nacizane rock grubumuz u2'nun boyle imax gibi mekanlarda sekil gozluklerle izlenen 3 boyutlu konser filmi.

http://www.u23dmovie.com/

yanlisim yoksa 3 boyutlu ilk konser filmi olup son derece basarilidir namussuz. dedigim gibi baya basarili, baya gaz olmus, kanimca "aha iste birebir konserde gibi hissediyorsun" gibi bir olay direk olmasa da sarki aralarinda sinema salonunda oldugumu unutup birkac kere alkisladigim falan oldu. zaten kanimca heyecan verici olan bu filmde yapilmis olanlardan cok ucundan gosterilip sektorun gelecegi icin acayip ufuklar acan kucuk detaylar. bu film epey nefis bir furya baslatabilir gibi gorunuyor. bu detaylar nedir, aciklayalim spoilerin koruyucu kanatlarinin arasinda:

--- spoiler ---
oncelikle filmin kil bir sorunundan baslayalim. efendim 3 boyutlu film olayinin en keyifli yani tabi ki izlediginiz goruntunun gercekmis gibi olmasi, fakat bu filmde bir sorun var, o da su ki diyelim bono sarki soyluyor, kamera da bono'nun suratina yakin cekim yapmis. burada amaclanan hissiyat tabi ki "bono senin burnunun dibine gelmis, gozlerinin icine bakarak with or without you soyluyor ey hatun kisi^*, soyle bir uzansan yapisabilirsin dudaklarina". fakat malesef bu pek olmamis, cunku kamera bono'ya yakin cekim yaptiginda bononun kafasi devasa boyutlara geliyor, yani bono'nun kafasi sizin kafanizin en az 2-3 kati boyutunda oluyor, bono dedigimiz tifil adam the hulk gibi biseye donusuyor, o yuzden de hic o "ahanda yanimda adam" hissi olmuyor. bu sorun nasil cozulur bilmiyorum, ama en azindan daha uzaktan olan cekimlerde hic boyle bir sorun yoktu, adamlar harbi karsimizda gibiydi.

simdi, kanimca filmin en buyuk sorunu en buyuk gelismenin de onunu acmis. bir u2 konserine canli veya dvd'den izleyen biriyseniz gayet iyi biliyorsunuzdur ki u2 konserlerinin en calici detaylarindan biri arkadaki gorsellerdir. ozellikle son yillarda arkadaki ekranlar iyice devasa boyuta geldiginden adamlar cok acayip bir stadyum konseri atmosferi yakaliyor. malesef bu ekranlar konu 3d film olunca patlamis, cunku en arkada olduklarindan direk 2 boyutlu gorunuyorlar. yani bono ekrandan firlamis onunde soyluyor gibi dururken arkadaki 2 boyutlu gorseller hic heyecan vermiyor, zaten bu yuzden sahnenin genis aci cekimleri de epey az sayidaydi. simdi bunu kirmanin yolunu da bulmuslar, ama nedense butun film boyunca iki kere yaptilar. birincisi bono bir sarkiyi soylerken (unuttum valla hangisiydi) eliyle havaya bir diktortgen ciziyor, iste burada o hayali diktortgeni cok basarili bir sekilde gorsele dokmusler, aynen chili peppers'in fortune faded klibindeki gibi isik huzmeleri bononun parmagini takip ediyor, sonra o pencereden ufak tefek birseyler cikiyor. birkac saniyelik bu detay sahsima ilk heyecan dalgasini gonderdi, ikincisi ise the fly'da geldi. burada yaptiklari sey bence butun film yapmalari gerekendi, the fly'in konser gorsellerinde sirf yazilar var, ve bu yazilar yavas yavas dev ekrana gelip butun ekrani kapliyor, yaptiklari ise bu yazilari sadece arkadaki ekranlardan gostermek yerine uc boyutlu olarak direk sizin gozunuzun icine sokmak olmus. yani elemanlar calarken yazilar aralarindan cikip ustunuze ustunuze geliyor, ve olay bir anda bambaska bir carpiciliga kavusuyor, konseri izlerken o ekranlarin verdiginden cok cok daha ustun bir carpiciliga.

