(bkz: kumo no muko yakusoku no basho)

(portik - 25 Kasım 2009 20:32)

(bkz: par dela les nuages)

(armonipolisi - 10 Mayıs 2003 12:44)

macid macidi’nin hindistan’da çektiği son filmi. merhamet üzerine önemli söylemleri olan bu film hindistan’da, hindistan’lı aktörlerle hintçe çekilse de macidi sineması’nın klasikleşen kodlarını taşıyor. bu akşam boğaziçi film festivali kapsamında türkiye galası macid macidi ve film ekibiyle gerçekleşen bu filmin türkiye’de bir dağıtımcı bulup ülkemizde gösterim almasını gönülden diliyorum.

(gunesbulutlarinarasindan - 26 Kasım 2017 00:20)

majidi sinemasının tepe noktası "serçelerin şarkısı" filmidir benim için. insanı olabilecek en doğal haliyle resmederken bu işi, izleyicinin ruhunu boğazlamadan yapabilmek, üstelik bunaltmak bir yana neredeyse her sahnesi ile izleyicinin ilgisini diri tutabilmek, güçlü bir gözlem yeteneğine sahip olmayı gerektirir.

natüralist bakış açısıyla olayları aktarma konusunda mahir olan majidi, bu filminde ne yazık ki aynı duyguyu yakalayamış. bunun yanında hint coğrafyasının çok renkliliğini estetik açıdan gayet iyi bir şekilde göz önüne sermeyi başarmış. özellikle bazı sahneler görsel kaygının ne kadar dikkate alınarak hazırlandığının göstergesi niteliğindeydi.

bir seçim yapma şansına sahip olsam majidinin diğer filmlerindeki pejmürde ama hikaye derinliğini, karakterlerdeki salaş samimiyeti; ciddi bir emek verilerek hazırlanmış göze güzel gelen sahnelere rahatlıkla tercih ederdim.

--- spoiler ---

olaylar neden sonuç ilişkisi ile birbirine ustaca örülmüş. ancak bu yapılırken ana karakterlere keskin dönüşler yaptırılmış, bundan hoşlanmadım. o kadar ki bu dönüşlerden yan karakterler bile nasibini alıyor. esas oğlanı yakalatan eleman dahi dayak esnasında dayanamayıp u dönüşü yapıyor.

filmin sonu açık bırakılmış, olay bir cinayet mi yoksa adam kendi kendine mi öldü, cinayetse büyükanne mi öldürdü? bu soruların cevabını nispeten izleyiciye bırakmış olması güzel, keşke yaşlı kadına o itirafnameyi de yazdırmasaydı diyorum.

filmdeki romantizm, duyguları aktarmada sanki abartıya kaçılığı havasını yarattı. son sahnesinde; aha süper bir görüntü dedim. duvarın düşmüş sıvaları, dökülen yağmur taneleri ve yağmurda ıslanan iki el. görsel açıdan çok iyi dizayn edilmiş, hele az dur da resim izler gibi bakalım şu görüntüye ama yok hemen sonra görüntüye yakınlaşmaya başladı. hani tüm filmi çok beğensem bile o sahnenin böyle bir hareketle bozulmasını yine görmezden gelemezdim. nuri bilge ceylan filmi izlemenin bir deformasyonu mu bu hissiyatım tabii ki değil, filmleri unutulmaz hale getiren bazı karakteristik sahneler vardır o sahneler de bence fazladan birkaç kareyi hak ediyordur.

çamur sahnesi de estetik açıdan yine çok iyi düşünülmüş ancak onda da baştan salma bir çekim açısı belirlenmiş. sanki görüntü yönetmeni filmi sabote etmeye çalışıp durmuş. neden tepeden çekilmedi ki o çamurda debelenen insanlar. -aman çekim ekibinin ayakları çamurlanmasın-

bir de festival sahiplerinin acemiliği vardı sahnede, filmin sonunda. yönetmeni ve oyuncuları davet ediyorsunuz ne güzel, söyleşi yapıyorsunuz ne hoş da hemen sonraki seansa film koymak nedir? ya söyleşi yapmayın ya da yapıyorsanız ekibe saygı gösterin, apar topar salonu boşaltmayın değil mi?

