kendi adıma söyleyebilirim, dark side of the moon'u da çok severim, be'yi de çok severim; ama dünyanın en güzel konsept albümüdür operation mindcrime

hikayesi, geçişleri, arka plandaki sesler, hikayenin yansıtılması falan hep sözler ve içerikle alakalı; tartışmasız on numaralar da, aynı anda bu kadar da güzel müzikal içeriğe sahip olursa bir albüm, baş tacı olur yahu. geoff tate'in sesi, tertemiz gitar tonları, muhteşem düzenlemeler.

dünyanın en güzel albümlerinden biri diyebilirim, bir bütün olarak bakarsak.

(zaugnakhaldun - 7 Mart 2008 22:55)

reagan amerikası'na getirilmiş en sağlam eleştirilerden biridir, hem de içinde yaşayan birileri tarafından. buradan bakınca bu durum bana hep şaşırtıcı gelmiştir, malum burada böyle bir albüm yapmak sıkar biraz. ilk yarısı sistematik manipülasyon ile şiddet ve kaos üretiminin tasfiri, ikinci yarısıysa bunun maruz kalan insanlar ve hayatları üzerine etkisine dairdir. böyle bir eserin ve anlattıklarının 20 yıl sonra burada, bu ülkede hala karşılıklarının bulunabilmesi ise izlerken - dinlerken insanın içini acıtmaya devam etmektedir...

bir de şu var tabi (yukarıda verilmiş ama, tekrar tekrar, üzerine basa basa):

(bkz: operation livecrime)

(lochivan - 12 Ekim 2008 18:08)

protest rock'in (bir anlamda gercek rock'in) son orneklerinden biri. ve elbette bir cok grup tarafindan iyice bellenmi$, incelenmi$, ezberlenmi$ bir "konsept album nasil yapilir?" dersi. (dream theater gecmi$, maiden butunlemeye kalmi$tir.)

(nevermind - 17 Kasım 2002 04:30)

and justice for all, seventh son of a seventh son, south of heaven, kings of metal, ram it down, keeper of the seven keys part 2 gibi albümlerin ciktigi 1988 senesinde bircok metal dergisi tarafindan senenin en iyi albümü secilmisti. o derece yani.
bir daha adamlar^* kendileri bile bu kaliteyi yakalayamadilar.

(chapar - 28 Nisan 2011 12:13)

oturup butun sozleri (aradaki konusmalar da dahil) yazmistim, bulunsun..

i remember now

[spoken]
page: dr. david, telephone please dr. david, telephone please. dr. blair, dr. blair, dr. j. hamilton, dr. j. hamilton
news broadcast: ...the soviets... in other news the bizarre murders of political and religious leaders that have shocked this city over the last month seemed to have ended as suddenly as they began. no terrorist groups ... responsibility for the slayings, but police have a suspect in custody under observation in a state hospital. his identity is being withheld pending further investigation. sports and weather next...
nurse: it's ten minutes past curfew, why are you still up? hello? hello? perhaps you need another shot. ah, that should do it. sweet dreams, you bastard.
nikki: i remember now, i remember how it started. i can't remember yesterday, i just remember doing what they told me..told me..told me..told me.

anarchy x

[spoken]
weeks ago in occidental park, hundreds of people gathered for a political rally. there was a man shouting above all the others: "do we have freedom? do we have equality? this country's changing! it is no longer for all of the people! it is for some of the people!" the man's name? "dr. x."

revolution calling

for a price i'd do about anything
except pull the trigger
for that i'd need a pretty good cause
then i heard of dr. x
the man with the cure
just watch the television
yeah, you'll see there's something going on

got no love for politicians
or that crazy scene in d.c.
it's just a power mad town
but the time is ripe for changes
there's a growing feeling
that taking a chance on a new kind of vision is due

i used to trust the media
to tell me the truth, tell us the truth
but now i've seen the payoffs
everywhere i look
who do you trust when everyone's a crook?

revolution calling
revolution calling
revolution calling you
[there's a] revolution calling
revolution calling
gotta make a change
gotta push, gotta push it on through

i'm tired of all this bullshit
they keep selling me on t.v.
about the communist plan
and all the shady preachers
begging for my cash
swiss bank accounts while giving their
secretaries the slam

they're all in penthouse now
or playboy magazine, million dollar stories to tell
i guess warhol wasn't wrong
fame fifteen minutes long
everyone's using everybody, making the sale

i used to think
that only america's way, way was right
but now the holy dollar rules everybody's lives
gotta make a million doesn't matter who dies

revolution calling
revolution calling
revolution calling you
[there's a] revolution calling
revolution calling
gotta make a change
gotta push, gotta push it on through

i used to trust the media
to tell me the truth, tell us the truth
but now i've seen the payoffs
everywhere i look
who do you trust when everyone's a crook?

revolution calling
revolution calling
revolution calling you
[there's a] revolution calling
revolution calling
gotta make a change
gotta push, gotta push it on through

operation: mindcrime

{....ring!....ring! the phone hasn't stopped ringing since the hypnotic meeting with dr. x. his plan is brilliant in its simplicity: assassination and replacement. he calls it, "operation: mindcrime," and nikki is the key player. nikki has a weakness. he likes the needle. dr. x makes sure nikki feels good so he can do a good job. the chosen "death angel" is then easily manipulated through subliminal suggestion over the telephone. the password into nikki's brain is "mindcrime." }

[spoken]
...ring ...ring
nikki: hello
dr. x: m i n d c r i m e

it just takes a minute
and you'll feel no pain
gotta make something of your life boy
give me one more vein
you've come to see the doctor
cause i'll show you the cure
i'm gonna take away the questions
yeah i'm gonna make you sure

a hit man for the order
when you couldn't go to school
had a skin job for a hair-do
yeah you looked pretty cool
had a habit doing mainline
watch the dragon burn
no regrets, you've got no goals
nothing more to learn

now i know you won't refuse
because we've got so much to do
and you've got nothing more to lose
so take this number and welcome to

operation : mindcrime
we're an underground revolution
working overtime
operation : mindcrime
there's a job for you in
the system boy, with nothing to sign

hey nikki you know everything
that there is to do
here's a gun take it home
wait by the phone
we'll send someone over
to bring you what you need
you're a one man death machine
make this city bleed

now i know you won't refuse
because we've got so much to do
and you've got nothing more to lose
so take this number and welcome to

operation : mindcrime
we're an underground revolution
working overtime
operation : mindcrime
there's a job for you in
the system boy, with nothing to sign

operation : mindcrime
we're an underground revolution
working overtime
operation : mindcrime
if you come to see the doctor
yeah he'll give you the cure

operation : mindcrime
make something of your life boy
let me into your mind
operation : mindcrime
there's a job for you in the system boy
with nothing to sign

speak

they've given me a mission
i don't really know the game yet
i'm bent on submission
religion is to blame
i'm the new messiah
death angel with a gun
dangerous in my silence
deadly to my cause

speak to me the pain you feel
speak the word [revolution]
the word is all of us

i've given my life to become what i am
to preach the new beginning
to make you understand
to reach some point of order
utopia in mind, you've got to learn
to sacrifice, to leave what's now behind

speak to me the pain you feel
speak the word
the word is all of us
speak the word
the word is all of us

seven years of power
the corporation claw
the rich control the government, the media the law
to make some kind of difference
then everyone must know
eradicate the fascists, revolution will grow

the system we learn says we're equal under law
but the streets are reality, the weak and poor will fall
let's tip the power balance and tear down their crown
educate the masses, we'll burn the white house down

speak to me the pain you feel
speak to me the pain you feel
speak the word [revolution]
the word is all of us
speak the word [revolution]
the word is all of us
speak the word
the word is all of us
speak the word
the word is all of us

speak!!!

