gene yaptılar yapacaklarını. alacakaranlık'a misilleme yapmışlar, miss piggy ve kermit; bella ve edward olarak poz vermiş.

(jiletlipasta - 18 Kasım 2011 16:28)

--- spoiler ---

turkey'nin gercek bir ulke olup olmadigiyla ilgili bir espri barindiran, bu yuzden ortamdaki tek turk olan bana garip hisler yasatmis filmdir. hele hele bir amerikali cocugun filmden sonra ama gercekten turkey diye bir ulke var diyerek beni ve digerlerini ikna etmeye cabalamasi filmle ilgili hatirlayacagim en komik detaydir.

--- spoiler ---

(ridleyscott - 27 Kasım 2011 00:08)

öncelikle: (bkz: #21034251)

benim için tarihi bir akşamdı diyebilirim. çocukluğuma ait en sevdiğim dakikalarımın sahibi gösterinin filmine bir yanımda oğlum, bir yanımda eşimle gittim. suratımda acaip bir sırıtış. deliler gibi özlediğim çocukluk kahramanlarım karşımdalardı. ne yazık ki oğlum bu kahramanları sadece giydiğim t-shirtlerden tanıyordu. bir de muppets'ların youtube'daki mahna mahna ve bohemian rapsody kliplerinden. ama onun da tanışması ve kahkahalara boğulması uzun sürmedi. keşke ben çocukken oğlum da benimle olsaydı, zamanında tek dakikasını kaçırmadan izlediğim bu gösteri serisini oturup beraber izlemiş olsaydık diye düşündüm...

film konusunda beklentiler içerisinde gitmedim. tek istediğim eski dostlarımı tekrar görebilmekti. öyle de oldu. bunun için, ekibi tekrar birleştiren walter'a ne kadar teşekkür etsem az...
benim için en büyük sürprizlerden biri dave grohl ve jim parsons oldu.

bence mutlaka gidin. çocuğunuzu alın ve gidin. çocuğunuz yoksa da içinizdeki çocuğu alın gidin...

(seykooooah - 18 Şubat 2012 00:24)

aylardır beklenen ve sonunda izleme şerefine nail olunan film.
yüzümde aptal bir gülümsemeyle çıktım salondan. hala da dıp dıdı dıdıt mını mını diye geziyorum.
sırf kermitin kumbarasını alabilmek için marifetli hesap bile açtırıcam kendime. büyüyemiyorum napiyim ^^

(elfcell - 19 Şubat 2012 00:53)

ilk yarısında ağlamayı beceren bir tek ben mi varım merak ettiğim film.

--- spoiler ---

kermit'in evinde duvardaki muppet resimleri canlanınca ciddi ciddi duygusallaştım.
onun dışında bütün film muppet şov üstüne olsa, amy adams-jason segel'li romantik komedi sahneleri hiç olmasa da olurmuş.
jim parsons'ı gördüğüme acayip sevindim.
selena gomez'i kınıyorum, menajeri söylediği için ordaymış, çok ayıp!!
animal: in control. ben bu arkadaşı evde beslemek istiyorum, bateri setini falan hazırladım, bekliyorum!
emily blunt'lı vogue sahneleri the devil wears prada'yı hatırlattı bana. miss piggy aka. miranda priestly!

--- spoiler ---

son olarak "as long as we have muppets, we have hope!"

(ilsa lund - 22 Şubat 2012 03:50)

cocukluktan beri muppet show gordugum anda kitlenen birisi olarak kendimi walter'mis gibi hissederken gozleri dolaraktan izledigim film olmustur. (film cikisi noldu niye duruldun sorusunun cevabi 'yok bisey yea' degil, tam olarak buydu gercekten)

her ne kadar cok da severek izlediysem de ozellikle mi yapildigini bilemedigim bi durgunluk vardi filmde: ana tema muzigi bile calarken eskisi gibi canli calinmiyordu. rainbow connection calarken mesela boyle orkestranin girecegini cok bi hissettim ama orada bile muzik 'peak' yapmadi bana gore, boyle bi asili kaldi. tum bunlardan ote mary rolunde amy adams disinda rahatsiz eden bir sey yoktu bana gore. acikcasi ben tatmin oldum.

yalniz zoot her ciktiginda gozlerimi diktim, bi saksafon solosu bekledim ama o solo hic gelmedi.

son olarak iyisin hossun walter da cok kendine muslumansin, beni de alaydiniz ya araniza. ^*

bu arada jim henson'in adi gecmemis olsa da en azindan yanlis hatirlamiyorsam kermit'in evinin duvarindaki resimlerde kendisini gorebildik bi kac saniyeligine.

