(bkz: costa gavras)
izleme şansına daha sahip olamadığım son costa gavras filmi.

(sahibinden - 26 Şubat 2002 15:28)

saf ırk yaratmak düşüyle, saflıklarından vazgeçmeyi kutsal(!) saymış, her görüntüde delirdiği aşikarlaşmış liderleriyle^*, sayısını bilmek bile istemediğim kadar insanı, insana layık olmaz ölümlere hapsetmiş bir oluşumun mimarı olduğu katliamın, klişeleştiği halde duyarlılığından çok az etki kaybeden, en başarılı sinema filmlerinden biri. (halkın demek istemiyorum -artık-.. hani yunanlılar vardır, nesiller sonrasını bile denize dökmekten bıkmazca gururlanacağımız)

ve işte o filmden, hümanizmi ve materyalizmiyle gözlerde yaş biriktirecek bir nazi subayının, sempozyumlar açılası keşfi (!).

--- spoiler ---

-- insanlar maymundan türediler, ama zenciler ve yahudiler yarı yolda kaldılar.

--- spoiler ---

(darksting - 12 Mayıs 2008 18:49)

--- spoiler ---
2. dünya savaşı esnasında vatikan ve papa'nın yeterince bilgilendirildikleri halde soykırıma karşı nazilere dur diyememelerinin öyküsü.
--- spoiler ---

katolik haçı ile gamalı haçı birleştiren enteresan afiş filmden sonra kafanızda anlamını buluyor. daha önce bir çok defa izlediğimiz konuyu farklı ve cesur bir yorumla ele alıyor denilebilir. ama hatırda kalmıyor, bir schindler's list ya da der untergang değil.

--- spoiler ---
--iki tür hayat vardır. olması gereken hayat ve olan hayat. biz malesef olanı yaşıyoruz.
--- spoiler ---

(mudhoney - 17 Haziran 2009 14:41)

kurt gerstein'ın oğlunun onu her gördüğünde nazi selamı çakmasına tepkisiz kalması, akabinde hitler'in imparatorluğunun yıkılmaya başlamasıyla oğlunun yine aynı işareti yaptığı zamanki "hhaaaasssiireleaaa" şeklindeki çemkirmesi gülünçtür.

(vita es morte - 6 Temmuz 2009 19:17)

oliviero toscani nin hazirladigi afisiyle ozellikle katolik kesimin buyuk tepkisini ceken ve hristiyan aleminin yahudi soykirimina goz yumarak mudahle etmemesini elestiren costa gavras filmi.

(alyoop - 1 Kasım 2002 03:43)

vatikan, senaryosunu okuduktan sonra filmin kendi binasında çekilmesini kabul etmemiş ve filmin hiç çekilmemesi için mücadeleler vermiş olsa da costa gavras bükreş'te bulunan avrupa'nın en büyük binası casa poporului'i film çekimleri için kullanmış. dış mekan çekimlerinin de tamamı bükreş'te gerçekleşmiş. film alman yazar rolf hochhuth'in aynı adlı oyunu baz alınarak çekilmiş.

konu ve oyunculuk olarak sağlam bir film olmasına rağmen senaryonun hiç detaylandırılmaması filmi izledikçe biraz sıkıyor izleyiciyi. vatikan'ın soykırıma göz yummasını anlatıyor ama ilk dakikadan son dakikaya kadar başka da bir şey bulunmuyor filmde. süresi kısaltırsa en az die falscher kadar süper bir film olabilirmiş.

(servicio - 1 Aralık 2009 00:05)

filmde oyunculuklar cok basarili, lakin 2 saati asan filmin temposu cok yavas, ve film tahmin edilebilir bir sekilde ilerliyor. ilk bir bucuk saat su sekilde ilerlemekte;

gersteiner: yahudiler soykirima ugruyor
filmdeki herhangi biri: hayir oyle sey olamaz. onlar calisma kampi.
gersteiner: gozlerimle gordum.
filmdeki herhangi biri: kafayi yemis bu adam!

evet, bu diyalogu kac kez izledim hatirlamiyorum, ama her seferinde yine mi diye sayikladim. bir bucuk saat sadece bu fikir, ve bos vagonlari gormek icin uzun bir sure ne yazikki.

(almagest - 10 Temmuz 2010 17:04)

gala davetiyesinden alinti;

yonetmeni: costa-gavras

iki sistem; nazi makinesi ve vatikan ile muttefik diplomasisi. ve iki insan... kamplara zyclon b gazi temin eden kurt gerstein, ayni zamanda da,islenen suclari kinamakta; muttefikleri, papa'yi,almanlari ve kiliseleri bu konuda harekete gecirmeye cagirmaktadir. genc bir cizvit rahibi olan riccardo ise vahsete karsi durmanin bedelini canlariyla odeyen tum rahipleri temsil eder. insan hayatinda, ahlaki degerler hangi noktada, bireysel degerlerin onunde gelmelidir? "amen" tarihin en acili gunlerinin yasandigi bir donemde, bunu bilenlerin ve suskun kalanlarin sessizligini yargiliyor.