spreading the disease

she always brings me what i need
without i beg and sweat and bleed
when we're alone at night
waiting for the call
she feeds my skin

sixteen and on the run from home
found a job in times square
working live s&m shows
twenty-five bucks [a fuck]
and john's a happy man
she wipes the filth away
and it's back on the streets again

spreading the disease
everybody needs
but no one wants to see

father william saved her from the streets
she drank the lifeblood from the saviour's feet
she's sister mary now, eyes as cold as ice
he takes her once a week
on the altar like a sacrifice

spreading the disease
everybody needs
but no one wants to see

religion and sex are powerplays
manipulate the people for the money they pay
selling skin, selling god
the numbers look the same on their credit cards
politicians say no to drugs
while we pay for wars in south america

fighting fire with empty words
while the banks get fat
and the poor stay poor
and the rich get rich
and the cops get paid
to look away
as the one percent rules america

spreading the disease
everybody needs
but no one wants to see
the way society
keeps spreading the disease

the mission

[spoken]
news broadcast: ...informing washington, a technical violation of the 1972 abm treaty...
preacher: ...i'm asking for hands to be uplifted in just a moment. god the holy ghost is calling out to embrace you. i want you to reach deep into your hearts and your pocketbooks and take his hand.
nikki: bless me father for i have sinned
preacher: some of you are in a state of rebellion right now you're saying...
gun shot...

in the wooden chair
beside my window
i wear a face born in the falling rain
i talk to shadows from a lonely candle
recite the phrases from the wall
i can't explain this holy pain

six days ago my life had taken a tumble
the orders came from high above they say
a need to use me once again they've got my number
further the cause boy yes you know the game

i'll wait here for days longer
till the sister comes to wash my sins away
she is the lady that can ease my sorrow
she brings the only friend
that helps me find my way

i search the past back to a time
when i was younger
a target for the new society
picked to displace the leaders
countering objectives
of this new underground reality

waiting for days longer
'til sister comes to wash my sins away
she is the lady that can ease my sorrow
my love for her
will help me find my way

my mission saved the world
and i stood proud
my mission changed the world
it turned my life around

i look around my room is filled with candles
each one a story but they end the same
i'll hide away in here the law will never find me
the walls will tell the story of my pain

waiting for days longer
till sister comes to wash my sins away
she is the lady who can ease my sorrow
she sets the pace for my delivery of pain

they'll say my mission saved the world
and i stood proud
my mission changed the world
the underground will rise and
save this world we'll all stand proud
our mission changed the world, we'll change the world
we'll all stand proud

suite sister mary

[spoken]
dr. x: kill her. that's all you have to do.
nikki: kill mary?
dr. x: she's a risk, and get the priest as well.

10 p.m., i feel the rain coming down
my face feels the wet, my mind the storm
flashing lights as people race to find shelter from the pour
moving silent, through the streets, they're mine, they're mine

midnite, she sings praises in the hall
to saintly faces hallowed be their names she can't recall
sister mary, virgin mary, silent with her sin
[ mary: what are you doing out in the rain? ]
she feels me, i can taste her breath when she speaks
[ mary: i've been waiting for you. come in. ]

mary, mary just a whore for the underground
they made you pay in guilt for your salvation
thought you had them fooled? now they've sent me for you
you know too much for your own good
don't offer me faith, i've got all i need here
my faith is growing, growing tight against the seam
what we need is trust, to keep us both alive
help us make it through the night

[ mary ]
i've no more want of any faith
binds my arm and feed my mind
the only peace i've ever known
i'll close my eyes and you shoot

no mary, listen, you've got to pull your strength from my lips
i pray i feed you well
your precious cross is gone, it made me wait so long
for what you gave to everyone
the priest is cold and dead on his knees he fed
from my barrel of death, he turned the holy water red
as he died he said thank you
i just watched him bleed

[ mary ]
i feel the flow, the blessed stain
sweating hands like fire, and flames
burn my thighs, spread in sacrificial rite
the hallowed altar burns my flesh once more tonight

mary, my lady of pain, always alone
blind you search for the truth
i see myself in you, parallel lives
winding at light-speed through time

no time to rest yet
we've got to stop his game
before madness has the final laugh
too much bloodshed
we're being used and fed
like rats in experiments
no final outcome here
only pain and fear
it's followed us both all our lives
there's one thing left to see
will it be him or me?
there's one more candle left to light

[ mary ]
don't turn your back on my disgrace
the blood of christ can't heal my wounds...so deep
the sins of man are all i taste
can't spit the memory from my mind
i can't cry anymore

mary, my lady of pain, always alone
blind you search for the truth
i see myself in you, parallel lives
winding at light-speed through time, you're mine

the needle lies

[spoken]
nikki: i've had enough and i want out!
dr. x: you can't walk away now.

i looked back once
and all i saw was his face
smiling, the needle crying
walking out of his room
with mirrors, afraid i heard him scream
you'll never get away

cold and shaking
i crawled down alleys to try
and scrape away the tracks that marked me
slammed my face into walls of concrete
i stared, amazed at the words written on the wall

don't ever trust
don't ever trust the needle, it lies
don't ever trust
don't ever trust the needle when it cries...
cries your name

wet and raving
the needle keeps calling me back
to bloody my hands forever
carved my cure with the blade
that left me in scars
now every time i'm weak
words scream from my arm

don't ever trust
don't ever trust the needle, it lies
don't ever trust
don't ever trust the needle when it cries...
cries your name
don't ever trust
don't ever trust the needle, it lies
don't ever trust
don't ever trust the needle when it cries...
cries your name

electric requiem

[spoken]
nikki: anybody home? mary?

