• "9 şubat'ta başlayacak bbc'nin agatha christie romanından uyarladığı yeni dizisi."
  • "spanish flyin hem afrodizyak hemde güçlü bir zehir olduğunu öğretmiştir. kurgusuyla insanı içine çekmeyi başarmış cinayet romanıdır."




Facebook Yorumları
  • comment image

    dilimizde ölüm büyüsü adıyla yayınlanan agatha christie romanı. görüp görebileceğiniz en garip cinayet işleme yöntemi bu kitaptadır, soruşturma hercule poirot veya mrs marple gibi (o da pek profesyonel sayılmaz ya) profesyoneller değil, olayın yakınındaki amatörler tarafından yürütülür. çok sürükleyicidir, gerçekten dahi bir katille karşı karşıyasınızdır. üstelik tek mekana bağlı bir anlatım da değildir, bir çok farklı mekan ve sokak gezersiniz.

    kitabın adı, köydeki garip hanın ismidir.


    (amaninbe - 27 Ocak 2009 08:12)

  • comment image

    konusu ve içinde geçen tartışmalarla alışılmışın dışında olan bir agatha christie romanı.

    kitapta macbeth'teki üç cadıya gönderme olarak üç tane esrarengiz köylü kadın bulunuyor. zaten kitabın başında bu cadıların daha yerel kadınlar olarak yorumlandığı bir macbeth uyarlaması yapma fikri de konuşuluyor.
    üç esrarengiz kadın, bella-thryza-sybill, köyde "the pale horse" adlı eski bir evde yaşıyor. eve gelenlere telkin, hipnotizma, büyüler, astral zırvalarla ilgili şeyler anlatıp gizemli işler yapıyorlar.
    çevrede kadınların uzaktan insan öldürebildiğine inanılıyor. kadınlar da uzaktan telkin yöntemiyle belli insanların içinde ölüm isteği uyandırdıklarını iddia ediyor.
    birinin ölmesini isteyen kişi önce şehirde bay brody adlı bir adamın yanına gidiyor. ölmesini istediği kişinin adresini veriyor. şu tarihte o kişi ölecek diye adamla bahse tutuşuyorlar
    daha sonra the pale horse evine gidiyor. orada yapılan gizli ayinden kısa süre sonra kurban tamamen rastgele ve doğal bir hastalıkla ölüyor. kurbanlardan bazıları tifo, bazıları zatüree ile ölüyor.

    üniversitede akademisyen olan mark easterbrook bu the pale horse evinin gizemini araştırmaya başlıyor. polis arkadaşlarının o sırada öldürülen köy papazının cebinde bir ölüm listesi bulduğunu öğreniyor.

    iki olay arasındaki bağlantıyı çözmek için kız arkadaşıyla bir deney yapıyorlar.
    dedektiflik öyküleri yazarı bayan oliver gizemin çözülmesinde son anda kilit bir rol oynasa da kitap boyunca pek ortalıkta gözükmüyor.

    bu kadar anlatmak spoiler olmaz sanırım.

    agatha christie ilk defa paranormal öğeler kullanmış, çok sevdiği karakter bayan oliver aracılığıyla da hikâyede konuşmuş. adeta böyle şeylere inanmayın demiş.

    bunun dışında da dikkatimi çeken diyaloglar oldu onları eklemek isterim:

    "yazdığınız makalede 'büyüklük' kavramının
    anlamını tartışıyordunuz. bu kavramın doğu ve batı'daki farklı ele alınış şekillerini inceliyordunuz. peki ama sizce, bugün biz
    ingiltere'de bir insandan 'büyük bir adam' diye
    söz ederken neyi kastediyor olabiliriz?"

    "hiç kuşkusuz zekâ açısından üstünlüğü,"
    dedim. "ve de elbette erdem açısından."
    yüzüme baktı, gözleri berrak ve pırıl pırıldı.

    "sizce 'büyük' olarak nitelendirilen kötü
    insanlar da olamaz mı?"

    "tabi ki vardır," diye bağırdı rhoda.
    "napoleon, hitler ve daha birçok. onların hepsi
    de büyük adamlardı."

