woody allen'ın başyapıtları içinde sayılan manhattan'dan bile iyi, kendi çapında neredeyse kusursuz bir film broadway danny rose. izleyeli bir iki ay oldu konusunu tam hatırlamıyorum ama woody allen'ın oynadığı bir adam ve mia farrow'un oynadığı bir kadın vardı ve bir oraya bir buraya koşuşturuyorlardı galiba. sonra ladri di biciclette'ye selam olsun diye gittikleri bir falcı kadın vardı, gordon willis harika görüntü yakalıyodu, bir lokantada oturan adamlar çok doğal bi şekilde anlatıyolardı hikayeyi, o yüzden insan çok seviyodu filmi.

(grapes of butcher - 29 Eylül 2006 00:54)

woody allen'in bas yapitlarindan biri olan zelig'den hemen sonraki, yine diger bir bas yapiti olan purple rose of cairo'dan önceki mia farrowlu ilk filmdir broadway danny rose.. bir kaybeden'in hikayesidir (loser diycektim ama entel gözükmek istemedim.. ekmek kuran carpsin ki) ama dünyanin en iyi kalpli loser larindan birisinin hikayesidir.. hep insanlara gerzek bir sekilde güvendiginden, hep aksini düsünmediginden elleri bos kalir..

bir sekilde bilindik işler vardir filmde.. yani kisisel anilarini filmin ana mevzusuna resmen yedirebilir ki baska bir yonetmenin bunu bu denli iyi basardigini bilmiyorum acikcasi.. woody allen'in araba kullanmadaki beceriksizligi, big band donemi oncesindeki müzige hayranligi, ne bileyim efendim, gemiye binme konusundaki telasi falan, hep gorulebilir bu filmlerde.. hoş teorim odur ki 5 tane woody allen filmi izlerseniz, hepsinde ayni olan birer ikişer dakikalik işlerin toplamidir woody allen'in kendisi..

ve hayatimda gordugum en komik sahneyi barindirir bu film.. arkalarinda mafya'nin kotu adamlari varken, bir balon fabrikasina girerler, allen ve farrow a ateş acan adamlar, helyum tanklarini vururlar.. hava helyum ile doldugunda, kotu adamlar beyaz sova katilmiscasina ince seslerle konusurlar ki hic beklemediginiz anda kendinizi gülmekten yerde bulabilirsiniz (recep ivedik'e güldügüm icin beni asagilayan, "woody allen filmlerine gülmek entelektüel zeka ister" diyen fatma hanimi unutmadigimi buradan belirtmek istiyorum.. buyrun fatma hanim... anira anira güldüm işte!!)

hülasa on üzerinden 6.9 luk bir filmdir broadway danny rose..

(azuth - 15 Temmuz 2008 13:51)

hikaye anlatmadaki ustalığını bir kez daha kanıtladığı filmdir woody allen'ın.. diyaloglar çok sıcak, içten ve gerçekçidir.. lokantada oturmuş danny rose'un dedikodusu yapan adamlarla başlattığı hikayeyi yine başladığı yerde bitirir; o lokantanın önünde... gerçek anlamda bir kaybedenin öyküsünü izlerken, şov dünyasının mutfağında nelerin döndüğünü ve önümüze sunulan görsel şovların arkasında ne gibi iyi niyetli, temiz kalpli adamlar bulunduğunu hüzünle farkederiz.. ve danny rose'u bir 'kaybeden' yapan o saf içtenliğin aslında gerçek mutluluğun ve yaşamsal prensiplerin huzuru olduğunu anlatır..

insanlar bu adamı neden sevdiklerini belki de en çok bu filmde anlarlar. arada bir izleyiciyi kahkahalara boğan sahneler genel anlamda derin bir hüznün küçük parçalarıdır. çok iyi adamdır danny rose; tıpkı woody allen gibi..

"fakat keşke sonunda mia farrow'un peşinden gitmeseydi be!" dese de insan, woody allen'ın hikayelerine sinmiş bulunan 'gişe için mutlu son' temasını bildiğinde, aslında danny rose'un o kadının peşinden hiç gitmediğini tahmin eder..

