gaetan soucy tarafından 1998 yılında yazılan, orijinal adı 'le petite fille qui aimait trop les allumettes' olan ve can yayınları tarafından mayıs 2016'da basılan kitabın türkçe adı..
arka kapakta anlatılan hali ile konusu:
'babalarının ölümünün ardından dış dünyayla hiç ilişki kurmadan yaşadıkları malikanenin dışındaki hayatla ve nasıl kullanacaklarını bilmedikleri özgürlükleriyle başa çıkmayı öğrenmeye çalışan iki çocuğun şaşırtıcı ve sarsıcı hikayesi..'

(nell - 30 Mayıs 2016 21:49)

yemin ederim bu kitap yüzünden psikolojim bozuldu... hiçbir kitap için okumayın diye bir uyarıda bulunacağım aklıma gelmezdi ama eğer psikolojinize zarar gelmesin istiyorsanız okumayın arkadaşım!!!
p.s: kibritçi kız ve kibritleri çok seven çocuk, kitaplari sayesinde ant içtim adında kibrit kelimesi geçen hiçbir kitabı okumayacağım...

(fausttsuaf - 10 Ağustos 2016 22:43)

küçüklüğümden beri hep kibritlere meraklı olmuşumdur ama annem kibritlerle oynamama izin vermemiştir. lisede kimya dersinde deney için kibrit çaktığımda gözlerim de alev alan küçük tahta parçası gibi parlamıştır. o gün bugündür kibritim eksik olmaz, sıkıldıkça çakarım.

(punchipow - 10 Ağustos 2016 23:00)

aynı anda aldığım 8 kitap içinde 'ay ne güzel kitap ismi! tatlı tatlı okuyayım da az keyfim gelsin...' deyip, ilk elime aldığım, 2. bölümün ortasından sonra herşeyi boğazıma dizen kitap.
başta kendinizi anlamsızlıklar aleminde hissediyorsunuz ama yazarın diline alıştıktan hemen sonra tedirginlikler başlıyor.
bir takım gerçekleri de öğrendikçe iyice rahatsız edici bir hal alıyor kitap.
uykumu kaçırdığın için teşekkürler manyak yazar.

(pavliligacal - 23 Nisan 2017 22:45)

geçenlerde kitapçıda gördüğüm baloncuk şekercik bir hikaye sandığım için kurcalamaya tereddüt bile etmediğim kitap.

du bakalım çok sayfalı bir şey değildi galiba, bir daha denk gelirsem alırım.

(balbaloise - 23 Nisan 2017 22:48)

yolculuk için aceleyle ince, sıkmayacak türden bir kitap alıp çıkmıştım. açıkçası beni daha fazla yanıltamazdı.

(kuskuri - 15 Mayıs 2017 17:01)

kitabın kapağı ve ismi öyle sevimli ki çocuk hikayesi okuyacağını zannediyor insan. ama en şiddet içerikli kitaplarda bile böyle dayak yemiş gibi hissettiğimi hatırlamıyorum.

ne denir ki kitap için? vurucu, çarpıcı, ezici, şaşırtıcı... bütün güçler toplanmış yüreğimi sıkıştırdı.

konusu eşekarısı fabrikası 'na benziyor. ama ondan daha etkileyici. dili çok farklı, fransız yazarın hayalgücü çok geniş. durup dururken mutsuz olmak istiyorsanız iyi bir seçenek.

(critica - 15 Temmuz 2017 08:56)

(bkz: piromani)

(superjesus - 15 Temmuz 2017 16:08)

kitabı, normal bir kitap olmadığının bilincinde aldım, etkileneceğimi biliyordum; ama bu kadar da beklemiyordum. özellikle son 20-30 sayfası olağanüstüydü. etkilendiğimden mi yoksa kitabın sonralarına doğru nefesimi tutarak okuduğumdan mıdır nedir başım dönmeye, midem bulanmaya başladı. muhteşem bir kitap. böyle güzel kitaplar okuyunca nedense rahatlamış hissediyorum.

https://www.youtube.com/watch?v=rngpq_wxtum

(yoruichi - 19 Kasım 2017 21:51)

can yayınlarından çocuk kitabı gibi sevimli bir kapakla çıkmış olan, çocuk diliyle etkisi artan bir istismar hikayesi.
ayrıca anlatıcı karakterin sürekli vejetaryenlik mesajı vermesi aklımda kalan başka bir unsur, olayların anlatım şekli bir nefeste okutuyor bir de.

(bademinnesesi - 14 Mayıs 2018 03:55)