bu kadar çok masal varken, 44.sü de çıkabilecek olan güsel çizgi film şeysi.
(bkz: bir nesil shrek le büyüdü)

(punkertifo - 19 Mart 2008 23:22)

bir yeşil devin orta yaş bunalımını konu alan film.

(mattleysi - 30 Mayıs 2010 00:10)

yine arkaik temalardan desteklenen, antropolojinin arka sokaklarında dolaşan, bilinçaltı uygarlığının baştacı öteki-içerdeki ve dışarıdaki- ile beraber iyiler-kötüler, yukarıdakiler ve aşağıdakiler üzerine kurulu bir şirek var, sonsuza dek mutluluk da.

eğer iyi ( daha doğrusu zengin) karakterleriniz varsa hikaye bitmez dedirtecek bir dördüncü film şrek. bu kez karakterlerin başka bir olasılıkta olabilecekleri üzerine kafa yorulmuş. her zaman iyi olan, nerdeyse hiç sinirlenmeyen (1.film hariç) fiona, dev olmanın ne olduğu konusunda bir türlü karar verememiş bir şirek ve eğer koşullar başka türlü gelişseydi bir süs kedisine dönüşebilecek çizmeli kedi ve diğerleri ile, bu kez alışılagelen masalsı atmosferden çıkarak, tüm zamanların temel meselelerinden birine odaklanılmış. aşağıdakiler (yeraltı) ve yukarıdakiler (iktidar).

şrek serisi tüm filmleri boyunca masalları bağlamından kopararak, içiçe geçirerek ve masallarda üzerinde hiç durulmayan karakterleri merkeze oturtarak oldukça yaratıcı bir üslup geliştirmiş, bu özellikleriyle de çocuk filmi statüsünden koparak yetişkinleri de kendisine bağlamıştır. özellikle son film, sanki tam da bu nedenle çocuklardan çok yetişkinler için yapılmış gibi. zira serinin dördüncüsünde de değişmeyen tek şey aşk. bir kez daha mutlaklaştırılarak aşk, koşullar her ne olursa olsun, hayatın yegane amacı, biricikliği olarak her şeyin sonuna noktayı koyuyor.

(ben her zaman ben ama hangi ben - 6 Haziran 2010 01:11)

bob marley şarkısı söyleyen bir kedi gördüm sanki. one love one heart diyordu. bir tuhaf oldum. film boyunca sadece o an bir tuhaf oldum. ne hatırlıyorsun deseler? one love one heart derim. lets derim. get together and feel allright derim. orrayt?

(xmxthat - 6 Haziran 2010 13:16)

bilgisayarda izledim o nedenle 3d kısmına hiç girmiyorum. birkaç sahnesi hariç (herkesin üzerinde hemfikir olduğu üzere favori adamımız kurabiye adamın ve plasemiz çizmeli kedinin sahneleri) hiçbir yerinde kahkaha attırmıyor. ama güzel film. fikir güzel bir defa, paralel evrenler, farklı alternatifler, kahramanların yeni durumda da bir şekilde kesişen yolları güzel unsurlar. şizofreniden sonra holywood'un yeni alameti farikası paralel evrenler gibi. lost'un da gazıyla, konu bu kadar popüler olunca inceden komplo teorileri ortaya geliyor nevizade masalarında, ''abi tamamdır bu iş, adamlar yolunu yapıyor, yarın hepimiz zıplarız oradan oraya'' diye.

back to the future'u da andırıyor doğal olarak filmin bazı yerleri ama takılmamak lazım. daha önceki filmlerle kıyaslandığında daha sönük kalması da anlaşılabilir aslında. ilk filmde çirkinin, ötekinin, dışlanmışın zaferi ile ezberlerimiz bozuluyor, tüm klişeler alt üst oluyordu. belki bundan da önemli olarak ilk filmde hepsi de birbirinden yalnız olan karakterlerin macerasına ortak olduk. bir araya gelme, ortak bir amaç uğruna mücadele etme, kendini ötekileştiren sisteme karşı kazanılan zafer ve arkasından gelen -en azından mikro düzeyde- yeni düzen hepimizin yüzlerinde tatlı bir tebessüm oluşturdu. yürü be shrek dedik. ilk aşk gibi, kurulan hayaller gibi, mucize gibiydi.

