gerçek hayat hikayesınden alınmış sıyah beyaz arthur penn filmi..ayrıca sanjay leela bhansali'nin yönetmenliğini yaptığı aynı konulu " black" filmi de izlenesidir

(metraj04 - 14 Şubat 2008 20:52)

1962 yapımı, yönetmenliğini arthur penn'in yaptığı, başrollerinde anne bancroft ve patty duke'un oynadıkları helen keller'ın hayatını anlatan bir film.

bu filmdeki oyunları ile helen keller'ı oynayan patty duke en iyi yardımcı kadın oyuncu oscarını ve helen keller'ın öğretmeni anne sullivan'ı oynatan anne bancroft ise en iyi kadın oyuncu oscarını almıştır.

(mea maxima culpa - 29 Temmuz 2008 16:12)

william gibson tarafından yazılmış, çağdaş drama dersinde okutulan naturalistic drama tarzında başarılı bir eserdir.

(limonca - 13 Mayıs 2009 02:11)

sabır ve azmin öyküsü. helen keller'ı canlandıran patty duke, filmin çekildiği yıllarda ufak yaşta olmasına rağmen etkileyici bir performans sergilemiş. bollywood versiyonu olan "black"te öykü biraz daha uzatılmış, yeni karakterler ve olaylar eklenmiş, ama her iki film de izlenesi, kendine has güzellikte.

(martin jacques mystere - 11 Ekim 2011 16:13)

hakkında yazılmış bir yazı için bkz:

http://old.sivrisinema.com/…he-miracle-worker-1962/

(sade vatandas - 14 Aralık 2012 11:25)

1962 yılından bize armağan bir dram biyografi filmidir. gerçek hayattan uyarlanmış filmin başrollerini anne bancroft ve patty duke paylaşmaktadır. onu bunu bırak da o nasıl oyunculuktur patty; o nasıl gerçekçi bir yaklaşımdır arthur penn^*acıyı abartmak için gereksiz dökülmemiş gözyaşı, kararında dram, uzatılmamış son,abartılmamış aile bağları: mükemmel, mükemmel, mükemmel.
sade,net,etkileyici=klasik

(oyleanlamadansebepsizgulengillerdenim - 4 Eylül 2013 22:53)

black ya da benim dünyam filminin 60'lı yıllardaki hali ve siyaz-beyaz modelini merak edenlerin izlemesi gereken film. vay amk, ben bizimkilere "senaryoyu falan direk black'ten almışlar" diyordum ki, hintlilerde aynı yollardan geçmiş.

(zemin yesil 12 yildiz 3 ok sari - 30 Kasım 2013 10:35)

şans eseri cnbc-e'de rastlayıp izlediğim ve bundan çok memnun olduğum, olağanüstü güzel siyah-beyaz film. izlerken duygulanır insan. özellikle mutfaktaki annie-helen mücadelesine dikkat edin.

(quisalas - 29 Ağustos 2004 01:42)

muhteşem bir film. yönetmen daha ilk dakikadan öyle sıradan bir filmde değilsiniz mesajını veriyor. ben öyle bildik yönetmenlerden değilim diyor. fazlaca versiyonu olan bu hikayenin 1962 tarihli olanı için konuşuyorum pek tabii. arthur penn'den bahsediyorum. daha sonra bonnie and clyde'ı çekecek olan yönetmenden. orz

üzülerek, bir noktaya temas etmeden geçemeyeceğim. üzülüyorum, çünkü seviyorum. sevince de üstünü örtmeye çalışabiliyor insan. bir de söz konusu film; 50 yılı devirmiş, sadece devirmekle de kalmamış, klasik de olabilmiş bir film olunca. aklıma geldi; eskiden belli bir tarihten eski entry'ler gammaz staff'lar tarafından işleme tabi tutulmak istendiğinde bu entry artık tarihi bir miras falan gibi bir uyarı çıkardı ve elletmezdi size. onun gibi biraz. bu film de tarihi ve kültürel bir miras. çok dokunmamak lazım orasına burasına. onu öyle sevdik biz.

o vakit sözüm bu filmden dışarı diyerek, daha da uzatmadan söyleyeyim. görme engelli birisinin canlandırıldığı filmlerde, karakterin sanki körebe oynayan biri gibi canlandırılması beni hep rahatsız etmiştir. ya da sanki daha dün kör olmuş gibi. ellerini, kollarını bilinçsizce sağa sola sallayıp tuhaf tuhaf hareketler yapmak hiç de görme engelli birisinin yapacağı hareketler değil. hele ki doğuştan veya çocukluktan beri böyle ise.

bunda sinemanın anlatım dilinin de etkisi var şüphesiz. sinemada şekli anlatım gerçekle uyuşmaz bazen. ama kural haline gelmiştir artık. belirli durumlar, gerçekçi olmasa da belirli şekillerde aktarılır seyirciye. örnekleri çoktur. karakterin aynada kendini gördüğünü anlatmak için oyuncuyu aslında aynada kendini değil kamerayı gördüğü bir açıda konumlandırmak gibi. birebir uyan bir örnek değil ama aynı anlayışın ürünü.

şunu söylemeden bitirmeyeyim: mrs. robinson her zamanki gibi yine bir harika. isa sizi sandığınızdan da çok seviyor bayan robinson. ho ho ho!

(ronesans adami - 28 Ekim 2016 23:05)

mükemmel bir siyah beyaz eski zaman filmidir. bana kalırsa bu filmi beğenmeyecek tek bir insan yoktur. belki siyah beyaz film izlemeyi sevmeyenler beğenmeyebilir, bilemiyorum altan.

filmin sonlarına doğru mutluluktan bir iki damla yaş geldi lan gözümden. ki ben uzun zamandır canım sıkkın olmasına rağmen ağlayamayan biriydim, bu filmde mutluluktan ağladım düşün.

uğur yücel benim dünyam isimli filmi çekerken bu filmden esinlenmiş. benim dünyam ı izlemedim ama onu da izleyebilirim.

görme ve duyma engelli filmdeki adıyla helen kellerolan çocuğu oynayan patty duke da inanılmaz güzel bir oyunculuk sergilemiş. sırf performansını görmek için bile izleyebilirsiniz.

filmde bir eğitmen göremeyen ve duyamayan hatta dizginlenemez ise akıl hastanesine yatırılacak olan helen’i eğitmeye çalışıyor. bu eğitimi de eliyle harfleri, hecelemeyi öğretmeye çalışarak, eşyalara dokundurarak çözmeye çalışıyor. farklı bir nokta daha var; o da eğitmen olan annie sullivan ın da bir sürü ameliyattan geçmiş ve az gören görme engelli biri olması.

edit düdüt: benim izlediğim film 1962 yılı yapımıydı, 2000 yılında uyarlaması yapılmış onu bilmem.

bu arada film helen kellerisimli kişinin hayatını anlatıyor.

(madameaylak - 2 Şubat 2018 22:40)