güne başlamanın en güzel yolu.

(arachnid - 23 Ocak 2009 22:23)

erkenmiş. kalkılmazmış. zorla değil ki. ne diyor ulu tanrı?
"esselatü hayrün minen nevm" (namaz uykudan hayırlıdır)

niçin sabah ezanı'ndan başka bir ezanda geçmez bu tümce, sorguladın mı? çünkü ibadetin en zoru, bünyenin uykuya rest çekip sabah namazı'nın eline "varım" dediği andaki kararlılığıdır. işte bu yüzden uykunun en tatlı yerinde çağırır ruhunu, ezan. ibadetin en zorudur ama kalpte en güzel tadı bırakanıdır.

bir de biraz gecikse, güneş doğdu diye namaza durmaktan geri duracak, caymaya dünden razı olanlar var. "vakit geçti, kılınmaz artık." boşversene. bu yaptığınla, "ya, buluşmaya geç kaldım, en iyisi gitmeyeyim" demek arasında ne fark var? ikisinde de 'bekleyen'e karşı bir saygısızlık yok mu ortada? sen git bakalım (secdeye); birinde dudağınla öp (yanağı), ötekinde alnınla (secdeyi). bekleyenin gönlübol'luğu belirlesin geç kalmakla ödemek zorunda kalacağın bedeli. ki ben, bekletildiğimde her kez "sen hele bi gel, ben sorarım sana" dememe rağmen, 'beklenen' geldiğinde kendimi kaybedip gelenin boynuna sarılıyor ve söylediğim tüm sözleri unutuyorsam... ben; şu aciz kul. şu kötü kalpli. yaradan ne yapmasın?

(ercanayr - 11 Ocak 2010 00:13)

sabah namazına cemaate, camiye gitmeyi alışkanlık haline getirmek lazım, ben beceremedim. aksi takdirde günler kısalınca diğer namaz vakitleri birbirine yaklaşınca, çalışan kişi diğer vakit namazlarına da cemaate gidemiyor böylece camiden ayağı kesilmeye başlıyor. sabah namazı insanı camiyle, cemaatle, mahalleliyle irtibatta tutan, o nedenle de önemli gördüğüm bir namaz. yatağın yanında pijamalarla kıldığım için üzülüyorum. yaşlı yaşlı amcalar her sabah bıkmadan, usanmadan nasıl gidip geliyorlar, maşaallah, gıpta ile bakıyorum.

(iett 99 806 - 11 Ocak 2010 00:32)

nedense sözlüğe aktarılması birilerine rahatsız etti sabah sabah.

ulan illa insanın hevesini kursağında bırakacaksınız. ne biçim yaratıklarsınız.

sen güzel bir duygu yaşadığında ve bunu sözlük okuyucularıyla paylaşmak istediğinde sana laf ediliyor mu?

sen sözlükte yalnızlığından dem vurup edebi cümleler yazınca sana "yalnızlığı kullanarak karı kız kaldırmaya çalışıyor" diyen oluyor mu?

sen aşk başlığına içini döktüğünde sana "sevdiğinle senin aranda kalmalı" diyen oluyor mu?

bana ne senin aşkında, duygundan, babanın ölümünden demeye hakkım var mı?

ne biçim yaratıksın olum sen, ne pis, ne kötü niyetli insansın.

namaz kılan insandan rahatsız olur sonra saygıdan bahsedersiniz bir de utanmadan.

(bayermuhen - 22 Mayıs 2011 07:19)

beş dakka sonra yapacağım güzel şey. öyle her gün de yapamıyorum, ama olsun.
dünya uyanırken o dinginliğini ve sessizliğini hissetmek hoş.

(inisiyatif almayi seven adam - 7 Nisan 2012 06:14)

diğer namaz vakitlerinde dünyanın gürültüsü şehirlerde gümbür gümbür duyulurken, onun vaktinde kuşların cıvıldamaya başladığı, sessizliğin daha bir hakim olduğu namaz. o dingin ortamda, ağarmaya başlayan tanın aydınlığında daha farklı bir ibadet olup çıkan namaz.

