2009 yapımı bir savaş filmi, bu yılki istanbul film festivalinin konukları arasındaydı. farklı bir film. kamera bir dakika dışında filmin tamamında bir tankın içinde. bu kapalı ortamdan çevreyi gözleyen askerler aracılığıyla savaş daha gerçek bir biçimde perdeye yansıtılmış.

venedik "altın ayı" dahil pek çok ödülü olan bu film izleme listelerinin üstlerinde olmayı hakediyor.

(hewit - 8 Nisan 2010 19:54)

öncelikle filmin konusu kısaca şöyle; israilin lübnan'a savaş açtığı ilk güne değinen film, bir tankta görevli 4 askerin, "insan" olan bu çocukların, korkularıyla, kavglarıyla, sakin kalamayışlarıyla ve en önemlisi o daracık tankın içine sıkışmışlıklarıyla hayatta kalmaya çalışmalarına değiniyor. tanka yeni atanan shmulik daha ilk görevinde hepsi acemi olan arkadaşlarının da gergin olduğu bir gece geçirir ve ardından israilin lübnan topraklarına girişinde görev alırlar. nişancı olan genç asker tetiği çekmekte zorlanmaktadır. idam fermanını yazmadığı halde cellat olması istenmiştir. masum insanların celladı.

yönetmen filme pek çok farklı şey katmış. öncelikle dışarıyı gösterdiği her an'a tankın dürbününden tanık oluyoruz. bu o anlarda belgeselvari bir hava yaratıp, rahat bir açı vermeyerek bizi de tankın içine sokmasıyla sonuçlanıyor. klostrofobik ortam bir şekilde bizi de hapsediyor, hatta yer yer nefes almamızı bile engelliyor. bu kamera oyunu daha sonra (nişancı dürbünü olduğu için) hedef de gösteriyor. burada hedef olanlar, olması gerektiğini düşündüklerimiz ve hedefi hedef haline getirenler* de var.

doğru yanlış hedefler. düşmana saldırmazken, masum birini, barışı hedef alabiliyor. yer yer içimizden geçtiği üzere israil askerini hedef alabiliyor (her an patlar kaygısı yaratarak). hiç çekinmeden ölülere bakabiliyor. onların yanında anlamsız soğukkanlılıkla oturan yaşayanlara, ailesini kızın kaybetmiş çıplak bir kadına nişan alıyor. namlunun (kameranın) ucunda hiç olmayacak bir an ve yerde paris, londra hedef oluyor (bkz: hedef*). ikiz kule'ler afişinin önüne park eden phalangalistleri göstererek kulelerin de hedef olduğunu gösteriyor. kamera çok yönlü çok acımasız ve çıplak. kamera dışarı da bir silah olarak kullanılıyor.

sonuç olarak kamerası ve karakterleriyle savaşın çıplak yönünü gösteriyor film. sert bir şekilde gösteriyor ve ekliyor "bu en kolay görevdi". savaşın sonrasını varın siz düşünün ilk gün böyleyse.

filmin açılış sekansında görünen ayçiçek tarlasını filmin sonunda afişteki haliyle içinde tank varken görüyoruz. abestle iştigal bu durum savaşın gereksizliğine sert bir gönderme kanımca.

not: filmin çıkış noktası da afiş ayrıca. tüm hikaye bu sahneyi gören yönetmen tarafından yaratılmış. bazen tek kare yetiyor demek ki bir şeyleri anlatmaya (anlamaya)

*

(porco rosso - 13 Nisan 2010 16:38)

--- spoiler ---

en çok dikkaitmi çeken şey, filmin başlarında yüzbaşı calil görevlerini anlatırken, "ilk görev en kolayı, hava kuvvetleri temizleyecek biz de şehrin bir tarafından girip öbür tarafından çıkacağız, sonra kahvaltı edeceğiz" gibi bir şeyler söylüyor. filmin geri kalanı bu güya en kolay görev sırasında geçiyor. şehrin diğer tarafından çıkana kadar birkaç kez çatışma oluyor, ağır hasar alıyorlar, tank komutanı kafayı sıyırıyor, ikinci ağır isabet alışlarında şoför ölüyor, tank neredeyse perte çıkıyor.

--- spoiler ---

(orko 8 - 12 Eylül 2010 07:55)

man is steel,
the tank is only iron.

(zirvelerin ozgurlugu - 15 Nisan 2012 10:14)

ayrica, kansas'ta bir $ehir.. abd'nin cografi olarak merkez noktasi buraya du$uyormu$ ($imdilik..).

(507 - 21 Ağustos 2003 11:34)

(bkz: liban)

(demlikposet - 21 Ağustos 2003 11:39)

israil yapimi bir film. 1982 lubnan-ısrail savasinin basinda kesif yapmak icin sehre girerken kendini git gide belanin icinde bulan bir tankin hikayesini konu alir.

film'de turk kelimesi bir kez gecer.

(bkz: fosfor bombasi)

(cop tenekesinden firlayan kedi - 14 Nisan 2013 03:29)

(bkz: lebanon james)

(repihsrowlived - 10 Nisan 2015 13:45)

izlediğim en kasvetli savaş filmlerinden birisi.

filmin tamamının tank içerisinde geçtiğini düşünürsek minimum mekan ve kişi ile yaratabileceği en sert etkiyi bünye üzerine indiriyor diyebiliriz.

dış mekanlara bakışı ise tankın namlusu aracılığı ile yapabildiğimiz için kendimizi bir nevi counter-strike'ın içinde assault bölümünde buluyoruz. nerede niçin olduklarını bilmeyen, "çaylak" askerlerin aslında birer insan olduğunu, yaşadıkları korkuları, ümitsizlikleri ve heyecanları birbirlerine aksettirişlerinden içimize işliyoruz.

neden verildiği bile belli olmayan emirlere rağmen tankın silahını ateşlemeye cesaret edemeyen bir askerin, aslında hiç de kolay bir görevin içinde olmadığını parmaklarının titreyişine yapılan zoom'da görmek mümkün.

ayrıca, savaşta ölen sivillerin hayatlarındaki dramı da eşini ve çocuğunu kaybeden ve üstündeki gecelik tutuşunca mahremiyetini korumak bombalanmış sokaklarda kendine üst-baş arayan bir kadının kameraya çarpan gözleri üzerinden anlatılıyor filmde.

cidden çarpıcı bir film.

(cizmedinki kesesin - 7 Temmuz 2016 03:47)

lübnan ülkesinin ingilizce yazımıdır.

(ugh - 22 Şubat 2006 05:57)