(bkz: la chanson d'helene)

(fastlove - 10 Mart 2007 16:25)

türkiye'de hayat bağları adıyla gösterilmiştir.

(kasagi - 19 Ağustos 2008 14:48)

film daha sonra richard gere, sharon stone ki aşık değil eş rolündedir ve lolita davidovitchten oluşan bir kadroyla yeniden çekilmiştir intersection adıyla.

(flut - 11 Ağustos 2002 18:17)

2008 çıkışlı patrick fiori albümüdür. unutulmaz bir çok filmin şarkısını yeniden seslendirmiş patrick kardeşimiz.
yorumlamalar başarılı, albüm de başucu eseri kıvamında:

01. prélude - souvenir d'espagne
02. la ballade des jeux interdits (jeux interdits)
03. parlami d'amore mariù (gli uomini che mascalzoni)
04. les parapluies de cherbourg (les parapluies de cherbourg)
05. interlude - made in italia
06. liberta (borsalino)
07. la chanson d'hélène en duo avec micheline preste (les choses de la vie)
08. manon (manon des sources)
09. interlude - l'isula piana
10. parle plus bas (le parrain)
11. aurora
12. les montagnes d'arménie (mayrig)
13. interlude - noir et blanc
14. out here on my own en duo avec tina arena (fame)
15. parlami d'amor mariù (piano-voix)

(uzunada1969 - 14 Ağustos 2009 01:25)

yapım yılı 1970 olan ve müthiş açılış sekansı bu kategoride -kanımca- reservoir dogs, alien ya da jenerik sekans karışımı trainspotting, the good the bad and the ugly, touch of evil gibilerinin yanında anılması gereken film. ama gel gör ki filmle ve açılış sekansıyla ilgili en belirgin anahtar kelimeleri kullanmak suretiyle takribi 700 saat google'da aradığınızda bir sonuç bile bulmanız mümkün değil.

(durum serserisi - 15 Haziran 2010 06:18)

ayrıca romy schneider'ın seslendirdiği bir şarkı vardır, piccoli de filmde sözkonusu olan mektubu okur.

(243 10 43 - 8 Mart 2003 00:21)

paul gimard 'in ayni adli romanindan, gimard, jean-loup dabadie ve sautet tarafindan senaryoalstirilmis 1966 yapii fransiz filmidir.

(ziggy - 10 Ocak 2005 13:04)

gerek açılış sekansyla gerek müziğiyle gönlümde taht kurmuş, bazı geceler açıp açıp ortasından bir yerinden izlediğim, ismiyle bile düşündüren ve insanın hayat bağlarını sorgulatan filmdir.

çok sevdiğim ama artık görüşmemizin imkansız olduğu birisinin önerisiyle izlemiştim. onun ilk yüz listesine aldığı bir filmdi. zaten filmin adını da ilk defa o listede görmüş, merak etmiş öyle izlemiştim. sonra aynı yönetmeninin diğer filmlerini içer gibi izleyip hayran oldum. bir andre techine bir de claude sautet... ah ulan ah

(paganinininkemanteli - 13 Ekim 2018 03:19)

michel piccoli'nin, daha doğrusu filmdeki adıyla pierre bérard'ın bilinç akışı, anıları, hiç gerçekleşmemiş olan hélène ile evlilik kutlaması ile ölüme gidişi, uzun şölen sofrasının sol tarafında tanıdık simalar, akrabalar, dostlar ve hatta (eski) karısı varken, aniden sağ taraftaki simaların ölüme gidiş esnasında ve kaza sonrasında karşılaşılan, cankurtaran görevlisi, rahip, trafik polisi vb. olmasıyla şoke edici gerçekliğe dönüş... bilinç akışının kesilmek üzere oluşuna, bilincin ayırdına varması. son bir kuyruk titretme, kotra, delikanlı oğul, mutluluk tabloları ama denizde tek başına hafifçe uzaktan bakış... düz duracak şekilde yüzerken yavaşça dikine bir batış, bilincin artık kuruması, ölüyor oluşun acı farkındalığı ve bitişi - batış - yok oluş diplere doğru..

doğrusu, tanrısız ve/veya bilimsel bir ölüm gibi de algılanabilir bu ölüm. belki dibe batışla, tanrısız değil günahkar bir ölümün getireceği tanrı'nın olduğu bir ahirette cehenneme iniş sembolize de edilmiş olabilir. iki halde de, umut ve mutluluk yok. mutluluk, dünya'da kalmıştır, dünya hayatında (olası tek yaşamda -?- ) yaşanan yaşanmıştır. ya hiçlik ortasında duyusuzluk/duyumsuzluk ya da mutlu olma olasılığının olmadığı bir kabir azabı sonrası cehennem. düşündürülen bu gibi geldi filmin finalinde; şayet öyleyse, alt metin olarak "carpe diem" veriliyor olabilir.

en acıklı anlık görüntülerden biri de daha evvel diyaloglar ile bahsi geçmiş tamir bekleyen panjurlar. bir panjurun rüzgarda çarpıp duruşu... ölürken yitirilen yaşama bağlayan minik ayrıntılar. üzücü ve sahiden çok düşündürücü.

(fij - 14 Ekim 2018 18:14)

claude sautet'nin yetmişler boyunca çektiği filmler kadar insanı hayat muhasebesine sevk eden çok az örnek vardır bana kalırsa; bir de yaşanmışlıklar mevcutsa, yaş alınmışsa bıraktıkları etki katlanır.
tanım: hüzün dolu bir başyapıt. yılların eskitemeyeceği.

(fasist ve kapitalist - 14 Ekim 2018 19:14)