even in death
you still look sad
don't leave me
don't leave me...here
i want what you feel, believe me
turn the current on

breaking the silence

they told me to run, but just how far?
can i go wearing the black mask of fear?
the hate in my eyes always gives me away
the tension building slowly
now i lost everything i had in you
nothing we shared means a thing
without you close to me
i can't live without you

breaking the silence of the night
can't you hear me screaming?
i look for your face in the neon light
you never answer me

there's no direction to my stare
no more flame burning in my heart anymore
quiet, i keep it to myself
until the sun sets slowly
i hear your voice in the evening rain calling
nothing will keep us apart
no more lies and fear
there's no end to our story

breaking the silence of the night
can't you hear me screaming?
i look for your face in the neon light
you never answer
i could make all the wrong seem right
if you were by my side
i'd gather all the tears you cried
and hide them deep underground

can't look back, it's just a waste of time
can't erase this hate from my eyes

breaking the silence of the night
through the streets i'm screaming
looking for you in the neon light
why don't you answer me?
breaking the silence with my cries
can't you hear me screaming?
we could make all this wrong seem right
but you never answer me

[spoken]we know you did it.why did you do it? why'd you do it?
you didn't do it. why did you do it?
nikki:no, no , nooooo

i don't believe in love

i awoke on impact
under surveillance from the camera eye
searching high and low
the criminal mind found at the scene of the crime
handcuffed and blind, i didn't do it
she said she loved me
i guess i never knew
but do we ever, ever really know?
she said she'd meet me on the other side
but i knew right then, i'd never find her

i don't believe in love
i never have, i never will
i don't believe in love
it's never worth the pain that you feel

no more nightmares, i've seen them all
from the day i was born, they've haunted my every move
every open hand's there to push and shove
no time for love it doesn't matter
she made a difference
i guess she had a way
of making every night seem bright as day
now i walk in shadows, never see the light
she must have lied 'cause she never said goodbye

i don't believe in love
i never have, i never will
i don't believe in love
i'll just pretend she never was real
i don't believe in love
i need to forget her face, i see it still
i don't believe in love
it's never worth the pain that you feel

no chance for contact
there's no raison d'etre
my only hope is one day i'll forget
the pain of knowing what can never be
with or without love it's all the same to me

i don't believe in love
i never have, i never will
i don't believe in love
i'll just pretend she never was real
i don't believe in love
i need to forget her face, i see it still
i don't believe in love
it's never worth the pain that you feel

waiting for 22

my empty room

empty room today
and here i sit
chalk outline upon the wall
i remember tracing it
a thousand times, the night she died.
why? [why?]
there's no sleep today, i can't pretend
when all my dreams are crimes
i can't stand facing them
now who will come
to wash away my sins
clean my room, fix my meals
be my friend?

eyes of a stranger

[spoken]
page: dr. david, telephone please. dr. david...dr. blair, dr. blair, dr. j. hamilton, dr. j. hamilton

all alone now
except for the memories
of what we had and what we knew
everytime i try to leave it behind me
i see something that reminds me of you
every night the dreams return to haunt me
your rosary wrapped around your throat
i lie awake and sweat, afraid to fall asleep
i see your face looking back at me

and i raise my head and stare
into the eyes of a stranger
i've always known that the mirror never lies
people always turn away
from the eyes of a stranger
afraid to know what
lies behind the stare

is this all that's left
of my life before me
straight jacket memories, sedative highs
no happy ending like they've always promised
there's got to be something left for me
and i raise my head and stare
into the eyes of a stranger
i've always known that the mirror never lies
people always turn away
from the eyes of a stranger
afraid to know what
lies behind the stare [lies behind my stare]

how many times must i live this tragedy
how many more lies will they tell me
all i want is the same as everyone
why am i here, and for how long

and i raise my head and stare
into the eyes of a stranger
i've always known that the mirror never lies
people always turn away
from the eyes of a stranger
afraid to know what
lies behind the stare

[spoken]
nikki: i remember now.

(bwh - 26 Kasım 2000 13:52)

şimdi baktım da azalmış konsept derişimi. burda olsun nette ya da basılı başka bir kaynakta olsun bu albümle iligli sölyenegelen beylik sözler hep aynıdır. tamam albümün alamet-i farikası pek başarılı bir konsept albüm olması. ama kardeşim albümün tek kayda değer özelliği buymuş gibi konuşulup durmasına hırs yaptım duya duya.

şu dünyada ümmi de olsam, uzaydan da gelsem, şarkı sözlerinden tek kelime anlamasam dahi albüm müzikal olarak tadından yenmeyecek güzellikte be abi. şu albümdeki tüm şarkılar, ^*belki bi tek the needle lies hariç, olağanüstü eserler. (needle da ne zaman olsa dinlenir çakı gibi şarkıdır) albümün girişi müthiş gaz. anarchy-x, revolution calling, op:mindcrime bıçağı bileyen şarkılar, speak, spreading the disease'i dinlemelere doyamıyorum. the mission, suite sister mary ne tatlı şarkılardır anneme bile açıp dinetiyorum "bu ne oğlum" demiyor. breaking the silence, i don't believe in love, my empty room'u çalmalara kıyamıyorum. eyes of a stanger'da hep gözüme toz kaçıyor.

clean vokalin^*varabileceği son nokta, özellikle bu albümdeki performansıyla geoff denen herif, on numara baslar, ziller, bi hüzünlendiren bi coşturan sololar, müthiş ara track'ler ile tarifi imkansız bi iş yapmış adamlar. ben böyle bi eser ortaya koysam herhalde müziği bırakırdım.^*

yani kardeşim fikrimce bu albümün öncelikli önemi süper bir konsept albüm olması değil, müzikal açıdan müthiş nitelikli, çok zengin bir albüm olmasıdır. ne bilim çağdaş türk edebiyatı için puslu kıtalar atlası neyse, dünya edebiyatı için şeker portakalı, denizler altında yirmi bin fersah neyse, metal tarihi için de bu albüm o tür bir şeydir. zengin, ilham verici, bal damlıyor. bir de bu kadar hüzünlü olmasaydı.

(geldiler - 6 Mart 2013 23:35)

belki de gelmiş geçmiş en iyi konsept albüm. içindeki anarşist hava olsun, birbiriyle olağanüstü derecede iyi bağlanan parçalar olsun, sözlerdeki anlam, karakterlerdeki karizma, şarkıların tümünün iyi olması gibi bir albümde zor bulunan özellikler olsun ailecek bayılıyoruz.
hatta annem geçen gün, " nikki şu an ne yapıyordur acaba" diye iç geçirdi, o denli ısınmış karakterlere kadın.

(taurus - 8 Ağustos 2001 18:46)

albüm nikki,dr.x ve sister mary karakterlerinin etrafında dönmektedir.konsept albüm
olduğundan şarkıların hepsi birbiriyle bağlantılıdır ve hikayeye katkıda bulunan bir çok
gizli anlam taşımaktadır. hikaye temelde aşağıdaki gibidir. fazlasıyla spoiler içerir.

--- spoiler ---

-i remember now-

hikaye sonda başlıyor.nikki hastahane odasında yatıyor, koma halinde boşluğa bakıyor gözleri,
arkada televizyon açık.saat 6.00.klasik hastahane sesleri. bir hemşire odaya
giriyor,sakinleştirici/uyuşturucu iğneyi yapıyor.o sırada hemşirenin hasta hakkında neler
hissettiğini öğreniyoruz.o sırada nikki'nin kafasında anılar bir bir canlanmaya başlıyor

"i remember now, i remember how it started.
i can't remember yesterday, i just remember doing
what they told me..told me..told me..told me."

