adın ne?
küheylan
senden sütçü beygiri bile olmaz aslanım..

şeklinde bir diyaloğu barındıran kemal sunal filmi..

(iloverosekhan - 16 Mayıs 2008 23:45)

zamanının farklı filmlerinden biri. asimilasyon, kültür çatışması, kimlik reddetme gibi sosyolojik olayları çok güzel aktarmıştır.

(elektronengehirn - 19 Ocak 2011 22:27)

şu an tnt'de "boynu büyük küheylan" adıyla gösteriliyor.

(dreamscape - 17 Eylül 2011 18:26)

toplumsal temalı kemal sunal filmlerinin en iyilerinden biridir.

gülbahar evden ayrılırken asiye'ye bıraktığı mektupta sarf ettiği şu cümleler kanımca filmin en vurucu yeridir:

''sevgili asiye abla

(...)

asuman abladan çok şey öğrenmişim

insan olduğum öğrenmişim

kadın olduğumu öğrenmişim

erkekle eşit olduğumu öğrenmişim

keşkem bunu vaktinde bilseymişim

sende bilseymişsin asiye abla''

(forever cranberries - 10 Eylül 2012 00:12)

kemal sunal'ın ne kadar iyi bir oyuncu olduğunu berrak bir şekilde gösterir bu film. o karakterin umursamazlığını, tutarsızlığını, cehaletini o kadar iyi canlandırır ki sunal, küheylan'dan tiksinerek izlersiniz filmi.

belki mesaj kaygısı biraz vitrinde ama oyunculuklar parmak ısırtacak düzeyde gerçekten.

(stratejisizsiniz - 21 Haziran 2013 12:49)

ben bu filmi levent kırca'nın taşı toprağı altın şehir isimli filmine benzetiyorum. ama tabii küheylan'ın dramatik yönü daha ağır basıyor. hatta öyle ki filmin başrol oyuncusu kemal sunal olmasına rağmen son birkaç dakikası hariç film zerre kadar komedi, hatta trajikomedi bile içermez. o derece ciddi bir filmdir ve bu anlamda kemal sunal'ın en ciddi filmi ve rolüdür.

sunal, elbette bu ciddi rolde oyunculuk resitali de sergilememiştir ancak gayet dengeli oynamış ve ortalamanın gayet üstü bir oyunculuğa imza atmıştır.

filmde asiye ve kuması arasındaki dayanışma dikkat çekicidir. küheylan'ın karısı ve karısının kuması arasında adeta abla-kardeş ilişkisi vardır. kuma rolünde aydan burhan'ı izleriz. küheylan'ın karısı ise füsun demirel olup, usta oyunculuğunu göstermiştir.

ben istanbul'a göçün tavan yaptığı zamanlarda bu tip filmlerin çekilmesini yerinde buldum. belki pek etkisi yok ama hem doğru bir noktaya temas etmişler, hem de yarattıkları eser taşrada yaşayanları istanbul hakkında uyandırmak bakımından işlevsel olmuş.

(forrestgump - 21 Haziran 2013 23:25)

türk sinemasının en ilginç karakterlerinden birisi olan maykıl mevlüt'ü barındıran film. bu maykıl bilindiği gibi küheylan'ın taksisini çalıştırırken, apartmandaki bir kızı da ayartıp beraber arabayla kaçıyorlardı falan.
o dönem özallı yıllar ile türkiye dışarıya iyice açılmış, körfez savaşı dalgasına abd ile müttefik olunmuş, abd bayraklı mont ve tişört giyen gençler türemiş, abd hayranlığı yürüyüp gidiyor. maykıl da onlardan birisi olarak dar deri montu ve kot pantolonu ile hey corç, sen çok maykıl bir adammışsın, o çok maykıl bir delikanlıdır gibi cümleler kuruyordu.

filmde küheylan aslında kötü birisi değildir ama kırsalda karısı tüm gün tarlada çalışırken, kendisi kahvede oturan adamın şehirdeki halidir. filmin sonunda oğlu osman'ın kameraya konuşurken "ne dönecem köye gerekirse ben de babam gibi iki kadın alır paralarını yerim" demesiyle, yönetmen bu tipler rezil de olsalar kolay kolay tükenmezler demek istemiş olabilir.
ayrıca filmin nerede çekildiğini çıkarabilmek için dış mekan sahnelerinde durdurup yaptığım derin incelemelere göre, kadıköy moda'da çekilmiş olma ihtimali yüksek.

(humanist cellat - 19 Ocak 2014 22:57)

--- spoiler ---

koskoca bir küheylandık şahin kardaş. geldi geçti. hayat süpürdü bizi.
--- spoiler ---

(imran zakhaev - 23 Ekim 2014 12:20)

ortamda bisiklet çetesi tadında takılan gençlerin birbirlerinin özelliklerinden maykıl ve corc olarak bahsetmesine hasta oldugum film. elemanlardan biri yeni tanıştığı kemal sunal'ın oğlunun tavırlarını beğenip "sen çok maykıl bir gençmişsin" diyişi, hatırlamadığım birinden bahsedilirken "mahallenin en maykıl delikanlısıdır" denmesi gibi. elin gavur corc u maykıl ı bu filmi altyazılı izlese nasıl yorumda bulunur, isimlerinin sıfat olmasına ne derler, acaip merak ederim.

(nikiforov - 28 Ağustos 2005 03:47)

biz dogdugumuzda da boyleydik
sari sari saclarimiz yoktu gunesle selamlasacak
hep bir keder vardi yuregimizde sevincimizle kardes
ve caddemizden gecerdi bir boynu bukuk kuheylen
hafiften bir sis olurdu sabahlar
ve arkasinda mahallenin cocuklari
kimseyle istigal etmeden yoluna koyulurdu usulca
ve kimseye belli etmeden kederini
otururduk bahcemizde demli cayin dumaniyla
bir de gunes olurdu arkasinda parlayan
bakamazdik kederle bukulmus boynuna
bakamazdik gozlerinin icine
bir garip yururdu yolda
bir garipti boynu bukuk kuheylen
kimse bilmezdi kimi kimsesi var mi
kimse bilmezdi yolunu
bilmedik neden burda oldugunu
biz dogdugumuzda da boyleydik
boynu bukuk kuheylen misali
kimse bilmezdi kim oldugumuzu
aksamlari gunes geri giderken evine
kuheylan da geri gelirdi mahallemize
kimsenin bilmedigi yerlerden
ne yer ne icerdi bilmezdik
alismisti gozlerimiz onu gormeye
her sabahinda ve aksaminda gunun
alismisti gozlerimiz
boynu bukuk kuheylana

(sarenalaja - 6 Mayıs 2006 10:35)