gayet basarili islenmis bir ispanyol yapimi, ters köse güzellemesi.

--- spoiler ---

kadinin cocugun daha arabadayken yasiyor oldugunu ögrendikten sonraki tavirlari etkileyiciydi. babanin mühendislik tecrübesi de iyi bir detay.
--- spoiler ---

(apiko - 13 Mayıs 2017 05:06)

el cuerpo (ceset) filminin yönetmeni, secuestro ve julia's eyes(julia'nın gözleri) filmlerinin senaristi oriol paulo'dan baştan sona sürükleyici bir hikaye. zekice hazırlanmış bir kurgu ve sürprizlerle dolu bir final. mutlaka izlenmeli diyorum, net.

(tumbler - 13 Mayıs 2017 22:04)

(bkz: the invisible guest)

2017 tarihli, yonetmenligini oriol paulo'nun yaptigi, gizem turunde ispanyol filmi.

dedektiflik romanlarinin altin cagi olarak bilinen bir donem vardir. agatha christie, g.k. chesterton ve dorothy l. sayers gibi yazarlar on plandadir. birinci dunya savasi ile ikinci dunya savasi arasinda kalan donemde gecer genelde hikayeler, yani 1920'li ve 1939'lu yillari kapsar. bilmedigim bir nedenden oturu cok severim o donemi. ornegin gayet ortalama bir temposu olmasina ragmen hala zaman zaman acar agatha christie's poirot veyahut father brown dizilerini izlerim rastgele (ingiliz kanali itv, poirot sonrasi maigret^* dizilerine basladi bu arada).

bahsi gecen dedektiflik hikayelerinin en gizemli konusu da 'locked room' yani kilitli oda olarak bilinen alt janridir. wilkie collins meshur the moonstone eserini 1868 yilinda yazsa da, gaston leroux'un 1908 tarihli the mystery of the yellow room hikayesi ile basladigi kabul edilir genelde. the judas window, murders in the rue morgue ya da murder in mesopotamia bu turun basyapitlaridir. daha fazlasini merak edenler icin bir de site paylasiyorum.

http://www.thelockedroommystery.com/

bu kadar uzun girizgahin nedeni de su; bu film de kilitli bir odada islenmis bir cinayet ile basliyor. senaryo ilerledikce, an inspector calls misali konu cok farkli bir bicimde dallanip budaklansa da, sirf bu janri icerdigi icin filmi daha ilk andan itibaren buyuk bir zevkle izlemeye basladim sahsen ve dakikalar ilerledikce bir an bile sikilmadim. izlerken, bulundugum yerde bir de yagmur yagiyordu. daha ne isteyebilirim ki.

bilemiyorum, belki bu janri asiri sevdigimden oturu hale etkisi olabilir ama uzun zamandir bir filmi boylesine buyuk bir merak duygusu ile izlememistim. bir sure once cui mian da shi filmini izlerken, yakin bir zamanda da get out filminin ilk yarisini izlerken benzer bir heyecan yasamistim. ama bana gore bu film onlarin kalibresinin cok ustunde. tam anlamiyla sakli bir cevher. senaryoda hatalar varsa eger, onlarin bile farkina varmadim. o derece.

zaten soz konusu ispanyol ya da guney kore sinemasi olunca, hayal kirikligi yasamaniz genelde zor oluyor. senaryo yazma konusunda cok farkli bir yetenekleri var. mesela basarili bir film olmasa da, gecenlerde izledigim secuestro filminin bile senaryosuna sapka cikarmistim. zaten bu acidan en sevdigim filmler hep ispanyol dilinden; relatos salvajes, los cronocrimenes, mientras duermes, el cuerpo, el orfanato, la isla minima, musaranas ve bilhassa palabras encadenadas. ilgi duyanlara mini bir rehber olsun nacizane.

cok gereksiz yere uzatmis olabilirim. ama sadece 'harika bir film. kesin izleyin!' demeye icim elvermedi. zevkime hitap eden boyle filmleri gorunce, dilimin olmasa bile klavyemin olcusu kacabiliyor iste.

