bir the white stripes sarkısıdır da.

in some respects
i suspect you've got a respectable side
when pushed and pulled and pressured
you seldom run and hide
but it's for someone elses benefit
not for what you wanna do
until i realize that you've realized
i'm gonna say these words to you

you don't know what love is
you do as you're told
just as a child at ten might act
but you're far too old
you're not hopeless or helpless
and i hate to sound cold
but you don't know what love is...
you just do as you're told

i can see your man
cant help but win
any problems that may arise

but in his mind there can be no sin
if you never criticize
you just keep on repeating
all those empty "i love you's"
until you say you deserve better
i'm gonna lay right into you

you don't know what love is
you just do as you're told
just as a child of ten might act
but you're far too old
your not hopeless or helpless
and i hate to sound cold
but you don't know what love is
no you don't know what love is
no you don't know what love is

you just do as you're told
you do as you're told

(aportionofme - 25 Aralık 2007 12:31)

sayısız cazcı tarafından yorumlanmış bambaşka bir eser, caz standartlarının kraliçesi. gene de paul tarafından 1941'de yazılan parçayı john coltrane, eric dolphy, sonny rollins, miles davis, george benson, bobby hutcherson, billie holliday, ella fitzgerald, dianne reeves, roy hargrove, grant green, herbie hancock, dexter gordon, george coleman, cannonball adderley, donald byrd, freddie hubbard, curtis fuller, bill evans, keith jarrett ve adı şu anda aklıma gelmeyen sayısız caz üstadı yorumlamış, her bir yorumda güzelliği farklı yönlere çekilmiştir. örnek vermek gerekirse keith jarrett'ınkinde klasik müziğin kuvvetli tınısını, roy hargrove'unkinde başarılı bir quintetın sertliğini, dexter gordon yorumundaysa aşkın anlamını hissedebilirsiniz.

yine de 1956, saxophone colossus'taki sonny rollins yorumu kesinlikle dinlenmeli; gerekirse depresyon hırkasını giyerek yaşanmalıdır. çünkü rollins ilk iki saniyede geçiyor üzerinizden. bas tonlardan tize akarken çoktan yere serili buluyorsunuz bedeninizi. o size "you don't know what love is" derken aslında aşkın ne olduğunu duymuş oluyorsunuz. böyle, hüzün ve yalnızlıktır bu güzide standart.

edit: en iyi yorumu mu? kesinlikle ölümünden 45 gün önce kaydettiği last date adlı albümden^* eric dolpy'ninkidir efendim.

(ornette - 7 Mart 2009 22:25)

(bkz: i wanna know what love is)

(coldplay - 20 Eylül 2002 15:27)

her şeyi olduğu gibi, bunun yorumunun da en iyisini nina simone yapmıştır.

http://www.youtube.com/…bguiwbw5j3q&feature=related

(gosdex - 10 Nisan 2012 07:09)

raymond carver şiiri. zafer aracagök çevirisiyle:

"siz aşk nedir bilmezsiniz
(charles bukowski ile bir gece)

