genel olarak eski türk filmlerini çok seven ve en kötülerine bile rastladığı zaman kanal değiştirmeyen insanları koltuğa çivileyecek bir filmdir. türk filmlerinin saflığını, samimiyetini ve bizdenliğini taşımanın yanısıra klişelerden uzak, sessizliğe de yer verebilmesiyle farklı yanları olan, hale soygazi ile kartal tibetin dünya dönüyor çalarken dans ettiği sahnenin daha güzelinin çekilemeyeceğini düşündüren, kartal tibetin gözlerindeki ve sesindeki sıcaklığa, hale soygazinin bakışlarına ve gülümsemesine, hep haksızlık edildiğini ve harcandığını düşündüğüm lale belkıs'ın ise "kocamın peşine birini takacak kadar küçülmeyeceğimi bilirsin" deyişindeki ve film boyunca sergilediği tüm soğuk tavırlarındaki karizmaya hayran bıraktıran bir yapıttır.
filmde ayrıksı duran tek şeyin ise lale belkıs'ın ciyak ciyak, cırtlak, dedikoducu, küçük hesaplar peşindeki kankası olduğunu düşünüyorum.

(emuncipation - 18 Mart 2007 14:20)

filmin sonunda nesrin evine gider ve kenanı görür. bu sahne bile filmin tamamını izlemek için yeterlidir.

ve annesi, yaşanan aşkın saflığını derinlemesine hissettiren (defalarca dikkat kesilip izlememe rağmen başını anlayamadığım) bir cümle kurar: "....^{* *} geri çevrilmez yavrum".

aşkta gurur yoktur.

(otslem - 5 Ağustos 2008 02:42)

hale soygazi'nin genç yaşına rağmen iyi oyunculuğu ve zarafeti görülmeye değer. kartal tibet'in abartısız oyunculuğu da eklenince ortaya her zaman zevkle izlenecek bir film çıkmış. oyuncu ve ortam seçimi zeki ökten'in ne kadar iyi bir yönetmen olduğunu gösteriyor..

(katina - 2 Ocak 2011 17:36)

senaryosunu selim ileri'nin yazdığı, yönetmenliğini zeki ökten'in yaptığı (o dönemde çekilen) türk sinemasının en iyi on filminden biri. türk sineması üzerine yazılan pek çok eserde de bu filmi ilk ona almışlar.

ayrıca diğer filmlerinde öyle aman aman beğenmediğim kartal tibet (kenan) sanki bu filmde gerçekten sevmediği bir kadınla evlidir ve hale soygazi'ye (nesrin) körtkütük aşık olmuştur.

film zengin çocukla fakir kızın aşkının ötesinde bir sınıf analizi de barındırır. dönemin sanayicisi ile butikte çalışan terzi kız profilini başarılı biçimde işler. belirgin sınıf göstergeleri kullanılır.

lale belkıs'ın filme katkısını da unutmamak gerek. bu filmdekine benzer bir yüzüğüm var. sanki bu yüzüğü elime her elime alışımda biri bana "eşimin hediyesi, mutlu günlerimizdi" diyor. öyle de çarpıcı bir yüzük sahnesi vardır. artık sevilmeyen eski eski eşin intikamı bu sahneden daha iyi nasıl verilebilir?

ama durduk yere içinizin kıyım kıyım kıyılmasını istemiyorsanız izlemeyin bu filmi.

(gozyasicetesi - 4 Nisan 2012 15:20)

70'li yıllarda doğup çocukluğunda radyodan spikerin "şimdi hafif müzik" anonsuyla film müzikleri dinleyen kuşak için bir ayrı anlam taşıyan filmdir.yeşilçam klişelerinden uzak sade anlatımıyla içimize işlediği aşk hikayesi yaşanasıdır.filmin bir sahnesinde şener şen'in figüran olarak göründüğünü ehemmiyetle belirtmek lazım.dvd'si çıkmamıştır.online versiyonları dışında sadece vhs kaydı bulunuyor piyasada.