--- spoiler ---

film sonunda ekip ve izleyiciler selamlaştı, bir seyirciye takıldı gözüm. kadın oyuncu ile bir selfie çekindi daha sonra ordan uzaklaştı. telefonun ekrana baktı sonra yeniden oyuncunun yanına gidip bir selfie daha çekindi. sanırım yüzüne gölge düştü beğenmedi ilkini. majidi filmlerini anımsatan böyle samimi görüntüler de vardı salonda.

(paslieyfel - 8 Aralık 2017 10:47)

--- spoiler ---
film boyunca karakterlerin vidanları ile baş başa kalışını izliyorsunuz. bütün kusurlarına, günahlarına rağmen vicdanları hep galip geliyor. karakterler asla klasik soylu ve mükemmel kahramanlar değil. benim senin gibi sıradan insanlar. yaptıkları hataların neye mal olduğunu görüp, pişman oluyorlar. örneğin: küçük kızı pezevenklere satan amir'in vazgeçmesi, amir i ihbar eden arkadaşının pişmanlıkla birlikte amir'i kurtamaya çalışıp dayak yemesi, vs.. bütün karanlıklar ve umutsuzluklar içerisinde onlara yol gösteren ve onları özünde iyi birer insan yapan vicdana vurgu yapılmış.

filmin ismini neden bulutların arkasında sonunda anliyorsunuz. bulutların arkası bir bekleyişi ifade ediyor. fırtına diner. bulutlar dağılır. bunu yapabilecek tek şey doğa ya da ilahi kudrettir. sonunda beklediğiniz ay ortaya çıkar. o ayın ışıkları ise sadece bir umut verir. ama yalan olduğunu bilirsiniz. o ayda sonsuz şefkatli anneler mi vardır?. yoksa sadece çocukları avutmak için uydurulmuş bir hikaye midir?

bu arada sembol ve arketiplere ilgisi olanlar fark etmiştir ki:

"kutsal dişinin en kutsal, en yaygın sembolü ay’dır. ay doğrudan tanrıça’yı sembolize etmektedir"
"bulutlar hayallerimizin yarattığı kafa karışıklığına ya da hayal dünyamız ile gerçek dünya arasındaki farka dikkat çeker"

bu arada güvercinleri kovan amir'in aynı zamanda akshi'nin akrabalarını da kovması rastlantı mıydı?. en sonunda içeride siyah-beyaz güvercin kalmıştı. o da amir'i sembolize ediyordu. diğer kuşlar da sonra tekrar geri dönüyordu.

başkaca aklımda kalan semboller; elde kırılan oyuncak, hapishanedeki fare, vapurda (akshi'nin kızı) tanisha'nın amir'in montunda bıraktığı el izi, kadınların gölgelerinin duvara çizilmesi, yağmura dokunan büyük ve küçük eller.
--- spoiler ---

(shifu oogway - 4 Kasım 2018 22:51)

insanın ruhuna dokunan bir çok film var ancak majid majidi bunu çok farklı hissettiriyor. bu filmde de yine yönetmenin büyüklüğü hissediliyor.

(puskulut - 1 Aralık 2018 21:43)

journey şarkısı. 2005 yılında çıkan generations albümünün son şarkısı.

sözler:
so long ago, has it been that long
since we felt the sun
where has it gone to
has it hid from the world
have we lost our way

i can remember it filling the sky
and it'd warm my face
the summers were endless
but they're over now
that was yesterday

i know we'll find love again
if we all pray a little
the heart will break free

beyond the clouds
that's where my soul waits
she's waiting now
beyond the clouds

sorrow seems endless
now there's only so much
that a man can bear
hold on so tender
to a glimmer of faith
gets me half way there
i know it will shine again
with some prayer and some patience
we'll find our way home

beyond the clouds
that's where my soul waits
she's waiting now
just beyond

beyond anything you've ever known
oh, so beautiful
like a summer sky
oh, you know it won't be long
if we find the strength i know
there beyond the clouds
we'll find the sun

beyond the clouds
that's where my soul waits, oh yeah
she's waiting now
beyond

beyond the clouds
that's where my love waits
she's waiting now
beyond the clouds

yeah, that's it now, ooh
oh, that's it now, baby, ooh
beyond everything you've ever known
oh, if i could find the strength, i know
we'll find the sun

(prisoner - 23 Ocak 2006 21:38)

(bkz: al di là delle nuvole)

(issue - 14 Temmuz 2006 10:43)