cnn tarafından doğrulanan haberin öznesi.

https://twitter.com/cnn/status/498968868145360896

olm üzüldüm lan. ölmesine ayrı üzüldüm, intihar iddialarına ayrı üzüldüm. umarım intihar değildir. bunun kadar güzel gülen bir adam, güldürebilen bir adamın intihar etmesini kabullenemiyor insan.

organize işler'de yılmaz erdoğan'ın intihar etmek üzere olan superman'e sorduğu gibi...

"senin bunu çocuklara yapmaya ne hakkın var ya?!"

(bilemiyorum altan bilemiyorum - 12 Ağustos 2014 02:16)

kendisinin oynadığı bir filmden alıntıyla özdeşleşmiş büyük oyuncu.
intihar ettiğini duyunca aklıma ilk bu geldi, nasıl bir ruh hali içindeydi acaba...

işte o alıntı

anlamı: eskiden bu hayatta en kötü şeyin yapayalnız kalmak olduğunu düşünürdüm. hayır, değil!
hayattaki en kötü şey; seni yalnız hissettiren insanların arasında kalmak.

(bluepea - 12 Ağustos 2014 02:24)

nickimin isim babası. güle güle güzel insan. sana intihar ettiren hayatın anasını sikeyim.

(captain my captain - 12 Ağustos 2014 09:01)

sözlükteki bazı düdüklere inat ölümüyle beni yıkmış harika aktör.
ulan adamın ölümünden duyduğum hüznü yazmak ve diğer insanların neler düşündüğünü anlamak için şu başlığa geldim ve yine hataya düşerek hayatta bilgisayar başında 31 çekmekten başka meziyeti olmayan adamların hörkös ölöcök nö ködör öbörttönöz öğrönçsönöz temalı embesil yorumlarına sinirlenmekten kendimi alamadım.

sanane lan? istersem robin williamsın ölümüne derin anlamlar yükler, inanılmaz dramatize eder ve hatta üzüntüden intihar ederim . sanane koduum? ulan numunelik misiniz ya? sosyal başarısı sıfır kirli saçları özgüvensiz kimliğiyle burda hodor kesilenler sürüsü.

(cvitaminlibeypazari - 12 Ağustos 2014 10:26)

depresyon denen sinsi tehlikenin soğuk yüzünü bir kez daha görmemizi sağlamıştır. ne kadar paran olursa olsun, ne kadar sosyal olursan ol, ne kadar pozitif olursan ol fark etmiyor. o boktan ruh haline bir kere girdin mi siki tutuyorsun işte.

insanoğlu olarak en zayıf noktamız ruh sağlığımız maalesef. bedenimiz yüzmilyonlarca yıl süregelen evrim sayesinde biyolojik tehlikelere karşı mücadele etmesini öğrendi ancak zihinsel bağışıklık sistemimiz hala çok ilkel. insan zihni iki milyon yıl önce evrimsel bir sıçrama yaşadı ve bu sıçrama düşünme ve bilme gibi kabiliyetleri insanoğluna kazandırdı. düşünme ise iki ucu keskin bir çekice dönüştü insanoğlunun elinde. çekicin bir tarafıyla mükemmel heykeller yontan dahi bir sanatçıya dönüşüyordunuz, çekicin öbür tarafıyla ise kendi tabutunun çivilerini çakan ölü suratlı bir mezarcıya.

(bansheehowl - 12 Ağustos 2014 20:22)

kucukken alkollu babamin yerine koyardim ben onu...

hayalim vardi, her gece yatmadan, kalkinca, bazen arabada, bazen gercek babam evdeyken dalar dusunurdum...kacardim gercek hayattan...hatta bazen hic donmez, saatlerce o hayali kurardim, yataga kosar hatta bazen yataktan kalkamazdim bitmesin diye....

hayalimde aslinda benim babam robin williams'mis, cok iyi bir insan, baba, kocaymis. annem ayni, kardeslerim ayni.... gercek babam onu bi yere kapatmis, annemi zorlamis, evlenmis, bize de kendini babamiz diye yutturmus...

ama sonra benim aslan robin babam, elinden kurtulmus, oldurmus onu ve biz aile olmusuz yeniden....

cok mutluymusuz artik biz! robin babam ickiyi hic sevmez, annemi bi o kadar cok severmis! beraber tatillere gidermisiz, dizlerinde uyurmusum!!....

yillarca bu hayal beni ayakta tuttu..gercekte nasil bir insandi bilmem ama o benim hep hayalimdeki babamdi...

simdi babam olmus gibi hissediyorum falan yazip dramatize etmeyecegim ama
yillar sonra olumuyle bana hayalimi hatirlatmis, bana bi kadeh icki icirtmistir!!!!

(borneo - 12 Ağustos 2014 23:04)

kemerle kendini kapıya asmış, bileklerinde kesik izleri... çocukluğum ölüyor. ve en fenası: intihar ettiğinde karısı da evde. odanın birinde sızmıştır kesin diyerek çıkıp gidiyor kocasını görmeden. adamı asistanı buluyor.

dünya çok çirkin. ilişkiler çok çirkin. insanın en yakın saydığı bile bunca uzakken, nasıl nefes almalı bilmiyorum bazen!

karın, ölü bedeninle aynı evde ve haberi yok!

amacım suçlamak değil (her ne kadar öyle gözükse de) ama bir tuhaf değil mi sahiden, bu kadar yabancılaşmamız?

belki alkolizmin pençesindeydi, belki çok canını yakıyordu sevdiklerinin bizim maviş diye sevdiğimiz tatlı yüzlü adam. hepsi bir soru işareti. biz rollerini biliyoruz onun. birileri ise onun gerçeğini yaşadı. biz captain'ı sevdik, birileri robinle uyandı sabah.

en çok da kendisi. demek ki robin, daha fazla katlanamadı robin olarak yaşamaya. ağır geldi robin olmak bu dünyada...

kör ölür badem gözlü olur denir ya, benim dünyam badem şeklini aldı, çocukluğum badem koktu büsbütün!

yüzünü düşününce bile... bir umut, sevinç ve inanç!

masum kalan ne varsa, gidiyor sanki. sanki parça parça çalıyorlar bizden. etlerimizi koparıyor sanki azrail. birini daha yakalıyor ensesinden.

sürüden ayrılanı kurtlar kapar misali... hep birbirimize sarılmamaktan oluyor bunlar.

sıkı sarılsaydık, çok sıkı ama... birbirimize... kimsecikler ölmezdi belki....

(demesi kolay tabii - 13 Ağustos 2014 00:08)

bazıları üzülmemiş kimse de üzülmesinmiş. (bkz: sana ne ulan göt)

hayalci ve idealist karakterleri en iyi oynayan aktörlerdendi. özellikle 80'lerin sonunda 90'ların başında çocuk olmuş herkesin kalbine oynadığı bir rol bir şekilde dokunmuştur.
o zamanlar ölü ozanlar derneği'ni izleyip ertesi gün okulda "skerim bu sistemi" demeyen %51,8'dendir.

(peugeot206wrc - 13 Ağustos 2014 00:13)

herif sinemada optimizm'in yüzü... o bile intihar etti... yalansın ulan hollywood

(the iii bob conqurer - 13 Ağustos 2014 01:15)

"bence hüzünlü insanlar, başkalarını mutlu etmek için kendi limitlerini sonuna kadar zorlarlar.
çünkü onlar kesinlikle değersiz hissetmenin ne demek olduğunu bilirler ve hiç kimsenin değersiz olduğunu
hissetmelerini istemezler."

robin williams

(pandayavrusu - 6 Kasım 2015 00:50)