--- spoiler ---

--- spoiler ---

kadin avukatin, bagajdaki cocugun batakliga itelmeden evvel, hayatta oldugunu ogrendigi sahnede gosterdigi bir tepki var. bu asiri yogun ofke karsisinda, 'bu ne siddet. bir dakika. sakin bu anne olmasin?!' dedim ancak. ondan oncesine kadar filmi, ufo goren masum koylu bakislariyla izledim, ne yalan soyleyeyim. cok daha once olayin farkina varanlar varsa, tebrik ederim.

--- spoiler ---

--- spoiler ---

(okyunus - 14 Mayıs 2017 12:26)

nefis film izleyin izlettirin.

hukuk, psikoloji, mantik her sey var filmde.

filmin basrol oyuncusu selcuk inan'a selam ederim.

(n8 - 18 Mayıs 2017 04:04)

birisine iyi bir film diye tavsiye edebileceğiniz örneklerden. ispanyollar harbiden bu konuda iyi işler çıkarıyor.
kurgu sürekli değişiyor. bir öyle bir şöyle bakayım olaya derken filmin sonunda yamulup çıkıyorsunuz. oyunculuklar daha iyi olabilse iyice uçup giderdi. böyle iyi filmlerden de buradaki yazarlar sayesinde haberdar olabiliyoruz. hollywood'un beş para etmeyen filmlerine takılıp kalıyoruz.

(bir nickim olsun yeter - 19 Mayıs 2017 15:20)

izleyin izlettirin, filmin tek kötü yanı, başrol elemanın hafif selçuk inan'a benzemesi. ^*

(johnaburzzi - 19 Mayıs 2017 22:08)

beyin yakan film. ana wagener tam bir oyunculuk dersi vermiş.

--- spoiler ---

o selçuk inan tipli adrian'a da hiç acımadım.
--- spoiler ---

(ramone - 25 Mayıs 2017 14:58)

çok iyi film.
kurgu, senaryo, oyunculuk harika.zaman geçsin, ses olsun diye açmıştım filmi ama göz kırpmadan izletti kendini.

--- spoiler ---

filmin sonlarında kadının, oğlunun aslında ölmediğini öğrendiği sahnede önce sinirlenip ardından kendini hemen toparlayıp soğuk kanlılığını koruması, konuyu çevirmesi muazzamdı.

--- spoiler ---

(morfeus emmi - 4 Haziran 2017 01:57)

ispanyol gerilim sinemasının son derece başarılı örneklerinden. bu tadı seviyorum.

--- spoiler ---

filmin başarısı bence twist'lerinden ziyade olayların (gerek farazi, gerekse gerçek olaylar hesaba katıldığında) ne kadar farklı yönleri olabileceğini göstermesinde yatıyor. filmin başında mazlum bir kurban olarak gördüğünüz dario'yu filmin sonunda boğazlayacak kıvama gelmeniz tamamen perspektif farkından ileri geliyor. oysa her şeyi laura planlamış olsa bu zavallı adama karşı nasıl da sempati duymaya devam edecektik, değil mi? öte yandan elemanın anlattıklarının yalan olduğu, laura'nın tutarsız davranışlarından da belli aslında: dario'nun anlatımına göre laura büyük bir soğukkanlılıkla cesedi saklıyor, yoldan geçen şahide kaza yapanın kendileri olduğu izlenimini veriyor, sonrasında bankacı kocasının bilgisayarını kullanarak kayıp çocuğa bir de zimmetine para geçirme suçu atıyor falan... bunları yapabilen bir insan, sizce çocuğun anne ve babasının evine gittiği zaman o kadar panik ve suçluluk hisleri içerisinde davranır mı? cebinde telefon çalmaya başladığı zaman ne yapacağını bilememek, orada bir koltuğun altına atıvermek, anne baba "burada bir telefon sesi duydunuz mu?" dediğinde "yoo?" diye cevap vermek yerine telefonu orada bir sehpaya bırakması ve gayet doğal bir biçimde "aa, burada çalan bir telefon var," diye cevap vermesi daha akıllıca olurdu. yine aynı şekilde kaza yerinde her detaya dikkat eden laura'nın arabaya binince sürücü koltuğunu ve aynayı ayarlaması gibi bir hata yapması düşünülemezdi. film aslında burada bize ipucu verip erkeğin yalan söylediğini vurguluyor; ama biz bunu ancak olaylar çözüldükten sonra kesin olarak anlıyoruz.