--- spoiler ---
hic beklenmeyen bi anda smells like teen spirit gondermesi sanirim histerik kahkahalarimi en bi tutamadigim an olmustur benim icin.
--- spoiler ---

(neseli gitarist - 27 Şubat 2012 00:38)

büyük çoğunluğu -10 yaş olan bir salonda izledim, filmin yarısında ebeveynlerin çocuklarına muppet show hakkında bilgi verdiğini duydum. hoş, ben de aynısını yaptım kardeşime.

--- spoiler ---
beni ters köşe yaptıkları yer, tiyatrodan çıktıkları sahneydi. gazeteciler falan olur zannediyordum. hani hala onlar için umut var diyecek bir sahne. tabi filmi disney'in çektiğini unutmuşum o sırada. dayanamadım açıkçası o pankartları görünce. gerçek olduğunu sanan bir çocuk gibi değil de, sanki tekrar 5 yaşıma dönmüş de muppet show'u izlermiş gibi olduğum için.
--- spoiler ---

(ardelia lortz - 2 Mart 2012 22:48)

"hiç kimseye, hiç bir şeyi anlatmayın. çünkü anlattığınızda özlersiniz.. ve hiç bir şeyi, özlediğiniz şey kadar sevemezsiniz" diyordu "holden caulfield", "gonulçelen" kitabının bir yerlerinde..

bir grundig televizyonda, siyah beyaz izlenirdi kuklalar.. ve yanan sobanın üzerinde kavrulan kestane gibi kokardı hepsi. ve o yüzdendir ki, ne zaman bir kukla görsem, burnuma kestane kokuları gelir.. televizyonlar siyah beyazlardi ve tek kanallıydılar.. tek kanallı olmasında bir sıkıntı yoktu.. zira sonra trt2 geldiğiinde, bir çok kanalımız olduğunu ama hiç bir kumandamız olmadığını farketmemizin akabinde evin tek çocuğu olan benim "kumanda" olma sürecim başlıyordu..

ama kuklalar başladığında, tüm domuzcuk piggysiyle, kurbağa kermitiyle, yaşlı ihtiyarlarıyla başladığında, kumandalık kimliği bir koltuğa bırakılır çocuk olurdum tekrar..

2012 yasinda, hala bir çocukken, hala sevmeyi bilmeyen bi eşek sıpasıyken bir cumartesi gecesi, anlatmaktan, özlemekten korkulan bir cumartesi gecesi 2 saat boyunca kalbi ısıtan bir film olmuş bu.. her şeyiyle kusursuz, mevzusuyla, eglencesiyle, acısıyla..

ama işte insan özlüyor.. muppetlarin "jim henson" i özledikleri gibi özlüyor.. ve sakin kimseye bir şeyi anlatmayın..

(azuth - 4 Mart 2012 03:18)

özet geçiyorum. hafif, eğlenceli bir film. oyuncular sempatik. 80'ler esprileri güzel. konuk oyuncular bomba. dublaj bence iyi (her ne kadar o bombaları kendi sesleriyle dinlemek istesem de.)

ve siz salonda daha götündeki bok temizlenmemiş bebeler. o esprilerin hiçbirini anlamadınız. nıhaha nıhaha (manyak gibi gülüş).

(busted - 11 Mart 2012 14:01)

muppet show'u hem cocukluk ve hem de genclik doneminde agzindan salyalar akarak izlemis, gebere gebere gulmus bir insan olarak, cocuk sahibi olusumu muteakip cocuklarima da tanistirdigim muppet kuklalarinin filmi... yillardir ailemizin sarkisi olan mana mana' yi filmin sonunda izlemek eglenceli idi. film esnasinda oglanlar cok guldu, ancak ben o kadar keyif alamadim. cunku filmde kermit-miss pigy iliski gerilimi yoktu, ironik espriler azdi, muppet karakterlerinin showlari mevcut degildi. neyse bu kadari belki bir girisimdir de show devam eder.

(qfwfq - 11 Mart 2012 20:33)