aids'le mücadelenin simgesi olan siyah kurdela sembolünün yaratıcılarından, 1975 doğumlu fransız yazar. "17 yaşında insan pek ciddi olmuyor" adlı otobiyografik kitabı 12 dile çevrilmiş, kitabı samson'un hayat hikâyesiyle harmanlanarak "17 yaşım" adlı televizyon filmine ve iki tiyatro oyununa konu olmuştur.

barbara samson'un hikâyesi şöyle: barbara 16 yaşındayken (o vakitler 16 yaşındaymış ya, samimi oldum birden kendisiyle.
ilk adıyla hitap etme hakkı veriyor bu bana. neyse). beslenme bozukluğu ve pek çok intihar girişimi nedeniyle bir kliniğe kaldırılır. orada aşık olduğu antony - nasıl zehirlenmişsem, aklıma derhal sabi şeker kız candy ve antony'si geldi hemen - jim morrison'dan arakladığı şiirleri barbara'ya aşk şiiri diye yuturmakla yetinmez, üstüne aids olduğunu gizleyerek bir güzel sevişir kendisiyle. hiv kapan barbara, ölümden çok, arkadaşları tarafından reddedilmekten, dışlanmaktan korkar ve bunu önce kimselere söylemez. 1994 yılındaysa, kendisini aids'le mücadeleye adamış éric chapeau-åslund nam doktorla tanışır ve hayatı değişir. barbara ve éric chapeau-aslund, aids'in henüz doğru dürüst tanınmadığı bir dönemde o lise senin, bu üniversite benim gezerek hastalık hakkında eğitim seminerleri düzenlerler. bununla da yetinmeyip, fransa'dan başlayarak, isveç, isviçre, amerika ve japonya'ya varıncaya kadar, dünyanın dört bir yanını gezerler, eğitim verirler. barbara asıl ününü ise, 7 nisan 1994'de yayınlanan ve samson'un hayat hikâyesini anlatarak fransa'yı salladığı "sidaction" programıyla elde eder.
2000 yılına kadar süren medya çalışmalarının ardından, barbara kendini arkadaşlarına, ailesine ve fransa'da aids hastalığıyla cebelleşen ailelere adar.

kendisiyle ilgili, türlü forumda sürekli dile getirilen muamma ise şudur: "barbara hâlâ yaşıyor mu?"

bilemedim, bulamadım. varsa bilen, bilgilendirsin.

(mayadeniz - 7 Eylül 2010 13:36)