öte yandan elemanın filmin sonuna doğru virginia goodman zannetiği kadına her şeyi, hatta çocuğun göle atılırken ölmediğini bile anlatmasını saçma bulmadım ben. eleman artık o anda kadına kayıtsız şartsız güvenmiş durumda. çünkü kadın onu aşırı derecede zorladı, savunmanızda boşluklar var dedi, ama sonra her boşluğu dolduracak bir çözüm önerisi sundu: kapalı odada laura'yı öldürüp suçu onun üzerine atan katilin neden parayı almadığını ve oradan nasıl kaçtığını bile çok güzel biçimde izah etti. dario bunu kendisi düşünememişti, ama kadın ona çözümü sununca çok hoşuna gitti ve olayların böyle geliştiğini savunursa kurtulacağını düşündü. ancak o noktada bizim kadın onu oyuna getirdi; kendini bu yolla savunabilmen için ancak ilk kazayı itiraf etmen ve cesedin bulunmasını sağlaman gerek, yoksa genç çocuğun ailesine bu suçu asla yıkamazsın dedi, ve adamın çocuğu attığı gölü haritada işaretlemesini sağladı. zaten bütün plan baştan beri buydu: aile, çocuklarına doğru dürüst bir cenaze töreni sağlayabilmek ve "ceset yoksa katil de yok" prensibinden hareketle dario'yu cinayetle suçlayabilmek için oğullarının cesedine ulaşmak zorundaydılar, ve virginia kılığındaki anne teatral yeteneği ve zekası sayesinde bunu başardı. ses kaydının delil olarak değeri olacağını zannetmiyorum; ama ispanyol mahkemelerinde de jüri olayı varsa bu itiraf dario'nun suçlu bulunmasına yetecektir.

bu arada anneden ben de baştan beri şüpheleniyordum (şüphe çekmeyecek gibi değildi; savunma avukatının felix'in söylediğinin üç saat öncesinde gelmesi, dario'nun felix'e ulaşamaması dikkat çekmeyecek ayrıntılar değildi), ama o harita sahnesinde jeton düştü ve kadının gerçek kimliğini apaçık gördüm. eh, bu da bir gelişme, sherlock izlerken son sezonda sherlock'un psikopat kız kardeşini farklı kılıklarda bir türlü tanıyamamıştım. bu arada filmde boş detay yoktu ya, çok hoş: adamla kadının tiyatroda tanışmışlıkları bile bir yere bağlandı.

--- spoiler ---

bence başroldeki eleman selçuk inan'dan çok burak özçivit + barış arduç karışımıydı. hatta elemana türk deseler inanırım, o denli bizden biriydi :) pislük.

(sarmasik gozlu kiz - 21 Haziran 2017 11:53)

hala twist çok belliydi yeaaa diye film eleştirenleri gördüğümüz muhteşem film.

--- spoiler ---

arkadaşım filmin temel amacı seni şaşırtmak değil, seni topaç gibi çevirmek. aynı hikayeyi birden fazla dilde anlatarak sürekli taraf değiştirmedin mi? kadının soğukkanlılığı ve iticiliğinden sonra ikinci kısımda hemen ona sempati duymadın mı? filmin başından beri babayı tutup; tam cinayet kısmında az da olsa soğumadın mı? film resmen zihnimizle oynuyor ve bunu her perdesinde müthiş başarıyor. sen bu sığlıkta film izlemeye devam edersen bir bok beğenemezsin.

(nesekamourinho - 21 Temmuz 2017 00:26)