keske turkiye'de de yaygin olsa demek isterim ama "turkiye'de kac kisinin garaji var allasen" seklinde bir argumana cevab veremeyecegimden dolayi diyemiyorum.

yine de cok guzel bir seydir. hayal bile edemeyeceginiz fiyatlarla sahane seyler alir, sonra da her tanidiginiza anlatirsiniz "bak bunu su fiyata aldim." deyu.

(kayranin kedisi - 11 Kasım 2008 08:45)

(bkz: http://garajsatisi.tumblr.com/)

(editoredit - 17 Eylül 2010 19:48)

muhteşem bir buluştur, ülkemizde olmaması/yaygınlaşmaması ise utançtır.

25 yıllık bir evden taşınıyorum. sağı solu döktükçe de görüyorum ki geçmiş yıllarda alınan bok-püsürle ikinci bir ev kuracak malımız olmuş. kime dağıtayım, kime satayım, nereme sokayım bilemiyorum!

ama gavurların hali öyle mi ki... çıkar bahçene; sat fazlalıklarını. hem para kazan, hem milletin işini gör, hem de fazlalıklarından kurtul!

araba brandası ya da balkona asılan masalardan isteyen bana mesaj atabilir!

(seyuranto - 2 Ekim 2010 15:58)

aslında neresinden baksanız nefis bişi olan bu hareket ülkemizde çeşitli engellere takılabilir. örneğin, bir komşu başka bir komşunun bişiysini almak istemeyebilir. kendini ezik hisseder, temiz mi der, neden satıyor ki, kesin bi bokluk var der filan. şikayet edilebilirsiniz. sonuçta vergisi yok bunun. mahallenin bebeleri hihohaha ifadeleriyle bakıp geçebilir. onlar hayatlarını kendi kafalarına mahkum etmiş olsalar bile sizin hevesiniz kırılabilir biraz. (hayır, ben henüz garage sale yapmadım.)

velhasıl, ben belediye başkanı olsam, haftalık rutinde, her mahalleye sebze-meyve pazarı gibi, garage sale pazarları kurdururdum. 2. el pazarları işte. eminim müthiş verimli işler çıkardı. evler temizlenirdi, ev hanımları çok iyi bildikleri kimi hünerlerini konuşturacak bir yere kavuşurlardı. dışarıda. evet evet, yazıp önermeliyim bunu.

(empty space - 1 Şubat 2011 03:14)

özellikle bir site sakini olarak hızla gelişip yayılmasını, komşumun bizim arka bahçede yapmasını onun sıkıldığı şeylerden hoşuma gidenleri uygun fiyata almayı kendi sıkıldığım eşyalarımı da uygun fiyata satarak güzel bir geri dönüşüme katkı sağlamasını istediğim etkinliktir. ama bizim kültürümüzde kırık dökük veya eski şeyleri satmak ayıp olarak karşılandığından daha çok bir ihtiyaç sahibine hediye edilmesi olmadı çöpe atılması daha yaygın olduğundan biraz ümitsizim. ya da büyük ihtimalle bizim arka bahçede bir satış yapılsa kadınlar kavga edip bu etkinlik sonsuza dek ertelenebilir. ama genel olarak harika bir geri dönüşümdür ıvır zıvır alıp çok para vermek istemeyenler için iyidir.

not: ama genel olarak ikea ürünlerini bile kendi adıma kuramayan biri olarak eski eşyaları onarıp kullanabilir hale getirmek için epey beceriksiziz sanki. bu yabancı domestic blogları okurken şu devasa çerçeveyi 10 cente almıştım filan yazılarını görmek içimde büyük bir kıskançlığa neden oluyor.

(sine qua non - 25 Mart 2011 13:36)

boğaziçi üniversitesi mezunlar derneği'nin yılda 2 kere düzenlediği, amerikaya gitmiş gelmiş mezunların ordan aldıklarını sattıkları, 13 haziran pazar günü de gerçekleştirilecek olan satış.

(miel - 11 Haziran 2004 20:50)

bu sikko ülkede tabi ki her şeyde olduğu gibi ikinci el eşya satışı da sektöre dönüşmüş, bir rant ve kar amacına hizmet eden, amerika'da veya diğer ülkelerdeki gibi insanı mutlu edecek olay olmaktan çıkmıştır... para göz, kendini çok zeki sanan, tamamen insanların zor durumlarından faydalanarak binlerce lira kar elde etme amacında olan spot eşyacıların eline düşmüş piyasadır... adam gelir oturma grubu artı çalışma odasına hepsine elli lira vereyim gideyim der.. sonra oturma grubunu 300 liraya çalışma odasını 200 liraya satar ve 50 liraya 450 lira kar eder... sırf bu cingöz orospu çocuklarının ekmeklerinden olması için bile garaj satışı tarzı bir kültürün ülkemizde yerleşmesini öylesine isterim ki, ama nerede bizde o kültür... bizim işimiz gücümüz orospu çocukluğu, avamlık... birbirimizi mutlu etmek ve güzel zamanlar geçirmek değil bizim derdimiz. birbirimizi nasıl daha fazla düdükleriz? nasıl kısa ve kolay yoldan para kazanırız

(cas2b - 8 Mart 2015 00:54)

türkiye'de olmamasına ciddi anlamda en çok bozulduğum olaylardan biri.

evi taşıyacaksın veya bir sebepten eşyalarını değiştireceksin çıkar kapıya eşyaları, diz bahçeye eşyalarını bir pazar günü, artık komşular vs kim varsa gelsin baksın alsın istediğini anlaştığın fiyata.

gerçi tabii, burada da yapılabilir, tutar bir gün belirlersin, insanlara satacağın eşyaların listesiyle beraber bir duyuru yaparsın, o gün için randevuyla seni arayan insanlar verdiğin adrese (evine) gelir, eşyalara bakar, beğendiğini alır ve gider ama türkiye'de, hele istanbul gibi bir şehirde bu ne kadar mümkün, ne kadar güvenilir bilemiyorum.

tabii bir de türkiye gibi, ikinci el arabaların bile sıfır fiyatıyla kakalanmaya çalışıldığı bir ülkede, ne kadar tutar bu sistem o da ayrı bir konu.

not: bu arada formatı hazır iyice bellemişken; ufak eşyalar neyse de; philips soundbar, philips led tv ve voit mercury spin bike için ilan vereceğim sahibinden'e ve ekşimarket'e, ilgilenenler yeşillendirebilir demiştim ekşi market kasıyor, merak edenlere sahibinden.com linklerini gönderebilirim.

(agrali miles - 13 Nisan 2015 13:21)

ozellikle amerikanin kucuk sehirlerinde yaygin olan, insanlarin eski esyalarini(mobilya,giysi,oyuncak,kitap,vs.) vericek kimse bulamadiklarindan bunlari evlerinin garajinda cok ucuz fiyata satmalari olayidir.

(nemo - 21 Temmuz 2001 03:16)

birseye ihtiyacin olupta paran yeterli olmayinca sokak aralarinda arayacagin olay. cok ucuza akla gelinmeyecek seyler bulabilirsin... iyi oluyo.

(ceydid - 21 Temmuz 2001 13:56)