(dick kafali - 6 Kasım 2012 23:17)

1973 yapımı, zeki ökten'in bir iki sıradan yapımdan sonra gerçek anlamda sinemacılığını kanıtladığı, önemli ve özel filmlerinden birisidir.
çekim yılı itibarı ile onlarca benzeri olan bir film bir demet menekşe.
zengin ve yakışıklı fabrikatör, fabrikatörün yerli butiklerden giyinmeyen asilzade eşi, genç yaşta evin tüm yükünü sırtlanmış, fedakar ve bir demet menekşenin büyüsüne kapılıp gidecek kadar saf ve güzel kız, kaprisli sosyetik müşterilerine gösterdiği ilgi ve güleryüzün yarısını bile çalışanlarına göstermeyen sert mizaçlı butik sahibi kadın, butikte çalışan ve en büyük idealleri zengin bir koca "kafalamaktan" olan kenar mahalle kızları ve kenar mahallenin dedikoducu kadınları...
evet, her şey çok aşina geliyor, "biz bu filmi daha önce izlemiştik" duygusu uyandırıyor izleyicide...
gerçekten de ilk bakışta bir demet menekşe tabir-i caizse klişeler bataklığında yüzen bir film...
ama izledikçe farkına varıyorsunuz ki bu film bir başka, bu filmin dokusu, duygusu farklı.
klişelere yaslanmış ama ustaca manevralarla, ince detaylarla sıyrılmayı da biliyor.
zengin ve yakışıklı erkek- güzel ve yoksul kız.
ana çatı bu.
biraz daha detaylandıralım.
erkek, sermayedar ve kaymak tabaka mensubu; kız, emekçi ve kaymak tabakanın bakışıyla "kenarın dilberi"
buraya kadarı sayısız filmde çeşitli boyutta işlendi, bu filmden sonra da işlenmeye devam etti.
ediz hun'lu, engin çağlar'lı, türkan şoray'lı, hülya koçyiğit'li hafif ve derinliksiz yeşilçam melodramlarında bu çelişki, sığ bir boyutta ele alınmıştır.amaç, sınıf çatışmasına vurgu yapmaktan çok sınıf çatışmasının doğurduğu kimi melodramatik veya mizahi durumlardan malzeme çıkarmaktır.
oysa, bir demet menekşe'de sınıf çatışması, çok belirgin ve çığırtkanca bir sol söyleme gerek duyulmaksızın sakin ve dengeli bir şekilde ele alınmıştır.(zeki ökten-selim ileri ikilisinin bir yıl sonra çekeceği askerin dönüşü filminde söylem daha sert ve radikaldir.)
filmin başarısı altında yatan sebeplerden ilki tiplemelerin ait oldukları sosyal tabakanın
gereği olarak ve gerçekçi bir biçimde çizilmiş olması.
söz gelimi, kenan bey'in karısı ve bu tür rollerin alternatifsiz ismi banu yani lale belkıs.
lale belkıs bu filmde; diğerlerinde olduğu gibi içi boş bir kukla, ömrünü kuaförlerde ve cemiyet toplantılarında geçiren, entrikacı bir kadın değil sadece... daha ayakları yere basan, daha kişilikli ve olgun bir kadın.
kartal tibet, o çevrenin gözde bir erkeği gibi görünse de, özünde yozlaşmamış ve insani değerlerini yitirmemiş bir erkek.hale soygazi'nin canlandırdığı nesrin'i tanıyınca, onun masumiyetini hissedince kendi gerçeğini hatırlıyor, özüne dönüyor.
yatalak anne tiplemesi de bilge bir kadın, askerin dönüşü filminde, selma güneri'nin kayınpederi bekir'i anımsatmıyor değil.
muazzez kurdoğlu'nun hayat verdiği yatalak anne aliye hanım'ın, "çile ocağına sığınanlar geri çevrilmez kızım" repliği de filmde, tıpkı askerin dönüşü filmi gibi tasavvufi, geleneksel bir tat katıyor.
bir de, evde kalmış, mutsuz ve nesrin'in geleceğini simgeleyen teyze var ki, bu da yeşilçam'da eşine az rastlanır bir tipleme.
filmi başarılı kılan unsurlardan bir diğeri de, karakterlerin sahiciliğini ve samimiyetini başarıyla perdeye yansıtan oyuncu kadrosu.
elbette bütün bu unsurları başarıyla kaynaştıran iki isim var kamera gerisinde.
zeki ökten ve selim ileri.
askerin dönüşü filmine dair yazımda da belirttiğim gibi selim ileri güçlü kalemi ve gözlemleri ile filme büyük katkıda bulunmuştur.
kırık bir aşk hikayesi' nde olduğu gibi yine öyle düşsel ve tertemiz bir sevda öyküsü ki bu, insan selim ileri senaryolarındaki gibi aşk yaşamak istemiyor değil.
mikis theodorakis'in paola 11099 adlı melodisi de sanki bu film için yapılmış.
bu arada, yeşilçam yıllar boyunca ennio morricone , francis lai, henry mancini , nino rota, maurice jarre, christian dorisse, raymond lefevre gibi dünyaca ünlü filmlerin dünya ünlü müzisyenlerinin eserlerini telif ödemeden tepe tepe kullanmıştır.
ancak, bu müzikler filmlerimize öylesine yakışmış, uymuştur ki, bir demet menekşe'de olduğu gibi belki orijinal filmlere dahi bu derecede katkı sağlamamıştır.
bir demet menekşe insanın içini ısıtan bir film, "her rastlanıldığında izlenir" cinsinden.
yağmurlu bir cumartesi günü öğleden sonrası rastlanırsa kanallardan birinde, hele de karanlık basmışsa ortalığı, hüzünlü bir ağırlık çöktürür ki bu duygu hiç bitmesin istersiniz.