(kitarobit - 7 Nisan 2012 09:48)

geçen aylarda defalarca kalkmaya çalıştığım fakat bir türlü uyanmayı başaramadığım ve sonunda kılmaktan vazgeçtiğim namazdı. hatta öyle bir vazgeçmiştim ki aklıma bile gelmiyordu. namazda gözü olmayanın ezanda kulağı olmaz misali ramazan ayından beri ezanda kulağım yoktu. (akşam ezanında kulağım vardı tabi ki) hatta tanrı'yla aram hiç iyi değildi bu aralar. bırakın allah'ı düşünmeyi dua bile etmiyordum.

dün gece çok geç yattım. hatta 3-4 gibi yattım diyebilirim. yaklaşık bir saat önce filan rüyamda ezan duydum. bu aralar rüyamda bir şeyler görmekten çok bir şeyler duyuyorum. sonra rüyamda sabah olduğunu ve namaza kalkmam gerektiğini hissettim. artık nerden çıktı böyle bir his bilemiyorum ve birden bire uyandım. sanki birileri beni programlamış gibi gittim ve abdest aldım ve 15-20 gündür gözüme sürekli görünen namaz hocası kitapçığımı alıp sabah namazının nasıl kılındığını gözden geçirdim. son olarak da namaz kıldım.

dediğim gibi sanki birileri tarafından bunu yapmaya programlanmıştım. garip bir histi. şu an hiç uykum yok. halbuki aylardır sabaha karşı yatıyor ve öğlenden sonra uyanıyordum.

acaba tanrı benim bu üzüntülü, stresli ve hastalıklı halimi görüp bana bir el mi uzattı diyorum şu an. olabilir tabi. belki de psikolojim bu düzensiz hayatta öyle bozuldu ki sigortalarım attı ve namaz kılarak rahatlamaya karar verdim. bilemiyorum. ikisi de olabilir. hangisi beni daha rahat hissettirecekse onu düşüneceğim.

ekşi sözlük ahalisine günaydın diyorum ve entry'mi burda sonlandırıyorum.

(zyprexa 5mg - 22 Eylül 2012 06:54)

uzun sure nefsimle mücadele edip sonunda iste simdi zamani diyerek kildigim namaz.tek damla goz yasi var simdi gozumde sebepsiz, kilmaya baslarken biraz bilmemekten utanarak sikilarak hatta korkarak basladigim, kilarken huzur buldugum duasinda af ve kabul diledigim ilk namazim, devami gelir inşallah, allah hepimizi dogru yolda yurutsun, amin.

(leynat - 15 Mayıs 2015 05:10)

en kısa namaz, 2 rekât sünnet, 2 rekât farz.

vakti kaçırılırsa, öğle namazını vakti gelene kadar kılınabilir ama en güzeli sabah, zamanında kılmaktır, sakinliği, dinginliği, manzarayı görmek, tatmak için wardır biraz da sabah namazı, "huşu"nun bir kapısıdır.

(cyrano - 4 Eylül 2001 14:02)

hikaye edilir ki; bir gün bir çocuk babasına "babacığım bir horoz alsan da bizi sabah namazına kaldırsa" der. babası da bunun üzerine "oğulcuğum senin kalbindeki horoz ötmedikten sonra dışarıdaki horoz seni namaza kaldıramaz" der.

yine bir sabah namazında çocuk babasına " babacığım keşke tüm insanlar da sabah namazına kalksalar ve namazlarını kılsalardı bizim gibi" der. babası da bunun üzerine "oğulcuğum, keşke sen de namaza kalkmasaydın da bu sözleri söylemeseydin" der.

(hayir yanlissam soole yani - 28 Ocak 2006 08:11)