albüme adını veren parcanın sözleri ise şöyledir:

heifer whines could be human cries
closer comes the screaming knife
this beautiful creature must die
this beautiful creature must die
a death for no reason
and death for no reason is murder

and the flesh you so fancifully fry
is not succulent, tasty or kind
it's death for no reason
and death for no reason is murder

and the calf that you carve with a smile
is murder
and the turkey you festively slice
is murder
do you know how animals die ?

kitchen aromas aren't very homely
it's not "comforting", cheery or kind
it's sizzling blood and the unholy stench
of murder

it's not "natural", "normal" or kind
the flesh you so fancifully fry
the meat in your mouth
as you savour the flavour
of murder

no, no, no, it's murder
no, no, no, it's murder
oh ... and who hears when animals cry ?

(bilemem - 13 Ekim 2002 21:23)

bazilarimizin gözlerini açan (bkz: this night has opened my eyes) ve et yemez yapan albüm ve de sarki.

(sleepflower - 23 Aralık 2002 11:01)

her et mahsulü gördüğümde bu etin kaynağı olan hayvanın yaşarkenki güzelliğini hayal etmeme ve gözlerini üzerimde hissetmeme neden olan muhteşem albümün muhteşem şarkısı. müzikal açıdan da olabildiğine nitelikli bir çalışmadır.

(superjesus - 23 Aralık 2002 11:05)

her kurban bayramında hatırlanması gereken şarkı
http://www.youtube.com/watch?v=mznsau2qm64

(alextacy - 16 Kasım 2010 01:01)

the smiths'in en guzel sarkilari bu albumde degil ama en iyi albumleri bu bence. o ne demek lan diyenler otursun dusunsun bi sure. dusunmeyi bitirince ne dusundugunuzu anlatan bi de kompozisyon yazmanizi istiyorum.

(sylarcan - 12 Nisan 2013 11:21)

bu albümün ingiliz basımı plağında how soon is now isimli parça bulunmaz. sadece amerikan plaklarda bulunur. aklınızda olsun, almadan önce şöyle bir bakıverin. kurban bayramlarında tv ve radyolarda bugün bayram yerine çalınması gereken parçadır

(kraliyet copculeri - 26 Nisan 2013 19:51)

öncelikle şunu söylemeliyim, kötü smiths şarkısı diye bir şey yoktur, smiths bütün şarkıları sihirli derecede güzel olan o ender ve nadide gruplardandır, tıpkı bir pixies ya da joy division gibi. doğal olarak bütün smiths albümleri de yüksek miktarda muhteşemlik ihtiva eder. ama talihin bir cilvesi, tarihin bir nesnesi olarak uzun yıllar boyunca sanki hep en arkaya attım bu albümü smiths diskografisinde. şimdi efendim ben çok fazla miktarda smiths dinlerim ve bunu çok ama çok uzun yıllardır yaparım, canımın smiths dinlemeyi istediği anları çok iyi bilirim, bazı gruplarla kurulabilen o özel ilişkinin en güzellerinden birini de smiths ile paylaşırım. o yüzden de smiths'in şu ya da bu albümünü dinlemeyi istemek ve ardından bunu gerçekleştirmek çok kereler yaptığım bir şey, benim bir parçam gibi artık, anlatabiliyor muyum? elbetteki lafı bir yere getireceğim, şuraya işte, hani şu malum son iki sene var ya, biliyorsunuz işte o, evet, hep meat is murder dinlemek istiyorum, diğerlerini değil pek, yani smiths dinleme isteği geldiğinde, ki çok doğal bir mahiyette tezahür eder, meat is murder dinleme arzusu da beraberinde geliyor, ve çok dinledim bu albümü son zamanlarda, diğer smiths'leri de dinledim elbet ama en çok meat is murder'ı. ve sanki daha önce aklımın köşesinde yerleştirdiğim yerden çok daha farklı bir yerde artık bu albüm. peki nowhere fast nedir? hala bilmiyoruz.

and when a train goes by it's such a sad sound..

(ianism - 23 Ekim 2013 11:04)

tekirdağ'daki et mangal ve her türlü hayvan çevirme tesislerinin yanından geçerken shuffle'ın maksatlı olarak kulaklara yaydığı şarkı. ürküyor insan.