siz aşk nedir bilmezsiniz dedi bukowski
ben 51 yaşındayım bir bakın bana
genç bir güzele aşığım
kötü saplandım bu işe ama onun hâli de kötü
fakat olacaksa böyle olsun
kanlarına siniyorum onların ve kurtulamıyorlar benden
her şeyi deniyorlar kaçmak için
ama sonunda hep geri dönüyorlar
hepsi geri dönmüştür bana yalnız
gömdüğüm bir tanesi dışında
ağlamıştıma rdından
ama kolay ağlardım o zamanlar
çocuklar sert içkileri yaklaştırmayın yanıma
acımasız oluyorum o zaman
burada oturup bütün gece
bira içebilirim siz hippilerle birlikte
bu biradan on beş litre içerim ve
bana mısın demez su gibi gelir bana
ama bir defa koklatın sert içkileri
pencereden dışarı atmaya başlarım insanları
kim olursa olsun fırlatırım dışarı
bunu yaptım daha önce
ama siz aşk nedir bilmezsiniz
bilmezsiniz çünkü hiç âşık olmamışsınızdır
işte iş bu kadar basit
genç bir fıstık buldum şimdi öyle güzel ki
bukowski diyor bana
bukowski diyor o minicik sesiyle
bense ne var diyorum
ama aşk nedir bilmezsiniz siz
size ne olduğunu anlatıyorum
ama dinlemiyorsunuz
aşk buraya kadar gelip kıçınızı dürtse
bu odada içinizden birinin bile
ruhu duymaz
şiir okuma toplantılarının boktan bir şey olduğunu düşünürdüm
bana bak ben 51 yaşındayım ve çok dolaştım
boktan diyorsam öyledir
ama sonra dedim ki kendime bukowski
aç kalmak daha da boktan
sonuçta işte burdasın ve hiçbir şey olması gerektiği gibi değil
o adam neydi adı galway kinnell
bir dergide resmini gördüm
yakışıklı bir suratı var
ama öğretmen
tanrım düşünebiliyor musunuz
eyvah sizler de öğretmensiniz
size de küfrediyor oluyorum o zaman
hayır o adamın adını hiç duymadım
ne de ötekinin
hepsi birer asalak
belki egom yüzünden artık çok fazla okumuyorum
ama şu ünleri beş altı kitap üstüne
kuran insanlar var ya
hepsi birer asalak
bukowski diyor bana bu kız
niçin klasik müzik dinliyorsun bütün gün
sizi şaşırttım değil mi
benim gibi ayyaş birisinin
klasik müzik dinleyeceğini düşünmezdiniz
brahms rachmaninoff bartok telemann
kahretsin burada yazamıyorum
çok fazla sayıda ağaç var burada
şehirleri severim en uygun yerler benim için
her sabah koyarım klasik müziğimi
ve oturup yazı makinemin başına
bir puro içerim bakın işte böyle
ve bukowski derim sen ne şanslı bir adamsın
bukowski bu belaların hepsini atlattın
ve sen şanslı bir adamsın
ve mavi duman yayılır masamın üstüne
ve pencereden dışarı delongpre caddesine bakarım
ve kaldırımda bir aşağı bir yukarı giden insanları görürüm
ve puroyu şöyle içime çeker
ve sonra şöyle küllüğün içine bırakırım
ve derin bir nefes alır
ve yazmaya başlarım
bukowski işte yaşam budur derim kendime
yoksul olmak iyidir basur olmak iyidir
aşık olmak iyidir
ama siz nasıl bir şey olduğunu bilmezsiniz
aşık olmak nasıl bir şeydir bilmezsiniz
sevgilimi görseydiniz ne dediğimi anlardınız
buraya gelince baştan çıkacağımı düşündü
tam böyle olacağını bildi
böyle olacağını bana söylemişti
allah kahretsin ben 51 yaşındayım o ise 25'inde
birbirimize aşığız ve o beni kıskanıyor
tanrım bu güzel bir şey
buraya gelip baştan çıkarsam gözlerimi oyacağını söylemişti
alın işte aşk sizlere
içinizden hangisi bilir böyle bir şeyi
sizlere bir şey söyleyeyim
öyle adamlarla tanıştım ki hapishanede
üniversitelere ve şiir toplantılarına giden
insanlardan çok daha fazla yol yordam bilen insanlardı
kanemicilerdir onlar bütün görmek istedikleri
şairin çorapları kirli midir acaba
ya da koltukaltları kokuyor mudur
üzülmesinler düş kırıklığına uğratmayacağım onları
ama sizden şunu hatırlamanızı istiyorum
bu odada yalnız bir tane şair var bu gece
belki de bu ülkede yalnız bir tane şair var bu gece
o da benim
içinizden kim biliyor yaşamı
içinizde kim biliyor herhangi bir şeyi
hangi biriniz hayatta işten kovuldu
ya da sevgilisine dayak attı
ya da sevgilisinden dayak yedi
beş defa kovuldum ben sears and roebuck'tan
kovmuşlar tekrar kovmuşlardı beni
35 yaşındayken tezgahtarlık yapıyordum onlara
sonra kurabiye çalarken yakalandım
ben nasıl olduğunu bilirim çünkü oralardan geliyorum
51 yaşındayım ve aşığım
şu gencecik güzel şey diyor ki bana
bukowski
ve ben ne var diyorum o ise
sen pisliğin tekisin diyor bana
ve ben bebeğim beni anlıyorsun diyorum
bu dünyadaki tek güzel şey o
kadın ya da erkek bu tür hareketine
katlanacağım tek kimse
ama siz aşk nedir bilmezsiniz
hepsi geri döner bana sonunda
her biri geri döner
yalnız o sözünü ettiğim bir tanesi
hani o toprağa vermiş olduğum dışında
yedi yıl birlikte yaşamıştık
çok içerdik
bir avuç memur görüyorum ben bu odada
şair filan yok aranızda
hiç şaşırmadım bu işe
şiir yazmak için âşık olmanız gerekirdi
ve siz aşık olmak nedir bilmiyorsunuz ki
sizin derdiniz bu
şu ağır içkiden verin biraz bana
tamam buz istemem güzel
güzel işte çok güzel böyle
haydi bakalım gösteriye başlayalım
ne dediğimi hatırlıyorum ama bir tek atacağım yalnızca
ne de güzel tadı var şu meredin
haydi uzatmadan bitirelim bu işi
yalnız bundan sonra kimse durmasın
açık pencerelerin yanında"

