afrika'da, yoksulluk ve kıtlık içinde büyümüş bir çocuğun hayal gücüyle neleri başarabileceğini gösteren kitap.

malawi'de derme çatma bir evden, manhattan gökdelenlerine uzanan bir nevi peri masalı. ama bu masaldaki prens ya da prenses olayın kahramanın ta kanedisi william kamkawamba oluyor.

kitap, etrafınızdaki bir sürü zenginliğin farkında olmadığınızın, onları nasıl harcadığınızın, çok basit şeylerle çok başarılı sonuçlar elde edileceğinin farkına varmanızı sağlıyor.

(eksi peri - 9 Mayıs 2012 11:45)

"merak ettim, denedim ve başardım." william kamkwamba

okuyun.

(ritz - 23 Eylül 2013 23:23)

yönetmenliğini chiwetel ejiofor'un yaptığı, başrolünde maxwell simba'nın yer aldığı 2019 yapımı film.

film, dünya prömiyerini 15. sundance film festivali'nde yapmıştır.

filmde, malawi'de bir köyde yaşayan çocuğun köyünü kıtlıktan kurtarmak için bir rüzgar türbini inşa etmesi anlatılmakta.

biyografik tarzda özellik taşıyan film, inancın, hayal etmenin ve hayalleri gerçekleştirmenin önemine çok güzel bir vurgu yapıyor. derme çatma yerlerde yaşayıp adeta karın tokluğuna yaşayan, eğitim için para ödemek zorunda olan ve kıtlıkla mücadele eden köylülerin hikayesi abartıya kaçmadan doğal bir şekilde verilmiş. köylülerin yaşadığı zorlukları anlatmak istediğinde dayak yiyecek derecede karşılık bulduğu, okul ücretini ödeyemedikleri için okuldan atılan çocuklar, devletin uygun fiyata sattığı tahılları almak için birbirini ezercesine mücadele eden ve bu esnada birbirleri ile kavga dahi etmekten çekinmeyen insanların yaşamı filmin mevcut sistem eleştirisine katkıda bulunan en vurucu bölümler olarak akılda kalıyor. doğal oyunculuklar ve çok sıkmayan hikayesi ile gerçek bir olaydan uyarlanan film, izlemeye değer bir yapım olarak listeye eklenebilir.

filme puanım: 7

(aslansimsek - 1 Mart 2019 23:28)

inanılmaz tatlı bir film. böyle insanın kafasını yormayan, huzur verip, vay be dedirten filmleri çok seviyorum. çok içten bir filmdi. 8/10.

(conchanasalis - 3 Mart 2019 00:14)

chiwetel ejiofor'un william kamkwamba'nın hikayesinden uyarlayıp, yönetip, baş rolünde oynadığı 2019 yapımı netflix filmi. oyunculuklar çok çok iyi ama anne rolündeki aïssa maïga adlı abla yardırmış resmen.

--- spoiler ---

duygu sömürüsü, acındırma falan yapmadan derdini anlatıp mesajını gayet güzel bir şekilde aktarıyor film hele o suyun geldiği sahnedeki o doğal sevinç o kadar çok hoşuma gitti ki aptal bir sırıtışla geri alıp alıp izledim. cenazelere gelen ekip ne ayaktı keşke onu da anlatsaydın sevgili yönetmen bir diyalogla geçiştirilemeyecek kadar yer vermiştin filmde.

abla hayırsız çıktı ne yapıp edip sırf o annenin emeği için üniversite okumalıydı. kıtlığın her zaman olabileceği bir ülkede yaşayıp da 4 çocuk doğurmak nedir amq vizyonsuzu. film de sevmediğim tek şey sen oldun.
--- spoiler ---

(chiafi - 4 Mart 2019 04:42)

yani ne diyeyim bilemedim. aklıma lise yıllarım geldi...” bu öğrendiklerimiz neyimize yarayacak gerçek hayatta hocam yeaaa” diyen o ağzımın ortasına kürekle vurmayan fen bilgisi hocama kızdım, kendime kızdım. sonra bi suyun gelme sahnesi vardı o kadar sevindim ki anlatamam...
netflix i bir kez daha tebrik ediyorum. yaşanmış bir hikayeyi o kadar güzel anlatmışlar ki, filmin için de o kadar çok alınacak ders var ki, ders diye bence liselerde fen derslerinde iki saat müfredata konup izletilebilir çok net söylüyorum...

(koministimam2 - 5 Mart 2019 01:52)

yaşanmış gerçek bir hikayeyi işleyen netflix filmi. malawi'de geçen filmin başında insanların yiyecek bulabilmek için yaşadıklarını öyle güzel göstermişler ki, oturduğunuz yerde içtiğiniz sudan yediğiniz yemekten utanıyorsunuz. bu nedenle başlarda üzücü olsa da yüzünüzde gülümseme ile bitireceksiniz.

(jeanjack - 7 Mart 2019 10:30)

bekledigimden cok daha iyi cikan film.

--- spoiler ---

gercek bir hikaye... cocugun okuma, ogrenme azmi cok hosuma gitti. gece ders calisabilmek icin yollar ariyor kendine... kitlik yuzunden herkes kacmayi dusunurken, kalip mucadele ediyor. su cikmaya basladiginda gozlerim doldu. azmin elinden ne kurtulabilir ki? egitim ve okullar iste bu yuzden onemli. william'in ailesi buna onem veren bir aile oldugu icin cocuklarini boyle yetistirmisler.

guzel de sistem elestirisi yapilmis filmde. sefleri hukumete sikayette bulundugu icin dovuluyor. insanlar ac ama devletin umru degil, tanzim misali kisitli veriyorlar yiyecegi.

islenenlerin ulkemizdeki disa bagimli tarim politikalarina benzerligi urkuttu beni. cocuk ruzgardan enerji uretip neler yapmis. bizde de ruzgar var oldukca. ayrica kuraklik da yok. william kadar zeki cocuklarin da olduguna inaniyorum. ama cocuklari bilime, ciftcilige ozendirecek, on ayak olabilecek aileler, ogretmenler, okullar var mi? sorun bu.
--- spoiler ---

(butundunyaaskolsun - 12 Mart 2019 21:41)

son zamanlarda izlediğim en iyi netflix filmi.