(how soon is now - 26 Ağustos 2015 12:49)

ilk iki albümü hatful of hollow ve the smiths çok iyi eleştiriler alan ve deha pırıltıları barındıran the smiths'in üçüncü albümü. ancak "meat is murder" önceki iki smiths kaydı gibi deha pırıltısı falan barındırmaz, dehanın ta kendisidir çünkü.
iç kapaktaki gruba ait resim, smiths hayranlarının mutlaka görmesi gereken cinstendir. grup üyelerinin belki de biraz the clash'e özenerek verdiği pozda özellikle morrissey'in duruşu çok çarpıcıdır. sanatçının cool ve hâtta neredeyse gülümseyen bakışının ardındaki gerçek, onu tanıyanlar tarafından hemen fark edilebilir: morrissey fotoğraftaki karizmatik duruşuna rağmen hâlâ üzgündür, kalbinin kırık olduğu açıkça ortadadır.
açılıştaki the headmaster ritual kendini hemen belli eden gitarıyla, morrissey'den çok gitarist johnny marr'ı öne çıkartır. nakarattaki "na-na-na-na" kısmı grubun bir yıl sonra yapacağı (ve asıl şaheseri olan) the queen is dead'in ilk single'ı the boy with the thorn in his side'ı andırır. i want the one i cant have klasik smiths şarkılarından biridir; uzun isimli, ve yalnız sözlere sahip: "i want the one i can't have / and it's driving me mad / it's written all over my face".
how soon is now belki de grubun günümüzde en bilinen şarkısıdır. geçtiğimiz yıllarda ortaya çıkan tatu adlı sübyan rezaletinin de coverla(yama)dığı bu muhteşem parçada morrissey, smiths'e özgün karamsar lirikleriyle şarkının sonunu muhteşem getirir: "when you say it's gonna happen 'now' / well, what exactly do you mean? / see i've already waited too long / and all my hope is gone". grubun bundan daha iyi parçaları da vardır, ancak smiths'in ruhunu en iyi yansıtan şarkı bu olmalı.
zaman zaman politik mesajlar da veren smiths, nowhere fast'de "i'd like to drop my trousers to the queen" diyerek, kraliyet yönetimi'ne sex pistols'tan bu yana müzik piyasasında yapılan en sarsıcı eleştiriyi getirir. albümün en iyi kısmı ise bundan sonra başlar; son üç şarkı albümün en iyi üç şarkısıdır aynı zamanda. örneğin well i wonder nefis bir bas partisine sahip; harikulade bas gitarı ile neredeyse three days^* keyfi yaşatıyor insana. barbarism begins at home'da gitar âdeta basla kavga ediyor. "unruly boys who will not grow up must be taken in hand" dizeleri ile bu parçada morrissey, dinleyicileriyle bir şarkıcı veya besteciden öte, neredeyse bir psikolog gibi iletişim kuruyor. finaldeki "meat is murder" ise adından da anlaşılacağı üzere^* hayvan haklarını savunan bir şarkı (gerçekten)! çok iyi bir beste olduğu su götürmez, ancak verdiği mesajlar bu konuya kaygılı yaklaşmayan benim gibi anti-idealist bireyler için pek fazla anlam ifade etmiyor. bana ne kardeşim, ben haftada en az iki kere et yiyen bir bünyeyim, et yemeden doyamıyorum.
"meat is murder" the smiths'in iyi bir grup olmaktan öteye geçip, çok iyi bir grup olmaya başladığı albüm. belki the queen is dead kadar muhteşem değil, ancak grup "the queen is dead" gibi bir albümü kaydedebileceğinin ilk sinyalini bu kayıtla vermiş.

(kimi raikkonen - 24 Eylül 2004 15:51)

kırk yıl düşünsem inek sesleri eşliğinde durgunlaşıp hislenebileceğimi düşünemezdim ama işin içine morrisseyin sesi ve müziği girince herşey mümkün olabiliyomuş. neyse özetle fazlasıyla karanlık bir the smithsşarkısıdır ^*

(vorga - 24 Şubat 2006 14:01)