trivium'un soundunun artık iyice oturduğunu gösteren ve eski albümlerinin en iyi noktalarından izler taşıyan yeni single'ı ve 20 ekimde çıkacak olan albümü.

(skinnyman - 1 Ağustos 2017 14:02)

bugün ortamlara teşrif etmiş trivium albümü . öyle böyle bir albüm değil .

melodiyse var , agresiflikse o da var , progresiflikse o da var .

trivium uzun süredir bir wonderkid olarak takılıyordu . çıtayı hep bir adım yukarı koyarak devam ettiler ve şu anda tam anlamıyla messi futbol için neyse trivium'da heavy metal için odur .

hem çizgisini bu kadar iyi koruyup bir de üstüne sürekli daha fazlasını koyabilmiş olmaları ve shogun'dan daha iyi albüm yapmaları ayrı ayrı muazzam olaylar .

(orlandu tg cid - 20 Ekim 2017 10:16)

ıskender üstüne dökülen tereyağı gibi bir albüm. akıyor, gidiyor.

(dannyb - 20 Ekim 2017 20:47)

trivium her zaman ki gibi muhteşem bir albüme imza atmış.

olmuş olmuş çok güzel olmuş.

(emre raghan - 22 Ekim 2017 00:18)

silence in the snow denen çöplükten sonra güzel olmuş denebilecek albüm. ama yine de trivium’un düşüşünü engelleyemeyecek bir albüm. kabul edelim, trivium iyi bitti. in waves‘in hemen sonrasındaki dönemin üstüne çıkmayı bırak, o döneme yaklaşamazlar bile bu dakikadan sonra. ha sevmiyor muyuz trivium’u? çok seviyoruz, orası ayrı.

(benim niye les paul um yok - 22 Ekim 2017 22:33)

trivum her ne kadar lastfm'im de 1 numarada olsa da her albüm çıkardıklarında ilk turda beğenmiyorum (shogun hariç), sonra çılgın gibi 2-3 hafta aralıksız o albümü dinliyorum.

ilk hafta editi: 316 kere dinlemişim albümü.

(import os - 23 Ekim 2017 16:46)

playlist:

01. the sin and the sentence
02. beyond oblivion
03. other worlds
04. the heart from your hate
05. betrayer
06. the wretchedness ınside
07. endless night
08. sever the hand
09. beauty in the sorrow
10. the revanchist
11. thrown into the fire

(karinca beli - 23 Ekim 2017 21:09)

trivium favori gruplarımdan biri değildir ama heavy metal'e dair beğendiğim bir sürü şeyi aynı albümde hatta aynı şarkıda verebildikleri için heyecanla takip etmesem de yakaladım mı affetmem.

the sin and the sentence'da trivium bekleneni ziyadesiyle veriyor. hatta metal'in ekstrem sularında yüzmeyi sevenleri zevkten dört köşe edecek bölümler de kayıtta mevcut. birkaç senedir emperor, burzum tişörtleriyle gezen matt heafy sonunda black metal öğelerini hafiften müziğine yedirmeye başlamış. özellikle "beyond oblivion" yer yer dinleyiciye behemoth tadı veriyor. "the wretchedness inside" ise sağlam bir metalcore/deathcore örneği olmuş. "other words", "betrayer" ve "sever the hand" de kanımca öne çıkan diğer parçalar.

albüme dair hoşuma giden şeylerden biri de yeni davulcuları alex bent. travis smith'in gidişinden beri ilk defa trivium'un davulları beni tatmin etti. blast beat'ler bilhassa yerinde ve çok başarılı kullanılmış. önceki paragrafta bahsettiğim sertliğin kaynağı da büyük öçüde davulların kullanımı.

velhasıl, the sin and the sentence 2017'nin kayda değer albümleri arasında sayılmanın yanında trivium diskografisinde özel bir yeri de hak eden bir çalışma olmuş. albümün süresinin uzun tutulması beni o kadar da rahatsız etmedi. puanım 8/10.

(mano negra - 2 Kasım 2017 00:20)

ascendancy'den beri ara ara dinleyip "hmm" deyip kapattigim (shogun cok iyiydi o ayri) trivium deneme yanilmalarini toplayip ciddi emek sarf edince ortaya epey guzel bir sey cikmis. hep su cizgide devam edebiliseler, istikrarsizlik abidesi olmasalar su an olduklarindan da daha iyi bir yerde olurlardi, o kesin.

daha detayli bir incelemesi de metalperver.com'da: https://metalperver.com/…-the-sin-and-the-sentence/

(jesterdancer - 7 Kasım 2017 16:27)

bol miktarda death dinlenmiş ve bu albüm yapılmış gibi bir algı yarattı bende. özellikle beyond oblivion isimli bana göre albümün en iyi parçasının gitar solosu rahmetli chuck ın elinden çıkma gibi. genel olarak güzel albüm. özellikle 3 parçanın hastası oldum devamlı dinliyorum.
(bkz: the revanchist)
(bkz: the sin and the sentence)
(bkz: beyond oblivion)

(postmoderndrummer - 7 Mart 2018 18:45)