reconstruction'i izledikten sonra hayrani oldugum yonetmen christoffer boe'nun 2. basyapiti. bu filmi nasil tarif ederim bilmiyorum ama kesinlikle izleyicinin yaralarina dokunuyor ve onu silkeliyor , hayatta anilarimizin aci ve tatli bizi biz yapan seyler oldugunu haykiriyor adeta. zetterstrøm'un gecmisin pismanligi ve yuzlesmenin agirligi ile ciktigi son konserinde izleyicileri aglattigina eminim. izleyin ve izletin lutfen.

(cloud constructor - 15 Ağustos 2007 22:07)

tunuslu general.(1906-?) joseph allegro.tunus'ta fransa'nın yerleşmesini savundu.mandacı lavuk

(dirtyrider - 30 Mayıs 2002 20:07)

c programlama dili için bir grafik kütüphanesidir.

(bkz: http://www.liballeg.org/)

dev-c++'ye kurmak için updates kısmında listeyi refreshleyerek diğer librarylerin listelenmesini sağlayın. gelecek olan listeden allegro'yu seçin ve kurun. akabinde bu library'yi kullanmak için new project -> multimedia -> allegro dll application seçin. en başa da include allegro.h dediniz miydi siz de bir red alert 2 yazabilirsiniz dediğime bakmayın, ekrana bir kaç grafik basabilirsiniz. artık ondan gerisi size kalmış.

nette en çok karşılaşılan iki sorunun çözümü de bunlardır. şimdi şukela'ya basmanız gerekiyor. allah compilerınıza zeval vermesin.

(burssuz - 8 Ocak 2010 02:54)

battlestar galactica 2.sezon soundtrack albümüne ait muhteşem parça. (bkz: bear mccreary)

http://www.youtube.com/watch?v=pztmcnh8t2g

(dwight schrute - 20 Ağustos 2011 00:12)

metronoma göre dakikada 120'den 168'e kadar olan birim vuruşlar^*..

(samurai kajoshin - 24 Mayıs 2003 22:23)

hız terimi olarak parçanın "hızlı" okunacağını göstermek için kullanılır. metronom'a göre, dakikada 120'den 168'e kadar olan birim vuruşları, hız terimi olarak "allegro" sözcüğü ile karşılanır. (d=120-168)

(chaplin - 2 Aralık 2003 05:32)

senfonilerin canli ama kisa bolumleri. adagio lar nedense daha uzundurlar

(speedy - 28 Aralık 1999 17:20)

andrei tarkovsky seyretse, seveceği film.
christoffer boe 'nin "zone"u alıp çok başka bir yere, insan zihnine yerleştirdiği;
sinema dünyasında kendi "zone"u olduğunu kanıtladığı;
bir buçuk saatte dünyayı alıp başka bir yer, başka bir şey yaptığı tuhaf filmi.

tenha ve hoş görüntülerin arkasına atıp kendimizce rahatladığımız anıları hapsettiğimiz kendi "bölge"lerimizi keşif kışkırtıcısı.

boe, bir de kalkmış istanbul'a gelmiş, seyircisini önceden görmüştür.

(kaktus - 8 Nisan 2006 22:02)

reconstruction ne kadar soğuk idiyse bu film de o kadar sıcak; birbirlerinin bir çok açıdan zıttı olsalar da bir o kadar da benzeşiyorlar. ister zıt olsunlar ister benzer, ister birbirlerinden bağımsız olsunlar ister aynı üçlemeye, dörtlemeye dahil birbirlerini tamamladıkları aşikar. hatta bu filmle reconstruction benim için daha bir anlamlı oldu. istanbullara kadar gelen yönetmeninin dediğine göre senaryosu yakın bir arkadaşının komedi dizisi olacak diye yola çıkılan bir taslağından devşirilmiş. başrol karakterleri festenin unutulmaz ikilisi ulrich thomsen ve henning moritzen düşünülerek şekillendirilmiş. yönetmenin dediğine göre de helena christensen hüzünlü bir güzelliğe sahip olduğu için tercih edilmiş. bir de kız arkadaşıyla emek sinemasına gelirken yolda rehine alma olayı gördüğünü bu olayın istanbul'un ne kadar "exciting" olduğunu gösterdiğini kopenhagen'in istanbul'un onda biri olsaydı allegro gibi filmler çekmeye gerek kalmayacağını söyledi. bu filmden sonra umumi tuvaletlere, bar tuvaletlerine girerken daha dikkatli olmanız gerekecek; alice'in tavşan çukurları gibi hangi geçmişinize çıkacağınız belli olmaz sonra.

(leopold kessler - 8 Nisan 2006 23:09)

şahsımın bu yılki film festivalinde izlediği en iyi film.
reconstruction'a tapmış bünyem yine hayran kaldı görüntülere, karakterlere, olay örgüsüne. sağlam bir bilinçaltı filmi. rüya yorumlarından öte bir içeriği olan psikolojik ve sağlam bir film.
zone'un kurgulanması hoştu da asıl hoş detaylardan biri de başındaki 'çizgi' filmdi kağıttaki.
"pişmanlık da gelse sonunda hafızadaki kutulardan çıkarmalı anıları, insanları. geç kalmış haykırışlara da sebep olsa, uzun ve acılı bir süreç de alsa hatırlamalı derinlere gömülü olanı. müziğe ruhunu katan parçalanmışlığınızı hatırlamaktır." dedi bana yönetmen... daha neler neler dedi... öylece bakakalıp dinledim ben de...karanlığına çekildim, çarptım. kutudan bebeği çıkarıp seven çizgi karakteri aldım en çok bu filmden. öyle sevdim saçlarını hafızamdaki kutusundan çıkarıp. ama üşümedim.
mutlaka gidilesi çok hoş bir film.

(pati - 9 Nisan 2006 15:52)