(daradunga - 20 Ağustos 2008 01:49)

--- spoiler ---

"might i just interject one concept at this juncture?" well, tipik seksenler doksanlar woody allen romantik komedisi. woody yine woody'yi oynamakta. zaten woody hirsiz bile olsa^** yine kendisini oynar. bu filmde de oldursen yapmayacagi bi meslegi (bkz: talent management) oynamasina ragmen yine woody'dir woody. woody woody woody. evet artik bu kelimenin hic bi anlami kalmadi. hehehe. neyse sonra cok guzel bi mia var. mia farrow'u hic bu filmdeki kadar bugulu ve buyulu gormemistim. sonra ne vardi. ha cok guzel sarkilar var, sirf bu film icin bestelenmis ve hicbiyerde bulamadigim my bambina ve agita diye iki super eser var, basroldeki italyan bizzat kendi soyluyor, tam oldies sevenlere gore. hatta agita, the godfatherda dugundeki ihtiyarin soyledigi eglenceli sarkiya baya benziyor. husbands and wives ve bikac filminde daha yaptigi "en yakin arkadasin yazdigi kizi istemeden/isteyerek cebe indirme" var. ve tabi bu filmlerin olmazsa olmaz mesaji "oyle karamursel sepeti gibi gozuktugume, nevrotik durusuma bakmayin, guzel hatunlar eninde sonunda bana hasta"

--- spoiler ---

(coolblue - 4 Ocak 2009 12:01)

--- spoiler ---

you know what my philosophy of life is? that it s important to have some laughs, but you gotta suffer a little too, because otherwise you miss the whole point to life.

--- spoiler ---

(piccadilly - 12 Şubat 2009 15:05)

baştan sona espirilerin kalitesine baktığımızda en iyi woody allen filmlerinden diyemem, ama sonu kesinlikle en iyi woody allen finallerinden biri... komik olmasa da son derece samimi, neşeli ve pozitif bir film... kahkahalarla gülmekten ziyade baştan sona pozitif ve içten bir gülümsemeyle izleniyor... karakterlere gelince, benim izlediğim woody allen filmleri içerisinde en iyisi....

kurgu açısından bakınca film, sondan biraz önce yani yol maceraları ve kovalamaca kısımlarında biraz ritmini ve kalitesini kaybediyor çünkü komedisiyle değil karakterleriyle müthiş bir film bu...

--- spoiler ---

manhattan'daki woody allen bakışlarının aynısını bu filmde de görmek mümkün... bencilliğin karşısında şaşkın, çaresiz, anlam veremeyen, anlayamayan bakışlar... thanksgiving partisinde kapı çaldığında mia farrow'un geldiğini gördüğü sahneden bahsediyorum... süper bir sahneydi

film manhattan'a gerçekten çok benziyor. oradaki biraz daha "duygusal krizdeki bir kadın ve bir adamın etik değerlerle mücadelesi" içeriğini çok iyi işlemiş bir senaryoydu, buradaki ise her ne kadar "etik değerlerin mağlup olması" konusunda paralellik gösterse de, "duygusal kriz" den ziyade karakterlerin muhteşemliğiyle öne çıkmış bir senaryo. hayata pamuk ipliğiyle bağlı olsa da sıkı sıkı tutunmaya çalışan bir adam... sosyal, pozitif... herkesle bir şekilde bağ kurmaya çalışan, bu bağlamda biraz esnaf ruhlu ama temiz bir esnaf ruhundan bahsediyoruz... ve her ne kadar çok iyi bir pazarlamacı olsa da, sadece o içindeki temiz esnaf ruhu nedeniyle kaybeden bir adam...

--- spoiler ---

filmin kendi konusundan ziyade her bir karakterin ayrı bir film konusu olabilecek muhteşemliğiyle çok özel bir film gerçekten.

(daginik - 29 Mayıs 2011 15:02)

herhalde woody allen'in en kiymeti bilinmemis filmlerinden biridir. woody allen filmde allen danny rose isimli basarisiz sanatcilarin menajerligini yapan bir adamdir. broadway'deki menajerlerin carnegie deli'de danny rose hakkindaki sohbetiyle baslar. herkes rose hakkindaki komik hikayeleri anlatir. derken elemanlardan biri, herkes bitirdiyse simdi ben size en fantastik danny rose hikayesini anlatacagim der ve film baslar. woody allen abartili bir brooklyn aksaniyla konusur, mia farrow film boyunca gozlukludur.
http://www.youtube.com/watch?v=bvag_gznlem

(simitci - 20 Eylül 2011 13:49)

woody allen'ın mia farrow'lu ilk filmi değildir.

(bkz: a midsummer night's sex comedy)
(bkz: zelig)

(nine hilario - 13 Nisan 2012 22:45)

mia farrow'un gözlükleri çıkardığı sahneler, tina karakterinin en incinebilir olduğu durumlara tekabül etmektedir. anlaşılan odur ki düşünülerek yapılmış. konu hakkındaki bilgiye ulaşabileceğiniz adres:

http://www.woodyallenmovies.com/…broadwaytrivia.htm

(serendip - 23 Ağustos 2004 11:50)