başrollerini game of thrones'ta da papa rolü oynayan jonathan pryce ve anthony hopkins'in paylaştığı 2019 yapımı netflix filmi. gerçek hayattan uyarlanan filmde aralarında rekabet bulunan, değişimi savunan arjantinli papa francis ile dogma kurallara bağlı alman papa benedict arasındaki dostluk anlatılmıştır. netflix güzel filmler çekmede kendini gerçekten geliştirmiş dedirten bir film oldu 8/10 verilebilir.

--- spoiler ---

sondaki arjantin - almanya arasındaki 2014 dünya kupası finali sahnesi komik ve bir o kadar da güzeldi. çav bella çalan bir papa filmi yapmışlar^*.

swingle singers - ciao bella

mercedes sosa - cuando tenga la tierra

siete de abril

--- spoiler ---

(jack danielssss - 20 Aralık 2019 17:27)

eğlenceli ve duygusal olan film.

sonu ise insanın suratında kalıcı bir tebessüm bırakıyor.

(smasherz19 - 20 Aralık 2019 18:00)

jonathan pryce'ın yardırdığı netflix filmi. şahane bir film.
aklı olan izlesin.

puanım: 9/10

(illtakeyouasyouare - 20 Aralık 2019 19:52)

netflix'in ağır topları the irishman ve marriage story filmlerinin arasında kaybolmuş şahane bir film. ancak altın küre'de dört adaylığı kapmış durumda. baş roldeki iki yaşlı kurdun adaylıklarının dışında senaryo ve en iyi film dalında da yarışa girmiş bulunmakta. en az birinden, muhtemelen oyunculuk dalında, ödül alacağı kesin gibi.

peki filme gelecek olursak ne söyleyebiliriz? düşük bir beklentiyle harika sonuçlar alabileceğiniz bir film. zaten film, baştan aşağıya papa francis gibi mütevazi. sakin ve tadında ilerliyor. hikayesini iki gerçek karakterden beslenerek inşa ediyor. bunlardan biri hopkins'in canlandırdığı pope benedict, diğeri de pryce'nin hayat verdiği pope francis. hepimizin bildiği üzere son papa francis, sosyal eşitsizlik üzerinden hareket eden, futbol tutkusuyla tanınan, mütevaziliğiyle öne çıkmış ve aldığı radikal kararlarla hayranlık toplayan biri. son olarak, kilise üyelerinin karıştığı çocuklara yönelik cinsel istismar vak'alarında konuya gizlilik getiren "papalık sırrı"nı ortadan kaldırdı. filmde de ondan önceki papa benedict'in bu konudaki zaaflarına ve günahlarına değinilmeden geçilmiyor. filmin sesinin kısıldığı sahnede sanki, yıllarca istismara uğramış ve sesleri konuşmamaları için kısılmış cinsel istismar kurbanlarına yerinde bir gönderme yapılmış. papa benedict önüne konulan istismar dosyalarını yıllarca görmezlikten gelmiş.

peki tek günahkar papa benedict mi sizce? değil elbette. filmde çok hoşuma giden bir söz vardı. "kimsenin suçlanmadığı bir yerde aslında herkes suçludur". bu sözün sahibi son papa francis de hiç masum değil. papa seçilir seçilmez hakkındaki iddialar da hemen gün yüzüne çıkmaya başlamıştı. kendisi 1976-83 yılları arasında arjantin'i demir yumrukla yöneten askeri cunta rejimiyle işbirliği içinde olmakla suçlanmıştı. filmde bu suçlamalara pek çok gönderme var. bazı sahneler doğrudan papa francis'in geçmişiyle ilgili. şu anki kişiliğini anlamamız için bu sahnelerin varlığı gerekiyordu zaten. o yüzden senaristin bu tercihi yerinde olmuş.

