

halley ve ashley: tıpkı çocukları gibi "ne zaman ne istersem onu yapabilmeliyim" boşvermişliğinde ve özgürlük düşkünlüğünde olan iki karakter. en azından filmin başlarında bu şekilde. fakat çocuklardan farklı olarak, onların bazı dertleri var, örneğin geçim derdi gibi. ashley bir cafe'de çalışırken, halley ve moone'ye bedava yemek veriyor. akşamları ise yaşamak istediği hayatı bir nebze yaşamak için club'lara gidip bolca içip eğleniyorlar. ashley iki taraf arasında en çok gelgitleri yaşayan karakter. zira çocukları özgür bıraktıkça yaptıkları şeylerin, kendi başlarına bela açacağını düşündüğü anda, güçlü gördüğü "kuralcılar" tarafına geçerek, bir anda halley ile çatışmaya düşüyorlar ve iletişimini kesiyor. bu vesileyle scootie ile moone'nin de iletişimi bitmiş oluyor tabii ki.

halley ise ev yakmayı bile önemli ve ciddi bir olay olarak görmüyor. aynı boşvermişliğine devam ediyor. en yakın arkadaşı ile bu yüzden çatışmaya düştüğünde, onun cafe'sine giderek bütün "ayıp" 'ları sergileyerek onun nezdinde tüm ahlak kurallarına isyan ediyor.

bu çatışmadan sonra halley ve moone anne-kız olarak yalnızlaşıyorlar filmin bundan sonrası anne-kızın maceralarına odaklanıyor. zaman geçtikçe geçim derdi baş gösteriyor. sıkıntıları oluyor. yine kendi yöntemleri ile bunun üstesinden gelmeye çalışıyorlar. yine hayattan keyif almaya çalışıyorlar. halley asla ve asla parasızlığın, istediklerini yapmalarına engel olmasını istemiyor. para kazanmak için bile olsa, istemediği o sıkıcı işleri yapmak istemiyor. bir şekilde elde ettikleri parayı da bir güzel gömüyorlar. moone'yi en güzel otelin açık büfesine götürüyor, en güzel yemekleri yediriyor.

filmin sonunda halley'nin isyanı arttıkça ve birilerine zarar vermeye başlayınca, kuralcı ve ciddiyetçiler kapılarına çökerek moone'ye el koyuyor. moone kaşla göz arasında kaçtığında, halley'nin "madem bu kadar kuralcısınız, her şeyi sınırlıyorsunuz, sürekli bizi tedirgin eden, üzerimizdeki bir çift gözsünüz, kızımın gözünüzün önünde öylece kaçmasına nasıl izin verirsiniz!!" cümleleri, ağız dolusu bir fuck youuuu! ile kulaklarımıza geliyor.

ebeveynlerin pek düşünmese bile, çocuklarının tutumları direkt olarak onların bir cümlelerine bağlı oluşu scootie ve dicky karakterleri ile bir tutam yürek burkuyor. dicky'nin arabaya sığmadığı için oyuncaklarının babası tarafından diğer çocuklara dağıtılışı, scootie'nin ise annesi dayak yerken kenarda çaresizce izliyor olması, dramatik sahnelerdi.

sonunda ise ebeveynine isyan eden bir jancey karakteri var. film boyunca gelgitler yaşayan başka bir karakter. bir yandan moone ile eğlenmek isterken, bir yandan da "başımıza bir şey gelecek" zihniyetinde olan bir çocuk. filmin sonunda moone'nin çaresizliğini görünce, kararını verip onla birlikte koşmaya başlıyor.

velhasıl-ı kelam, karakterlerin temsili ile dolu dolu bir filmdi.

--- spoiler ---

(de colo - 3 Mart 2018 16:54)