ustaydı.
dün göçmüş gitmiş aramızdan.

(anadolu - 23 Eylül 2007 20:42)

1923'te strasbourg'da doğdu. babasının ikinci dünya savaşı'nda fransa'yı işgal eden naziler tarafından öldürülmesinin ardından, 1944'te direnişe katıldı. savaşın sonuna kadar orduda görev yapan marceau, sanat çalışmalarına 1946'da başladı. mim ustası etienne decroux'dan ders aldı. 50 yıl boyunca tek söz söylemeden, her tür duyguyu canlandıran marceau, "bir pandomimciyi asla konuşturmayın, sonra susmak bilmez" demişti ve dün tamamen sustu.

(crimetisia - 24 Eylül 2007 07:20)

çalışmalarına antik yunan heykellerinden esinlenerek başlayan ve yaşadığı zor hayatın onu sessizliğe ittiğini düşündüren sanatçı, büyük insan.

herkesi büyüleyen marceau, "marche contre le vent" yani "rüzgara karşı adım" adlı çalışmasıyla micheal jackson'a meşhur moonwalk'unda ilham kaynağı oldu.

yarattığı bip karakterinin charlie chaplin'nin charlot'sunun,fransız mim ustası deburau'nun ve charles dickens'ın büyük umutlar romanındaki pip karakterlerinin bileşimi olduğu söylenir.

aynı zamanda yazar olan bu harika insan l'histoire de bip (bip'in hikayesi), les sept péchés capitaux (yedi büyük günah) ve pimporello gibi kitaplara imza attı.

mim sanatnın yaşayan son temsicilerinden biri olan marceau 84 yaşında geçirdiği kalp krizi sonrası öldü ve paris'teki pére lachaise mezarlığına gömüldü.

(viajero - 5 Şubat 2008 11:57)

pandomim ustasi fransız ...tuy gibi hafif ucarcasına zarif

(salome - 11 Haziran 2002 14:57)

büyük bir fransiz pandomimcidir... hatta mel brooks'un the silent movie filminde görmüşüzdür kendisini... 1923 doğumlu aktör, sinema filmlerinde hep himself rolunde oynar... yani chaplin'in şarlosu gibi marceau'nun himself'i... ^*

(portakal - 11 Temmuz 2002 01:52)

yüz sanatları ustası denilebilir.

(alexandraki - 19 Ekim 2009 21:47)

(bkz: #26810949)

(kwisatz haderach - 2 Ocak 2012 14:01)

michael jackson moonwalk'i bu adamdan ögrenmistir. the silent movie'deki odaya giris sahnesinde ilk defa kullanilmistir bu yürüme tarzi. zaten marcel abi de bu sessiz filmde tek sesin sahibidir.^*.

(kwisatz haderach - 20 Temmuz 2004 14:34)

merdiveni 81'e dayamis bu ustanin sahne performansini gordukten sonra, yas-olgunluk-kondisyon uclemesinin meshur hikayelerinden biri geldi aklima. bu yuzyilin bilinen piyanistlerinden birini omrunun son senelerinde yardimcilari tasirlar klavyesinin basina. sonra rivayet edilir ki, eller tuslara degdikten sonra, zamanin kacinilmas sillesini yemis vucudu ab-i hayattan icmiscesine canlanir, gaipten bir zindelik gelir piyanistin bedenine ve saatler boyu bir yorgunluk emaresi gostermeden calar.

hasbelkader gosteri saat kactaymis diye girdigimiz salonda, biletlerin kontrol edilmedigini gorup iceri bir goz atalim dedik ki, 2 dakika sonra kendimizi koltuklarin birinde bulduk. ister istemez, karsiligini vermedigi bir gosteriye giden bir sark kurnazi, halinden gayet memnun izler, yeri gelir guler, yeri gelir alkislar, sonra ceker gider. bu 81'lik dedeyi ve ogrencilerini izlerken, gordugum performanstan aldigim hazzi fakat karsiligini vermemis olmanin getirdigi suclulugu bir arada yasadim. nihayetinde, kendimi affettirmek istercesine ayakta dakikalarca alkisladim, hakiki karsiligi bu olmasa da. soyleyebilecegim, insan bedeninin, vucut dilinin nelere kadir oldugu konusunda onceden bir fikrim olmamasina karsin, marceau gibi bir ustayi izlemenin bu acigi 2 saat icinde kapatabildigidir. yerden filizlenen ekinin de, kovadan dokulen suyun da, ruzgarin da, hatta fiziksel ogeleri gecelim, acinin, mutlulugun, ihanetin, pismanligin da ses olmadan, vucut tarafindan dile getirilebildigini bir citirti bile duymadan isittim, gordum.

(stormbringer - 21 Eylül 2004 03:32)

(bkz: #9497344)

(stanley weber - 8 Mayıs 2006 13:17)