greek pete, weekend, 45 years, looking: the movie gibi filmlerin yönetmeni andrew haigh'in 2017'de gösterime girmesi planlanan son filmi.

edit: gösterim tarihi 2018'e ertelenmiş gibi görünüyor.

(feministim ben - 25 Ocak 2017 04:18)

2017 yapımı andrew haigh filmi.

her eve imdb

(karinca beli - 16 Mart 2018 19:06)

37. film festivalinin bismillahı, açılış filmi. insanlık için doğru mesajlar içeren çok namuslu bir film. charley’nin sonunda bir şefkat aguşuna kavuşması bizi çok mutlu etti, bütün o acılar harika bir kütüphanesi olan bir semtte unutuldu gitti.

o garibanlık içinde o çalışkanlık, o doğruluk, o güzellik... helal olsun.

(atlantisten gelen zekiye - 7 Nisan 2018 01:08)

evi aramakla ilgili bir film. atcığa kameranın sıfır ilgisi aslında onun cansızlığını yani charley'in onda bulduğu anlamın anlamsızlığını göstermek içindi diye hissettim. --- spoiler ---

önce babası evdi sonra atı ev oldu sonra teyzesi. hey gidi charley sen nasıl bir kralsın.
--- spoiler ---

filmi izlerken kes filminden billy'yi ananlar fav.

(yalansayalan - 7 Nisan 2018 01:36)

37 istanbul film festivali'nin açılış gününde rexx'in büyük salonunda izlediğim film. yönetmen andrew haigh'in izlediğim ilk filmi.

filmi izleyecekler kesinlikle sinematografik anlamda güzel manzaralar izleyecekler. olay birleşik devletler'in wyoming eyaleti'nde geçiyor. dar bir çember var, çok fazla kişi tanıtmıyor, tanıttıklarını derinlemesine işliyor yönetmen. başrol charlie plummer'ın oyunculuğunu çok iyi değildi. filmde steve buscemi ve o muhteşem aksanlı küfürlerini duyunca istemsiz tebessüm ediyor insan.

sinematografik manzaralar demişken tahminimce pete ile suya girdikleri yer yellowstone national park. charley rock springs doğumlu, teyzesi de laramie'de.

(adoneksus - 7 Nisan 2018 02:17)

çok da güzelleme yapılmaması gereken manzara filmi. yani şöyle ki senaryo ciddi anlamda yok ile orta arasında bir yerde, oyunculuklar en iyi ifade ile ortalama, casting ortalamanın da altında. iff’nin açılış filmi olacak bir film değildi bence. özellikle süresi hiç olmamış. ama dediğim gibi manzaralar çok güzel, senaryoya da iyi oturtmuşlar. imdb puanı 6 civarında dengelenecektir diye düşünüyorum.

(sequasa - 7 Nisan 2018 10:58)

37. istanbul film festivali kapsamında izlediğim filmlerden biri lean on pete.
aslında, filmin yönetmeni andrew haigh'nin bu son filmini bayağı uzun zamandır merakla bekliyordum. çünkü önceki filmlerini ya da dizi projesi looking'i falan da çok severek izledim.

beklediğimden daha farklı çıktı öncelikle lean on pete. ama çok beğendim. süresinde bence sıkıntı yoktu. ya da senaryosunda da bir problem yoktu. charley karakterini oynayan charlie plummer'ın oyunculuğu da gayet tatmin ediciydi.

film boyunca muhteşem kareler görüyorsunuz. harika manzaralar var. filmin çekildiği lokasyonlar muhteşem. bu manzaraların sakinliğine paralel ilerliyor aslında ilk başta film. sessiz, sakin. ama bir süre sonra işler değişiyor. film ne kadar yumuşak görünse de aslında bayağı sert bir film. andrew haigh ciddi ciddi çok sert ve acımasız bir film yapmış.

--- spoiler ---

ana karakter charley, gayet güzel yazılmış ve oynanmış. yalnızlığı, babasıyla olan kopuk ilişkisi, annesizliği, bir şeylere tutunma ihtiyacı güzel yansıtılmış.

özellikle babası öldükten sonra pete'e iyice bağlanması çok duygusal bir durumdu. yine aynı şekilde pete öldüğünde charley'nin o nefessiz kalışını hissediyorsunuz içinizde.

yönetmen, yarattığı çocuk karaktere oldukça acımasız davranmış; zira karakterin başına gelmeyen kötülük kalmıyor.

ama neyse ki, en azından filmin sonunda, yönetmen karakteriyle barışıyor olacak ki; film başladığı gibi umut dolu bir sahneyle bitiyor.

--- spoiler ---

(feministim ben - 7 Nisan 2018 13:47)

keyifli manzaralarına karşın kasvet arttıran film. çıktıktan sonra uzun süredir yakmadığım sigarayı yaktırdı bana öyle bir etkisi mevcut.

--- spoiler ---

charley'in pete'e bu kadar bağlanmasının bir sebebi ikisinin de koşuyla özdeşleşmesi olabilir, film boyunca charley'in azimle ve kendini iyi hissederek yaptığı tek aktivite koşu; aynen pete'in de en başarılı olması gereken dal olduğu gibi. sanki pete başarırsa kendi de başaracak gibi, adeta umudu hayata karşı.

bir de küçüklüğünden beri pek derinden hissetmediği sevgilerin integralini alıp ata yöneltiyor, öylesine bağlanmasının, babası ölünce bile daha sakin karşılamışken pete'i kaybettiğinde adeta nefessiz kalmasının altında bu yatıyor gibi.

--- spoiler ---

(yuzuklerinefendisienyakinimolur - 8 Nisan 2018 19:51)

beklentilerimin çok altında kalan film. evet manzaralar güzel, evet başroldeki oyuncu çok iyi bir performans sergilemiş ama o kadar. özellikle belli bir yerden sonra senaryonun saçmasapan bir hal alması, filmin bir anda klasik hikaye anlatıcılığına evrilmesi filmin bütünlüğünü bozmuş. gittiğim salonda bir grup insan alkışlarla karşılasa da filmi bunu biraz da insanların duygusal sahneler izleme merakına bağlıyorum.

(gustave - 9 Nisan 2018 00:38)

37. istanbul film festivalinde vitrin filmlerden biriydi.

senaryonun basitliği, kurgunun yavanlığı derken... gündüz kuşağında çocukluk alışkanlığı açık unuttuğunuz televizyonda izlenecek film kategorisinde. sahi, böyle söyleyince kötü geliyor kulağa ama bu beklentiyle izlediğinizde karşılığını veren sıcak bir hikaye. ve patron mutlu son istiyor.

(berhava - 21 Nisan 2018 17:35)