-anarchy x-

uvertür parça, kritik nokta arkada duyulan sesler.dr.x halka sesleniyor, devrim çağrısı
yapıyor.

"do we have freedom? (no!)
do we have equality? (no!)
this country's changing! (yeah!)
it is no longer for all of the people! (no!)
it is for some of the people! (yeah!!!!)"

-revolution calling-

nikki uyuşturucu bağımlısı her şeye kızgın,işşiz güçsüz bir adam. kendi yaşamının
sorunlarından dolayı dünyayı suçluyor. bu parça öncelikle nikki'nin kafa
yapısını, düşüncelerini ve içinde bulunduğu çevreyi tarif ediyor ve dr.x ile
tanışmasını. arada amerikan hükümetine ve mal gibi yaşayan halka göndermeler var. sistem
eleştirisi.

-operation mindcrime -

dr.x dini ve politik bir lider. amaçları için insanları öldürtmekten kaçınmayan biri. geniş
bir tetikçi ve muhbir ağı kurmuş.dr.x nikki'den imparatorluğuna katılmasını
istiyor. nikki'nin bir sorunu var uyuşturucu bağımlısı (needle) ve kolaylıkla kontrol
edilebiliyor. telefonu çalıp ne zaman "mindcrime" lafını duyarsa kendisine verilen öldürme
emrini yerine getiriyor.

nikki: "hello?"
dr. x: "mindcrime"

-speak-

nikki birkaç ay dr.x in favori adamı olarak çalıştıktan sonra yavaş yavaş güç
delisi, megalomanyak bir adam olmaya başlıyor. dünyanın politik dengesinin kendi tetiğinin
ucunda olduğunu düşünmeye başlıyor. şarkıda nikki geçmiş düzenin bozukluğundan, yeni düzenin
dengesinden güzelliğinden bahsediyor. kendinden "mesih","ölüm meleği" olarak bahsediyor. dini
göndermeler var bu parçada.kendini tanrı yerine koyuyor.
(bkz: messiah) (bkz: death angel)

-spreading my disease-

bu parçada sister mary karakteriyle tanışıyoruz. mary sokaklarda büyümüş bir çocuk,babası
tecavüz etmiş ve evden kaçmış. herkesin kullandığı bir fahişe haline gelmiş. hayatında
tanıdığı tüm erkekler onu sadece ve sadece vücudu için istiyor. 18 yaşında hayatına biri
giriyor: father william william onu sokaklardan alıp rahibelerin yanına veriyor,ancak
şerefsizin evladı yaptıklarının karşılığında mary'den ricada bulunuyor ve..

"he takes her once a week on the altar like a sacrifice."

father william,dr.x ile yakın bağlantılar içinde.dr.x nikki'nin sadakatinden dolayı
ödüllendiriyor ve sister mary'e yolluyor,nikki artık her hafta mary'e uğramaya
başlıyor. parçada yoğun bir din eleştirisi mevcut.

" religion and sex are powerplays
manipulate the people for the money they pay
selling skin, selling god
the numbers look the same on their credit cards "

-the mission-

şarkının başında televizyonun sesi (father william iyilik güzellik üzerine vaaz vermektedir)
duyulur ,ardından şarjöre konulan mermiler ve silah sesi.nikki tv'e ateş etmiştir

"bless me father for i have sinned."

albümdeki en vurucu parçalardan biri. nikki'nin aradan geçen zaman içerisinde akıl sağlığının
geldiği seviyeleri görebiliyoruz. yaklaşık 1 senedir tüm hayatı kan üzerine kurulu bir adamın
insanlıktan çıkışı ve depresyona girişi. nikki kendini odasına kapatmıştır ve deliliğin
sınırındadır. nikki kendini bir tek mary'nin yanında insan gibi hissetmektedir,mary'e karşı
anlayamadığı hisler beslemektedir. bir tek onun yanında huzurludur,acılarından arınmış
hisseder.

"i'll wait here for days longer
till the sister comes to wash my sins away"

-suite sister mary-

şarkı koro ile başlar (requiem)

doctor x nikki'den william ve mary'i öldürmesini ister çünkü planlarında zayıf halka olarak
kalmışlardır. nikki büyük bir açmaza sürüklenir, o güne kadar her söylenileni yapmıştır ancak
mary'e aşık olduğunu fark eder ve onu öldüremeyeceğini anlar çünkü hayatındaki tek insansı
taraf o kalmıştır.nikki akıl sağlığını tamamen kaybetmiştir artık, kendi kendini
ikna etmeye çalışır,gücünün doruğundadır ama çok zayıftır.

"moving silent through the streets, they're mine...they're mine"

mary'nin yanına gider ve onla konuşmaya başlar. konuşmaları dinleriz.mary'e buraya gelme
sebebini açıklar ve mary'nin de aslında ölmek istediğini öğrenir.yine de mary'i
öldüremeyeceğini anlar ve sevişmeye başlarlar.

"there's one more candle left to light."

-the needle lies-

"i've had enough and i want out!"
"you can't walk away now."

nikki bir silah alır ve dr.x in karşısına çıkar onu öldürüp bu yaşamdan kurtulmak
istemektedir. bu kan ve vahşet dolu yaşamdan ancak dr.x izin vermez.dr.x nikki'yi uyuşturucu
ile kendisine bağlamıştır. nikki hiçbir şey yapamaz dalgın ve mahvolmuş olarak
çıkar.bağımlığını fark eder asla özgür olamayacağını,hapsolduğunu..
nikki mary'i görmeye gider ve mary'i odasında ölü bulur, kafası dağılmıştır.

-electric requiem-

nikki mary'nin cesedini bulur, çökmüş bir halde kalır, dağılmıştır.

"even in death
you still look sad
don't leave me
don't leave me...here"

-breaking the silence-

nikki artık tam anlamıyla akıl sağlığını kaybetmiştir. sokaklarda anlamsızca koşturur bir
işaret bir yanıt arar. hayatındaki son umut da gitmiştir.

-i don't believe in love-

nikki anlamsızca kiliseye geri döner cesede son bir defa daha bakabilmek için. ancak kilise
polis kaynamaktadır. mary'i öldürmekle suçlanır ve tutuklanır. onlarca cinayet işlemiştir
ancak aslında işlemediği tek cinayet yüzünden içeri alınır. nikki artık tamamen
kayıptır,beyni çok çok uzaklardadır. polis sorgular ama cevap vermez

-my empty room-

artık aciz duruma düşmüş, kendini ve bilincini tamamen kaybetmiş bir nikki görürüz bu şarkıda
artık kendini bile tanımamaktadır. aynaya baktığında bir yabancının gözlerini görür

-eyes of a stranger-

albümün zirve noktasıdır. şarkının sonunda tüm parçalardan bölümlerin teker teker hızlıca
geçtiğini duyarız.