(c kevin love - 18 Nisan 2019 00:26)

sinema nedir? bütün o özel efektlerin, stüdyo sisteminin, milyon dolarlar kazanan oyuncuların ötesinde sinema bir hikaye anlatma aracıdır. kimilerine göre de en önemli özelliği budur zaten. ve çoğu zaman hikayenin ne kadar göz alıcı olduğu değil insanlar hakkında ne söylediği önemlidir. çünkü sanatın temel işlevi insanlar arasındaki iletişimdir. bu film için düşünürsek mesela tüm mesele william kamkwamba'nın söylemek istedikleri ve bizim onu dinlememizden ibarettir. hatta film boyunca öyle bir ilişki kurulur ki karşınızdaki ekran kaybolur ve siz de onunla beraber afrika'nın çorak topraklarında gezinirsiniz.

--- spoiler ---

filmin konusundan bahsederek başlayalım. hikayemiz malavi'de geçiyor. insanlar pek çok afrika ülkesinde olduğu gibi kuraklık ve gelişmemişlik ile mücadele ediyor. hikayenin merkezindeki aile, çocuklarının eğitimine önem veriyor ancak ekonomik durumları el vermediği için onlara yeterli imkanları sunamıyorlar. filmin başlarında durum görece daha iyiyken zaman ilerledikçe kuraklık daha da artıyor ve kıtlık baş gösteriyor. ayrıca arka planda politik duruma da değiniliyor.

film hikayesini anlatırken şu noktada başarılı. dünyanın en gelişmiş ülkesinin sorunlarından bahsetmeye bile başlasanız söylemeniz gereken şeylerin süresi onlarca saati bulur. bir filmde ise tabi ki bu kadar vaktiniz yok. o yüzden film bir çocuğun bakış açısına odaklanıyor. yani politik problemleri, protesto hazırlıklarını yada hükümetin yaptığı yetersiz işleri görüyorsunuz ancak film bunlar üzerine yorum yapmıyor. sadece onların varlığından haberdar oluyorsunuz. çünkü her sorun hakkında yorum yapmaya kalksa film hem hikayesini kaybedecekti hem de işin ajitasyona varma ihtimali vardı bir de. burada insanların yaşadığı problemlere önemsiz demiyorum tabi ama anlatım tarzı olarak bu noktaya gitme ihtimali varmış. ancak bu tuzağa düşmemişler. o yüzden gayet kişisel seviyede ilerleyen bir hikaye olmuş.

hikaye bir de çok minimalist. şimdi bu hikayenin bir şekilde amerikan stüdyoları tarafından yapıldığını düşünün. bu çocuk sonunda hiv'in bile tedavisini bulurdu. ancak burada çok küçük görünen ama anlamlı noktalar üzerinden yürümüşler. mesela dinamo. annie evden gittiğinde o dinamonun bir şekilde orada bırakılacağını biliyorduk ancak yine de görünce bir değişik hissediyor insan kendini. yada bisiklet meselesi, normalde eski püskü bir bisiklet diye görebilirsiniz ancak o kıt kaynaklar içerisinde o kadar önemli bir şey ki o filmin finaline etki edecek bir çatışma noktasına dönüşüyor birden bire.

filmin bir diğer dikkat çeken özelliği de daha önce 12 years a slave filminden hatırladığımız chiwetel ejiofor'un yönettiği ilk uzun metraj olması. ayrıca filmi senaryoya uyarlayan da kendisi. her ne kadar konu birkaç yerde atlaya zıplaya ilerlese de hikaye çok minimal olduğu için senaryoyu kontrol altında tutmayı başarmış. o minik dağınıklığın da kitaptan filme uyarlanan her filmin başına gelme ihtimali var. o yüzden kendisi jordan peele ile birlikte umut veren yönetmenler yönetmenler listesine ekleniyor.

filmin daha iyi olabilecek bir noktası sanırım görüntü yönetimi. burada kötü olmuş demiyorum ama daha iyi de olabilirmiş. yani gözümüze çok güzel görünen bir çekim yok. belki william'ın kuleye çıktığı 360 derece çekim biraz farklı görünüyor ama mesela kuraklık sonrası tarlanın geldiği durum daha çarpıcı çekilebilirmiş. filmde yanlış hatırlamıyorsam iki tane geniş açılı kesit var. böyle bozkırların gösterildiği. o açılardan daha fazla kullanılsa biz de boşluk hissini daha iyi yakalardık. ancak bu tabi kişisel bir görüş. yönetmen bu şekilde tercih etmiş ve sonuç da kötü olmamış.

--- spoiler ---

son olarak şunu söyleyeyim ben bu filmi çok beğendim. sebepleri de şu; öncelikle gerçekten iyi bir hikaye anlatıcılığı var burada. kabul başında aklımızı kaçıracağımız bir film değil belki ama seyircisine hem çok insani bir şekilde yaklaşıyor hem ajitasyona falan girmiyor. ayrıca bir ilk film olmasına rağmen hikayenin tonu çok düzgün şekilde ayarlanmış. bu sebeplerden izlenmesi gereken bir film olduğunu düşünüyorum.

(windweaver - 24 Nisan 2019 00:20)