ölünce kimse bizden bahsetmeyecek adıyla gösterime giren 1995 yapımı ispanyol film. yönetmen agustín díaz yanes'in ilk yönetmenlk tecrübesi olan film sekiz adet goya sahibiymiş ki bu bile izlemek için oldukça yeterli bir referans bence. ispanyada 95 yılının en iyi filmi seçilmesinde filmin sarsıcı dramatik öyküsünün büyük rol oynadığı kesin fakat hem vahşet içeren sahnelerdeki üslup hem de kamera kullanımı tarantino'ya saygı duruşu niteliğinde olduğu içindir ki sanıyorum birçok kimsenin beyenisini kazanmış bulunmakta film.
konusu ise; fahişelik yaparak para kazanan bir kadının yeni bir hayata atılma çabası üzerine kurulu, sıradan gibi dursada benzerlerinden çok farklı bir tempoya sahip olay örgüsünden oluşmakta. benden gelebilecek filmle ilgili tek olumsuz eleştiri müziklerinin anlamsız ve sahnelerle çok alakasız duruyor olması olabilir ancak. bunun dışında diğer bütün tanıtım yazılarında gördüğüm kadarıyla başrol oyuncusu victoria abril fazlasıyla övülmüş, evet takdire değer bir oyunculuk söz konusu ama casting tartışılacaksa eğer filmde juan'ın annesi rolündeki pilar bardem'i (-ki çoğu sahnede victoria'yla karşılıklı rolleri epey fazla) unutmamak gerek diye düşünüyorum.

(mekare - 23 Aralık 2005 03:10)