sonra hayaller gerçek oldu. oscar wilde'ın da dediği gibi ''bu dünyada iki büyük facia vardır: biri insanın en çok istediği şeyi bir türlü elde edememesi, diğeri ise etmesidir''. hemen önünde salınan havucu yedikten sonra koşabilmek için yeni havuçlar koyması lazım insanın eğer koşmak istiyorsa tabi. hikaye bu kadar aslında, türlü düşmanla çarpıştılar, kazandılar, evlendiler, çocukları oldu ve sonsuza dek mutlu yaşadılar. buradan sonrasında diğer, onları izleyen insanların ilgisini çekecek bir şey yok. shrek'in çocuklarından birinin diş çıkarması ya da tatil günlerine gelenler haricinde her pazartesi günü bir önceki gibi ayılmak için bir ton kahve içmesi kimsenin izlemek istemeyeceği, normal, sıradam şeyler. onun mucizesi ama sadece onun. o nedenle bu film, ya da ilk filmden sonraki hiçbir film aynı tadı vermedi. katılan karakterler, soundtrack'ler filan tabi ki önemli ama meselenin özü tıpkı gerçek hayattaki gibi.

evlenmekten neden korkuyorsak, evlenen arkadaşlara neden geçmiş olsun deyip gülüyorsak o sebepten. filimin de bu sıkıcı hayatı şöyle bir gösterip tam da bir alternatif getirecekmiş gibi yaptıktan sonra çılgınca, isterik kahkahalar atarak ''nihaahahah nah sana eğlence, al ara bugünlerini de gör pis dev, dününü ne çabuk unuttun'' demesi pek hoş olmadı tabi. oysa değişmeyen tek şey değişimin kendisiyse shrek aynı shrek değil evet ama o sorumluluklar da o kadar öcü gösterilmek ve ''hıı bak sopa burada, şikayet etmeye hakkın yok'' denilmek zorunda değil yahu. o eşeğini kaybedip sonra bulma hikayesini beğenmedim bu nedenle filmde bir tek. evlilik zor, çocuklar daha da zor olabilir tamam. ama ille de böyle olmak zorunda değil gibi geliyor bana. büyük konuşmaktan, ahkam kesmekten titizlikle kaçınarak farklı da olabilir, çok güzel de olabilir diyor ve aynı hassasiyetimle gülmesini bilmeyen dükkan açmasın diye de ekliyorum efendim.

--- güdük spoiler ---

bize şöyle dev, böyle canavar, herkes ondan korkar diye kakaladıkları shrek diğer ogre'lerin yanında cücük gibi kalıyormuş, görmüş olduk.

shrek'ten sürekli kükremesini isteyen çocuğa ^* ben de bayıldım.

rumpelstilsikin iyi, keşke daha fazla yeni karakter de olsaydı.

--- güdük spoiler ---

(sleepyhallow - 29 Haziran 2010 16:17)

--- spoiler ---

ilk filmde seyirciyi ters köşeye yatırıp güzelliğin göreceliğini anlatan senaristlerin son filmde düz adam'a bağlayıp "sıkıcı aile hayatın yeterince güzel shrek, elindekiyle yetinmeyi bil" mesajı vermesi çok şaşırtıcı. hedef kitleyi 5 yaşındaki çocuklara düşürmüşler galiba

--- spoiler ---

(domno epotus - 31 Temmuz 2010 20:35)

zevkli, neşeli ve çılgın bir film. paralel evren konusuna vurgu yapmış serseriler.

sabah aç karnına izlenir!

(seyuranto - 13 Aralık 2010 18:36)

shrek'in bebekleri 1932 yapımı freaks filmindeki pinhead'lere benziyor^*

shrek'in bebekleri burda

pinhead'ler burda

resimler filmlerden sahne içermiyor, benzerlik kolay farkedilsin diye uygun resimler seçilmiştir.

(bengeceyiolduruyorumgunduzlerdebeni - 13 Ocak 2011 10:44)

shrek serisinin en komik değil ama en hüzünlü serisi.
ağlatabiliyor resmen...

(betatron - 14 Şubat 2011 03:00)

üçüncü filmde istemeden uyuyakalmış biri olarak serinin son filmini beğendim. ilk ikisi gibi güldürmese bile, seriye has mizah anlayışını barındırmaya devam etmiş. özellikle shrek'in kükremesini isteyen çocuk efsane bir karakter. denildiği gibi fıstık'ı satın alıp kırbaçlamak isteyen elemanın aynısı.

--- spoiler ---

benim dikkatimi çeken bir sahne oldu. büyücü rumpelstilskin'in shrek'i bulana "deal of a lifetime" vaad ettiği kısımda ciddi bir anti-din propogandası var sanki. öykü zamansız olmasına rağmen kralıyla, kraliçesiyle, askerleriyle falan en çok ortaçağı andırıyor normal olarak. bu büyücünün de milleti shrek'e karşı kışkırtıp, yakalayana, sihirli bir anlaşma karşılığında ömründe hayal ettiği her şeyi, parayı, pulu, mutluluğu (kısacası cenneti) vaad edişi, ortaçağ kilisesini, belki bugünün de islam adına terör estiren gruplarını hedeflemiş sanki. çocuk filmi falan o ayrı tabii de, en provokatif alt metinler bunlarda oluyor zaten.

--- spoiler ---

(lecterhouse - 29 Temmuz 2011 16:22)