(kudra - 13 Aralık 2002 11:18)

ilk dakikaların güzelliğini git gide kaybedip.. oh bitti sonunda dedirten film....

(naylon - 20 Aralık 2002 01:12)

" film awrupa'da wizyona girdikten sonra, öfkeli tepkiler anlatılmak istenenden çok afi$teki tokat gibi çarpan imgeye odaklandı.fransa'da "katolik kökten dinci" bir grup afişlerin kamuya açık yerlerden indirilmesi için dağıtımcıları mahkemeye werdi.yargıç, "fransız katolik kilisesi"nin sawaş sırasındaki suskunluğunun bir hata olduğunu 1997 yılında itiraf ettiğini, vatikan'ın da yıllar sonra soykırım sırasındaki eylemsizliği yüzünden özür dilediğini göz önüne alarak imgenin filmin öyküsünü birebir yansıttığı kararına wardı.afi$ler yerlerinde kaldı..."

zeynep aksoy'un radikal 2'de ki yazısından alıntıdır...
yorum, aslında filmle direkt alakalı durmasa da özünü yansıtmaktadır kanaatindeyim...
(bkz: hep sonradan gelir aklım başıma) modeli... ^*

(darksting - 19 Ocak 2003 19:28)

etkileyici bir soundtracke sahip costa gavras yapimi. son sahnedeki fizikciysen o zaman arjantine yollayalim seni detayina huzunle de olsa gulumsememek elde degildi. insanlik tarihinin en kanli donemlerinden birini minimal siddet gostererek anlatmasi da ilginc olmus tabii. kimilerinin olumlerinin baskalarinin agzinda ses bile olamamasi yaklasan savas arifesinde de dusundurtmuyor degil insani.^*

(deyvidbovi - 30 Ocak 2003 09:08)

istiklal'deki geleneksel sinema cıkısı amaçsız yürüyüşü boyunca sanki bir el kalbinizi sıkıyormus hissi veren, dolu gidip bos dönen trenler gibi gözünüzün önünden kolay kolay gitmeyen daha pek cok sahneye sahip, insanı derin düşüncelere garkeden bir film.

(dubstar - 1 Şubat 2003 20:57)

costa gavras'ın amen'i "rüştünü ispatlamak için bir yahudi soykırım filmi de ben yapıyım" desen; değil^*, "öyle bir film yapayım ki, şiddeti göstermeden mide bulandırayım" kaygısı hiç değil^*, "ne yapsam da şu kiliseye, vatikan'a azıcık dokundursam araya da güzelim bir rahip koysam" fikri de değil..

ne o zaman? şahsen ben anlayamadım, yani gavras ne yapmak istemiş kavrayamadım, hani bazı sorular vardır, o kadar kolay olur ki insan çözdüğü zaman "kesin bir bit yeniği var, biri beni kandırıyo" paranoyasına kapılır, amen de beni o hislere hittiriverdi bu haliyle..

(charlottesometimes - 24 Şubat 2003 15:13)

"her şeyin sıradanlaştığı bir dünyada bazen kaybetmek en doğru seçimdir ve o dünyada en yerinde tercih vazgeçiştir"
kurt gerstein ve riccardo fontana iyilik ve vicdan adına onurlu bir seçim yapmıştır.iyiliğin ödüllendirilmediği ama onurlandırıldığı güzel film.

--- spoiler ---

bazı ihanetler, doğruların son silahlarıdır.

--- spoiler ---

(a little boy must suffer - 7 Şubat 2013 22:24)

