ferzan özpetek'in yeni projesi. ocak 2018'de vizyona girecek, başrolünde ise karşı pencere filminden tanıdığımız giovanna mezzogiorno olacakmış.

(ekayazol - 12 Mayıs 2017 21:46)

çok uzun zamandır ilk defa bir filmin vizyona girecek olmasının ilgimi çektiği ferzan özpetek filmi...tekrar giovanna'yı izlemek umuyorum keyifli olacak.
özpetek filmin çekim süresi boyunca harika fotoğraflar paylaşmıştır kendi hesabından.

(zelyot - 29 Kasım 2017 15:41)

klasik bir özpetek filmi olmuş diyebilirim, geçmişle yüzleşmeler, karakter çeşitliliği vs.

öte yandan film napoli klişelerine düşmeden çok iyi kotarılmış, la smorfia ayrıntısı ince görülmüş.

--- spoiler ---

ağır napoli aksanı

--- spoiler ---

edit: ben pek begenmedim ama bunun konuyla bir ilgisi yok tabi.

(disappointment is a feather in your cap - 3 Ocak 2018 15:16)

vizyon tarihininden üzerinden aylar geçmesine rağmen türkiye'de yayınlanmayan, malum sitelerde de bulunmayan filmdir. bilgisi olan suserlar yeşillendirebilir.

edit: yardımcı olan well cooked e teşekkürler.

(cagri chaplin - 8 Haziran 2018 16:56)

gercekle hayal arasinda yasayan bir kadini ve o kadinin cocuklugundaki travmalarinin hayatini nasil sekillendirdigini anlatan ferzan ozpetek filmi.

oncelikle soylemeliyim ki ne yazik ki zayif bir film olmus. hakkindaki olumsuz elestirilere ragmen merak ettigimden dolayi gitmeyi tercih ettim ama yuksek bir beklenti icerisinde degildim zaten. mine vaganti ayarinda bir beklentiyle gidenler buyuk hayal kirikligi yasayacaklardir yalniz.

esasen filmin en basinda andrea'nin bulusmaya niye gelmedigi, klasik olarak sevistikten sonra ortadan kaybolan erkek davranisi olarak dusunuldukten sonra ortaya cikan beklenmedik sebep gayet sasirticiydi ama geri kalan kisimda kliseye baglayan ve merak uyandirmayan bir hale geldi film. ustelik olay orgusunu de genel olarak daginik buldum.

guzel seyler yok muydu filmde? elbette vardi. sevisme sahnelerini rahatsiz bulanlara inat ben cok basarili buldum. zaten insanlarin rahatsiz olmasi da basarili oldugunu gosteriyor bence. insanlar rutine alistiklari icin belki de onlarin sinirlarini asan tutkulu bir sevisme sahnesi onlari rahatsiz edebiliyor. tutkuyu cok iyi yansitmislar. suresi de gereginden uzun degildi. sabah uyandiklarinda adriana'nin ''biz simdi neyiz?'' klisesine inat andrea'nin ''sevgilim, arkadasim, nisanlim... sen sec. hepsini olursan daha iyi'' cevabi bir o kadar guzeldi. yansitilan napoli atmosferi ve kulturu cok iyiydi. muze sahnelerindeki sanat eserleri goz doldurucuydu. soundtrack'e ise bayildim.

izledigime pisman etmedi ama elbette daha iyi olabilirmis.

(aspetto - 2 Kasım 2018 02:38)

karşı pencere'nin güzel gözlü giovanna'sının oynadığı fena olmayan film.

yaşadığımız dönem itibari ile ferzan özpetek'in o eski filmlerindeki ruhu yakalaması çok güç gibi gelmeye başladı artık bana. bir de son işleri biraz ticari kaygı koktuğundan, o 3 km öteden onun filmi olduğunu belli eden cıvıl cıvıl renkli mutfakları, kalabalık samimi sofraları, pastaları arar oldu gözlerim. bu filmde de polisiye mi yapsam aşk mı katsam derken seyircinin dikkatini allak bullak etmiş biraz. film konu itibari ile vasat ama sonu ile fena olmayan bir yapım.

--- spoiler ---

adriana'nın çocukken gözlerinin önünde peş peşe annesinin ve babasının ölmesi ile hayatında sadece birkaç kere gördüğü adama sırf öldü diye saplantılı hale gelmesi arasındaki bağlantı çok güzel kurulmuş. yaşayanlar bir şekilde hep gittiği için, adriana gerçek sevgiyi hep onunla kalacağını düşündüğü ölülerde arar olmuş.

