(bkz: dido sotiriyu)'nun 1 dünya ve kurtuluş savaşı yıllarınıanlattığı romanı. (bkz: yılmaz güney) tarafından filme çekilmesi planlanıyormuş, ömrü yetmemiş.

(kumbeji - 3 Temmuz 2007 18:52)

son paragrafi sanki bütün kitabin özetidir. "anayurduma selam soyle benden kor mehmed'in damadi. benden selam soyle anadolu'ya. toprağını kanla suladik diye bize garezlenmesin. ve kardeşi kardeşe kırdıran cellatlarin allah bin belasını versin!"

(drunkenboat - 20 Temmuz 2009 15:35)

drossakis'in konustugu bolumler aydin kesimin olaylara nasil bakmasi gerektigini gosterir.
sorgulayan, insani yönünü kaybetmeyen ve aydin fikirlerin zamandan bagimsiz oldugunu gosterir.
aksi olsaydi 100 yila yakin bir sure once dogru olan birsey 100 yila yakin bir sure sonra da dogrulugunu muhafaza edemezdi.

"ben de severim vatanimi. yalniz onu hukumet ve devletle karistirmam."

"venizelos sizleri hurriyete kavustursun elbette sevgili manolaki...kavustursun, ama ölümünüze sebep olmadan kavustursun!"

(once drink sonra dodo - 13 Kasım 2014 11:53)

ve hayatimda ki bir kitap okudum hayatim degisti cumlesinin erken donemimde^*yasamimda ki karsiligi olan...
ne zaman yasamim da zor bir doneme girsem kitabin ben de biraktigi gorselligi ve benim kitaptan aldigim "ne olursa olsun donecek bir yer vardir, hayat ne kadar kotu olursa olsun bir yasama amaci vardir" duygusunu hatirlar, derin bir nefesle devam ederim....
(bkz: dido sotiriu)

(kahlua - 25 Eylül 2004 05:56)

kalbimde sıcacık duygular bırakan.. hoşçakal insan dido..

(cortona - 27 Eylül 2004 23:43)

sürükleyici olmasından dolayı okuması kolay roman. 20. yy başında izmir yakınlarında bir rum köyünde başlayıp izmirin kurtuluşunda bitiyor. tabi burada "kurtuluş" türkler için kurtuluş. kitabın baş kahramanı için değil.
sanırım küçük karakterlerin hikayeleri anlatılagelenlerden oluşmakta. bu hikayelerle ana hikaye aralıksız bir şekilde birbirinin içine geçmiş bir biçimde devam ediyor. daha çok olay anlatılmış, karakterlerin açıklanması daha çok başlarda yani ana karakterin ailesi ile sınırlı kalmış denilebilir.
anlatılan olaylar (osmanlı ordusuna rumların alınması, yunanlıların izmire girmesi, yapılan savaşlar..) o kadar yoğun o kadar iç burkucu ki "hürriyet pahasına bile olsa savaş olmasın" dedim devamlı içimden. özellikle sonlarda. bize anlatılan o kahraman türk askeri açıkçası gözümde kahramanlığını yitirdi. daha doğrusu onların da her savaşta sağ kalmaya çalışan, ihtiyaçlarını ve hıncını dindirmeye yönelmiş her milletten olabilecek asker gibi gözüktü gözüme. ne eksik ne fazla. bu cümlelerim tepki alabilir biliyorum ama ne yazık ki vardı böyle insanlar, yaşamışlardır. mustafa kemalin çıktığı merdivene üstünden basıp geçsin diye düşman bayrağını koyanlar bunlardı mesela.
bu kitap bir de dönüp yunan/italyan/fransız/ingiliz tarafından birinci dünya savaşına ve kurtuluş savaşına bakışları araştırma isteği yarattı bende.

(rasyonel kupaj 145 - 12 Kasım 2004 18:51)

dido sotiriu isimli yunan bir yazarin guzel bir romani... kurtulus savasindan once baslayip sonuna kadar olan bir sureci anlatan, akici bir dili ile, bana simdiye kadar okumus oldugum okullarda hic anlatilmayan bir cok seyi anadolu' da yasamis bir rumun gozunden anlatan kitap.

yurdumun insaninin okumasi tavsiye olunur.

(bumerang - 6 Aralık 2004 12:01)

iki tür tarih vardır. bir resmi tarih bir de gerçek tarih. resmi tarih, okullarda bize okutulan ve en guclunun; en iyinin; en adilin biz, otekilerinse oteki oldugu tarihtir. gercek tarih ise otekinin tarihidir. gucun zarar verdigi, surdugu, ayirdigi, sildigi, gorunmez kildigi, sesini duyulmaz yaptigi otekinin tarihi. otekinin tarihini ogrenmeye kalkisan her insanin cebinde mutlaka duzgunce katlanmıs temiz ozur dileme mendilleri^* bulunmalidir. belli mi olur sarilmasi gereken yaralar silinmesi gereken yaslar cikar karsisina.

(geographica - 3 Mart 2005 23:45)

ayrıca okuduğum en iyi kitaplardan biri olduğunu da belirtmem gerekir, tavsiye edilesi bir kitaptır.

(guru - 5 Aralık 2001 11:35)

dostluğun, insan olma erdemlerinin din, dil gibi ayrımları tanımadığını anlatan, özellikle manolis ve arkadaşı şevketin, tanrılarının da kendileri gibi arkadaş olmasını dilediği bölümüyle hatırladıkça herzaman gözlerimi dolduracak olan kitap. kitapta birinci dünya savaşı yıllarında güçlü devletlerin, türkiyenin henüz değerinin farkına varamadığı yeraltı zenginliklerini elde etmek için yunanlıları maşa olarak kullanıp, yeni türkiyenin kurulmasını engelleme ve iki halkı birbirine düşürme girişimleri anlatılıyor. siyasetle ekonominin birbirine ne kadar bağımlı iki kavram olduğu ve savaşların arkasındaki gerçek nedenlerle, sıradan insanların savaşma nedenlerinin birbirinden ne kadar farklı olduğu çok etkileyici bir biçimde anlatılmış.

(henalama - 18 Haziran 2006 02:38)