    "yaptıklarının sonuçlarına bakarak böyle
    niteliyoruz," diye ekledi despard. "ama eğer
    kişiler onları şahsen tanıma olanağı
    bulabilselerdi... hiç sanmam ki etkilensinler."
    ginger öne doğru eğilerek parmaklarını kendi
    kızıl saç yumağının içine soktu.

    "bu ilginç bir düşünce," dedi. "bunlar zaten
    aslında zavallı, ezik, küçük yaratıklar değil mi?
    azametli yürüyüşleri, duruşları, yetersiz
    duyarlılıkları, etraflarındaki dünya yıkılacak olsa bile kendilerine bir şey olmaması konusundaki kararlılıklarıyla?"

    "hayır, hayır," dedi rhoda hiddetle. "eğer
    öyle olsalardı bu sonuçlar ortaya çıkmazdı."

    "bilemiyorum," diye fikrini açıkladı bayan
    oliver. "sonuçta en aptal çocuk bile koskoca bir
    evi kolayca ateşe verebilir."

    "haydi, haydi," dedi venables. "insanların
    bugünlerde kötülük sanki hiç olmayan bir
    şeymiş gibi davranmalarını kabul edemiyorum.

    kötülük vardır. kötülük güçlüdür. hatta bazen
    iyiden bile güçlü. o her yerde, yanı
    başımızdadır. görülebilir ve onunla savaşılabilir.
    aksi taktirde..." ellerini iki yana açtı. "karanlığa
    gömülürüz."

    "maalesef kitaplarımda konuları şeytana
    bağlamak durumunda kaldığım da oldu," dedi
    bayan oliver özür dilercesine. "ona inanmayı
    kastediyorum. ama biliyor musunuz ki aslında
    şeytan bana hep çok aptalca görünmüştür.
    toynaklarıyla, kuyruğuyla, filan. oyununu
    abartan bir tiyatro oyuncusu gibi hoplamasıyla. elbette ki öykülerimde daima gerçek bir suçlu var -ama insanlar doğaüstünden de hoşlanıyor. aslında bunu yapmak da giderek güçleşiyor.
    insanlar onun ne olduğunu bilmedikleri sürece
    etkili olmasını sağlayabiliyorum -ama bir kez
    ortaya çıkınca- bir şekilde yetersiz kalıyor. bir
    tür etki yitirme, önem kaybetme gibi bir şey bu! gülünç oluyor. bunun yerine yolsuzluk yapıp, kaynakları kendi hesabına geçiren bir banka yöneticisi ya da karısından bıkıp çocuklarının mürebbiyesiyle evlenen bir adamı kullanmak çok daha kolay. yani bunlar çok daha doğal, neyi kastettiğimi anlıyorsunuz, değil mi?"
    herkesin gülmesi üzerine bayan oliver özür
    dilercesine, "sanırım düşüncelerimi kötü ifade
    ettim," dedi.

    "ama ne demek istediğimi anladınız, değil
    mi?"
    hepimiz anladığımızı belirttik, gerçekten de
    neyi kastettiğini biliyorduk."

    "ancak kural olarak,
    deneyimlerimin bana gösterdiği kadarıyla gerçek
    kötü övünmez. tam aksine kötülükleri
    konusunda sessizliğe bürünürler. ancak
    günahlarının boyutu büyük olmayanlar bundan bahsetmek isterler. gerçek günah sefil, rezil, aşağılık, aşağılayıcı bir şeydir. buna önemli ve görkemli bir hava kazandırmak çok gereklidir. bu da ancak suskunlukla gerçekleşir.
    köylerdeki cadılar ise genellikle aptal, hasta
    ruhlu kadınlardır; insanları korkutup bu yoldan hiç karşılığında bir şeyler elde etmekten hoşlanırlar. tabi aslında bunu yapmak da korkunç derecede kolay. bayan brown'un tavukları mı öldü, tek yapman gereken bilgiç bir tavırla başını sallayıp, gizemli bir şekilde, "ah, oğlu billy geçen hafta salı günü kedimin kuyruğunu çekmişti." demektir.

    edit: imlâ


    (perhapsanymoreimdead - 9 Kasım 2019 13:52)

Yorum Kaynak Link : the pale horse