ps4 exclusive olarak yerini almiştir.

https://www.youtube.com/watch?v=arhvkz5k1b0

(herkese saygili deist - 29 Ekim 2015 18:27)

oyunun ana karakteri 2b. kamera açısını değiştirip 2b'ye frikik verdirmeyi denerseniz 2b önce biraz bakmanıza izin verip kamerayı tekmeliyor. yoko taro kitlesini biliyor efenim.

(kimblee - 9 Ocak 2017 22:54)

oyunun pc fiyatı steam'e taze taze düşmüştür: 199ytl. anlamadığım tekken 7 $49.99 ama türk lirası olarak adamlar 75ytl'ye satıyor. bu fiyatlar ile karşılaştırıldığında nier $59.99 lakin neden fiyat 200ytl? bu da demek oluyor ki dünyada en çok oynanan dövüş oyunlarından birisi olan tekken'in geliştiricisi daha mı yavan firma ki türkiye satış fiyatını böyle aşağı çekebiliyor da square enix böyle fahiş fiyata satabiliyor tek kişilik bir oyunu? bu şirketler veya ne bileyim firmalar arası fiyat politakası ne pis bir şeymiş arkadaş hay kapitalism sen çok yaşa emi. hadi tekken gibi veya çok oyunculu modu olupta, kendini tekrar tekrar oynatabilen bir oyun olsa nier, tüm paralarım senin square enix. ama böyle tek kişilik oyunların, oyna at misali fahiş fiyata satılması insana çok koyuyor. onu geçtim öğrenci adam nasıl alacak böyle oyunları. gittikçe oyun oynamak iyice lüks bir hobi haline gelmeye başladı ülkenin içinde bulunduğu ekonomik durum ve kişi başına dağıtılan adaletli olmayan gelir miktarı düşünülünce. sen o kadar oyunun çıkması için heyecan yap ama fiyatı görünce insanın tüm şevki şemali ortadan kalksın. sanırım biraz indirime düştüğü zaman o zaman alacağız bu oyunu anlaşılan. her neyse artık oyun 17 martta görücüye çıkıyor. steam üzerinden oyunu önceden sipariş vermek isteyenleri böyle alalım:

http://store.steampowered.com/app/524220/

(toutaku - 4 Mart 2017 02:11)

oyunda toplamda 26 farklı son bulunmakta. oyunun ana hikayesini ilk bitirişte a sonuna ulaşılıyor. oyunun bittiği kayıt yüklenip, tekrar oyuna başlanırsa 9s veya a2 gibi başka karakterlerle oynamak mümkün. başka karakterlerle oyun bitirilince farklı sonlara ulaşılıyor. ayrıca 2b olarak oynarken, bazı verilen görevleri yapmadığınızda farklı sonlara ulaşabiliyorsunuz. bütün farklı sonlar ve nasıl ulaşılacağını şuradan öğrenmek mümkün.

oyun ana görev ve yan görev olarak ikiye ayrılmış durumda. ana görevlere odaklı oynadığınızda 8 - 10 saatlik bir oynanış sunuyor. bütün yan görevleri yapmak isterseniz, bu süre rahatlıkla 20 saati geçebilir.

oyunu güzel yapan etmenlerden birisi, kullanılan müzikler. bazı sahnelerde geçen sözlerin müziğe dönüşmesine tanık olabiliyorsunuz. bu müzikler^* yakında spotify gibi yerlere düşebilir. sahne ve müzik arasında bu kadar güzel estetik yakalayan oynadığım diğer bir oyun rayman legends olmuştur.

(ejderha kuyrugunun ucunda yanan ates - 14 Nisan 2017 21:54)

çok az oynadım daha, başlangıçta tam bir arcade ruhu yaşatıyor, aksiyonun her türlüsünü bir arada oynuyorsunuz: 2d shooter, izometrik shooter, geometry wars tadında aksiyon, 3rd person vs. hep böyle mi gidiyor bilmiyorum ama ben çok sevdim bunu, alışık olmadığımız bir çeşitlilik, gameplayin sürekli ferah, değişken kalmasını sağlamışlar.

ps4 'te oynayacaksanız bence bir şans verin. pc 'de oynayacaksanız steam yorumlarını iyice okuyun önce.

edit: oyun efsane. çok sevdim, adamlar yapmış. derdine acısına katlanıp pc de dahi oynanır.