1976 askeri darbesinde arjantin'de otuz bine yakın insan, solcu ve yeni kurulan diktaya karşı olduklarından acımasızca öldürüldü. ve öldürülenlerin büyük çoğunluğu rejim tarafından askeri uçaklardan okyanusa atıldı. basit bir mezara dahi sahip olamadı bunca katledilen insan. sadece öldürmekle de kalmadılar, muhalif hamile kadınların ellerinden bebekleri zorla alınıp bu çocuklar rejime yakın ailelere verildi. hala gerçek ailesini bilmeden yaşayan binlerce insanın olduğu söyleniyor.

darbe sadece solcuları değil, sol eğilimli cizvit rahiplerini bile öldürmekten çekinmedi. solcu olduğu düşünülen rahiplerin bir kısmı öldürüldü, bir kısmı da kilisenin koruyuculuğundan atılarak rejimin zalimliğine teslim edildi. rejime verilen rahipler aylarca işkence gördü. bunlara göz yumanlar arasında o günkü cizvit tarikatının başında bulunan papa francis de vardı.

filmde tüm bu meselelere değinilmiş. bir suçlayıcı dil kullanmaktan ziyade biraz daha papa francis'in gözünden olaya bakmaya çalışmışlar. hatta papa'nın yanıdan durduklarını bile söyleyebiliriz. fakat bu duruş izleyici hiç rahatsız etmiyor. en azından ben rahatsız olmadım. çoğu mesele bizim düşündüğümüzden daha çetrefillidir. bu zor meselelere de içeriden yaklaşabilmek önemli.

film, baştan sonuna kadar merak uyandırıcı. iki papa'nın sohbetlerini dinlemek ve arkadaşlıklarını izlemek çok keyifliydi. hatta filmin sonlarına doğru keyfinizin iyicene artacağını garanti edebilirim. bu arada film boyunca yağacağı söylenip bir türlü yağmayan yağmurun filmin sonunda gökyüzünden dökülmesi de hoş bir gönderme olmuş. belli ki ağlayan gökyüzü de meydanı kaplayan insan kalabalığı gibi sevinç göz yaşları döküyordu.

(ozkulu - 21 Aralık 2019 01:29)

açıkçası bu kadar iyi bir film çıkacağını tahmin etmemiştim. bir nazi ve bir tangocu papanın günah çıkarışlarının iki usta tarafından canlandırılışının etkileyici olduğu film.

(belirtilmemis - 21 Aralık 2019 16:20)

iki papamızın yani anthony hopkins ile jonathan pryce‘ın performanslarının insanı katolik yapacak seviyede olduğu, marriage story ile the irishman arasında kaynamaması gereken film gibi film.

(leave this world - 21 Aralık 2019 23:29)

şirin bir film. joker, irishman ve marriage story arasında en iyi film ödülü alması zor belki ama rakipleri zor yoksa film güzel. golden globes da en iyi yardımcı erkek oyuncu ödülü anthony hopkins e çok iyi gider gibi geliyor, ya da en iyi senaryo. yalnız anthony hopkinsnasıl yaşlanmış. bir onu öyle görmek üzdü.

(basaklarin rengini hatrilasana - 22 Aralık 2019 00:35)

muazzam bir film. oyunculuk dersi olmasının yanı sıra, son derece insani ve duygusal bir çalışma olmuş.

(mugumgumus - 22 Aralık 2019 01:05)

son zamanlarda izlediğim en güzel filmlerden biri.

gelenek ve yeniliğin sanırım dünya yok oluncaya dek devam edecek çarpışmasını iki karakter üzerinden son derece insani ve naif bir biçimde işlemişler. matematiği bana kalırsa basit. bu iki insan konuşabiliyor ve dinleyebiliyor, kendileriyle yüzleşebiliyorlar.

anthony hopkins’i izlemek mükemmel bir duygu. hele bu denli yaş almışken. hayranlığımı tarif edemiyorum.
jonahtan pryce muazzam bir oyunculuk çıkarmış.

2 saat 5 dakika su gibi aktı gitti. bazen ağlayasım geldi, bazen gülümsedim. son sahnede içim ısındı. öyle keyifli bir tat kaldı sonunda. izleyin mutlaka. diyaloglar muhteşem. görsel olarak da tatmin edici.

gerçek bir hikayeden uyarlanmış ancak olanlar hakkında bilgi sahibi olmadığım için sadece film gözüyle izledim.

(gonulcuk - 23 Aralık 2019 02:25)

--- spoiler ---

vatikan'da lavaboda ellerini yıkamakta olan kardinal joseph ratzinger, ıslık çalarak ellerini yıkayan reformist kardinal jorge bergoglio'a dönerek sorar:

- hangi ilahi bu?
+ dancing queen, abba!

--- spoiler ---

(lairocse - 23 Aralık 2019 13:34)