"mindcrime!" "speak!" "and welcome..." "revolution calling!"

6:01 p.m.

"i remember now."

nikki tüm bu anıları sadece 1 dakika içerisinde görmüştür.derin bir uykuya dalar
ve aslında bir kriz anında mary'nin ağzına silah dayamış ve tetiği mary'e çektirmiştir.

(stoss - 8 Haziran 2005 15:24)

hakkinda ne kadar soylesem, daha ben konusurken on misli fazlasini fikrime dusuren; bu sebepten bana hissettirdiklerini asla kelimelere dokemeyecegim queensryche basyapiti. hem karsisinda caresiz, hem hayran kaldigim; beni buyuten ve ben buyudukce icimde benimle buyuyen; beni guclendiren ve gucsuz dusuren... ne kadar cabalasam hakkinda iki soz yazamadigim ve hakkinda iki soz yazamadigim her gun bana saldiran; daha ben asli hakkinda tek soz edememisken, sequel'i ile artik acikca hayatima kasteden... halbuki o benden daha iyi bilmiyor mu, "anlatabilmek icin nikki olmak gerek"? nikki'den baska kimse anlatamayacak onu; sirf beni rahat biraksin diye, sirf basimdan ceksin gitsin, bu saldiri bitsin diye kayit dusuyorum ve onda bile korkagim; yine kendim anlatmaktan kacacagim. ne kadar yanlisi, eksigi olsa da, ne kadar anlatmak istediklerimin uzaginda olsa da, ogun duman'in muzuk dergisinin haziran - temmuz 1996 sayisinda kaleme aldigi ve yillardir sakladigim bir yaziyi, buraya birakip hizla kacacagim.

"daha ne kadar yalan söyleyecekler bana?"

sıkı dur ey okuyucu! yukarıda adı geçen grup söz konusu olduğunda abartmaktan, abartılı duygular yaşamaktan kendim alıkoyamayan birinin yazısını okumak üzeresin. ama konuya bir de şöyle bakarsan, gerçekten de kelimelerle tam olarak anlatılması zor bir grup ve bu grubun keza yine böyle bir albümleriyle karşı karşıyayız.

queensryche seattle'lı bir grup, ancak 80'lerin sonunda yaşanan seattle patlamasından çok daha önce müzik piyasasında kendine haklı bir yer edinmiş. müzik otoriteleri onları tam olarak bir yerlere oturtmakta zorluk çekseler de power metal sınıfında karar kılmış görünüyorlar; grubun elemanlarının ise herhangi bir sınıflama sorunları yok. sağlam müzikal alt yapıları, sert ancak melodik ve efektlerle bezeli müzikleri ve siyasi olarak sol eğilimli (lütfen 'rock solcu mudur?' başlamasın yine) ve duyarlı şarkı sözleriyle queensryche gerçekten de power metal sınıfına girmekle birlikte her albümde bu sınıfın sınırlarını biraz daha genişletiyor. ilk stüdyo albümleri the warning'de the wall'dan tanıdığımız michael kamen'ın yaylı aranjmanları var. 80'lerin ilk yarısında, punk etkilerinin sürdüğü, ara tür, melodisiz, ritme dayalı trash'in etkin olmaya başladığı bir zamanda bu tür yeniliklere ancak iron maiden gibi gruplar açıktı ve elbette queensryche. bugünkü kadar olmasa da stadyum dinozorları yaşlılık / olgunluk meyvelerini toplarken herhangi bir yeniliğe kalkışmaya pek sıcak bakmıyorlardı. zaten bu da, 70'lerin ikinci yarısında tırmanmaya başlayan senfonik rock'ın taze gruplarının (marillion, pek taze olmasa da the alan parsons project) sivrilmesine zemin sağladı. (marillion ile alan parsons project de başka yazıların konusu olabilir elbette)

queensryche ile tanışmam, onların ilk albümünü dinleyişim oldukça geç oldu diyebilirim. savatage'ın gutter ballet'si çıkmıştı ve bir arkadaşım savatage'a benzer bir power grubun daha olduğundan söz etmişti. zar zor, (taşra işte!) queensryche'ın rage for order'ına kavuştum, ama queensryche'ın albüm raflarımda baş köşeye oturması ancak ertesi yıl ele geçirebildiğim operation: mindcrime ile oldu. müzikal açıdan albüm, karanlık - ancak rage for order'daki uğursuz hava gibi değil - , yer yer hüzünlü bir atmosfere sahip. patlamalı çıkışlar (rage for order'dan farklı olarak) ve sert bir sound (empire ve promised land'den oldukça net şekilde farklı olarak) operation: mindcrime'ın genel karakteristiği. konsept albüm olduğu için de şarkılar arasındaki seri ve cuk oturan geçişler insanda bir film izliyormuş izlenimi yaratıyor. operation: mindcrime, grubun söz yazarı chris de garmo ve albüm konseptinin oluşturulmasında onunla birlikte çalışan solist geoff tate'in de açıkça söyledikleri gibi anthony burgess'in otomatik portakal'ından esinlenilerek yazılmış. bu kez alex yerine nikki var. nikki, apolitik, elinden başka bir şey gelmediği için şiddetle iç içe (ancak burgess'in alex'i kadar şiddet ve seks sapkını da değil), bir değişimin gerektiğine inanmaya her an hazır bekleyen bir genç.

albüm kapağına baktığımızda ilk dikkatimizi çeken o sarı mindcrime logosu (kafatası, beyin yerinde queensryche amblemi ve bizde beyin yıkama etkisi yaratan gerilimin stilize hali); albüm ve grup adı kırmızı ve beyaz, ve tüm bu imgelerin ardından siyah beyaz bir illüstrasyon. kapağın arka yüzü, öykünün üç başrol oyuncusundan biri olan doktor x^* hakkındaki ilk ipucunu veriyor bize: bilinmezliğin en büyük temsilcisi o harfin ardına gizlenmiş gizemli kişiliğinden ve anarşizanlığından önce onun hakkında elde ettiğimiz ilk veri, gökyüzüne diktiği delice bakan gözleri. bakışını takip ettiğimizde rastladığımız dört motorlu bir bombardıman uçağı ve altında uzanıp giden yumrukları havada, kasketli kitleler; x'in yıkım istemi ve onu destekleyen, değişim'i isteyen taban. bu kitleyi takip edip yeniden ön kapağa ulaştığımızda birkaç photoshop hilesi ile gizlenmiş başrol oyuncusu nikki'nin attığı çığlığın bu insanlara dönüştüğünü fark ediyoruz. (itiraf: bu kapağı ilk kez fotokopisinden gördüğüm için nikki'yi keşfetmem biraz uzun sürdü)

albüm i remember now ile bir hastane koridorunda açılıyor (başka bir yüklem kullanılabilir mi hiç?). tavandaki hoparlörden yankılanan kayıtsız bir kadın sesi iki doktorun adını anons ediyor. ardından ta arkalardan bir ıslık sesi eşliğinde görüş (kesinlikle görüş) alanımıza giren bir çift hemşire ayakkabısı bir odanın kapısını itip içeriye giriyor. içeride suçtan, polisten söz eden bir ses var; hemen bunun televizyonun sesi olduğunu anlıyoruz. hemşire henüz tanımadığımız hastaya fırça atıyor: kung-fu biteli on dakika olmuş, hala neden uyumamış? belki de yeni bir iğneye ihtiyacı vardır. hemşire sessiz hastasıyla işini bitirip televizyonu kapattıktan sonra kapıya yöneliyor ve sızmak üzere olan hastasına tatlı rüyalar diledikten sonra 'piç' diye eklemeyi ihmal etmiyor. ve nihayet başrol oyuncumuz nikki ile tanışıyoruz uyku öncesi sayıklamalarında:

