jimmy page, whole lotta love ı çalmaya başladığında the edge ve jack white ın yüzlerindeki ifade bu belgeseli anlatmaya yetiyor.

söyle ki;

http://www.youtube.com/watch?v=epshkqbdrfa

edit: link

(grebicala - 17 Ocak 2010 06:05)

jimmy page'in plağı koyup çalar gibi yaptığı ve bunu yaparken de çok mutlu göründüğü şarkı link wray'e ait olan rumble'dır.

http://www.facebook.com/…o/video.php?v=603601276358

ve evet u2'nun adamı diğerlerinden ayrı olarak böyle efektler veriyorum filan çok güzel oluyor diyerek zaten dinlememediğim ve hoşlanmadığım bu gruba karşı olan düşüncelerimin üstüne yeni bişeyler daha eklemiştir.

en acayip sahne de herhalde jimmy page'in whole lotta love'ı çalmaya başladığı anda diğerlerinin büyülenmiş suratlarıydı.

(tepedeki psychedelic adam - 3 Ağustos 2010 01:59)

ayrı ayrı her birinin belgeseli yapılması gereken üç efsane gitaristi bir araya getirmiş filmdir.
şu fani dünya da çok istediğim aktivitelerden birini yapmam gerektiği konusunda beni kamçılamıştır aynı zamanda.
evet ben jack white denen bu adamı canlı kanlı izlemek, o gitardan çıkan uğultuları kendi kulağımla duymak istiyorum arkadaş, çok mu?
buradan organizatörlere sesleniyorum. kimler geldi geçti ama bu adamı izleyemedik kardeşim.
bir zahmet çabuk olsun lütfen peçeteye the weight yazıp kendisine yollamak konusunda sabırsızlanıyorum.

(talos - 5 Kasım 2010 01:07)

jack white: i am gonna try to trick them into teaching me their tricks. türkçesi: onları kandırarak gitar hilelerini bana öğretmelerini sağlayacağım.

izlediğim ilk müzik belgeseliydi. görüntüler muhteşem, ses kalitesi muhteşem.

--- spoiler ---
jack white'ın belgeseli açılış sahnesi, hayat hikayesi, sigara içerek yürüyüşü harika (sigarayı bıraktım, tekrar başlayacaktım o derece. ha hayatında hiç sigara içmemiş belli, içine çekmiyor). jack white'ın çaldıkları harika. edge'in deneysel takılması harika. insanın gitar çalası geliyor. gerek görselliği gerek anlatımıyla 10 numara bir iş olmuş. yapanları tebrik ediyorum.

--- spoiler ---

(utkin graznikov - 14 Nisan 2011 19:42)

pek adıyla örtüşmemiş. ilk gördüğümde bangır bangır konserler izleyip kafa sallayacağım sandım ama ondan daha iyisi çıktı.
jimmy page, jack white ve the edge'in hayat hikayeleri görüntüsünde gitarın geçmişi, gelişimi, gitarın hayatları nasıl etkilediği ve bir gitara nasıl yaklaşılmadır belgeseli olmuş. tabi malzeme ^*** bol olunca muhteşem bir gitar kültürü filmi olmuş.
tabi ki herkes gibi led zeppelin sevenlerdenim ama jimmy page'i bu kadar yakından tanımak daha da bir güzel oldu. stairway to heaven'ın hangi ellerden nasıl çıktığını görmek muhteşemdi.
açılışta jack white'ın tahtadan tek telli elektro gitar yapması kendisinin bütün kişiliğini ele vermiş gibi. uğraşmayı seven, istediği sesi bir kaç parça hurda ile çıkarabilen müzisyen. 30 saniyede şarkı yazıp söylemesi de ayrı bir güzeldi. bir an yıldız korkunç tilbe geldi aklıma ama sonra hemen topladım.
yine açılışta in my time of dying'in introsu çalar ki gitar çalmak sadece şarkı yapmak olmadığını gösterir. gitar çalmak hayatın fon müziğini çalmak, bir backvokal gibi arkadan sesler çıkararak eşlik etmektir.
gitar efsane olabilmektir, hobidir, hayata kendi sesinle eşlik edebilmektir, mühendisliktir, hayal gücüdür, derdini anlatma biçimidir.
flat duo jets'in sahnede sikindirik tek manyetik gitar ve 10 waltlık amfi ile performansına bittim. aynen sahnenin önünde mal gibi durup dumur olmuş tipler gibi kaldım.
az biraz müzik kültürü edinmek isteyenlerin ve led zeppelin hayranlarının kesinlikle izlemesi gereken belgesel...

