sinirli siyahi... check
uyusturucu... check
silahlar... check
buyuk gotlu hatun... check
rap... check
baking soda... check

ızledikce guldugum yeni fenomen. tek
merak ettigim ironi olarak mi yapilmis bu yoksa ciddi mi?

http://m.youtube.com/…=6vynas6q3sg&feature=youtu.be

(yazdiklarimin hepsi hayal urunudur - 13 Aralık 2014 17:16)

amator bunyemde; en iyi animasyon filmi olarak zirvede yer alan inside out'un tahtini sallandirmis filmdir.

(bkz: pixar is back)

(huylu adam - 18 Aralık 2017 05:50)

7 yaşındaki oğlumun en az iki kez "anneaa, ağlıyor musun?" diye sorduğu film. bence up, wall-e ve inside-out'un yanına adını neonlarla yazdıracak güzellikte olmuş. evet, tam bir yetişkin filmi ama mesajları çok çok iyi. ölmenin bir son olmadığı, asıl unutulmanın yok olmak olduğu. yıllardır kafamda dönüp duran "bizi tanıyan herkes öldükten sonra hiç yaşamamış gibi olacağız" lafını beyaz ekranda görmek acayip iyi geldi.

---spoiler---
film evet yetiskinlere hitap ediyor ama çocuklarin anlayacağı seviyeye inmeyi de ihmal etmemiş. hamaginda yok olan amcayı gören oğlumun "ona ne oldu" sorusuna "unutuldu" dememden 1 dakika sonra aynı açıklamanın hector tarafından yapılmış olması da bunun önemli göstergelerinden biri.
---spoiler--

gidin izleyin. izletin. hayatta önemli olanın ne olduğunu görmek için izleyin. mutlak başarı ve insanların size hayran olmasının içiniz pis olduktan sonra, yaptıklarınız başkalarına zarar verdikten sonra bi boka yaramadığını bir çizgi filmden görmek için izleyin. n'olur izleyin.

mümkünse cinemaximum'da izleyip kazık yemektense yerel sinemalarda ucuza, reklamsız ve kalabalık olmayan salonlarda izleyin. her sahnesi kaçırılmayacak kadar güzel çünkü.

edit şeysi: filmi düşündükçe acayip etkilendiğimi fark ediyorum. misal ille bir ofrenda odası şart değil belki ama çocuklarımızın torunlarımızın bizleri bilmesi için, bizim unutamadığımız babaannemizi dedemizi çocuklarımızın bilmesi için neden çabalamayalım ki. müthiş olmaz mı? bir fotoğraf albümü olur, bir fotoğraf çerçevesi olur. ne kadar unutmazsak o kadar yaşarlar hem. ölümsüzlüğü buluruz böyle böyle.

(shallala - 19 Ocak 2018 22:09)

büyük bir sanat eseri. bu filmi hayata geçiren herkesin gözlerinden öperim. her şeyiyle muhteşem bir film.

(freestyle - 22 Ocak 2018 16:56)

çocuk filmi diye gittik çocuklar büyükler komple herkes ağladı. çocuklar hıçkırarak büyükler sessizce. ne hicran yahu. meksika gelenek gorenekleri hakkında da fikir sahibi olduk.. la noche de la muerte diye bir şey varmış.

(parol - 23 Ocak 2018 15:06)

tamamen denk gelip buradaki yorumları okuyarak gittim ve çok memnun kaldım. pixar neden bu filmi inside out veya diğerleri gibi reklamla pompalamadı anlamadım. çok sessiz sedasız girdi vizyona. ha popüler olsa burası yarısında çıktım, iğrençti, bunu seven maldır gibi yüzlerce yorumla dolacaktı o yüzden benim açımdan sevindirici.

--- spoiler ---

aile, müzik ve ölüm filmin üç ana konusu. ancak müzik olayı diğer ikisini desteklemek için var. her ne kadar insan "yani şimdi hayaller güzeldir ama aile daha önemlidir mi?" gibi düşünebilse de sonlara doğru aslında vermek istediği mesaj sadece çocuğa değil. özetle film diyor ki hayallerin önemli ama ailen vazgeçilemez, öte yandan aileye dönüp gerçekten aile olabilmek için hayalleri desteklemeniz gerekiyor diyor. bununla birlikte asıl akılda kalan ve etkileyen tabii ki ölüm hakkında anlattıkları. bedenin ölümünün sadece bir yerden bir yere taşınmak gibi olduğu ancak unutulmanın geri dönülmez bir yol olduğu çok dokunaklı anlatılmış. çocukların çoğu hector'un ölmek üzere olduğu sahnede ağladı ama ben coco'nun babasının yazdığı "beni hatırla" şarkısını dinlerken kendine geldiği ve mutlu olduğu sahneden etkilendim. tam bir iki göz yaşı ile kurtardık derken 1 yıl sonra sahnesinde hatıra odasına coco'nun fotoğrafının konması ile bu kadarla da kurtaramayacağımı görecektim.

