"it wasn't until she decided to die that veronika found a reason to live" mottosuyla çekilen, baz aldığı kitabı^* yeniden gündeme taşıyacak film.
http://www.veronikadecidestodiethemovie.com/

(poivre - 7 Kasım 2008 15:40)

bir kitap, bir albüm, bir film. nasıl olur da bir insan aynı başlıktaki bu üç faklı şeyden bu denli etkilenebilir? neredeyse hayatının yönünü değiştirebilir...
oluyor işte.
1998 - paulo coelho'nun ellerinden çıkan bu kitabı ilk okuduğumda veronika'nın aslında ben olduğumu sanmıştım. kitabın bitimiyle o hayat sevincini yakalayabildim. evet gerçek veronika. yaşadıklarıyla yahut yaşayabilcekleriyle. o denli güzel yazmıştı ki...
2006 - saturnus'un baştan sona kadar dört dörtlük olan albümü. yıllarca ağlayamayan insanı bile ağlatabilen albüm. onda da aynı veronika. aynı ölümler ve aynı doğumlar. baştan sonra bir yaşam.
ve 2009 yılında yapılan film. benim okuduğum şeylerin gerçeğe dönüştürüldüğü film. her şeyiyle mükemmel. ve tekrar aynı heyecanı yaşatabilen. bahsettiğim o yaşama sevinci var ya işte onu geri getiren.
evet veronika ölmedi.

(epigonion - 31 Mart 2010 23:20)

3. sahsin kararina tecavuz.

ne guzel dil ingilazca, karar ne aliniyor ne de veriliyor.

(bkz: live together die alone)
ya da voda voda duu
(bkz: live to get her die alone)

veron ile de vardir bu veronika'nin akrabaligi. yok lan o neron'du galiba. roma'da noron kalmadiki.

o kadar dedim pazar sabahi icmeyin diye.

(camussar - 25 Temmuz 2010 09:46)

coelho'nun kitabı^*, saturnus grubunun bu kitaba dair yaptığı hoş albüm, emily young'ın yönettği kötü bir uyarlama film.

(doc dr stein - 3 Ekim 2010 05:59)

filmi ''en sıkıcı filmler'' arasında ilk 5 e girebilecek kadar akmayan bir film. benim hödüklüğümden mi bilmiyorum, fakat sonlara dogru ''bi geberemedin be kadın'' diye çırpınmıştım. izlemeyin, kitabını okuyun.

(bokalemun - 31 Ağustos 2011 15:31)

evet iddialı olacak; gelmiş geçmiş doom türündeki en iyi albüm. topu topu 8 şarkı olan bir albüm 7 yılda bıktırmaz mı ya! her şarkı ayrı ayrı ölümcül olsa bile bıktırmıyor işte.

saturnus 6 yılda bir albüm yapmayı alışkanlık haline getirmemiş olsaydı belki daha fazla şarkısı olur, belki daha az dinlerdim bu albümü. sadece belki.

her şarkı benim için ayrı birer efsanedir. grubun ve albümün en bilinen hatta çoğu kişi için tek bilenen şarkısı all alone'dur. bazıları da pretend'i bilir.

eğer sıraya sokmak gerekirse i long aynen albümdeki gibi benim için birinci sırayı alır. insanı o dört duvar odasından alır, götürür böyle ıssız bir ormana, özgürlüğün içinde hapsolmuş hissetirir. çaresizlik içinde bir özlemdir.

"my sweet nightmare ends"

pretend ise biraz isyana benzer. şarkının başları diğer tüm şarkılara nazaran biraz daha insanı hareketlendiren türdedir. özellikle konserdeyseniz, ritim tutma isteğinize engel olmassanız. ayrıca müthiş bir solosu vardır.

descending albümün depresif tarafına tekrar geri çeker sizi. aynı i long gibi şarkının sonlarına doğru iyice öldürür adamı. söylemeden geçmeyelim; solosunu mercyful fate(bkz: king diamond)'tan michael denner atar.

saturnus severler için bile rain wash me fazla ilgi görmez. oysaki sözleri ile diğer şarkılardan hiç eksik kalmaz. pretend gibi hareketli ama albümün genelindeki depresif yanı sabittir.

"darkness falls upon my eyes
recalls all the sleepless nights
the shadows of my faceless pain
the feeling of the deep dark rain
will my sad memories wash away?"

ama sanırım tadını alabilmek için tüm albümü duraksız dinlemek gerekir. ki intronun farklılığına ve melodinin güzelliğini derinden yakalayabilelim.

all alone için sanırım fazla bir şey söylemeye gerek yok. aşmış bir melodi ile başlar ve öyle devam eder, ta ki 4:30'a kadar. aslında başta söylediğim gibi fazla söze gerek yok:

"i will die all alone"

embraced by darkness ile albümün karanlık yüzünü görüyoruz. sözleri ile belkide en acı veren şarkıdır.

"when the darkness embraces me
i do not feel alone
when the sorrow takes me
i'm embracing the darkness alone
please - take me home"

tek kelime ile özetlersek vazgeçmişliktir.

to the dreams'e gelirsek, sözleri bakımından umudun geçtiği tek şarkı diyebiliriz. şarkının sonunda anlaşılmayan çok kısık bir sesle "gooodbye" der ama neye kime bilinmez.

geldik albümün kapanış şarkısı olan murky waters'a. buraya kadar geldiysek zaten ben emelime ulaştım demektir.

(deadcal - 3 Eylül 2013 14:34)

saturnus'un 2006 yılı içersinde çıkacak olan albümü.

1. i long
2. pretend
3. descending
4. rain wash me
5. all alone
6. embraced by darkness
7. to the dreams
8. murky waters

(sathaner - 29 Mart 2006 13:28)

danimarklı doom gençliği saturnus'un son albümü. şu an nete düştü, çektik dinlenmeyi bekliyor. meraktan öleceğiz.

(bbsfatih - 26 Nisan 2006 12:18)

iyice pismis, artik olmus bir grubun olgunluk donemi albumudur, "doom dinliyorum agir aksak ritimde, melankolide hayat buluyorum" diyenlerdenseniz acilen edinmenizi salik veriyorum..descending soldaki, all alone sagdaki duvara carpti beni..kendime gelince hangisi vuracak bekliyorum, 4 duvar bir tavan birde tabanla 6 yuzeyde 4 eser sonra bitecek bu senfoni..

http://metal.deliriyum.com/albums.php?aid=2391

(bkz: helal size bu yollar)

(core i - 10 Haziran 2006 20:58)

saturnus albumleri arasında en derin yaralar bırakanı. i long, pretend, descending... "nasıl şarkılar bunlar" dedirtiyor insana...

(riverwind - 17 Temmuz 2006 06:19)