şimdi anımsıyorum
her şeyin nasıl başladığını anımsıyorum
dünü bilmiyorum,
sadece bana söyleneni yaptığımı anımsıyorum.

ve anarchy-x ile tepe taklak nikki'nin kabuslarına, bunlara nasıl bulaştığına dalıyoruz. sözsüz parçalar hakkında yazmak zordur, herkesin kendi imgelemini çalıştırması her zaman en hayırlısı olur. ama burada x'in anarşizanlığıyla da tanışmış oluyoruz. konu uzatılmadan üçüncü parça revolution calling'e geçiyor. nikki'nin, apolitikliği bir temiz kalma yöntemi olarak benimsediği anlaşılıyor, yani alex gibi bu dünyadan kopuk değil. washington'da dönen dolapların, yönetici sekreterlerinin tüm hikayeleri penthouse ya da playboy'a sattıklarının farkında, televizyonu seyretmesi bile yeterli buna. andy warhol'un sözünün son derece doğru olduğunun ayrımına varıyor.

sanırım warhol haklıydı, ün sadece onbeş dakika sürüyor
herkes herkesi kullanıyor, herkes bunun için kendini satma peşinde
bana doğruyu anlattığına inanırdım medyanın
ancak nereye bakarsam aldatmaca görüyorum
peki kime güveneceksin herkesin dolandırıcı olduğu yerde?
amerikan yolu'nun doğru olduğuna inanırdım
ama şimdi kutsal dolarlar yönetiyor herkesin hayatını
bir milyon biriktirmeye çalışıyorum, kimin öldüğü umurumda değil.

ve ardından ilk kez doktor x^*'den, tedaviye sahip adam olarak sözedildiğini duyuyor ve tepki olarak onu buluyor: x ona şöyle sesleniyor:

devrim çağırıyor, devrim seni çağırıyor
bir değişim yapmak zorundasın artık...

nikki başta bu adama ve hareketine sempati duyuyor ve gönüllü olarak bu saflara katılmayı kabul ediyor. ancak kısa bir süre sonra bu kararının ne denli tehlikeli sonuçlar doğurabileceğinin biraz da olsa farkına varmış olmalı ki operation: mindcrime'ın başında çalan telefonu açıp karşıdan detone bir gitar eşliğinde gelen ve "beyin yıkama" diye fısıldayan sesi duyar duymaz telefonu kapatıyor. ancak ikinci çalışta telefonu tereddütsüz açması ve chris de garmo'nun az öncekinin aynı notaları net bir stüdyo kaydıyla suratımıza çarpması, nikki'nin "sisteme" girdiğinin simgesel göstergesi oluyor.

bir dakikamızı bile almayacak ve artık acı duymayacaksın
hayatını anlamlandırmalısın evlat, ver şu damarını bana
doktorunu görmeye geldin çünkü tedavi bende
kafandaki tüm soruları sileceğim, artık emin olacaksın

doktor x^*, nikki'yi oldukça iyi tanıyor ya da onun gibi sokaklarda aynı şeyleri yapanları; bu sistemin işine yarayacak bir katil görüyor onda; çünkü okula gidemiyor, sokakları arşınlamak, suçun içine batmakla geçiyor yaşamı... bu yüzden kollarını açmış bekleyen x'in sistemine dahil oluyor:

artık reddetmeyeceksin biliyorum, çünkü daha çok işimiz var seninle
kaybedecek daha neyin var ki
öyleyse al şu numarayı... hoşgeldin beyin yıkamaya
biz bir yeraltı devrimiyiz, fazla mesai yaparız
bu sistemde sana da yer var evlat
üstelik bir şey imzalamana da gerek yok

ve artık nikki bir ölüm makinası olmuştur. bunun için gerekli tüm şartlar doktor x^* tarafından yerine getirilmiştir çünkü:

yapılması gereken her şeyi biliyorsun nikki
al şu silahı, evde telefonun başında bekle
sana ihtiyacın olan şeyi getirecek birini göndereceğiz.
sen tek kişilik bir ölüm makinesisin
ve bu kenti kana bulayacaksın

silah, yeterli motivasyon, dişi bir kurye ve bunun getirdiği cila (konuyla ilgili parantez; jacob's ladder'ı izlediniz mi? devletin manipülatif gücünün savaşta, kimyasal olarak kendi askerleri üzerinde uygulanışı; işin acı tarafı ülkemizde bu iş için kimyasala bile gerek duyulmuyor. neyse jacob's ladder'ı kaçırmayın!). operation: mindcrime sonunda gerilim dolu sesiyle doktor x^* artık bizim beynimize işlemeye başlıyor ve iliğimizin şu cümleyle donduğunu hissediyoruz:

bırak zihnine gireyim!

speak'de (söyle) söylenen söz belli: devrim. yine x'in yöntemiyle bir fısıltı halinde, beynin tam içine:

söyle bana duyduğun acıyı
söyle o sözü (devrim!)
çünkü o söz her şeyimiz.

devrim ve bu yolda yapılanlar x'in tavrını bir kez daha açıkça sergiliyor:

haydi güç dengesini değiştirelim
ve oligarşiyi alaşağı edelim
kitleleri bilinçlendirin
beyaz saray'ı yakacağız

x, kendini sisteme adamış biri olduğunu söyleyerek savunuyor ve insanları bu sisteme, bu harekete dahil olmaya çağırıyor. bu arada biraz da şu eski "omlet yapmak için yumurta kırmak gerekir" tezini öne sürüyor:

bugüne gelebilmek için her şeyimi verdim
yeni başlangıç'ın mesihliğini yapmak, sizin anlamanızı sağlamak için.
ütopyamızı aklımdan çıkarmadan yeni bir noktaya ulaşmak için.
öğrenmek, kurban vermek, ardımızda kalanları unutmak zorundasınız