(pablo zgr - 16 Aralık 2011 02:08)

belgesel denince hep geri çekilenlerdenim.lakin jimmy page ''hey hey ben burdayım kızım'' der gibi belgeseli izlemek farz oldu.
izlemeye başlamadan ''nolucakki bende sadece page in sahnelerini izlerim u2 yi geç edge yi siktir et white stripes eh sıkmassa'' düşünceleriyle açtım ki hepsini izlemişim o kadar sardı yada ilgilendiğim alan oldğu içindir belkide
önüme bi 9 luk western dayasanız yada savaş koysanız ''biiittt bittt hadi bittt artık'' olurum lakin müzikse gel abi gel izle jack white ın jimmye kutsal tebessüm sahnesini izle jimmy nin anılarıyla zepplinsel alanını genişlet edgeyi hala geç ama o bile sıkmadı zannımca herneyse white ın seksi yürüyüşünü izle bide elinde sigarasıbaşında şapkası elinde bavulu bavulunda çocuk otlar ağaçlar binbir icatlı gitarlar bu dehalar kanın yerinden fışkırıncaya kadar durulmadan akıtmalar sonra o gitara bi kadına kur yapar hayatını adar nidalarını atmalar
sonunda jimmy page in de dediği gibi
''gitarı elime alamayacak kadar yaşlanmamaya çalışmak'' sevdası zaten bu 1 .37 lik dökümanı özetliyor
bitincede ''gitar mı? herkes çalıyor ne önemi var '' diyen bendenizi dahi ulan keşke bırakmasaydın gibi anlık kıvranmalara sokabiliyor adamların yaşadıkları aşk..

(farewell the ashtray girl - 8 Ağustos 2012 06:47)

elektro gitar veya rock müzikle ilgilenenlerin çok keyif alacağı bir belgesel. anlatıcı seçimi çok başarılı herşeyden önce. 3 farklı dönemden 3 farklı stile sahip gitarist. tabii jack white'ın jimmy page'e duyduğu hayranlığın da etkisiyle stilinin ondan çizgiler içerdiği gerçek fakat bu üç gitarist de kendi stillerine sahip. jimmy page whole lotta love'u çalarken jack white'ın ona bakışı da benim gibi ikisine de çok derinden saygı duyan biri olarak beni gülümsetti açıkçası. sonunda üçünün beraber çaldığı the band - weight de tek kelimeyle efsanevi.

(tras kolonyasi - 14 Ekim 2013 22:40)

yalnızca aslında bir bod dylan bestesi olan in my time of dying'in 3 kuşağın 3 iyi gitaristi tarafından çalındığını görmek ve dinlemek için bile seyredilmesi gereken güzel bir belgesel.

(cheweyo - 8 Aralık 2013 20:00)

ağır led zeppelin fanı olarak bildiğimiz jack white'ın belgesel boyunca jimmy page karşısında cool takıldığı fakat üstad whole lotta love çalarken kendisini bi anda koyverip boş boş sırıtmaya başladığı yapım. ayrıca the edge yerine koyacak başka adam mı kalmadı mınake?

(nopnog - 11 Mayıs 2016 11:00)

--- spoiler ---

u2 sever bir insan değilim ama where the streets have no name başladığı anda insan etkilenmeden edemiyor, kitleleri bu denli harekete geçiren bu güç insana çok garip hissettiriyor. süper güç bu resmen.^* https://youtu.be/jbj7rydjyy8?t=2m9s

ve jimmy page'den geliyor:
-peki basın ne yaptığını anladı mı?
+yok. pek sanmıyorum. ne yaptığımıza dair hiçbir fikirleri yoktu. her albümün birbirinden farklı bir çizgide olması. eleştiriler rezaletti. ne yaptığımızı anlayamadılar. dördüncü albüm hakkında yazılanlar bir paragraftan ibaretti. aslında birçok elle tutulur parça vardı. black dog, levee breaks, stairway to heaven. bir paragraf.. neler olup bittiği hakkında hiçbir fikirleri yoktu. o günden sonra müzik dergilerini okumaya tenezzül bile etmedim.

bu da seven nation army
--- spoiler ---

(laroccala - 26 Kasım 2017 21:10)