1973 doğumlu yunan yönetmen. 2009 yılında çektiği ve herkesin aklına gelebilecek bir "eğer böyle olsaydı" hikayesini alıp, bir ahtapot misali kollandırdığı filmi kynodontas (köpek dişi) ile artık merakla beklenenler kategorisine adını yazdırdı. 2001 ve 2005 yılında iki uzun metraj filmin yapımında yer alsa da, ortak kanı adamın köpek dişi filmi sayesinde rüştünü ispat ettiği yönünde.

reklam ve video klip yönetmenliğinden gelmiş yönetmen, ama pek gözümüze soktuğu söylenemez. haneke'ye benzetmeye çalışınca gerçekten benzetebiliyorsun ama bence bu yönetmenin ismini sık sık hanekeyle birlikte anmak da doğru olmayacaktır. en azından lanthimos'un çok daha çeşnili bir filmografiye sahip olacağını düşünüyorum ben. sinema dergisine göre alpis isimli çok enteresan bir projeye soyunmuş şimdi de. hadi bakalım komşu.

(charles h duell - 27 Eylül 2010 02:27)

çok fazla kaynakta ismi yorgos lanthimos diye geçer.

(endless bliss - 11 Eylül 2011 14:50)

yapım aşamasındaki the lobster filmiyle yine tüm absürtlüklerden anlam çıkarttırarak ağzımıza sıçacak yönetmendir.

(bkz: #39791431)

(ink - 19 Ocak 2014 20:37)

gerçek bir sinema dehası.

(turkce konusan uzayli - 22 Ocak 2015 18:54)

gaspar noe'ya fazlasıyla benzettiğim yönetmen. ikisinin de daha önce benzerini görmediğimiz bir şeyler gösterme yeteneği var. umarım gelecekte bu yeteneklerini kaybedip sıradanlaşmazlar.

(fellini - 13 Haziran 2015 22:20)

kynodontas'dan sonra the lobster'la başarısının tesadüf olmadığını kanıtlamıştır. ilerde bu adamın filmini rastgele izlerken bu giorgos lanthimos filmi olabilir derim. filmde yarattığı atmosfer onun imzası olduğunu cidden hissettiriyor. bunu başarmak basit gözüken ama en zor olan şey.

bilgilenmek isteyenler için kısa bir tanım: haneke'nin mizah seviyesi olan versiyonu.

(ben cok acilar cektim - 19 Şubat 2016 02:56)

ilk uzun metraj filmi o kalyteros mou filos'la anladığım bir şey varsa, bir yönetmenin, iyi bir yönetmenin ki yorgos gibi akıl hastası derecesindeki absürd gerçeklikle çırpınıp duran birinin ilk uzun metrajı çoğu zaman alnının akı olmuyor. sanırım hayatımda izledigim en kötü filmdi. romantik komedi tandaslı bu berbat filmden sonra yönetmene ikinci bir şansı vermek aslında imkansızdı benim için. ta ki sıkıcı finaller zamanı ikinci uzun metraj filmi kinetta ile tanışana kadar. diyalogsuz, filmin amatörlüğü sarsılan her kamera açısından anlaşılan, görüntüsünden oyunculuklara kadar her ince ayrıntının pamuk ipliğinde salladığı bu filmde, ilk filmde göremedigim bir şeyi farkettim. bu adam bir şeyler yapıyor. solyaris'teki tarkovski, crisis'teki bergman, metropolis'teki fritzs lang gibi sert ve saglam adımlarla değil de senden bir şans isteye isteye. o şansı çok iyi değerlendireceğine söz vererek. gerçek hayatın acımasız sanatını yüzüme çarpmasından zevk aldığım filmler ve yönetmenlerden sonra kinetta ile farklı gördüğüm şey; doga üstü bir zeka, sıyırmış bir deli, absürd gerçekliğin sınırsız okyanusu.
büyük laflar değil, yarattığı dünyada sınırlar çizip, o sınırlara her defasında çarparak paramparça olan karakterler ve o karakterlerin şaşkınlıgının altında yatan günümüz gerçekligi. kadrajına giren bedenleri ne kynodontas, ne alpeis ne de the lobster ile es geçmeyerek de bunu da onlarca kez bize kanıtlıyor.

günümüz yunan sinemasının en kıymetli yönetmelerinden; bir izleyici olarak iyi ki ikinci şansı vermişim dediğim.

(gece kelebegi - 2 Mayıs 2016 18:02)

sinema sektörünün, tarantino ve jim jarmusch dan sonra üçüncü dünya harikası. bu adamın dünyalı olduğuna inanamıyorum, onun dünyası bizimkinden bambaşka. oyuncusuna, kurgusuna, türüne bakmadan ne çekse izlerim. ilk cümlemde de söylediğim gibi, gözüm kapalı bunu yapabileceğim üç yönetmenden biri. keşke her yıl senaryo yazsa film çekse de izlesem.

(final approach point - 14 Mayıs 2016 22:32)

son derece şahsına münhasır bir estetik anlayışına sahip yönetmen. daha önce bir filmini izlediyseniz, bilmeden izlediğiniz başka bir filminin onun tarafından yönetildiğini rahatlıkla çıkarabilirsiniz. ayrıca seyirciyi rahatsız etmeyi oldukça sever.

(hacim nasil oluyor yav - 19 Aralık 2016 10:51)

avrupa sinemasının son zamanlarda çıkardığı en büyük yönetmendir kendileri. killing a sacred deer bence lanthimos'u tanıma filmi olmuş. adam bildiğin deneysel sinemayı böyle bir kadroyla , böyle bir yapımda deneme cesareti göstermiş biri. ve tabi bu yoldan da başarılı bir şekilde geçti. cannes bunu kanıtladı en iyi senaryoyu vererek.

(irish seven adam - 30 Eylül 2018 03:00)