ernst lubitsch'in 1939'da çevirdigi amerikan filmi. greta garbo, sovyet hükümetinin, büyük düşes swana'nin -her kim ise artık- devrim sırasında el konan mücevherlerini satmak için paris'e gönderdigi gizli ajan ninotchka rolündedir. ajan gizli olmasına gizlidir ama stalin'vari bir üniformasi vardır üzerinde, maşallah erkek gibidir, aklını devrime adamıştır, vucudunun ise farkında bile degildir. paris'te görmek istedigi ilk sey "büyük sanayi ürünü, teknoloji zaferi" olan olan eiffel kulesi, paris hakkında ögrenmek istedigi ilk sey ise, şehrin nasıl ısıtıldıgıdır. (gerçi annem de versailles'i gezerken benzer bir soruyu bana sormustu ama onun durumu baskaydı). kendisinin tam tersi ; erkek, sefa meraklısı, kapitalist kafalı -ne demekse- melvyn douglas ile tanısır gizli ajanımız ve… keşifler başlar. ikisinin bir aksam yemegi sahnesi vardır ki, "paris'in bir yarısı diger yarısına iyi aksamlar dilerken", gece yarısının nasıl gececegini tahmin etmek güç olmaz.

ernst lubitsch greata garbo'yu gülmeye ikna etmistir bu filmde. gerçek hayatta, o muhtesem haline hiç yakışmayacak bir gariplikte gülen, bu yüzden de filmlerde gülmekten kaçınan greta garbo bu filmde gülmüş, o gülüş de hayatında hiç gülmemiş olan ninotchka'ya pek yakışmıstır. (ama greta garbo işi sağlama almak için dublaj yaptırmıs o gülüs sahnesinde, zira garip sesler de çıkarıyormus kendisi, gülerken)..

bu komedi gibi duran filmde stalin sovyetlerinin, animal farm'i andırır bir tahlili vardır. sonuçta olan olmus, ninotchka kadınlıgını, ya da insanlıgını^* keşfetmıştir. darısı tüm ninotchka'larin basına^**.

(pinocchio - 19 Şubat 2003 02:37)

1957de silk stockings gibi harika bi müzikalle coverlanmış film.

(amelie - 12 Nisan 2003 19:12)

romanı için : (bkz: ninoçka)

(pirana - 13 Ekim 2012 20:55)

greta garbo filmin ilk yarisinda ai chatbot rolundedir, habire ayar verir onune gelene. sonradan acilir, serpilir, guzelliginin farkina varir, kafasina buldugu en huni bicimli sapkayi gecirerek kendini melyvn douglasin kollarina atar. hatundaki degisimin islenisi pek gercekci degildir, hatta zaman zaman rahatsiz edicidir nerdeyse. ama bu da kismen masal olarak kabul edilmesi gereken filmlerden.. bi de filmin son bikac dakikasi constantinopleda gecer, ve turklerin don't put your nose where it smells bad gibi bir deyisleri oldugundan bahsedilir, onu cozemedim, nedir, nerden cikmistir acaba..

(dem - 14 Kasım 2003 07:59)

filmin senaryosunu billy wilder ile charles brackett yazmislardir. ama lubitsch'de katkida bulunmustur. wilder söyle bir anektod anlatir misal: brackett ile beraber uzuun uzun kadinin kapitalizmle olan caprasik iliskini anlatan, ilk tanismasini gösteren bir sürü sahne yazarlar. sonra lubitsch gelir, fazla uzun oldugunu söyleyerek düsünmeye koyulur. tuvalete gidip geldikten sonra, "buldum, sapka!" diyerek konuyu cözümler. ninotchka sapkayi önce gülünc bulur, sonra arzular, ve ufacik bir hamleyle senaryo zenginlesir. lubitch touch dedikleri bu olmasin sakin?

bunun disinda garboseverler garboyu sevsin, ben kendisine bu rolü yakistiramamisimdir oldum olasi. bluebeards eight wife'daki komik olmaya calisip beceremeyen gary cooper'a benzetirim hafif, ama garbo katbekat iyidir elbette cooper'dan.

(caponsever - 17 Mart 2004 16:58)

propagandist ya da değil, politik güldürü olacam şiarıyla komik olmaktan çok gülünç olabilmiş zottirik bir filmdir. wilder ve brackett imzalı ışıl ışıl diyalogları ve lubitsch gibi marka olabilmiş rejisörüne rağmen senaryonun, kendini komediye inandırmış halde hoyratlaşması ve sonlara doğru filmin logaritmik bir ivmeyle sürünür hale gelmesine rağmen hala orda burda önemli filmler arasında kabul görmesini pek garipsiyorum. hem yemişim garbo'yu, asıl benim gülmem gerekmiyor muydu arkadaş?

(grapes of butcher - 26 Ekim 2005 21:09)