olayin butun esprisi de bu bence, bu tip filmlerin amaci "konser tecrubesini aynen yasamak" yerine "modifiye bir konser tecrubesi yasamak" olmali. sahsen uc boyutluluk ne kadar gercekci olursa olsun sinemada u2 3d izlemenin stadyumda u2 izlemenin yerine tutabilecegine pek inanmiyorum. ama isin icine bu tip gorseller girince isin rengi degisiyor, bu sefer stadyumda yapilamayan birseyi sinema salonunda yapiyorsunuz, orada veremediginiz bir ekstrayi, hem de inanilmaz derecede carpici bir ekstrayi salonda veriyorsunuz. iste o zaman 3 boyutlu konser videosu izlemek konserin kendisini izlemekten bambaska bir tecrube oluyor, ve dedigim gibi u2 bu isin sadece ilk adimini atmis, o 3 boyutlu gorsellerle o kaaddddaaar ucuk seyler yapilabilir ki, dusununce bile onumuzdeki yillarda izleyecegimiz 3 boyutlu konserleri gormek icin sabredemiyorum.
--- spoiler ---

boyle efenim, konser videosu izlemekten hoslanan her kisiye siddetle tavsiye ederim, olur da denk gelirseniz sakin kacirmayin. ayrica buradan yetkililere sesleniyorum, yurt icindeki 3 boyutlu sinemalara ve yavru vatana getirin anacim bu filmi, pisman olmazsiniz. esen kalin...

(pissed - 2 Mart 2008 02:42)

hayatimda gordugum en etkileyici seylerden biriydi bu film. imax theatre denen seyin nelere kadir oldugu acik ama bunu bir konserle birlestirmek fikri bile basli basina mukemmel.

tum konser boyunca edge'in yanindaydim, pedalina basmamak icin zor tuttum kendimi, bono'nun arkasindan seyirciye baktim, seyircilerin arasinda sahneye baktim, catwalk'tan omuzlar ustundeki guzel kiza baktim, hem de gozlerinin icine, davulcunun yanindaki bardagindan bir yudum alasim geldi, kah gittim sahnede durdum kah gittim seyirci oldum.

tek kelime ile "muhtesem"di.

(serol - 11 Mart 2008 09:07)

izlerken alkış tutası ellerini kaldırası geliyo insanın resmen

israil kısmında içimden "ulan bono israile gidip yalakalanıyosun ama bize gelmiyosun 3 boyutlunu yolluyosun anca" dedim.

(corydoras - 10 Mart 2009 14:03)

hangi konser bileti insana bono' nun parmaginin, gitar saplarinin veya mikrofon sehpasinin goze girebiliritesi nedeni ile korku yasatabilir ki? ya da insan bir stadyum konserini ayni anda butun tribunlerden, saha icinden ve hatta sahneden izlemeyi nasil basarabilir? sanirim bu sorularin muspet cevaplari bu 3d konser filminde sakli.

(ak you war - 10 Mart 2009 15:52)

u2 nun türkiyeye gelmesinin çok zor olduğunu bilenlerin kesinlikle kaçırmaması gerekiyor. konsere gitmeden konser atmosferini yaşıyorsunuz. u2 nun sahne performansı, müzikal kalite filan bir yana görsel açıdan da inanılmaz şeyler sunuyor film. 3d izlerken sahneye fırlatılan su bile çok net seçiliyor. hatta suyun üzerinize geldiği hissine kapılıp tırsabiliyorsunuz.

(susmicam - 10 Mart 2009 16:48)

u2 sevenlerin kaçırmaması gereken 3d gösterim.

"real concert experience" denmiş pek çok yerde, ama hayır, çok daha fazlası idi. bu kadar ayrıntıyı yakalamak, bırakın konserde, u2 küçücük bir stüdyoda ve önünüzde sadece size çalsa bile mümkün olamaz.

--- spoiler ---

filmde her türlü küçücük detay o kadar iyi seçilebiliyor ki, bono pek çok defa elini tutabileceğim, dokunabileceğim kadar yanıma geldi, söylerken boynundan akan ter damlalarını bile öpecektim neredeyse.

the edge her şarkıda gitar değiştirdi ve muhteşem gitarlardı, parmakları, çaldığı perdeler, klavyeye geçtiğinde tuşlarda gezinen eli, her bir nota tek tek kağıda dökebileceğiniz kadar net gözüküyordu. adam clayton'da da hissedilen aynı idi.
larry mullen jr'a gelince bir kere baterisinin önündesiniz gibi çoğu zaman, yine her kick, elleri, bacağı, her hareketi kaçırmadan seyredebiliyorsunuz.

sahnede sis sıkılıyor, sis uçarak sinema salonunun içine geliyor sanki, keza terleyenlere serinlesinler diye serpilen sular da damla damla kendi üstünüzde adeta.

konsere gelenler o devasa stadyumda neredeyse tek tek incelenebiliyor, kollarındaki saat, küpeleri, giysileri, aksesuarları, sahneyi çekmek için kullandıkları kameralar, cep telefonları, markalarına kadar.. öyle ki; kimi zaman ellerindeki kameranın ekran görüntüsünden sahneyi seyredebiliyorsunuz.
bir ara sevgilisinin omuzunda konseri seyreden kızın birine "biraz çekilir misiniz, sahneyi göremiyorum" diyesim geldi.

