miyuki matsuda, jun murakamive nijirô murakami oynadıkları, naomi kawase'nin yönettiği romantizm yüklü film.

(silver apple - 16 Ağustos 2014 14:15)

filmekimi 2014 programı dahilinde gösterilecek olan, naomi kawase'nin yine ölümü ve ayrılığı kabullenme üzerine döktürdüğü, doğanın ruhunu anlamaya çalışan görkemli bir film. film hakkında analiz için;
still the water: kabullenme üzerine

(flashredial - 29 Eylül 2014 16:28)

naomi kawase’nin inanç ve doğa üzerinden anlattığı filmi.

"still the water, ölüm ve aile ilişkilerini sergiler. kawase, dingin sular’ın anlatısını kurarken sınırlarını belli eden sekanslardan faydalanır. ruhani durumların açıklamasını dine; aile ilişkileri ve insan ruh halini ise doğaya dayalı bir anlatımla sunar. bu bağlamda, girişte hırçın dalgaların çepeçevre sardığı görüntü, izleyiciye filmin genel hatları hakkında ipuçları verirken, kan akıtma merasimi ve ardından gelen “dolunay seremonisi” ile inancın sosyal hayat içerisindeki rolünü irdeleyeceğini belirtir. doğanın ruhunu anlayarak insanlara yaklaşan kawase, sonuca ulaşma evresinde ise tayfun metaforu ile kopan ilişkileri dinginliğe bırakmayı tercih eder.
dingin sular’da okyanus, yöre halkının sığınağı gibidir. geçimlerini de, kaçışlarını da okyanus ile gerçekleştirirler. su, insanlar üzerinde bir huzur arama öğesiyken, derinlerindeki arayış ile aslında bir bakıma anne karnına dönüş olarak algılanabilir. çünkü bireyin içinde bulunduğu ortamdan daha huzurlu ve güvenli olarak gördüğü anne karnına dönme sendromu yeni bir hayat isteğinin habercisidir. suyun derinliğini anne karnı olarak kabul edersek; sudan çıkış, yeni bir doğum, yeni bir hayat ve şu an sahip olunan akıl ile sahip olunacak yeni bir yaşamın temsilidir. kawase bu noktada kaito’nun babasıyla gerçekleştirdiği “köklerine dönüş” konuşması ile bu durumu vurgular. tüm dünyayı gezen de yine köklerine, bağlı olduğu yere dönüş yapar.

filmde sürekli bir irdeleme içerisinde ortaya çıkan ölüm kavramı “insanlar neden doğup ölüyor ki?” sözüyle derinlemesine izleyiciye anlatılır. aslında günümüz insanının da temel sorgulamalarından birisidir, ölüm hakkında düşünmek. dingin sular’da bedenlerimizin dünya üzerinden ayrılışı, ölüm evresinin tamamlandığı anlamına gelmez. bir daha bedene dokunamamak bir son gibi algılanabilse de, baki olan yaşantı yani ruhani süreç hala devam etmektedir. ayrıca ölüm olgusu, bireyin sevdiği insan üzerinden değerlendirilerek herkesin karşılaşacağı bir görev gibi anlatılmaktadır. çünkü ölen kişi, öldükten sonra tanrılaşarak fani dünyadaki görevini bitirir ve ruhani boyuttaki görevine başlar."

still the water üzerine

(budemu - 22 Ekim 2014 12:27)

görsel anlamda insanın göz zevkine hitap eden çekimleri olsa da seyirciyi kendinden uzak tutan mesafeli bir film.

(feministim ben - 15 Ocak 2015 17:16)