(hand of fate - 13 Mayıs 2017 21:11)

superbunnyhop felsefesi hakkında üç beş kelam etmiş. namı diğer ^*

nier: automata's uplifting existentialism (story discussion)

bu adamın türkiyedeki tek fanı benim sanırım. mgs çözümlemeleriyle tanıştık, şimdi podcastiyle devam ediyoruz.

(aktuelbimurunu - 19 Mayıs 2017 02:08)

şu video üzerine almaya karar verdiğim ve yaklaşık 50 saat oynayış sonrası kararımdan zerre pişmanlık duymadığım oyun. daha bitirmeme çok olmasına rağmen bitsin istemiyorum desem yeridir.

(flameweaver - 4 Temmuz 2017 12:27)

hayatımda oynadığım en iyi video oyunu. muhtemelen gelmiş geçmiş en iyi video oyunu!

karakter dizaynı ve animasyonları, oynanış/dövüş mekanikleri, hikayesi/atmosferi ve müzikleri ile, her alanda benim gördüğüm en iyisi!

eksik yanı grafiklerin en üst seviye oyunlara kıyasla geride olması ve bazı performans problemleri ki bu iki etmen de oyunun playstation 4 gibi zayıf bir donanımda 60 kare/saniye hızla çalışmasıyla bağlantılı, bu performansı tutturmak için grafik kalitesinden ödün verilmiş, yine de donanımın zayıflığı yüzünden performansta ara sıra kayıplar yaşanıyor ve oyun boyunca bol bol pop-up denilen, dokuların geç yüklenmesi ya da geometrik şekillerin aniden yoktan var olması gibi hadiseler yaşanıyor.

bunun haricinde bazı mekanikler oyunu inanılmaz kolay hale getiriyor; sınırsız dodge ve neredeyse sınırsız, hiç animasyonsuz/gecikmesiz can doldurmak! bu durumu dengelemek namına platinum games hayli kötü bir 'zorluk' kademelendirmesi yapmış! normal zorluk seviyesi, inanılmaz kolayken bir üstü olan hard zorluk seviyesi, aşırı zor çünkü oyundaki zorluk seviyesini artırmak, düşmanın canını yahut defansını artırmak yerine, düşmanın verdiği hasarı akıl almaz oranda artıyor ki buna mecburlar çünkü oyunda can doldurmak çok kolay ve yanınızda taşıdığınız can doldurma eşyasının sayısı dışında hiçbir kısıtlaması yok. haliyle eğer tek vuruşta ölmezseniz canınızı çok kolay doldurup oyuna hiçbir şey olmamış gibi devam edebiliyorsunuz. ilgili bozuk durumu düzeltmek için düşmanların verdiği hasarı inanılmaz artırmışlar, bu da genelde bir vuruşta öldüğünüz, hayli rahatsız edici bir senaryo doğuruyor, eh aksi halde canınızı doldurup devam ediyorsunuz oyuna.

ne var ki saydığım 'ufak' sorunların hiçbirisi genel deneyimi bozmuyor! ~75 saatin sonunda platin kupayı 'hilesiz hurdasız' koleksiyonuma eklediğimde....üzüldüm! bir oyunu bitirmiş olmak ve kutusuna oyunu koyup kapağını kapatmak eğer çok yakın bir arkadaşınız yurtdışına taşınıyor gibi hissettiriyorsa bilin ki o oyun şaheserdir!

bu oyun da bir şaheser...

oyun boyunca yönettiğiniz üç karakter; 2b, 9s ve a2 ile oyuncu olarak inanılmaz bir bağ kuruyorsunuz ki bunun sebebi, hikayenin ve diyalogların harika kurgulanmış olması yanında karakter dizaynlarının ve animasyonlarının mükemmel olması. bir karşılaştırma açısından, grafik kalitesi ve yapım bütçesi departmanlarında nier: automata'nın bilmemkaç katı olan horizon zero dawn'ın baş karakteri aloy'u ele alalım... sony'nin playstation'un poster yüzü yapmaya çalıştığı aloy karakterini ben bir türlü sevemedim, ısınamadım, kendisi olarak oynamaktan biraz bile keyif alamadım. karakterin hiçbir çekici, özel tarafı yok! öte yandan nier: automata'da yorha no.2 type b karakteri, sadece yavaş yürüyüş animasyonu yüzünden beni tamamen kendisine köle etti. silahı savurduktan sonra hareketsiz kalırsanız yaptığı toparlanma animasyonu, yumuşak yüreğini sakınmaya çalışan diyalogları, saçları, elbisesi vs. vs. vs. karaktere dair her şeye bayıldım. aloy? koca kafalı, çilli, motivasyonsuz, vizyonsuz, karaktersiz bir tip sadece...

