şu ana kadar 14 bölümü yayınlanmış anime. konusu kısaca lise yaşlarındaki 3 erkek çocuğun bir şekilde ruhlar alemine yolculuk etmesiyle başlar. lucid dreaming, astral projection gibi kavramlar bolca kullanılır hatta animenin olayı budur. bir taraftan da bu tür ruhsal olaylara biyolojik eşleşmeler yapılmaya çalışır, psikolojik çözümlemeler yapılır. böylece bu tarz ruhsal olayları tıp literatüründe açıklamakta kullanılan bol bol terim öğrenir, bu alanın jargonuna iyice alışırız.

kahramanlarımızın daha erken yaşlarında veya yakın zamanda şu veya bu şekilde bazı travmalar yaşanmıştır ve bunların etkileri v.b sıkça sorgulanır.

shinsen subs süper sub'lamakatadır.

(raj - 8 Mart 2008 08:56)

ryutaro nakamura ve chiaki konaka ikilisinden yine acayip bi* seri. bu konaka insanı aklımı almaya zaten pek bir hevesliydi; lain, texhnolyze derken son olarak bunu yazmış, iyi halt etmiş. ama bu defa kadroda fena bir eksik var: yoshitoshi abe. karakter dizaynında yine o görev alsaydı, bir de hikaye sonlara doğru serotonine değil de kafaları iyice kırmaya bağlanabilseydi.. ne mi olurdu? ah lan ah!

(accelerated - 16 Ekim 2009 03:27)

ilk üç bölümünü izleyip ahanda dedikten sonra buralar şimdi hep entri dolmuştur deyip hüsrana uğradığım.
20 yaşını geçmesine rağmen çizgi film izleyen mal olarak gayet başarılı bulduğum yine japonsal içe dönük yaratıcılıklar dünyası. öz astral seyahattan ziyade psikolojik çözümlerini daha ilginç bulduğum.

(bubi buzagi - 4 Ağustos 2013 05:15)

bilim, din, psikoloji, gizli ajanlar, shinto, paranormal olaylar, ergenlik, lucid dreaming, aile ilişkileri, felsefe, tıp ve bilimkurgu ekseninde yardıran, japonca adı da "shinreigari" olan anime. animeyi yaratan isimleri bilmeyen kişi animenin posterine, konusuna bakıp bunu da doğaüstü olaylar yaşayan veletleri anlatan dandik bir anime zannedebilir. serial experiments lain'de yaşadığım mind fuck ve texhnolyze bitince girdiğim bunalımı düşünerek, bu animeye başlarken kendimi çok kötü şeylere hazırlamıştım. ama şükürler olsun ki bu animeler kadar kafa karıştırıcı veya depresif değil ghost hound. birçok kişi animede açıklanmayan şeylerin olduğunu söylese de bence bunlar senaryoda boşluk değil, aksine senaryoyu daha güzel kılan unsurlardan. mesela dai nippo bio'da çalışan manyak yeşil saçlı elemanı açıklasalar ne olur, açıklamasalar ne olur... bazı noktaların biraz havada kalması, izleyici olarak bizim de kendimizi animedeki karakterlerin yerine koymamızı sağlıyor bence.

--- spoiler ---

tabi animenin sonunu eleştirmeden duramayacağım. 20 bölüm bizi gerim gerim gerdikten, snark gibi karakteri tanıttıktan, psikiyatr abiye bile hayaletler gördürdükten sonra insan her şeyin boka sarmasını, herkesin iyice uçmasını bekliyor. ama haydi gençler kızı kurtarıyoruz hüloğğ şeklinde shounenlere yaraşır bir son yaptıkları için 10 üzerinden 10 verebileceğim bir anime olmaktan çıktı ghost hound. masayuki'nin müptela annesinin son bölümde evlat sevgisiyle dolu şekilde, bildiğin normal anne gibi gelmesine falan da anlam veremedim. he taro he, ablan ölmedi kalbinde yaşıyor.
--- spoiler ---

ghost hound'da çok sevdiğim bir diğer yön de karakterlerin farklı bir japonca konuşmasıydı. bir çeşit kyushu lehçesi konuşuyorlardı ve benim çok hoşuma gitti. "sumimasen" yerine "sumimaşen", "koto" yerine "kotsu" falan diyorlar bıdık bıdık. her animede en fazla kansai-ben duymuş olan bünyeme iyi geldi.

buradan bir kez daha animenin olduğundan iki kat daha gerici olmasını sağlayan ses efekti ekibini de tebrik ediyorum. ayrıca japon kırsalına da lanet ediyorum. ne tekinsiz yersin sen japon kırsalı...

(wish i could find a way to disappear - 31 Ekim 2015 20:08)