--- spoiler ---

(kalk geldik - 2 Kasım 2018 10:53)

türkiye'de vizyona girmesiyle beraber, +18 ibaresi taşıdığı halde büyük bir izleyici kitlesini çıldırtmış ve birçok tartışmaya yol açmış film.
italya'da yaşadığım için filmi türkiye vizyon tarihinden çok daha önce izlemiş ve içerdiği sevişme sahneleri ile ilgili hiçbir rahatsızlık hissetmemiştim.
öncelikle malum sahneler kesinlikle pornografik değil. ayrıca kullanılan erotizmin dozu, çiftimizin tutku derecesiyle gayet orantılı ve estetik normlara uygun. aşık ve tutkulu çiftler zaten bu şekilde sevişirler, başka nasıl sevişmelerini bekliyordunuz ki?
"acaba hikaye zayıftı da, bu eksiği cinsellikle mi örtmek istediler?" diyenler olmuş.
bana göre ferzan özpetek'in istanbul kırmızısı filmi görsel öğeler ve müzikler haricinde çok daha zayıftı; fakat hiç cinsellik içermiyordu. dolayısıyla yönetmenin bu şekilde kolaya kaçacağını sanmam.
yönetmen, orta yaşlarını süren bir kadının da pekala halen daha güzel olabileceğini ve tutkulu bir aşk yaşayabileceğini hepimize göstermek istedi, hepsi bu.
insanları asıl çıldırtan noktaların; tüm bunları yaşayan kadın karakterin 40'lı yaşlarını sürmesi, estetik müdahaleli ya da sıfır beden olmasa da halen daha taş gibi olması ve tüm bunları kendinden yaşça küçük ve yakışıklı bir erkekle yaşıyor olması olduğunu düşünüyorum.
insanımız kadınların 35 yaşından sonra kıyafetlerini asla çıkarmadıklarını, hatta diri diri mezara girdiklerini sandığından, doğaldır.
bu sahnelerle ilgili tartışmaya açık tek nokta şu; "kaç oyuncu böyle sahnelerde oynar ya da oynayabilir?". her babayiğidin harcı olmadığı kesin.

ve giovanna mezzogiorno; sen ne güzel kadınsın...

(ambiguous - 2 Kasım 2018 12:41)

sadece müzikleri için gidip izlenir. en sondaki büyüleyici müziğin tamamını dinlemek için kimse salondan çıkmazken hemen bir sonraki seansa hazırlanmak isteyen görevlinin ışığı açarak ekranı kapaması tam bir öküzlüktü.

--- spoiler ---

son sahnede kadının gözü aldıktan sonra sokağa döndüğü yerde kameranın boş sokağı çekmesi ve sen "ee noldu şimdi, kadın şizofren miymiş" diye düşünürken napoli velata yazısının ekrande belirmesi gülümsetti.

--- spoiler ---

(henrikissenger - 6 Kasım 2018 23:18)

yabancı yorumlara göre filmin sevilme nedeninin napoli ye baş rolü vermesi olduğunu anladım, hayatimda bırakın yaşamayı görmediğim bir kent hakkındaki referanslaı bir italyandan dinlemeyi isterdim. filmdeki cinsellik içeren sahneleri, rahatsız edici bulan izliyecilerin filmi en az beş altı kez daha izlemesi gerekir, zira cinsellik böyle bir şeydir.

(brownie - 11 Kasım 2018 21:55)

kız kardeşlerimin ısrarıyla flört ettiğim bir kızla gitme gafletinde bulundum. malum sahnelerde renkten renge girdim sanki kızı bilerek götürmüşüm gibi abazan bir durum oluştu. neyse telefona bakmalar ve sanki ilgilenmiyormuş gibi hareketlerle o sahneleri geçirdik. oh dedim atlattım. sonra ara oldu, bizim kızı lavaboya falan goturdum, dışarıda biraz fazla kalmış olacağız ki kapıdan girerken karanlıktan anladım ki film başlamış. sonra neyse eli mahkum giriyorduk ve kafamı bir kaldırdım, allahım tekrar! ve biz bizim kızla önünden geçmek zorundayız. neyse kafamızı eğerek geçtik o sahnelerde sanki biz de oynuyormuşuz gibi olmasın diye.

ancak benim film ile ilgili sorum şudur?

--- spoiler ---

ben ne izledim?
--- spoiler ---

edit: kız bir daha aramadı.

(dreamtoparis - 13 Kasım 2018 00:08)