oyunun bir de hikayesi var ki i-na-nıl-maz!
kendisinde önce gelen nier'a doğrudan bir devam olmasına rağmen aradaki bağlantı neredeyse görmezden gelinecek durumda ki unutmamak gerek nier da esasen drakengard serisine doğrudan bağlantılı. tüm bağlantılara rağmen nier: automata, kendi başına bambaşka bir hikaye sunuyor ve nier ile olan ilişkisi sadece oyunun geçtiği dünyaya zemin hazırlamak ve kimi yerlerde eski oyunları oynayanlara küçük sürprizler yapmaktan ibaret.

hikayeyi kısmen açıklamak gerekirse;
dünya, uzaylıların ürettiği makine yaşam formlarının işgali altındadır ve insanlık ay'a sığınmış, dünyanın geri kazanılması görevini androidlerin sırtına yüklemiştir. yorha, üst düzey androidleri dünya üzerinde çeşitli görevleri yerine getirmek ve direnişçi androidlere yardım etmek için örgütleyen bir organizasyondur. terk edilmiş fabrika civarında beliren devasa makineyi yok etmek için yorha bir filo görevlendirir, ne var ki filodan sadece 2b isimli savaş androidi sağ kurtulur ve terk edilmiş fabrika civarında araştırma görevinde olan 9s isimli tarayıcı androidle ortak çalışarak makine yaşam formlarıyla mücadeleye başlarlar...

oyuna 2b karakterini yöneterek başlıyoruz ve ilk oynanış devresi bittiğine bu sefer 9s'in perspektifine geçip aynı görevleri ve olayları bir kez de 9s olarak tecrübe ediyoruz. son olarak 2b ve 9s olarak yaptıklarımızın bir sonrasında yaşananlara a2 ve 9s'in gözünden bakıyoruz ve oyun, üç oynanış sonunda bitiyor. yalnız belirtmek gerek ilk iki oynanış ana oyundan ziyade açılış görevi görüyor yani başka bir deyişle oyun üçüncü oynanış ile gerçekten başlıyor!

birden fazla perspektif ile oyunun oyuncuya aktarılması ilk nier oyunan miras. belirtmek gerek oldukça da riskli bir tutum çünkü oyuncunun tam deneyimi elde etmesi açısından tüm perspektifleri tecrübe etmesi gerek aksi halde yarım kalmış bir deneyim ile ayrılacak oyunun başından. bu durum riskli çünkü kötü uygulanırsa oyuncunun sıkılması ve oyunu yarıda bırakması çok kolay, zira az evvel bitirdiği bir oyunu tekrar oynamasını oyuncudan istemek hayli lüks, özellikle de endüstinin 'iyi' oyunlarla dolup taştığı şu zamanda. bir diğer husus hikayenin oyuncudan saklanmasının yarattığı kopukluk!
ama nier: automata talebinin karşılığını veriyor; evvela her karakter bir diğerinden farklı oynanış mekanikleri temin ediyor oyuncuya, bu da yeterince farklılık yaratıyor. ayrıca her oynanış döngüsünde oyunun hikayesine dair daha detaylı şeyler öğreniyoruz, bu da her oynanış ile hikayenin daha detaylanmasına olanak tanıyor, örneğin; bossların adları 9s ile oynandığında görünür hale geliyor ve boss'lara dair yeni bilgiler elde ediyoruz yahut 2b'nin erişemediği bazı sandıkları ancak 9s'in yeni oynanış mekaniği olarak sunulan hack'leme yeteneğini kullanarak açabiliyor ve içindeki bilgilere ancak böylece erişebiliyoruz. bunun haricinde her karakterin tamamlayabileceği farklı yan etkinlikler mevcut. kısaca oyun üç farklı oynanış için yeterli sebebi ve çeşitliliği sunuyor.

