cloud: keyblade's chosen one, he's a lucky kid.
diyerek hissettigim herseyi dile getirmistir

(dramaz - 18 Eylül 2006 19:08)

ilk oyunun bir hayli indirgenmiş versiyonu olan oyun, hatta ilk oyunun üçgen tuşuna indirgenmiş versiyonu da denebilir. (spoiler içerebilir)şimdi bir kingdom hearts hastası olarak biraz kırıcı olabilirim bu oyuna karşı ama nefes almadan deliler gibi oynamama rağmen birçok konuda bende hayal kırıklığı yarattığını yıllar sonra yazma ihtiyacı hissettim. evet, yine muhteşem bir maceraya atılıyoruz, yine binlerce heartless biçiyor, nobody'lerle uğraşıyor, level'dan level'a atlıyor, bir disney evreninden öbürüne uçuyor, görülmedik yer, dövülmedik adam bırakmıyoruz ama her şeyde mutlaka bir eksik mevcut. bir kere hikaye ilk oyundaki gibi değil. dostlarımızı aradığımız o pür macerada bütün disney dünyalarının birbirine bağlandığını öğreniyorduk hatırlarsanız. oyun boyunca da tek tek tüm dünyaları gezip bütün o boyut kapılarını kilitlememiz gerekiyordu. 2. oyunda da dostlarımızı aramaya devam ediyoruz, iyi güzel. fakat artık o evrenden bu evrene sürüklenme sebebimiz çok sıradan ve zorlama. güya tüm kilitleri yeniden açmalıyız ki kairi ve riku'nun olduğu yere ulaşabilelim.

eskisi gibi olmayan tek şey hikaye de değil tabii. bir kere oyun her yerde şikayet edildiği gibi gerçekten çok kolay. kolay modu es geçip standart modu seçmek yetmiyor. kh2'nin standart modu ilk oyunun kolay modundan bile daha kolay. level atlama ihtiyacını oyun boyunca neredeyse hiç hissetmiyorsunuz. zaten dümdüz bir çizgi üzerinde ilerlemeye zorlanırken gerekli levelları da atlıyoruz yol üstünde. ilk oyundaki comboların yerinde yeller esiyor. bir sürü limit/drive vs. özelliği eklenmiş ama hiçbiri ilk oyundakilerin yanına bile yaklaşamıyor. summon'lar bir hayli azaltılmış. ama zaten onlar da bir işe yaramıyor. tek yaptıkları gösterişli bir giriş. sonrasında birkaç dandik hareketle yok oluyorlar. büyüler deseniz oyun boyunca mecbur bırakılmadığınız sürece bir kere bile büyü yapma ihtiyacı hissetmiyorsunuz. hatta cure büyüsünü bile çok az kullanmak zorunda kalıyorsunuz. drive demişken, aslında bu yeni özellik bir hayli zevkli. dönüşüm geçirdiğinizde 2 elinize birer keyblade alıp maksimum kıyım yapabiliyorsunuz. ama sorun buna ne kadar ihtiyacınız olduğu. gerçekten oyun zor olsa ve bu kadar güce, büyüye, vs.'ye ihtiyacımız olsa her şey daha iyi olabilirmiş. ancak yok. bosslar bile sadece üçgen tuşuna basarak öldürülebilirken sıradan bir keyblade'den başka hiçbir şeye ihtiyaç duymuyorsunuz. hele poiton, ether vs. gibi item'lara hiç ama hiç.

ilk oyunda olup kh2'de geri adım atılmış başka şeyler de var. yan görevler... oyun boyunca ne bütün evrene saçılmış dalmaçyalı köpekler topluyoruz, ne sağa sola gizlenmiş trinity'leri keşfediyoruz, ne de sandıkları bulmaya çalışıyoruz. bu oyunda sandık var evet, ama hepsi o kadar gözümüze sokuluyor ki bulmamak mümkün değil. hem ilk oyunda sandıkları görsek bile açmak için binbir takla atmak, farklı formüller uygulamak gerekiyordu. artık tek yapmamız gereken üçgene basmak. yine ve yine...

ilk oyuna nazaran geliştirilen en önemli şeylerden biri gummi ship savaşları. cidden ilk oyundaki bölümler arası uzay savaşları çok sıkıcıydı. şimdi en azından savaşlar daha aksiyon yüklü olmuş, her yerden başka başka şeyler saldırıyor ve oluşturduğunuz geminize bir sürü ilginç şey takabiliyorsunuz.

peki bu oyunda neyi çok sevdin derseniz, ara demolar derim. gerçekten her birini izlemek çok zevkli. tabii sadece seslendirilmiş olanlardan bahsediyorum. kendinizi gerçekten disney dünyasında gibi hissediyorsunuz. hele atlantica bölümü, deyim yerindeyse hiçbir şey yapmıyor oluşunuza rağmen müzikal tasarımıyla bir hayli gönlümü çaldı diyebilirim. her ne kadar zayıf olduğunu belirtsem de hikayenin bazı unsurları da iyi detaylandırılmış. özellikle organization xiii ve ilk oyundaki baş düşmanımız ansem'la ilgili çok ilginç şeyler öğreniyoruz. bütün saydığım olumsuzluklara rağmen gene olarak yine masal gibi bir oyun kingdom hearts 2. zaten başarısının ardından bir sürü oyun daha çıktı. ama insan ister istemez üzülüyor, daha geniş bir kitleye ulaşılabilsin diye oyunun bu kadar kırpılıp çocuk işine çevrilmesine. ha, yalnız opsiyonel bir sephiroth savaşı var ki oyunda aman aman... şöyle diyeyim, savaş başlar başlamaz muhtemelen öleceksiniz.

(canned - 6 Temmuz 2011 02:29)

ilk oynadığım kingdom hearts oyunu. tabi olayı tam çözememiştim ama roxas'ın hikayesine bi nevi mutlu sonla bitse de çok üzülmüştüm. sonra ilk oyunu oynayıp tekrar oynadım, yine en çok etkileyen şey roxas oldu.

--- spoiler ---

sora twilight town'da hayner, pence ve olette'e veda ederken gözünden roxas'ın yaşı süzülür ama sora ne olduğuna anlam veremez o üçlüyle yeni tanıştığı için. video oyunları tarihindeki en etkileyici sahnelerden biridir kanımca:(

--- spoiler ---

(kryptonian - 27 Mart 2018 22:06)

yükleme süreleri nedeni ile beni kanser edecek olan oyun. 2 gündür oynuyorum her konuşma, her yeni yer, her savaş için ayrı load etti ilk bölümlerde (belkide playstation 3'te daha hızlı çalışır), şimdi baya ilerledim sanki gittikçe hızlanıyor load süreleri yada kendimi avutuyorum.

(nooneelse - 13 Mayıs 2006 00:34)