ünlü bir henry james romanı.
diğerleri için (bkz: daisy miller)
(bkz: portrait of a lady)
(bkz: ambassadors)

(elf - 23 Şubat 2002 23:10)

kimi eleştirmenlere göre problem, eserdeki öğretmenin karmaşık ve bastırılmış iç dünyasıdır. çocukların iyiliği için yaptığını sandığı şeyler, acı çekmekten (ve daha da kötüsü acı çektirmekten) hoşlanan bir kişinin davranış biçimini yansıtmaktadır. çocukların güvenliği için beslediği endişeler, aslında, öğretmenin, kendi öz benliği ile ilgili kaygı ve korkulardır.

(arnold layne - 5 Temmuz 2007 00:43)

kitabın 13.bölümünde geçen şu cümlelerden, öğretmenin (mürebbiye de diyebiliriz) kendini iyice vehimlere kaptırıp, giderek tırlatmakta olduğunu sezeriz.

"...hortlakları görmediğim için tanrı'ya şükürler yağdıracaktım ama çocukların benden gizlediği birşey bulunduğuna bütün ruhumla inanıyordum. garip adımlarla ilerleyen saplantımı bugün anlatmak kolay değil." (çeviren: necla aytür)

(arnold layne - 6 Temmuz 2007 14:42)

(bkz: turn of the tide)
(bkz: turn of the cards)

(disq - 12 Temmuz 2008 23:47)

--- spoiler ---

jane eyre ile çırpılmış the others

--- spoiler ---

(isolde - 28 Nisan 2009 22:27)

üzerine sonsuz spekülasyon yapılabilecek, nereye çekseniz oraya giden bir henry james novellası.
(bkz: ben bugün bunu gördüm)

(lipgloss and cigarettes - 3 Aralık 2002 22:41)

romanın yazılmasında henry james'in sigmund freud'la da iletişim kurduğu bilinen psikolog kardeşi william james'in de etkisinin olduğu su götürmez bir gerçektir. (çok havalı cümleler kurarım.)

(kirmizinintekrari - 12 Mayıs 2011 13:54)

zamanında the innocents adıyla sinemaya uyarlanmış mürebbiyeyi deborah kerr oynamıştır. tıpkı bu film gibi izlemediğim ama fırsat bulunca izleyeceğim bir diğer ilginç uyarlama da mürebbiyenin jodhi may, işverenin colin firth tarafından oynandığı filmdir. asap bozan, karar verilmesi zor kitaplardandır. ama henry james hep böyledir.

(flut - 10 Mart 2004 20:59)

daha önce sahnelenirken bilet alıp gidemediğim, ancak izlemenin bugüne kısmet olduğu eser. süreyya operasının etkileyici atmosferinde izlemek ayrı bir lezzet. yalnız eser çok doyurucu değildi, ufak tefek eksiklikler söz konusuydu. buna rağmen izleyeni pişman etmiyor, gidip görülesi, dinlenesi, izlenesi.

(pinkylips - 3 Haziran 2017 21:17)

daha önce sahnelenirken izleyemediğim ki aslında çok şey kaçırmamış olduğum eser.
hikaye oldukça kopuktu, bir konusu yoktu, neydi ne değildi derken bitti. yan locam sürekli esnedi. 'yav bir durun!' da diyemiyorsunuz.
müzikler ise nasıl desem bir kaç yerde gerilim müzikleri güzeldi.
gidip izleyelim denecek bir opera değil. üzgünüm.

bir tek minik miles'ı beğendim.

edit: bir de dob'un o en sevdiğim makine kahvelerinden içtim.
çok seviyorum!

(plates topu - 5 Haziran 2017 11:57)