şiir ayrıca, carver şiirlerinden oluşan bir seçkiye adını verdi:

http://www.idefix.com/…asp?sid=bzf09754g7wucsl1cqc7

(raskolouse - 19 Mayıs 2015 11:58)

(bkz: caz standartları)

(de nada - 24 Aralık 2015 00:27)

belki de chet baker'ın bununla hiçbir ilgisi yoktu.

4 saat boyunca akciğer ödeminde olan hastanın başındaydım bu gece. 4 saat hayatta tutmaya çalıştık zavallıyı. kardiyolog da değiliz. hoş, bugünkü kardiyoloğumuz da kardiyolog değildi bugün. ne acı tesadüf. genel cerrahide yatan bir akciğer ödemi hastası gibi acı tesadüf. kötü kader.

neyse herkes uyurken kaybettik hastayı. kızı da uyuyordu. uyandırdık annen öldü dedik. sonra yatmaya gittik. sikik asistan odasına geçtim, alarma 2,5 saat var. uyuyabilir miyim? sikmişim uykusunu. aç bir müzik dinle. ne dinleyeyim? chet baker. ulan sivas'ta, ramazan'ın tam ortasında, sabaha karşı 4 buçukta chet baker olur mu? olur, oldu işte. loop'a aldım, sayacı da 12 dakikaya kurdum, dinliyorum işte.

şimdi şu anda memeleri çiçek kokan, geceliği sıyrılmış, üstü hafifçe açılmış, alev gibi yanan bir kadının yanında uyumak vardı. elimi iki memesinin arasına sokup uyumak. boynunu, ensesini koklamak öpmek...

benim gerçeğim ise, kimbilir kaç insanın öldüğü, kaç insanın kıstuğu işediği bir yatakta uyku dilenmek. gelsin de 2 saat uyuyayım...

ulan ne şarkı be.

uykusuzluğumla yüzleştim chet amca. sonuç bu.

(de nada - 13 Haziran 2016 04:45)

irit dekel & eldad zitrin yorumu pek bir lezzetlidir; çalınmamış, konuşturulmuş enstrümanlara doyurur. tam olarak şu şekilde

(meyal - 23 Haziran 2016 01:25)

john martyninde pek güzel seslendirdiği, hayallere daldıran şarkı.

(schizophrenia13 - 22 Haziran 2005 20:48)

şarkılarda gerçekçilik aradığım zaman dönüp dönüp dinlediğim şarkılardan biri. bazı parçalar vardır, üfürüktendir, bilirsiniz ama gene de seversiniz. bazıları vardır, sanki üstünde biraz daha çalışılsa şiire dönüşecektir gece 12de. bu ikisinin arasında bir şarkı işte, çoğu güzel şarkı gibi...

(dutagaci - 8 Ekim 2005 02:50)