uzun ismi "ano hi mita hana no namae o bokutachi wa mada shiranai" olan 2011 cıkışlı izlenmesi izletilmesi gereken bir anime.
(bkz: 50 karakter sınırı ve anlaşılamayan başlıklar)
(bkz: yaratıcılığın elli karakter ile sınırlanması)
(bkz: geline oyna demişler yerim dar demiş)

(spankmyassandcallmecharlie - 4 Haziran 2011 18:01)

japonların dram yapması yasaklanmalı... aslında bütün bölümlerinde dram yükü ağır olmasına rağmen 11. bölüm itibarı ile bu anime, beni clannad after story'den sonra hüngür hüngür ağlatmayı başarmıştır... helal olsundur...

konusuna açıklık getirelim bu animenin. küçükken 6 kişi takılan bir grubumuz var. 3 erkek (lakapları: jintan, yukiatsu ve poppo), 3 kız (lakapları: menma,anaru ve tsurumi). küçükkene aralarında çıkan bir olay sonucu, menma kaçarken, yanlışlıkla nehire düşüp ölüyor. diğer çocuklar büyüyüp lise çağına geldiğinde, çocukluklarındaki hallerinden eser kalmamış olduğunu görüyoruz. herbiri yaşanan bu olaydan dolayı değişmiş, farklı farklı yollara düşmüşler. jintan kendini eve kapıyor, yukiatsu ve tsurumi kendilerini bu gruptan soyutluyor, anaru çirkef japon liseli kız oluyor, poppo kendini yollara adıyor. fakat sonra ölen menma'nın hayaleti, jintan'a musallat oluyor. hem de büyümüş haliyle. ama sadece jintan görebiliyor. bu durumda menma'yı cennete göndermek için eski ekibi toparlamaya çalışıyor.

çizimleri gayet güzel, müzikleri şahane (özellikle kapanış müziği) ve seslendirmeleri çok iyi... 2011 yılı animeleri açısından ve kişisel listemde üstlere oynayan bir anime oldu ano hana... drama yüklü animeleri izlemeyi sevenlerdenseniz, clannad after story ve angel beats tarzı animeler hoşunuza gittiyse bi deneyin derim...

(demandred - 24 Haziran 2011 11:51)

bir clannad after story olmamakla beraber ağlatan animeler listeme girişini başarıyla tamamlamıştır. 11 bölüm değil de daha fazla olsaydı, karakterlere daha da bağlanılacağından son bölümlerde ki ağlamanın dozu artabilirdi. ama bu sefer de anime sıkıcı bir hal alabilirdi. tam kararını tutturmuşlar. sıkılmadan izletip güzelce ağlatıyorlar.

(darth isius - 19 Ekim 2011 17:30)

tek sezon 23'er dakikalık 11 bölümden oluşan hüzünlü bir anime. eğlenceli sahnelerinde bile hissedilen ağır bir hüzün var. finalden ise gözünüze "bişiy" kaçmadan kurtulamıyorsunuz. ayrıca fantastik yanına rağmen çok gerçekçi bir anime. çocukluktan ergenliğe kopukluklarla da olsa devam eden arkadaşlıkları, karakterlerin gelişimi/değişimi ya da aslında özde hiç değişmeyişleri hayatın aynası gibi. kızdırdıkları kadar bir noktada hepsine ayrı ayrı hak verilebiliyor. ayrıca müziklerin güzelliğinin yanı sıra karakterlerin küçük hallerinin çizimleri ve menma'nın bıcır bıcır konuşması çok şeker.

(sah ru - 13 Temmuz 2013 00:12)

(bkz: kimi ga kureta mono)

(pandasal - 30 Eylül 2013 11:53)

o trajik duygu yüklü sahneler üzerine muhteşem bir ending koymaları ano hanayı benim gözümde 4-4lük bir anime yapmıştır. endingi merak edenler orjinalin versiyonunu dinlemek ve"zone" hakkında daha fazla bilgi sahibi olmak isteyenler için; secret base

(shanafh - 3 Ekim 2013 17:13)

japonya'nin en iyi aglayan ses sanatcilarina sahip dizi. cocukken mahallede buna benzer bir arkadas grubunuz olduysa daha etkileyici oluyor. yillar sonra araya sogukluk girse de birlikte zaman gecirmeye basladiktan sonra birbirlerine istemsiz olarak tekrar eski lakaplariyla hitap etmeye baslamalari da guzel bir ayrinti.

(kalaba - 21 Ekim 2013 12:50)

(bkz: durduk yere adamın amına koyan animeler)

(toutaku - 8 Kasım 2013 22:35)

herkesin finalinde ağladım ağladım diye ortalıkta gezindiği animeydi. izlerken o kadar da felaket gelmedi bana. evet çok hüzünlüydü ama güldüğüm yerler de oldu. dün bitirdim seriyi ve ulaştığım sonuç şu: doğruymuş ya sözlük. hakikaten ağladım. hobim zaten animelerde ağlamak ama beni ağlatan üçüncü anime bu oldu. o bitiş şarkısı ise müthiş. işte de buradan buyrun:
[https://www.youtube.com/watch?v=9dgpdco3so4 https://www.youtube.com/watch?v=9dgpdco3so4]
bir de, yadomi ya da jin-tan, tsundere olmayı bıraktığın için pek bir sevindim.

(wuthering heads - 8 Haziran 2014 10:28)

bugün filmi olduğunu fark etmemle beraber gece gece yine beni ağlatmış olan anime. animesini 2 sene önce izlemiştim. filmi çok gerekli değildi bana kalırsa çünkü bir olay yok. 1 sene sonra tekrar toplanıyorlar ve animenin özetini izliyoruz 1buçuk saat boyunca. ama yine o saklambaç sahnesini izleyince saldım kendimi. izlerken 2. bölümden itibaren ağlayarak bitirmiştim animeyi. özellikle en vurucu anlarda çalan o ending insanı daha beter parçalıyor. bir daha asla izlemeyeceğim bir anime. çünkü çok iyi biliyorum ki bu sefer ağlamaya 1. bölümden başlarım.

(middle earthten gelen irlandali - 26 Ağustos 2014 22:36)