benim gibi hisli insanlar böyle filmleri görünce kaderlerine lanet etmeden duramıyorlar. niye mi? çünkü bu filmi yapmak bile bir şey. çok önemli bir şey. memleketimde film diye yutturulup durulan asmalı konak the movie, hababam sınıfı forevır gibi zirzoplukları görünce insan nasıl bir coğrafyada yaşadığını daha iyi anlıyor. bu ülkede eğlence filmi yapılmayacak mı? bütün filmler siyasi mi olmalı? hayır tabii ki. eğlence filmi de yapılacak ama bu kadar sakilce mi olmalı ve ayrıca lütfen dönüp bir de siyasi filmlerimize bakar mısınız rica etsem, son 20 yıldaki? siyasi film denen şey yol ile bitmişse bu ülkede, dallama yönetmenlerin durup bir düşünmesi gerekir. sakın para yok demesinler çünkü seyrettiğim en iyi siyasi filmlerden yağmurdan önce son derece küçük bir bütçe ile çekilmişti. ihtiyaç duyduları tek şey senaryo, cesaret ve düzgün bir anlatım. ben bu ülkede ikinci filminde "yaratıcılık sıkıntısı çeken yönetmen" filmi yapan yönetmen gördüm. (bkz: üçüncü göz) cefasını çektim yani ben bu işin, seyirci olarak. her neyse ben, yani bu topraklarda yaşayan kendi halindeki sinema seyircisi; amen filmini beğenmeme hakkını kendimde görmüyorum. (üstelik da gayet eli yüzü düzgün, bir derdi olan ve bu derdini iyi anlatan bir filmdi.) evet, ben, yani bu topraklarda yaşayan kendi halindeki sinema seyircisi, amen filmini seyredince sadece hiddetleniyorum. ülkemizde yönetmen diye etrafta dolanan 10 çapulcuya küfür etmeden duramıyorum. iki-üç iyi yönetmen de bu genel çapaçulluk içinde yitip gidiyor maalesef, onlar da kendilerini biliyor zaten, üzerlerine alınmasınlar. (kaldi ki niye alınsınlar, ben kimim ki?)

(nazmiye demirel - 19 Ekim 2003 14:53)

bugün izleme şansını bulduğum etkileyici bir costa gavras filmi. costa gavras yine filminde siyasetin iki yüzünü göstermiş ve yeri geldiğinde papalığın bir iğneli taca dönüşüp sadece siyaset unsurundan ibaret olduğunu çok iyi şekilde anlatmış. görsel açıdan şahane bir film olan bu filmde insanlığı bir ss subayının vicdanıyla tartması ilginç bir yaklaşım olarak düşünülebilir.

(yasam atesi - 12 Şubat 2004 19:53)

costa gavras'ın kör gözüm parmağına, kim bilir kaçıncı kez izlediğimiz "zavallı yahudiler" temalı filmi. aklımzda kalan tek şey vatikan'ın soykırıma sessiz kaldığı iddiası... bu da bu kadar kaba, didaktik anlatılmaz ki..

(kinegeda - 22 Haziran 2004 18:25)

"zulüm karşısında susan dilsiz şeytandır" temalı, 2. dünya savaşı esnasındaki suskunluğu nedeniyle vatikan'ı ağır eleştiren 2002 yapımı costa gavras filmi.

--- spoiler ---

resmi altyazı oldukça sıkıntılı. film, "kurt gerstein was rehabiliated after 20 years later" cümlesiyle bitiyor, ancak altyazıda "kurt gerstein 20 yıl sonra yakalandı" yazıyor. hadi dil bilgin kıt da, filmi de mi izlemedin ulan sevgili çevirmen? hücresinde kendini asan adam nasıl 20 yıl sonra yakalanacak! oysa ki, son satır "gerstein'in itibarı 20 yıl sonra iade edildi" olmalı.

(bkz: insan gerçekten hayret ediyor)

--- spoiler ---

(kivikocan - 21 Ekim 2015 00:13)

kimse yazmamış, bana kalmış. tanrı babası tarafından terk edilen ancak oğulları için kendini feda etmiş isa'nın hikayesini de anlatır filmde örtük biçimde.

(iskorpit - 16 Mayıs 2016 10:43)

ikinci dünya savaşındaki tek suçlunun naziler olmadığını, vatikan'ın da bir o kadar suçlu olduğunu gösteren, usta yönetmen costa-gavras'ın en güzel filmlerinden biridir. ilk izleme kararı aldığımda gecenin körüydü ve uyuya kalmıştım. sonra bir kaç kez bu hareket tekrar etmiş, filmin yarısında uyuya kalmıştım ve filmi unutmuştum. aylar sonra rafımın bir köşesinde bulup izledim ve filmin sonunda şöyle bir durup "vay be" demekten kendimi alamadım. uzun süre geçmeden de tekrar izledim ve kaçırdığım yerleri tekrardan izledim. dolu gidip boş gelen trenler, komunizm yıkılsın diye her şeyi göz ardı eden papa ve adamları, ölüm emrini imzalayan doktora sevecen bir gülücük atan hasta kız ve eylemi için kendini mecliste vuran adam. her sahnesi, her dakikasi insanın beynine kazınan bir filmdir amen. savaş sahneleriyle doldurulan ve bu sahneleriyle destan havasına girmeye çalışan bir çok filmden daha destansıdır. bir kere gerçektir. tarihten kalma unutulmuş, unutturulmaya çalışmış bir sayfadır. bunu hatırlatmak bazılarını o kadar kızdırmış ki filme dava bile açılmış fransa'da. afişindeki gamalı haçtan bozulma işaret hıristiyanlığa bir saldırıymış. ama davadan da kurtulmuş amen. tekrar tekrar izlenmesi gereken bir filmdir.

(bkz: costa-gavras)

(tanya - 12 Ağustos 2006 22:49)