spreading the disease'de nihayet öykünün üçüncü başrol oyuncusuna geliyoruz. daha onaltı yaşındayken evden kaçmış ve batağın içinde çalışmaya başlamış isimsiz genç kız günün birinde william adlı bir peder tarafından kurtarılır. adam, haftada bir kez sunağın üzerinde ona sahip olur ve kız kurtarıcısının dizinin dibinde yaşam iksirini içerek vaftiz olur ve mary / meryem adını alır. ancak bu nikki'nin meryem ana^*'sı değil meryem kardeşi^*'dir, oda arkadaşıdır ("suite sister mary"). nikki ile mary'nin görevleri aynıdır. başka şeyleri de ortaktır; uzaydaki iki ışın demeti gibi aynı yazgıyı, aynı odayı, aynı geceyi paylaşırlar. şimdi bu iki izlek birleşir ve hastalığın nasıl yayıldığını gösterir:

din ve seks, güç oyunlarıdır, insanları kendi ödedikleri paralarla manipüle eder. tanrı ya da ten satanlar, aslında hepsinin kredi kartının üzerindeki numaraları aynıdır.
politikacılar "uyuşturucuya hayır" derken biz bilmeden güney amerika'da sürdürülen savaşlara para akıtırız. savaş boş sözlerle sürdürülürken bankalar ceplerini doldurur, açlar sefil kalmaya devam eder, zenginler daha da zenginleşir ve polisler, yüzde 1 amerika'yı yönetirken başlarını başka yerlere çevirmeleri için rüşvet alır.

herkesin ihtiyacı olan
ancak kimsenin görmek istemediği bu hastalık yayılır.
toplumun bu hastalığı yayma yöntemi budur.

müzik giderek uzaklaşıp yapaylaşırken michael kamen'ın o ünlü yaylı aranjmanlarıyla katıldığı muhteşem bir senfonik eser the mission, kilisede çan sesleriyle ve yine bir haber bülteni ile açılır. (burada yine bir parantez açmak durumundayım, çünkü albümü kent damgalı piyasa kasetinden dinleyenler kötü bir sürprizle karşılaşacaklar; bu parça kent kasetlerinde b yüzünün ilk parçasını oluşturuyor. kent yetkililerini bir konsept albümde böyle bir katliam gerçekleştirdikleri için - keza aynı şey jethro tull'ın iki izlek üzerinde giden agualung albümünde topkapı tarafından yapılmıştı - ayrıca kınamak istiyorum) ardından televizyon kapatılır (muhtemelen nikki tarafından) sadece çan sesleri ve pederin konuşması kalır. peder ağır ağır konuşmayı sürdürürken nikki gürültülü şekilde silahını çıkarır, şarjörü yerleştirir ve ilk mermiyi yuvaya sürer. kısa bir bekleyişten sonra günah çıkarmak için edilen o başlangıç cümlesini söyler: "sana gönderdiklerim için beni bağışla baba." ve tetiği çeker. "baba" burada hem günah çıkarmaya başlamak için pedere hitaben söylenmiş olabilir, hem de yanına gönderdiği peder için sembolik anlamda tanrı'ya. patlamanın ardından cam parçalanır, ağır bir akustik ile başlayan parçayı nikki'nin bitkin sesi izler ve acılarından bahsederken giderek yükselen yaylıların eşliğinde her şeyin nasıl başladığım düşünüp patlar. nikki'nin ona ihtiyacı vardır. mary ve getireceğine:

günlerdir burada bekliyorum
kardeşim gelip beni günahlarımdan arındırana kadar
acılarımı hafifletebilecek tek kadın o
yolumu bulmama yardım edecek olan tek dostumu o getirecek bana

geçmişimi düşünüyorum, daha genç olduğum zamanları
yeni toplum'un hedefiydim
bu yeni yeraltı gerçekliğine karşı olan kişileri
ve liderleri yerlerinden etmek için seçilmiştim

(dediler ki) görevim dünyayı kurtardı
ve gururlandım
görevim dünyayı değiştirdi
ve yaşamımı altüst etti.

sık yağan yağmur altında konuşan iki kişi. x muhtemelen motorlu bir araçla gelen. nikki'ye mary'nin icabına bakmasını söylüyor. nikki kulaklarına inanamıyor. zamanı doldu, diyor x ve gidiyor. suite sister mary saat akşam onda, başlıyor. nikki yüzüyle yağmuru, zihniyle ise fırtınayı hissediyor. evine yürürken insanları ve sokakları izliyor. ona, kentin ölüm makinesine ait olan sokakları. geceyarısı olduğunda mary'nin koridorda söylediği dizeleri duyuyor adım adım odalarının kapısına yaklaşırken. mary onu hissedip onu içeri davet ediyor:

"seni bekliyordum, gelsene!"

nefesi nikki'nin yüzünü dolaşıyor, ve nikki bağırıyor:

mary, sen yeraltının fahişesiydin sadece
onları kandırabileceğini mi sandın, şimdi senin için gönderdiler beni
kendi iyiliğin için, çok fazla şey biliyorsun.
bana sadakat yeminleri etme, ihtiyacım olan her şey burada yanımda

ve ani karar değişikliği:

nikki: ihtiyacımız olan tek şey güven, ikimizi de hayatta tutabilecek tek şey
mary: herhangi bir sadakat istemiyorum. bağla ellerimi ve doyur zihnimi. bildiğim tek uzlaşma ben gözlerimi kapatırım ve sen ateş edersin.
nikki: hayır mary, dinle! seni kutsayan hacın gitti, peder ölü ve soğuk, silahım besledi onu dizlerinin üzerindeyken ve kırmızıya boyadı kutsal suyu. ölürken de "teşekkür ederim" dedi.
mary: akışı, kutsanmış ırmağı hissettim. kutsal sunak bu gece bir kez daha yakıyor etimi.
nikki: bu oyunu durdurmak zorundayız delilik bizi ele geçirmeden. acı ve korku tüm hayatımız boyunca bizi izledi şimdi yakılması gereken tek bir mum kaldı geriye: o mu ben mi?
mary: günahlarıma sırt çevirme. isa'nın kanı bu derin yaralarımı iyileştiremez. tüm insanlığın günahını taşıyorum. silemiyorum anılarımdan ve çığlığım çıkmıyor.

mary'nin ölümünün ardından the needle lies'da artık nikki dayanamayacağını hissedip çıkış yolunu arıyor:

nikki: burama kadar geldi. çıkmak istiyorum!
doktor x^*: artık gidemezsin!

nikki iğnenin kendine verdiği tüm o duyguların, gururun, görev aşkının yalanını görür mary sayesinde. her şeyin kendisine onun da yardımıyla nasıl pompalandığını. koşa koşa kaçar, ama her yerde onu görür, kafasını çarptığı her duvarda aynı yazıyı bulur:

asla, asla güvenme iğneye
çünkü yalan söyler,
asla güvenme iğneye
bağırsa, adını haykırsa da.

electric requiem tam anlamıyla elektrikli bir ağıttır. nikki bir zamanlar mary ile paylaştığı odasına gelir. kapıyı açar ve içeriye girip bağırır: kimse var mı? kapı aniden, açıldığından daha büyük bir hızla kapanır. nikki tek bir şey düşünür: mary?