bunun dışında değinilmesi gereken şey oyunun ara ara farklı oyun türlerine evrilmesi; oyuna kuşbakışı shoot 'em up şeklinde başlıyoruz ve bullet hell sekansından sonra oyun tekrar tür değiştirerek twin stick shooter'a evriliyor akabinde oyun üçüncü kişi bakış açısına sahip shooter'dan, side scroller'a dönüşüyor... tüm bu geçişler, platinum games sağ olsun, inanılmaz akıcı gerçekleşiyor ve kontrollerin her oyun türünde aynı şekilde tepki vermesi ve kamera açısının değişmesine rağmen oynanışın değişmemesi sayesinde oyuncu tür geçişlerine kolayca adapte olup oyundan kopmadan deneyimine devam ediyor. gerçekten inanılmaz!

ve son olarak müzikler... ilk nier oyunu da müziklerinin muazzamlığıyla meşhur. bu oyunda hiçbir şey değişmemiş! müzikler, oyunun dünyasını tamamlayıcı ve sahnenin hissetirmesi gereken duyguyu temin eden temel itici güç olarak çalışıyor. müzikleri çıkardığınızda pek çok an büyüsünü yitiyor. ortamın müzikle böylesi içiçe geçtiği pek az oyun mevcut... hala kimi savaş teması olan müzikleri aklımın bir köşesinde tınlıyor, örneğin bipolar nightmare isimli müzik parçası, bu güne kadar dinlediğim en gaz verici, en heyecanlandırıcı müzikal eserlerden biri, çalmaya başladığı anda istemsiz bir biçimde kişiyi hedefini yok etmesi için programlıyor. sadece 'gaz' da değil bol bol aşırı duygu yüklü eserle de karşılaşıyorsunuz ve ilgili etkinliğe muazzam bir uyum sağlıyor tüm müzikler... yer yer duygulanıyor, yer yer öfkeleniyorsunuz!
fırsatınız varsa mutlaka soundtrack albüme şöyle bir kulak verin lakin uyarmam şart önce oyunu oynayın! müziklerin yarattığı büyüyü, oyundan bağımsız olarak tecrübe ederek süprizini bozmayın.

evet, nier: automata... hiçbir zaman anaakım spor oyunları ya da askeri nişancılık oyunları kadar tanınmayacak, oynanmayacak, hak ettiği değeri görmeyecek bir oyun... bir şaheser, opus magnum, masterpiece... muhtemelen gelmiş geçmiş en iyi oyun!..

eğer video oyunlarını zevk veren, zaman geçirmelik medya kaynakları olarak görmüyorsanız, video oyunlarının sanatsal birer yapıt olduklarını fark ettiyseniz, bu oyuna asla ama asla ıskalamayın! bundan yıllar sonra insanlık video oyunlarına bugünün klasik romanları gibi davranmaya başladığında, nier automata; suç ve ceza, gazap üzümleri, iki şehrin hikayesi vs. gibi görülecek.

vay be... bu kadar uzun bir yazıya evrileceğine düşünmemiştim ama daha oyun hakkında söyleyebileceğim tonla şey mevcut... başka zaman belki... özellikle oyunun hikayesine değinmek istiyorum en az bunun kadar uzun bir yazıda. tembelleşmezsek. ölmezsek.

iyi oyunlar.

(gominist redar - 14 Ağustos 2017 12:21)

sıra dışı güzellikte bir müzik kolajına, sürükleyici bir senaryoya ve gayet zevkli oynanış dinamiklerine sahip oyun. öyle ki abd'li bir yapımcı firma bunca içerikten bir film, bir albüm, bir de oyun yapardı.
japonlara duyduğum saygıyı pekiştirmiştir.
akla zarar müziklere şuradan ulaşınız

(monahdas candy - 17 Mart 2018 02:21)

hakkında şahane oyun, muhteşem müzikler, bir başyapıt gibi yorumlar uçuşan bir video oyunu. 'bana hitap etmez' diye düşünmeme rağmen, indirime girmiş olmasının gazıyla satın alıp hafta sonu boyunca oynadım. yaklaşık 10 saatlik oyun deneyiminden sonra 'hakkında söylenenler az bile' diye düşündürdü beni.

neredeyse kusursuz olacakmış ancak harita tasarımı ve yön, yol bulma işi sıkıntılı geldi bana.

--- spoiler ---

son iki üç gündür kaç kere dinlediğimi hatırlamıyorum; ilk duyduğumda oyuna ara verdim, uzandım uzun uzun dinledim; ne güzel bir müzik, ne cimcime bir vokaldir bu: pascal

--- spoiler ---

(bakbidur - 26 Mart 2018 13:47)