--- spoiler ---

ilgilenenler için film 13 mart'ta istanbul, ankara ve izmir'de 8 cinebonus'ta vizyona giriyor.

http://www.marssinema.com/…t.aspx?pageid=114&sid=57
http://www.u23dmovie.com/

(bu arada muhteşem ses sistemi ile bir sinema salonunda konser atmosferini mükemmel şekilde yaşatabilen g mall ve mars entertainment group'a "bravo" diyorum. bizi sıcacık karşılayan, hoş sohbet ve güler yüzlü elif kaplangı ile tanışmak da çok keyifli idi. ve humanistyamyam bu basın gösterimini bizler için zirveye çevirdiğin ve "gel" diye ısrar ettiğin için sana da ne kadar teşekkür etsem az.)

seyretmesem gerçekten şu dünyadan eksik gidecekmişim, bunu anladım. zaten bir kere daha giderim kesinlikle.

(designed for an unknown man - 10 Mart 2009 16:56)

adam (bono) kil olmus gelmiyor turkiye'ye, ama cozumu uretmis sanal yoldan geliyor. tavir falan hikaye yani, gelsin paralar... herkes mutlu hem postayi koyuyor, parsayi toplamayi da ihmal etmiyor abimiz. kil oluyorum bu turkiye'ye gelmem durumuna ama bi yandan da seviyorum/dinliyorum grubu...

(ozzyman - 13 Mart 2009 17:16)

u2'nun türkiye'ye gelmeyeceği düşünüldüğü vakit "ön sıradan" konserlerini izlemenin bu filmin dışında başka bir yolunu bulmak çok zordur kanaatindeyim.

(syd - 13 Mart 2009 17:19)

"bono'nun sahnesi iyimiş hakkaten." - sokaktaki vatandaş

(kimi raikkonen - 20 Mart 2009 23:26)

80'lerde ortaokuldayken başlayan ve son 3-4 senede sönen bir aşkı alevlendiren konser filmi (bkz: #9099927). boşuna u2 olunmuyormuş, bunu da gösteren film aynı zamanda.

özellikle sunday bloody sunday muhteşem. insanın tüylerini diken diken ediyor. konser bittiğinde son yazılar geçerken sinemada koltuğa çakılı vaziyette şunları düşündürüyor sonra;

- ey muhterem kişi bono, the fly'ı (ki sunday bloody sunday'dan sonra konserin 2 numarası bence) söylerken believe - lie ilişkisini çıkarıyorsun da, o yahweh neyin nesi? başımıza ne geldiyse ortadoğu kaynaklı olduğunun farkında değilmisin? ya da "gayet farkındayım da benim ilk çıkış yaptığım albümün ismi bile the joshua tree, sen rengimi yeni mi farkediyorsun" diyorsun? miss sarajevo'da insan haklarını okuyorsun iyi hoş da, yahweh ortalıklarda olduğu sürece o saç bandında yazan "coexista" mümkün değil, bunu da biliyorsundur tahminen.

- yine de bono grubun geri kalanından, özellikle de larry mullen'den farklı bir enerjiye sahip. yanlış anlaşılmasın grubun sahne kimyası muhteşem ama larry mullen'de profesyonel bir umursamazlık var gibi, işini çok iyi yapıyor ama ruhunu fazla hissetmiyor gibi. bir tür ibrahimovic. bono ise sahnede tam bir lionel messi.

- keşke biraz daha achtung baby / zooropa döneminden çalsalardı. o dönem zirvesidir bu amcamların (bana göre tabi).

- böyle bir filmi rush için yaparlar mı acaba? neil peart 3 boyutlu bir o baterista patlatır mı bize?

- eh be freddie, sen erken ölmüşsün. fena mı olurdu bir de sana 3d konser filmi çekilseydi, mesela we will rock you çalarken o sinema salonunu yıksaydık!

(feritciva - 24 Mart 2009 10:19)