not: kartal tibet, bu filmde de o dönem diğer bazı filmlerinde olduğu gibi (aşk mahkumu) 34 kt 417 plakalı beyaz mercedes arabasına rol vermiştir.

(swst - 19 Ekim 2013 13:18)

fazla dikkat çeken bir yapım olmasa da, türk sinemasında özel bir yere sahip olan, oldukça hüzünlü bir filmdir. kesinlikle salya sümük değildir; fakat bir paket mendilsiz de izlenemez bir türlü. klasik zengin adam fakir kadın temasına rağmen izleyeni çarpan cinsten acayip bir şeyler vardır,adı bir türlü konulamaz o ayrı.
ayrıca, haşin aşık kartal tibet'in bile gözünüze bu kadar güzel görüneceği ender bir çalışmadır.hale soygazi'nin, yüzündeki ifadeyle tapılacak kadın olmasını sağlamıştır. filmi izlerken senaryo ve oyunculuktaki sadeliği ve diyalogların güzelliği ile selim ileriye hayran bırakır. ve diğer tapılacak kadın lale belkıs, tüm haşmetiyle, tüm kötülüğü ve küstahlığıyla sizi orada beklemektedir.

(albertinesimonet - 18 Temmuz 2004 04:17)

bu filmde insanın için bayan ama genede güzel bir müzik vardır, işte o da the athenians grubundan paola 11099 adlı şarkıdır best of greece adlı bir albümden, filmle bütünleşmiş bir melodidir adeta

ne cahilmisim o yillar koskoca mikis theodorakis

(vorga - 3 Şubat 2005 19:16)

ismi bir demet menekse olmasina ragmen filmdeki menekseler saksidadir. saniyorum bir saksi menekse ismi romantik gelmedigi icin boyle bir isim secmisler.

(vinyl - 3 Şubat 2005 19:30)

koskoca sirket sahibi kenan bey in karisi ve arkadaslarinin icinde bulundugu zenginlik hararetinden,terzi kalfasi nesrin e asik olarak cikma cabasini anlatir.nesrinde zaten coktan unutmustur mutlulugun ne oldugunu.
filmde kenan in nesrini goturdugu diskoda nilufer calmaktadir,nesrin in gitmeyi istedigi gazinoda ise orhan gencebay.iyi tespitlerle yazilmis bir oykunun filmi.
birde o catdanak sona sahip olmasa...

(mascara - 23 Haziran 2005 15:49)