ölüyken bile üzgün görünüyorsun
bırakma beni, beni burada bırakma
senin hissettiklerini istiyorum, inan bana
ver elektriği!

artık katılaşmıştır nikki. breaking the silence'da yüzünde taşıdığı korku maskesi düşmek üzeredir artık, gözlerinde nefret ışıldar, ama her şeyini kaybetmiştir. ölüm makinası kendi içini boşaltmıştır. kendini deliler gibi sokaklara atar ve ıslak sokaklarda mary'yi, masum beyaz gecelik içindeki hayaleti aramaya koyulur.

gecenin sessizliğini yırtarak bağırıyorum
çığlığımı duymuyor musun?
neon ışıklarının arasında arıyorum yüzünü
ama bana yanıt vermiyorsun.

bakışımın herhangi bir yönü yok artık,
bir ateş kavurmuyor kalbimi
her şeyi kendime saklıyorum güneş ağır ağır batarken
ve sesini duyuyorum akşam yağmurunun içinden seslenen

ve parça birkaç hamlede bittikten sonra sessizliğin ortasındaki nikki'yi çevreleyen (kafasının içindeki) sesler bağırıyor:

- biliyoruz yaptın
- ne, sen mi yaptın
- o mu yapmış
- gerçekten mi?
nikki: hayır! hayır! hayır!

i don't believe in love'da nikki suç mahallinde bulunmuş, elleri kelepçelenip gözleri boş bakar şekilde götürülmüştür. polis araçlarının sirenleri de bunları anlatır bize. nikki sürekli olarak "ben yapmadım" diye sayıklar.

beni sevdiğini söyledi, sanırım bunu asla anlamadım
ama hiç anlayabildik mi gerçekten
beni diğer tarafta bekleyeceğini söyledi
ama onu bulamayacağımı biliyordum.

aşka inanmıyorum, hiçbir zaman inanmadım ve inanmayacağım
aşka inanmıyorum, asla çektiğin acıya değmiyor.
açılan tüm eller sadece itip kakmak içindi,
aşk için zaman yoktu ama bu önemsiz
o farklıydı, gecelerimi aydınlatacak yolu bildiğini sanıyordum
fakat şimdi karanlıktayım
göremiyorum ışığı
yalan söylemiş olmalı çünkü asla elveda demedi.

bu dizelerle nikki'nin aşka ve bu bağlamda hayata karşı küskünlüğü, inançsızlığı ve tıpkı otomatik portakal'da, olduğu gibi iyice toplum dışına atılmışlığı ortaya çıkıyor. onu bir yere getirmeyi vaat eden sistem onu kullanıp, yine o eski sisteme ve hayatın tam kıyısına atmıştır. nikki kendini bir kısır döngünün içinde, boş bir odada bulur: waiting for 22 ve my empty room. waiting for 22 tate^* ile de garmo'nun^* yine gizlemeye gerek duymadıkları pink floyd ve the wall hayranlıklarının etkisinde bir parça. my empty room ağır aksak ve boş gözlerle geçen zamanı hissettiren umarsız, kayıtsız saatin sesi vardır:

boş odamdayım bugün ve oturuyorum
tebeşirle boyanmış duvar
çizgileri izlediğimi anımsıyorum
binlerce kez, geceler boyunca öldü o, neden?
uyku yok, uyuyormuş gibi yapamam tüm rüyalarım birer cinayetken,
tüm bunlarla yüzleşemem!

ve nikki'nin yüreklere işleyen çığlığı detone bir gitar ve gök gürültüsü ile böler saatin sesini:

peki kim gelecek şimdi beni günahlarımdan arındırmak, odamı temizlemek, yemeklerimi hazırlamak, arkadaşım olmak için?

ardından bekleyiş dolu yaylılar, hastane koridorları, nikki'nin zihninden çıkmak bilmeyen sesler, suçlamalar, nikki'nin çılgınlığın eşiğine gelmiş çığlığı ve bir kurtuluş gibi tepe taklak dalınan son parça. eyes of a stranger'da nikki artık içinde yaşamaya çabaladığı toplumun yanı sıra kendine de yabancılaşmış, kendi bakışlarını bile tanıyamaz durumdadır. yalnız başına oturduğu odasında yine ve yeniden mary'nin hayaletiyle, onunla yaşadığı anılarla karşılaşır. rüyalarında geceliği gırtlağına sarılmış halde görür mary'yi ve sıçrar yatağında:

yüzünün dönüp bana baktığını görüyorum
ve başımı kaldırıp
bir yabancının gözlerine bakıyorum.
biliyordum aynaların asla yalan söylemediğini.
insanlar kaçıyor bu yabancının gözlerinden
bakışının ardındakinden korktukları için.

nikki de toplumun yarattığı ve ardındakini, etkilerini merak etmeden yaymaya çalıştığı bir hastalıktır, çünkü, x'in de gördüğü gibi toplumun buna ihtiyacı vardır. sistemin kendini beslemesi, çarkların dönmesi için verilmiş bir kurban, kırılmış bir yumurtadır nikki; bağırır, "bana da bir şeylerin kalmış olması gerekir" diye ama böyle bir şey yoktur. artık görevini tamamlamış, tıpkı otomatik portakal'daki, gibi şöyle ya da böyle iktidarı değiştirmeye yardımcı olmuştur ve artık tecrit edilmesi gerekir.

daha kaç kez yaşamalıyım bu trajediyi?
daha ne kadar yalan söyleyecekler bana?
istediğim herkesin istediği şey,
neden buradayım?
ve daha ne kadar?..

parçanın sonunda davul, bas gitar, diğer gitarlar hepsi ayaklanıp tam bir fırtına oluştururlar. tüm efektler ve bu tür konsept albümlerin olmazsa olmazı olan tüm seslerin yeniden harmanlanması ile müzik doruğa yükselir ve nikki'nin çığlıkları ve elektronik fırtınanın ortasında synthesizerda detone edilmiş bir "devrim!" bağırtısıyla parça ölür, arkadan yavaş ve tekinsiz, sentetik bir ses gelir ve nikki tam beynimizin yanı başında bize şöyle der:

şimdi anımsıyorum!

(eliada - 2 Mart 2006 20:48)

queensryche denen ruh hastası ekibin 80li yıllarda metal müziğin gidişatını değiştirmiş albümü. bütün hikayenin aslında 1 dakika sürmesi, albümün hastalıklı bir zihnin içinden konuşmadaki başarısı bana aynı izleği kullanmış anayurt oteli, mulholland drive gibi başka klasikleri çağrıştırıyor. sözler de müzik de muhteşemdir bu albümde, aşırıdır, bir nevi pinnacle'dır, hala aşılamamıştır.

i wear a face born in the falling rain - "ağlıyorum" demenin bir metal albümünde böyle dile getirilmesi insanı şehvetle karışık ürkütüyor...

(terranovanian - 16 Ağustos 2006 15:10)