ingiltere orijinli, dünyayı fethetmiş, fakat sonradan ne yaptıgını anlayamadığım grup.

(caelumluna - 10 Mayıs 2000 00:06)

sapıtma, gaza gelme, güne enerjik başlama tarzı amaçlarla dinlenebilecek müzik yapan insan topluluğu. normal ıptısdıptısçı tayfa pek anlamaz bunlardan. uç punkçılardan ağır abi metalcilere kadar geniş ve bir o kadar da garip bir hayran kitleleri vardır. ne demiş atalarımız, en güzel vuran bas prodigy'nin basıdır.

buradan halkımıza bir söylemde bulunmak istiyorum müsadenizle: toplu halde egzersizlere katılarak kilo vermeye çalışan, kendini belediyenin parklara bahçelere attığı dandik aletlerde paralayan amcalar, teyzeler! kendi evinizin konforunda eşinizle dostunuzla kilo vermek stres atmak istiyorsanız takıyorsunuz prodigy'yi kasetçalara, artık gerdan mı kırarsınız göbek mi atarsınız yoksa gençlikten kalma robota mı sararsınız onu bilemem. 90 günde incecik olursunuz vallahi.

ebru şallı'nın pilatesi halt etmiş.

(berkertoy - 26 Temmuz 2009 23:06)

artık yeterince para ve ün kazandığı için, dinleyicisine hak ettiği deli müziğini armağan edendir.

(bkz: invaders must die)

(mortifera - 6 Ekim 2009 16:22)

kimsenin iznini almadan tum zamanlarin en iyi grubu, olusumu, kurumu kabul ediyorum kendilerini.bir sonraki albumu beklemekten gozlerime kanlar oturuyor.

(otisabi - 10 Şubat 2001 21:28)

adamlar 10 bin küsur kişiye bildiğin çök çök çök yaptırdı.

bir gün işsiz kalırsan gebze-harem dolmuşunda işin hazır maxim.

(dusunen hayvanin onde gideni - 10 Eylül 2013 12:52)

bu adamlar dubstepçi yeni yetmelerin korkulu rüyasıdır. öyle ileriden bi müzikleri vardır ki bir sürü saçma salak elektronik müzik türü çıkarken bu adamlar onun önünde durup "höst ulan" diyebilmektedir.

(bkz: https://www.youtube.com/…yer_embedded&v=akbrufy6vii)

(mozambik asilliyim - 10 Eylül 2013 20:36)

öyleki "ben elektronik müzik sevmireeem yeaaa sıkıcı raaaak rook hard raak" takılan bi arkadaşımın ertesi gün boyun tutulmasıyla uyanmasına sebep olmuşlardır.

dans etmekten heryerim tutulmuştur,keith flintten o dans esnasında bile bi dk gözümü ayırmamaya çalışmam,maximin yanımdan geçip gitmesi,allahım take me to the hospital çalmadan gitmesinler diye dua ederken şarkıya girmeleri,mıh te şem sayın seyirciler,adamlar işini biliyor değil adamlar ilah ulan ilah.

ayrıca maximin sahneye dönünce "so you want more" u "işte şimdi siktim belanızı" demekti ki öyle oldu herkes sakat ayrıldı konserden.

(ne var kamil - 11 Eylül 2013 18:48)

tarz olarak genel dinleyiciye hitap etmesede azımsanıyacak hayran kitlesi oluşturabilmiş müzik grubudur. tür olarak electronic rock / big beat / rave olarak tanımlansada aslında hiç bir gruba tam anlamıyla girmez. grubun beyni liam howlett elektronik müzik dahisidir.
mümkünse her evde bir tane olası the fat of the land adında dillere destan şükala albüm çıkarmışlardır. voodoo people şarkısını saymazsak invaders must die albümüde arkasından gelir. gaza getirme desibeli yüksek olduğundan araba kullanırken dinlenilmemesi şiddetle önerilir. konuşulan ingilizceyi anlamaya çalışmayın zira devreler yanabilir.
omen parçası benim gibi telefon alarm sesine uyanamayanlar için çaredir.
voodoo people in nasıl yapıldığını merak edenler için şöyle bir video vardır.
bu tarzdan hoşlananlar için aşağıdaki şarkıcı ve gruplar önerilir.
pitchshifter
propellerheads
victory pill
junkie xl
praga khan
fatboy slim
apollo 440
the chemical brothers

(siella - 30 Ağustos 2014 01:52)

iyi yada kötü olmasıyla alakalı olmadan, korku tüneli gibi olan kliplerinin^*içine fosforlu turkuaz bir elbiseyle dalıp, vokalinin kafasına bi şaplak indirerek '' nabıyon la sen?! '' demekten kendimi alamayacağım ekip.

(nehiryeli - 30 Temmuz 2005 22:08)

aradan yıllar geçti, o zaman kıt olan müzik bilgim/zevkim biraz olsun gelişti, zenginleşti ancak prodigy hala ilk gözağrım olmaya devam ediyor. evet eskisi kadar dinlemiyorum belki, ve kabul ediyorum son albüm^* beklenenleri karşılayamadı, sanki liam howlett hala cepten yiyormuş gibi geldi ama benim ona ve müziğine olan sevgim zerre azalmadı.
peki neydi prodigy'yi bu kadar "tek" kılan?

sırasıyla ilk albümlere bakalım : experience, music for the jilted generation, fat of the land. bunların üçü de liam howlett imzasını/tarzını taşımalarına rağmen birbirinden tamamiyle alakasız albümler. hiçbiri birbirinin taklidi olmamasına rağmen her birinden belki de en az beş tane hit parça çıkmıştır(iki single çıkardıktan sonra albüm için bir buçuk sene bekleten bir oluşum daha hatırlamıyorum ben). bir müzik oluşumunun her albümü şaheser, klasik, magnum opus sınıfına girerse, her seferinde beklentileri de o kadar tepeye çıkartır.
ve bana kalırsa prodigy hiçbir kalıba sığmıyor, hiçbir genre onu ismi altına hapsedemiyor. sanırım howlett da bunun bilincinde, ancak o albümlere biraz olsun yaklaşsa, taklit edebilse yine doyurucu olabilir çoğu seveni için. ama işte "tek" diyorum ya, icra edeni bile kendini taklit edemiyor.

(spleen - 2 Ağustos 2005 14:01)