filmin sadece dublajlı olarak gösterime girmesi anlaşılabilir bir durum. hele ki coco gibi çok reklam basılmamış bir ürün için altyazı oynayan salonlar boş kalabilirdi. yalnız takıldığım filmde ingilizce yerler çevrilmiş ispanyolcalar bırakılmış. teşekkürler, evet, aile, tanrı, anne, baba gibi kelimeler tamamen ispanyolca geçiyor. bence güzel de çocukların kafası karışmış olabilir. bir de o gecenin adı ölüler gecesi diye biliyorum ben de hatalı olabilirim ama çocuklara sempatik göstermek için atalar gecesi oluvermiş. son olarak şarkıları türkçe'ye çevirmek normalde akıl karı iş değil ki bazı yerleri çevirememişler de. öte andan coco ve hector'un şarkısını türkçeye çevirmek çocuklar açısından önemliydi. çünkü şarkı babasının nerede olursa olsun onu düşündüğünü, coco'nun da onu hatırlamasını anlatıyor.
--- spoiler ---

film gerçekten sessiz sedasız ciddi başarılı bir yapım olmuş. görüntüleri, duygusal yönü, güzel esprileri ile hem gülüp, hem eğlenip hem de duygusal anlar yaşayabilirsiniz.

evet filmi anlattığımıza göre gelelim baştan beri içimde tuttuğum konuya.

böyle bir alışkanlık var mıydı ben mi ilk defa gördüm ama sinemada bol miktarda "sen izle biz dışarda bekliyoruz" diyen ebeveyn gördüm. bildiğiniz 4-6 yaş civarı çocukları salonda bırakıp gittiler. çocuklara helal olsun çıt çıkarmadan izlediler o ayrı. başkalarına karışmaktan nefret ederim de ne kadar önemli bir işin olabilir yani. hayır arada çıktığımda gördüm kadın salonun önündeki koltukta oyun oynuyor telefondan. finalde çocuklar çıktı hepsinin gözleri doldu. neden ağlıyorsun filmde ağlanır mı diyorlar bir de. adam olup çok kıymetli 1 buçuk saatini candy crush oynamak yerine çocuğunla zaman geçirmeye ayırsaydın da çocuk acaba birinin kaybından mı çok etkilendi, unutulmaktan mı korktu, sadece duygulandı mı, anlasaydın, konuşsaydın, belki zahmet olur da bir şeyler paylaşırdınız. sonra şimdiki çocuklar hiç olmamış, ebeveynler olmuş mu ki?

aha şimdi aklıma geldi

--- spoiler ---

sinemaya giren ebeveynlerden bir tanesi de hector'un ilk şarkı söylediği sahnede, bak babası bu çıkacak diye uzun uzun anlattı çocuğuna finalde de bak ben demiştim diyor. ulan öküz tabii ki anlarısn zaten bir yetişkinin anlayamacağı bir twist yok. ama çocuk belki ona çok şaşıracak belki onu farkedince sinemaya hayran olacak. sus otur iki dakika.
--- spoiler ---

neyse gereksiz ebeveynlere sinirlenme faslını geçelim ve filmi şiddetle önerelim. ben kefilim.

(misericord - 25 Ocak 2018 08:30)

--- spoiler ---

şerefsiz ernesto de la cruz
--- spoiler ---

(hommageajulianbream - 29 Ocak 2018 03:48)

--- spoiler ---

(bkz: bir insan onu hatırlayan son kişi öldüğünde ölür)

--- spoiler ---

(ozkulu - 2 Şubat 2018 20:56)

ninenizi dedenizi yakınlarda gidip göremeyecekseniz gitmeyin, babanızı yeni kaybettiyseniz gitmeyin. gitmeyin yani bence. gitmeyin.

filmin sonunda oğlumla bakıştık. o kendi göz yaşlarını siliyor sessiz sessiz, bense coco’nun her titrek sesle baba deyişinde infilak etme noktasına gelip gelip sönümlenmişim zaten oğlum üzülmesin diye, sızıntıları siliyorum paso.
- sen de mi ağladın anne
- hı hım...

esas bomba akşam eve gelip uyumadan önce patladı. kakara kikiri yatmışken birden koyverip hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı kuzum. “büyük ananemi (benim anneannem) özledim anne. onu çok özledim” nasıl bi içli hüzünlü ağıt ama, duyan aylardır görmüyor sanır, bi hafta olmadı yanından geleli, haftaya da yine gideceğiz. öptüm kokladım ikna ettim iki saat de sakinleşti uyudu lirik zibidi.

alacağın olsun coco nine, oğlumu çok ağlattın. beni de çok ağlattın ama angry birds’de bile tuvalete kaçıp böhüee diye dağılan insanım zaten sırf ağlatmana içerlemezdim. de bu kadarı bana da çok oldu. daha da gitmem coco’ya!

(3141592653 - 6 Şubat 2018 11:00)

(bkz: e-devlet alt-üst soy bilgisi sorgulama)

(rare - 15 Şubat 2018 10:30)