2009 yılında gösterime girmesi planlanan fransız yapımı gerilim filmi..başrollerinde rufus sewell , emmanuelle béart , julie dreyfus var..konusu kısaca şöyle: oğullarını tsunami faciasında kaybeden bir çift, çocuklarını tekrar bulmaya çalışır..birkaç rehber ile birlikte tayland ve burma sahillerinde iz sürerler..bu esnada onları gizemli bir hastalık beklemektedir..film children of the corn a benziyor.

web sitesi:
http://www.vinyan-lefilm.com/

(kumrengi - 4 Şubat 2009 00:55)

fabrice du welz'in ikinci filmi...
diğeri için (bkz: calvaire)

(quip - 19 Mart 2009 17:42)

thaksin gao karakterini canlandıran kişiyi serdar ortaç zannettiğim film..bu ne biçim benzerlik arkadaş..

(karafilmci - 10 Nisan 2009 12:52)

bir sonu bulunmayan, pat diye bitiveren film..ekrana boş boş bakıyorsunuz, "ee niye bitti ki şimdi bu" diyorsunuz..nakaratı olmayan bir şarkı gibi.

bunları saymazsak film için güneydoğu asya belgeseli diyebiliriz..vahşi tabiat, sivrisinekler, terkedilmiş köyler, çamurlu nehirler..ama ortada film namına pek bir şey yok..notum 4/10.

--- spoiler ---
paul neden öldürüldü, aslında o çocuklar tsunamide ölen çocuklar mı, kadın neden "onu bırak" deyip durdu kocasına, filmin sonunda ne oldu...bunlar cevapsız sorulardır.
--- spoiler ---

(kumrengi - 27 Nisan 2009 19:53)

aha dedik, janrinda gerilim de yaziyor dedik. gerilim olmasina ragmen puani da 5'i gecmis imdb'de, ha bi de imdb plot'unda "horrifying" keyword'una takildik; e o zaman fena olmasa gerek diye basina oturduk. keske baska bi film izleyeydik...
direkt bi baglanti olmasa da; bu filmi izlemek yerine 2 kere daha cannibal holocaust izlenebilirdi. ilginc kabilemsi goruntuler ve daha bi gerilim bi si izlemek icin daha mantikli olurdu.

"hic hoslanmadim, bu ne" de demiyorum da, izledikten sonra; keske baska bi filmle vakit gecirseymisim diyebiliyorsunuz...
--- spoiler ---
filmden en hosnut kalanlar en sonda hatunun memelerini elleyen, minciklayan cocuklar olsa gerek. ruh sagliklari iptal zaten o da ayri konu...
--- spoiler ---

(infected grail - 14 Mayıs 2009 00:19)

hayatimda izledigim en huzursuz edici filmlerden. sahne, oyunculuk ve makyaj mukemmel. e bi de emmanuelle beart var. daha ne olsun. sozlukte begenilmemesi sasirtici.

(reso aga - 3 Temmuz 2009 02:27)

uzun metrajlı bir emanuel bart fragmanıdır. emanuel nedir, nasıldır onu anlatır.
arka plana film senaryosu da koymuşlar üstelik.

(spinapubica - 3 Temmuz 2009 02:41)

65. venedik film festivalinde yarışma bölümünde ve de toronto uluslararası film festivalinde gösterilmiş filmdir. bu iki festivalde de beğeni toplamış olsa da, dünya izleyicisinden hak ettiği değeri ve ilgiyi gördüğünü düşünmüyorum.

http://www.otekisinema.com/?p=6547

(asden - 11 Temmuz 2009 10:01)

sıkıntılı bir film. lakin sonlara doğru yerli çocuklar biraz güldürmedi değil. zorlama olmuş o sahneler.

(eternity and a day - 18 Mart 2010 13:39)

hayatta setrettiğim kelimenin tam anlamıyla en kabus film.kötü anlamında söylemiyorum ama çok çok sıkıntılı.yönetmen bu sıkıntıdan zevk almış gibi.

(thinkgreen - 7 Nisan 2010 12:40)

tsunamide kaybettikleri çocuklarını arayan bir çiftin (jeanne ve paul bellmer), aslen inkâr nam jungle'da kaybolma kâbusu. oğlunun kaçırılıp hayatta olduğu fikrine sarılan jeanne, kocasıyla birlikte çocuk tacirlerinin peşinde yola çıkar, thai-burma’nın açık, her türlü “iletişim” bağını kıyıdan uzaklaştıkça kesmesi, geri dönüşü de imkânsız kılması itibarıyla bir o kadar mapushane olabilecek sularından geçerek gafletlilerin felâketi olan jungle’larına dalar. kayıp diyarların kayıp çocuklarının diyarına... bundan sonrası, oğullarının peşinde sadece bedenen değil, zihnen de kaybolan bir çiftin hikâyesine dönüşür. aklını ormanın ruhuna teslim edenin bir türlü, etmeyenin bir başka türlü kaybolduğu bir hikâyeye... vinyan, filmdeki insan kaçakçısı thaksin gao tarafından şöyle anlatılır: “bir insan kötü bir şekilde ölürse, ruhu şaşkına döner, aklı karışır. nereye gideceğini, ne yapacağını bilemez. ruh, kızar; sinirlenir. ‘vinyan’ olur. yakılan ve havaya salınan fenerler de vinyan’ın evine varmasına rehberlik eder; ölülerin evine. böylece vinyan, ebedi istirahatına kavuşabilir. her ateş, bir vinyan içindir.” bu haliyle vinyan, hem ölmüşlerin, hem de yaşayan hayaletlerin kızgın ruhlarıdır aslında. dokunanı, yaklaşanı dağlarlar. ancak filmin anlattığı asıl karabasan, gidenin gittiğini kabul edememe, kabul edip de yasını tutmama karabasanıdır. in treatment dizisinin gina’sı “birisi öldüğünde çoğunlukla nedenini bilmek isteriz, halbuki bir nedeni olması gerekmez” demiştir bir bölümde. vinyan, işte bu sebebi bile soramayacak kadar derin ve travmatik bir inkârın ve bu inkârın karabasanının da filmidir. hâsılı, kasvetli de değil, kasvetin ta kendisidir. gücü de, etkileyiciliği de burada galiba...
hatırlaması da, yazması da vinyan etti şu bünyeyi gece gece... biri fenerleri yaksın.
filme dair leziz bir değerlendirmeye verdiği bağlantı için (bkz: #16468329)

(mayadeniz - 22 Temmuz 2010 02:31)

bittikten sonra izleyicinin içini boğan, boktan bir film.

--- spoiler ---

ayrıca filmin sonundaki meme elleme sahnesi de garip olmuş.

--- spoiler ---

(bce - 27 Ağustos 2010 02:22)

bu filmi çekenler ve aynı zamanda izleyenler için harcanan zamana yazık.

(breton - 28 Ağustos 2010 20:41)