Roma bene (~ Romali dilberler) ' Filminin Konusu : Film, yönetmenin 1960'larda ve 70'lerde Meksiko'da büyüdüğü yıllarda bölgede yaşanan olaylara dayanıyor. Siyah beyaz olarak filme çekilen Roma, 1970'lerin başında, Mexico'daki Roma mahallesinde geçiyor ve kişisel, sosyal ve politik çekişmeler sırasında bir ailenin dengesini korumaya çalışmasını konu alıyor. Orta sınıf bir ailenin evinde hizmetçilik yapan Cleo'yu merkezine alan filmde, aile evde yaşanan değişikliklerle boğuşurken, sokaklarda ise Meksika hükümetin desteklediği milisler ve öğrenci göstericiler arasında büyük bir çatışma vardır. Film, Venedik Film Festivali'nde prömiyer yapmış ve En İyi Film dalında Altın Aslan ödülü kazanmıştır.
Purgatory Road(2017)(8,5-65)
Il gobbo(1960)(7,9-79)
Banditi a Milano(1968)(7,2-559)
Requiescant(1967)(6,6-605)
Svegliati e uccidi(1966)(6,3-209)
Innuendo(2017)(6,2-107)
La casa del tappeto giallo(1983)(6,1-289)
Storie di vita e malavita (Racket della prostituzione minorile)(1975)(6,0-154)
Un fiume di dollari(1966)(5,9-588)
Stressed to Kill(2016)(5,8-355)
Mosquito der Schänder(1977)(5,5-345)
Kleinhoff Hotel(1977)(5,5-161)
guiseppe tornatore'nin 1990 yapimi en az cinema paradiso kadar guzel filmi. ta$rada ya$ayan, butun cocuklari kendisini terketmi$ ya$li adam yillar sonra onlari teker teker ziyaret eder, bu arada hicbir$eyin gorundugu kadar iyi gitmedigini anlayacaktir.
(robin - 2 Nisan 2002 14:38)
'herkesin keyfi yerinde' ve 'everybody's fine' olarak da bilinen guzelim film. varligindan bile haberi olmadigi torununa, gitmisken bir gun boyunca bakmak zorunda kalan dedenin, torununu, cani sikilmasin diye, calisan camasir makinasinin karsisina oturtmasi ve camasir makinasinin 'ekran'ini buyuk bir hayret ve merakla izleyen torun sahnesi cok hostu.
(koyumavi - 2 Nisan 2002 14:52)
marcello mastroianni'ni ve cinema paradiso'nun toto'sunun oynadığı bir giuseppe tornatore filmi. sicilyalı matteo scuro italya'nın dört bir yanına dağılmış çocuklarını görmek için yola çıkar, olaylar gelişir. tüm tornatore filmleri gibi ağlamak ve gülmek konusunda sıkıntı çekilmez.
(flut - 3 Nisan 2002 19:38)
filmden akılda kalan bazı satırbaşları*ıslık *saçlardaki beyazlıklara 5'er liret vermek *üzüm şaraptan yapılır (kuşlar ölürken,adam ölürken) *trenlerde bilet gösterirken düşen o ilginç fotoğraf,yaşlı adamın filmin sonunda sorulan soruya cevaben "evet ailem gösteri dünyasından" demesi *sırasıya napoli-roma-floransa,rimini,milano,torino.... *yaşlı adamın çocuklarını yetiştirme tarzının sonuçları. *evlatların birdenbire çocukluk halleriyle görünmesi *telefon mesajı bırakırken donan insanlar.. *filmin ana müziği *ilk tırnak kesişte çocuğa para vermek *dizi izleyen şirin bebeğin çamaşır makinesini tv sanması.. *yalanlar,yalanlar,yalanlar..orkestrada davulcu olan oğul. *seçim günü doğan politikacı evlat.. *romadaki ölen kuşlar *milano gecesi,yapay böcekler *yaşlı adamın fahişeye kendi bacağını göstermesi *3 çocuğum var diyerek para isteyen adama "allah bağışlasın,benimde 5 tane var" tarzı cevabı..(bkz: sicilyada hayattan kopmak) *tokadı yiyince korkan hırgız,ve kırılan fotoğraf makinasi.. *otobüsün camlarına yaslanmış insanlar..o kadınla gitmesi gerekirken,çocuklarının peşine düşmesi.. *bana 12 numarada niye kaldığımı sor?-ve film boyunca tekrarlanan bu tarz önermeler..
(teenspirit - 27 Haziran 2003 04:07)
otobandaki geyik sahnesine takık olduğum film.
(benedicta - 10 Temmuz 2003 03:18)
çok içten, sıcacık bir film. belki de ailemden uzak olduğum için öyle hissettirdi film bana ama bu babanın, bu ailenin durumu nasıl olurda içten olmaz, nasıl olurda sıcak olmaz, nasıl olurda hüzünlendirmez...
(met mo - 20 Şubat 2015 23:39)
zamanın durduğu anlarda hiçbir efekt kullanılmayan, oyuncuların donup kaldığı ve fakat aslında hayatın devam ettiği sahneler ile sanat yönetmenliği bakımında aşmış, aile ilişkileri, mükemmeliyetçi bir babanın aile ilişkilerinde nasıl etkiler bıraktığı, aşkın yaşının olmadığı, sevginin saflığını, aile olmanın aslında nasıl bir şey olduğunu son derece hoş bir gülümsemeyle seyirciye aktaran çok başarılı guiseppe tornatore filmi.
(lutfu tellioglu - 29 Temmuz 2015 15:06)
marcello mastroianni'nin kuskusuz en guzel ama en huzunlu filmlerinden biri. 1990 yapimidir. matteo scuro'nun esinin mezarini ziyaret ederken "stanno tutti bene" dedigi o son sahnede tuylerin diken diken olmamasi neredeyse imkansizdir. o sahneye kadar hep matteo icin uzulursunuz ama o sahnede bir an icin asil uzulmeniz gerekenin onun ve esinin disindaki herkes oldugunu anlarsiniz.
(outsider - 29 Eylül 2004 13:27)
soundtrack'inin filmin içinde orkestra tarafından çalındığı acayip güzel giuseppe tornatore filmi. italyan samimiyeti dediğim şeyi tam da bu filmi tanımlamak için kullanabilirim sanırım. düşleri de hayal kırıklıklarını da farklı tonlarda da olsa rengarenk yaşıyor, hissediyorsunuz. bunda en büyük pay tabii ki kusursuz bir oyunculuk sergileyen marcello mastroianni'nin. modern zamanlardan sıcacık bir masal sanki. izleyiniz efendim.
(minareden atlayan fil - 23 Kasım 2016 19:58)
zamaninda cnbce'de izleyip cok begendigimi hatirliyorum. gecende rüyama girdi gözlüklü adam, nereden nereden diye düsününce aklima geldi tutti beneli filmden oldugu.filme dair su anda tek hatirladigim sey adamin cocuklarini trenle tek tek ziyaret ettigi senaryosu.analog dönemlerden kalma güzel seylerden biriydi bu tarz sansa kesfedilen filmler.
(serabetan - 10 Temmuz 2018 00:42)
Yorum Kaynak Link : stanno tutti bene